Moνόλογοι στην Ελλάδα του 2013 . . . σκέψεις - συναισθήματα - καταστάσεις

diamantino έγραψε:Γιωργη μου,
υπαρχουν ΠΟΛΥ σοβαροτερα πραγματα,
απο το μεγεθος και τη τοποθεσια ενος γραφειου ! ! !

Cissy 242 έγραψε:
Για την απόφασή σου λοιπόν να προσαρμοστείς στις καινούργιες συνθήκες, μπορούμε μόνο να σε θαυμάζουμε και να  σε βλέπουμε ως παράδειγμα. 

Γιώργο οι φίλοι μας εδώ τα είπαν όλα.
Σου εύχομαι δύναμη, κουράγιο, και αισιοδοξία για καλύτερες μέρες στο νέο σου γραφείο.

Γιώργο συμφωνώ απολύτως με τους ...."προλαλήσαντες" φίλους μας !!!

Όμως πίσω από τη σημερινή "μαυρίλα" που φρενάρει τη διάθεση μας και επηρεάζει τη σκέψη μας, υπάρχουν ακόμα ΟΡΘΙΕΣ αξίες που στο εγγύς παρελθόν ίσως και να είχαμε υποτιμήσει.

Εν πολλοίς τις περιέγραψαν οι φίλοι μας στις τοποθετήσεις τους. Έχω με τη σειρά μου να προσθέσω μόνο δύο σκέψεις :

Το όποιο μέλλον μας, δεν επηρεάζεται στο ελάχιστο από τον τρόπο που σκεφτόμαστε για αυτό. Το μόνο που μπορούμε να επηρεάσουμε ανησυχώντας για το μέλλον, είναι το παρόν μας. Το μέλλον απαιτεί ρεαλισμό, χιούμορ και προσαρμογή (όπως έγραψε και η Σίσσυ), που από τα γραφόμενα σου, φαίνεται πως υπάρχουν.

Η κρίση το ΜΟΝΟ που μπορεί να μας στερήσει, είναι ότι υλικό αγαθό έχουμε ή είχαμε. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί ....και δεν πρέπει να επιτρέψουμε,      να αλλάξει αυτό που πραγματικά είμαστε. Άνθρωποι που μας αγαπά η οικογένεια και οι φίλοι μας, με αισθήματα, με πίστη στη προσπάθεια, ονειροπόλοι, ανάλαφροι, με το βλέμμα στραμμένο μπροστά.

Η απαισιοδοξία είναι θέμα διάθεσης, ενώ η αισιοδοξία είναι θέμα θέλησης.

Ψηλά το κεφάλι λοιπόν !!! Η καλή παρέα, η εξωτερίκευση και το μοίρασμα των σκέψεων και όσων νοιώθουμε να μας πιέζουν, είναι το καλύτερο αντίδοτο στην σημερινή δύσκολη κατάσταση που ζούμε οι περισσότεροι.

Κρίση; ποια κρίση; Παράκρουση είναι...
Οι νεώτεροι υπομονή, εμείς (εγώ) κουράγιο...
Μιας και "στο πέλαγος με βάρκα την ελπίδα" παρά τα μποφόρια, θύελλα είναι θα κοπάσει...   

η καλυτεροτερη οπτικη γωνια ειναι αυτη που λες μονο αλλαξε το ετος γιατι δεν
θα φαινεται η εξοδος του τουνελ 

Γιώργο, ....έτσι μ' αρέσεις !!!

Ανάλαφρος, ....πρακτικός, ....ριψοκίνδυνος, ....αποφασιστικός, ....ενάντια στις προκλήσεις, ....επίμονος.

  

Εκτός που μου θύμισες τον παππού μου το Γιάννη που μετά τι Μπιζάνι  μπήκε στα Γιάννενα και στη Θεσσαλονίκη, δεν έχω πρόχειρη τη φωτό με τη "Γαλλική" στολή και το ξίφος, είναι έτσι όπως τα λες, κάθε κατάσταση έχει τα υπέρ και τα κατά, η προσπάθεια για επιτυχημένη προσαρμογή έχει αξία.

Σουβλάκια και Θεσσαλονικιώτικη ρετσίνα! ο καλλίτερος συνδυασμός....

Κατ’ αρχάς να ζητήσω συγνώμην από όλους σας.  Κυρίως από τον διαχειριστή και καλό μου φίλο, καθώς και από τους συντονιστές, αν τελικά βρίσκομαι εκτός των αυστηρών πλαισίων που θέτει το αντικείμενο του forum μας, το οποίο παρεπιπτόντως και κατά κοινή ομολογία τα πάει μια χαρά,  γεγονός που με ικανοποιεί τα μάλα καλέ μου πρόεδρε και λοιπά φιλαράκια μου που μαζί ξεκινήσαμε αυτή την προσπάθεια.  

Θεωρώ ότι η παρεϊστικη ατμόσφαιρα αυτών των σελίδων μου επιτρέπει να λέω τον πόνο μου όταν μούρχεται, πιστεύοντας παράλληλα και ελπίζοντας ότι αυτά που γράφω δεν ενοχλούν ενώ παράλληλα διερμηνεύουν τα συναισθήματα της πλειοψηφίας τουλάχιστον των μελών.
 
Σκόρπιες σκέψεις και συναισθήματα είναι αυτά που γράφω και συμπαθάτε με αν σας ταλαιπωρώ. Σκοπός μου δεν είναι ούτε η πολιτικοποίηση, (για όνομα του Θεού),  ούτε η αναζωπύρωση παθών  . . .   Ολοι στο ίδιο καζάνι βράζομε και λίγο ή πολύ τις ίδιες καταστάσεις βιώνομε  . . .   Σκοπός μου είναι να βγάλω όσα, (μνημονιακά), κουβαλάω μέσα μου και να προσπαθήσω να γελάσει ίσως το πικραμένο χειλάκι μας για να μπορέσομε να ξεπεράσομε τις δυσκολίες.

Με την έννοια αυτή σας παρακαλώ πολύ μην δίνετε παραπάνω σημασία απ΄ότι πρέπει σε όσα "ανάλαφρα" γράφω με καλή πρόθεση και χωρίς την παραμικρή διάθεση πολιτικολογίας . . .   Αν πάλι ο διαχειριστής και οι συντονιστές νομίζουν ότι πρέπει να διαγραφούν κάποιες από τις σκέψεις μου ξέρουν ότι μπορούν να το κάνουν χωρίς καν να με ρωτήσουν γιατί είναι ήδη εξουσιοδοτημένοι γι’ αυτό.
 
 

Φόβος και γέλιο  (Μήπως και για λύπηση ; )  
 
Τι είναι φόβος ρε παιδιά ;  . . .   Φοβόμαστε ;  . .   Πρέπει να φοβόμαστε ;  . . . Προσωπικά πιστεύω ότι η έννοια του φόβου είναι παντελώς αόριστη και ότι εξαρτάται και προσδιορίζεται μόνον "εκ του αποτελέσματος"  . . .  π.χ.  φοβάμαι τα γηρατειά, φοβάμαι να ταξιδέψω με το αεροπλάνο, φοβάμαι να πάω στον γιατρό γιατί καπνίζω σαν αράπης και μπορεί να μου διαγνώσει Χ.Α.Π. οπότε βράσε όρυζα.
 
Ψάχνω το όνομα ενός συγγραφέα, (αλλά δεν μπορώ να τον θυμηθώ), που σε ένα βιβλίο του είχα διαβάσει ότι  "οι άνθρωποι στην σύγχρονη εποχή θα γεννιούνται με φόβο, θα ζουν με φόβο, θα πεθαίνουν με φόβο".  Θέλω λοιπόν σήμερα να μοιραστώ μαζί σας κάποιους φόβους μου, σοβαρούς ή μη.
 


Προσωπικά φοβάμαι ότι δεν θα φτάσω έγκαιρα στα Δικαστήρια και θα χάσω την υπόθεση  . . .   Τώρα θα μου πείτε ότι αυτό είναι ένας φόβος μόνον για Ελληνες Χασοδίκες  . . .  Στις άλλες χώρες αγνοείται αυτός ο φόβος . . .  Εχουν λύσει το κυκλοφοριακό !
 


Από το δικαστικό μέγαρο πέφτουν σοβάδες . . .  Φόβος λοιπόν μήπως πέσει ολόκληρο το κτίριο στο κεφάλι μου ! !  . . .   Ρε μπας και είμαι απόγονος των Γαλατών του Αsterix που φοβόταν, (μα τον Τουτάτη), μήπως πέσει ο ουρανός στο κεφάλι τους και δεν τόχω πάρει χαμπάρι ;    
Εσύ τι λες καλέ μου Πρόεδρε   που τυγχάνεις κολλητός του Asterix και τον έχεις επισκεφθεί καμιά πενηνταριά φορές στο Παρίσι ;
 
 


Θυμήθηκα εν προκειμένω και το παλιό του Χάρυ Κλιν  :  
Συζήτηση μεταξύ δύο ψαράδων μετά την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή κοικότητα  :
-  Ασε ρε Μήτσο, τώρα θα έρθουν και οι Αγγλοι και οι Γάλλοι ψαράδες να ψαρεύουν στην Ελλάδα  . . .  Την βάψαμε . . .
-   Ε, και τι στεναχωριέσαι ρε Βάγγο ; Δεν πα νάρθουν  . . .  κι αν έρθουν σε τι γλώσσα θα ψαρεύουν ;
 


Δεν έκανα φέτος διακοπές.     
Εφυγα με την ψυχή στο στόμα μόνον τρεις μερούλες του 15αύγουστου  . . .   Φυσικά χωρίς τροχόσπιτο, (που διάθεση γι΄αυτά  ).  Διάλεξα επίτηδες μέρες αργίας για πρώτη φορά στην ζωή μου αφού κάθε χρόνο το 15αύγουστο το απέφευγα και, (όταν έφευγα), η συγκεκριμένη ημερομηνία με έβρισκε μακριά από το "αγριεμένο πλήθος" κάτω από κανένα έλατο σε καμιά κορφούλα ή σε καμιά πανέρημη αμμουδιά παρέα με πέντε-έξι κατσίκες. 

Αυτά παλιά όμως γιατί τώρα ο φόβος έγινε εφιάλτης  . . .   ο φόβος είναι εκεί   . . .  ο σοβαρός φόβος   . . .  ο πραγματικός φόβος  . . .  Δεν τολμάς να λείψεις καθημερινή και εργάσιμη μέρα  . . . Μια μέρα να λείψεις την έχεις κάτσει και τούτο γιατί σίγουρα κάποια ημερομηνία θα χάσεις, κάποια υποχρέωση στο υπουργείο οικονομικών θα σου ξεφύγει και το πρόστιμο θα σου έρθει κατακούτελα.

Ολοι στις οθόνες του υπόλογιστή μπροστά,  όλοι στα mails που στέλνει το υπουργείο μην τυχόν ξεφύγει καμιά προθεσμία και τα εκατό, (100), ευρά που χρωστάς γίνουν στο πιτς φυτίλι διακόσια, (200), τριακόσια, (300), και βάλε ! !   
Φόρος εισοδήματος- πρώτη δόση, Φ.Π.Α. τριμήνου, φόρος εισοδήματος δεύτερης δόσης, πληρωμή visa των περσινών δόσεων φόρου εισοδήματος και τελών κυκλοφορίας, ΕΝΦΙΑ πρώτης δόσης κλπ. κλπ.   

Αστα να πάνε.      Γίνεται μετά να πας διακοπές ;  . . .   Μιά δόση και μια ημερομηνία να σου ξεφύγει την έκατσες ! ! . . .  Δεν έχω παράπονο όμως  . . .   Βοηθάει στο θέμα αυτό και όλη η οικογένεια, (συν γυναιξί και τέκνοις), η οποίοι με βάρδιες παρακολουθούν τα e-mails οπότε το θέμα το αντιμετωπίζω μέχρι στιγμής με επιτυχία.

To 15αύγουστο όμως που έλλειψα σας την λέω την αμαρτία μου. Είχα μαραζώσει με την σκέψη ότι ανήμερα της Παναγίας θα μου ερχόταν καμμιά ειδοποίηση και εγώ δεν θα την έπαιρνα χαμπάρι.   Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και η ψυχή μου πήγε στην θέση της.  

Εχω όμως μια απορία   :
Εσύ Κώτσομ-patrine και όλοι οι υπόλοιποι πως τα καταφέρατε μ’αυτό το θέμα και την σκαπουλάρατε . . .   Δεν είχατε άγχος ;   
 



Μιά συνέχεια ακόμα για να μην σας ζαλίσω παραπάνω σήμερα.

Γιώργος έγραψε:Εχω όμως μια απορία [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]  :
Εσύ Κώτσομ-patrine και όλοι οι υπόλοιποι πως τα καταφέρατε μ’αυτό το θέμα και την σκαπουλάρατε . . .   Δεν είχατε άγχος ; [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.] [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.] [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Γιώργη μου, ο συγχωρεμένος ο παππούς μου (....έζησε μέχρι τα 96), έλεγε κάτι που τελικά σήμερα αποδεικνύεται πολύ σοφό :

" Άγχος να έχεις, ...άμα σου χρωστάνε. Άμα χρωστάς εσύ, ...άσε να αγχώνονται αυτοί στους οποίους χρωστάς. " 

Πάντοτε είχα διαφορετική άποψη επί του θέματος, ....αλλά μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσομε ....άποψη και στάση ζωής, .....αλλιώς τη βάψαμε !!!