«Conte de Noël» ….μια νοσταλγική Χριστουγεννιάτικη ιστορία.

από **Georgedim** Παρ 22 Δεκ 2023 - 21:43

Μετά μια μακρά "συγγραφική" απουσία από το forum λόγω ανωτέρας βίας & εξωγενών συνθηκών Cool

, ....σκέφτηκα εν όψει των Άγιων ημερών που διανύουμε, ....να ξαναθυμηθούμε τα «κρυφά» νοήματα που κουβαλούν όλες αυτές οι γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων, ....της «γλυκυτέρας των εορτών», όπως την περιέγραφε ο μοναδικός Αλεξ. Παπαδιαμάντης.

Σαν ένα ταξίδι μνήμης, νοσταλγίας, αναπόλησης των παιδικών χρόνων μας, ....σαν μια προσπάθεια επαναπροσδιορισμού των επιλογών της ζωής μας, ....σαν μια απόδραση απο την ρουτίνα της καθημερινότητας μας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σαν μια προσπάθεια «πνευματικής» ενατένισης & αντίστασης, στην ολοένα επιχειρούμενη ισοπέδωση όλων αυτών των μοναδικών ανθρώπινων αρχών και αξιών.

Άλλωστε η γέννηση του Θεανθρώπου πάντοτε συμβόλιζε την γέννηση της αλλαγής, της ελπίδας, του νέου, του διαφορετικού, την ανάγκη της εσωτερικής μας ανανέωσης.
Τα Χριστούγεννα συμβολίζουν την καλοσύνη, τη φροντίδα, την αλληλεγγύη.

Κάθε χρόνος που περνά μπορεί να μας αφήνει τα σημάδια του, αλλά πρέπει παράλληλα να μας δίνει και ένα μάθημα.
«Γηράσκω αεί διδασκόμενος», ....έλεγαν οι Αρχαίοι μας πρόγονοι.

Όσο διαφορετικοί και να είναι οι συμβολισμοί των Χριστουγέννων, ....για τον καθένα μας, ....πιστεύω πως κατά βάθος κρύβουν την ασίγαστη επιθυμία μας για βελτίωση, για αλλαγή, για μια νέα προσπάθεια.

Είναι οι κατ’ εξοχήν γιορτές όπου τα ήθη και τα έθιμα τους εμπεριέχουν πολύ ισχυρούς συμβολισμούς, νοήματα και ιδέες και ο σκοπός τους δεν είναι άλλος από το να απελευθερώσουν τα συναισθήματα μας και να προσπαθήσουν να δώσουν απαντήσεις σε όσα μας απασχολούν.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Θυμίζω πως σε παλαιότερα topic : «[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]» και «[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]» έχουμε ήδη κάνει μια εκτενή αναφορά στους συμβολισμούς, τα Χριστουγεννιάτικα ήθη και έθιμα, απ’ όλα μέρη της πατρίδας μας, αλλά και ένα σύντομο «ταξίδι» λαογραφίας, στον πιο γιορτινό και πιο αγαπημένο μήνα ολόκληρου του έτους, τον Δεκέμβριο.

Σε αυτό το «ταξίδι» μας, όπως ήδη θα διαπιστώσατε, ....για να μην είναι τόσο πληκτικό το μακροσκελές κείμενο Embarassed

, ....θα το διανθίσουμε με κάποια επίκαιρα card postal καθώς και φωτογραφίες από παλαιότερες Χριστουγεννιάτικες εξορμήσεις μας.

Βλέπετε αν και ο λαϊκός πολιτισμός μας είναι πλουσιότατος σε έθιμα, συμβολισμούς και τοπικές συνήθειες, υπάρχει τα τελευταία χρόνια η τάση να οδεύουμε (….ηθελημένα ή άθελα μας Rolling Eyes

), ....προς το σταδιακό αλλά οριστικό χάσιμο όλων αυτών των στοιχείων που μας χαρακτηρίζουν σαν λαό, σαν έθνος.

Καθώς λοιπόν ο κόσμος μας καλώς εξελίσσεται, οι κοινωνικές συνθήκες αλλάζουν, η εικονική πραγματικότητα αντικαθιστά την ουσία και η κατευθυνόμενη πληροφορία την ουσιαστική είδηση, ....τα έθιμα αυτά και οι βαθύτεροι συμβολισμοί τους ....τείνουν να ξεχνιούνται, να χάνονται σιγά-σιγά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η όποια προσπάθεια αναβίωσης τους, συνήθως γίνεται στο πλαίσιο κάποιων τυποποιημένων και συνήθως εμπορικά εκμεταλλεύσιμων εκδηλώσεων του παραδοσιακού πολιτισμού μας.

Όλα αυτά απέχουν πολύ από το να έχουν την ουσιαστική, ζωντανή σχέση με το λαό μας, που είχαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, πριν από την άκριτη εισβολή των εικονικών ανέσεων και της τεχνολογικής επανάστασης στη ζωή μας.

Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που επιμένω να τα θυμηθούμε, να γνωρίσουμε την κρυφή μαγεία τους, να γευτούμε την αληθινή ομορφιά τους, να εντρυφήσουμε στα νοήματα τους.

Κατά την ταπεινή μου άποψη αν επιτρέψουμε να ξεχασθούν αυτοί οι συμβολισμοί και τα έθιμα, μαζί τους θα χαθεί κι ένας ολόκληρος κόσμος που αναμφίβολα αποτελεί τις ρίζες μας, την ταυτότητά μας.

Ο βαθύς γνώστης των παραδόσεων μας Φώτης Κόντογλου έγραφε πως «ένας λαός που έχει χάσει την παράδοσή του, είναι σαν τον άνθρωπο που έχει χαμένο το μνημονικό του, που έχει πάθει αμνησία, που βαδίζει χωρίς να ξέρει που πηγαίνει».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ζώντας τη σημερινή «απρόσωπη» εποχή, με τους καταιγιστικούς ρυθμούς της, Sad

διαπιστώνουμε πως η σκληρή πραγματικότητα είναι πως σταδιακά μας παρασύρει σε τρόπους ζωής από τους οποίους πολύ δύσκολα μπορούμε να απεμπλακούμε, να ξεφύγουμε.

Παρά ταύτα θεωρώ πως οι παραδόσεις μας μπορούν κάλλιστα να συνυπάρξουν με το «σήμερα», τις εξελίξεις, την πρόοδο.

Το μυστικό βρίσκεται στο να μπορέσουμε, να χρησιμοποιήσουμε το παρελθόν, όχι για να αρνηθούμε το μέλλον και την πρόοδο, αλλά για να βοηθήσουμε το παρόν και το μέλλον να γίνει καλύτερο από το παρελθόν μας, δίχως τα λάθη και τα αρνητικά φαινόμενα, που όλοι μας εντοπίζουμε και μας ενοχλούν.

Έχουμε χρέος προς τα παιδιά μας, προς όλες τις μελλοντικές γενιές να το παλέψουμε, να το προσπαθήσουμε, να μην υποταχθούμε αδήριτα στις επιταγές της σιωπηλώς επιβαλλόμενης απρόσωπης καθημερινότητας μας και της κακώς νοούμενης παγκοσμιοποίησης.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μετά απ’ αυτή τη σύντομη εισαγωγή – εξομολόγηση Razz

, ....ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε το ταξίδι στο "Χριστουγεννιάτικο παραμύθι" μας.

Θα αρχίσουμε ενθυμούμενοι μια σημαντική λαογραφική παρατήρηση, πως ο Δεκέμβρης, ως ο πρώτος χειμερινός μήνας, πάντα ξεκινά την ίδια μέρα της εβδομάδας με τον πρώτο φθινοπωρινό μήνα, τον Σεπτέμβριο και αντίστοιχα είναι ο μήνας με τις λιγότερες ώρες ημερήσιου φωτός στο έτος.

Ξεκινώντας από τους αρχαίους χρόνους διαπιστώνουμε πως ο Δεκέμβριος, στο αρχαιοελληνικό Αττικό ημερολόγιο ήταν ο έβδομος στη σειρά μήνας και ονομαζόταν «Ποσειδεών», προς τιμήν του θεού της θάλασσας Ποσειδώνα.

Αυτόν τον μήνα σύμφωνα με τις δοξασίες των αρχαίων Αθηναίων, ο Ποσειδώνας με την τρίαινα του (σύμβολο δύναμης και εξουσίας), συντάρασσε τις θάλασσες και προκαλούσε μεγάλες τρικυμίες όταν θύμωνε, γεγονός που φοβούνταν ιδιαίτερα για τα ταξίδια τους οι ναυτικοί εκείνης της εποχής.

Αυτή η τόσο παλιά δοξασία μπορεί κάλλιστα να συσχετιστεί με τον δικό μας Άγιο Νικόλαο, που θεωρείται στην Ορθόδοξη παράδοση μας ως ο σύγχρονος προστάτης της θάλασσας και των ναυτικών μας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όλα αυτά τα ήθη, τα έθιμα, οι παραδόσεις μας, ....όπως αυτά διαμορφώθηκαν στο πέρασμα των αιώνων, ....έλκουν την καταγωγή τους από τους αρχαίους, προχριστιανικούς χρόνους, βασίζονται σε ιδέες και παραστάσεις που αν και κατά βάση ανήκουν στο θρησκευτικό υπόστρωμα, ....εντούτοις εμπεριέχουν τρόπον τινά ένα ξεχασμένο μυθικό, μαγικό χαρακτήρα.

Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι πολλές προχριστιανικές δοξασίες και παραδόσεις, σταδιακά ενσωματώθηκαν στην Ορθόδοξη πίστη μας, καθιερώθηκαν στο επίσημο εορτολόγιο της Εκκλησίας μας, δίνοντας τους όμως και το ανάλογο Χριστιανικό νόημα.

Ας μην ξεχνάμε ότι η εκάστοτε θρησκεία, όπως εκφράζεται μέσα από τα έθιμα και τις παραδόσεις, αποτελούσε και αποτελεί το «υπ’ αριθμόν ένα» συμβολικό σύστημα στις ανθρώπινες κοινωνίες.

Ο λόγος βρίσκεται στην διαχρονική υπερβατικότητα αυτών των συμβολισμών, αλλά και την ενδόμυχη τάση του ανθρώπου να αποζητά κάποιο «ανώτερο» στήριγμα.

Προσωπική μου άποψη αποτελεί πως ακριβώς αυτή η υπερβατική πραγματικότητα είναι που δίνει προστιθέμενη αξία και σημασία στο συμβολισμό τους και όχι αυτός καθεαυτός ο θρησκευτικός συμβολισμός τους.

Ακόμη όμως και αν δεχθούμε την άποψη ότι όλα αυτά είναι ανθρώπινα δημιουργήματα, ....δεν μπορούμε επ’ ουδενί να αμφισβητήσουμε την μεγάλη κοινωνική επίδραση που αυτοί οι συμβολισμοί ασκούν, ....ακόμη και πολύ πέραν του στενού θρησκευτικού χώρου, ....γεγονός που αποδεικνύεται απο την μακραίωνη επιβίωση τους στο διάβα του χρόνου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Συνεχίζεται .....

από **Georgedim** Κυρ 24 Δεκ 2023 - 9:11

ΜΕΡΟΣ Β’

Κάθε χρόνο λοιπόν τέτοιες μέρες θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια, τις πολυπόθητες σχολικές διακοπές των ημερών, την εορταστική ατμόσφαιρα, τις ανέμελες παρέες, τα σχέδια, τα όνειρα μας, τα κάλαντα, τα πειράγματα, τα παιχνίδια, τις Χριστουγεννιάτικες ιστορίες που μας έλεγε η συγχωρεμένη γιαγιά μου, τις οικογενειακές συγκεντρώσεις, την ανταλλαγή δώρων και φυσικά αυτό το ωραίο αίσθημα της προσμονής, της λαχτάρας, της αδημονίας για τις μέρες που έρχονταν.

Αυτές λοιπόν οι σκόρπιες αναμνήσεις με ένα μοναδικό και απρόκλητο τρόπο καταφέρνουν ....να ξεκλειδώνουν και να αναμοχλεύουν πολλά και έντονα συναισθήματα, ....να γεμίζουν την ψυχή με μια ζεστασιά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Για αυτόν ακριβώς το λόγο τις ημέρες αυτές συνηθίζω να ρωτώ την οικογένεια, τα παιδιά, τους φίλους, τους ομοτράπεζους : «ποιες είναι οι εντονότερες αναμνήσεις τους από αυτές, τις αγαπημένες στους περισσότερους, γιορτές».

Γιατί οι Χριστουγεννιάτικες γιορτινές μέρες μπορεί κάθε χρόνο να έρχονται και να παρέρχονται, ξανά και ξανά, αφήνουν όμως πίσω τους το σημάδι τους, τις μνήμες.

Οι αναμνήσεις δεν είναι τίποτε άλλο από ....ένα ταξίδι του νού πίσω στο χρόνο, ....μια επίσκεψη στο καλά φυλαγμένο δωμάτιο εικόνων, παραστάσεων & συναισθημάτων του μυαλού μας, ....στο προσωπικό μας "θησαυροφυλάκιο". Very Happy

Ένας σπασμένος καθρέφτης που κοιτάζοντας μέσα του βλέπουμε κομμάτια από την αντανάκλαση μας, μα ποτέ ολόκληρη την εικόνα μας.

Αυτά τα μικρά κομμάτια όμως είναι η ζωή μας, ....οι στιγμές που χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη μνήμη μας και μας συνοδεύουν στο υπόλοιπο ταξίδι της ζωής μας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η μαγεία αυτών των Χριστουγεννιάτικων αναμνήσεων βρίσκεται σε αυτό ακριβώς το γεγονός. Ανακαλούν μοναδικές, ξεχωριστές στιγμές ....μια ζωής που δεν πρόκειται να ξαναζήσουμε, άλλα είναι η ζωή μας και όπου όταν τις αναμοχλεύεις, όταν τις μοιράζεσαι με συγγενείς με φίλους, ....τις ξαναζείς, μαζί με την συναισθηματική φόρτιση που αυτές μας προκάλεσαν.

Γιατί ότι γίνεται λόγος και έκφραση ....ξαναζωντανεύει, ....παραμένει στη μνήμη & την καρδιά μας καλύτερα & εντονότερα.

Αυτή η ανάσυρση των γιορτινών αναμνήσεων και τα συναισθήματα που αυτομάτως γεννούν, έχουν συνήθως θετικό αποτύπωμα.
Μας εφοδιάζουν με το απαραίτητο «υλικό» στο οποίο θα στηριχθούμε και θα ανατρέξουμε στις δύσκολες, αλλά και τις εύκολες περιόδους της ζωής μας.

Όπως έγραψε ο ποιητής Γιώργος Δροσίνης : «η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στην αγάπη, τις αναμνήσεις και τις ελπίδες».
Τα Χριστούγεννα αυτό ακριβώς συμβολίζουν. Την άδολη αγάπη, ....το αληθινό ενδιαφέρον, ....την αλληλεγγύη, ....την καλοσύνη.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όμως τα Χριστούγεννα πέρα από τα προφανή, την γιορτινή ατμόσφαιρα, τις οικογενειακές συγκεντρώσεις, την ανταλλαγή δώρων, περιέχουν και και μια άλλη, ξεχασμένη πλευρά, ....την ανθρώπινη.
Θυμηθείτε την πασίγνωστη ιστορία του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν : «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα», ....όπου κατα τη γνώμη μου, συνεχίζει να παραμένει επίκαιρη και τρόπον τινά αποτελεί γροθιά στο στομάχι, με τη ρεαλιστική απεικόνιση και τον κυνισμό ....μιας ωμής πραγματικότητας που ίσχυε εκείνη την εποχή, αλλά συνεχίζει να ισχύει μέχρι σήμερα, σχεδόν 250 χρόνια μετά. Shocked

Ο Άντερσεν στηλιτεύει με την πένα του, ....την αδιαφορία των ανθρώπων για τον πόνο των άλλων, ....την κατόπιν εορτής μετάνοια, ....την κακοποίηση και την εκμετάλλευση των αδυνάμων, ....φαινόμενα που δυστυχώς δεν έχουν πάψει να πλήττουν την κοινωνία μας και ....τα Χριστούγεννα αποτελούν μια καλή ευκαιρία να τα θυμηθούμε, να τα σκεφθούμε, να αναθεωρήσουμε τον τρόπο που τα αντιμετωπίζουμε.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Θυμηθείτε επίσης το χριστουγεννιάτικο παραμύθι του Καρόλου Ντίκενς : «Τα κάλαντα», με τον γνωστό σε όλους μας τσιγγούνη Εμπένιζερ Σκρούτζ.
Ένα παραμύθι που παραμένει στο χρόνο ως ....η αναβίωση του αληθινού νοήματος των Χριστουγέννων, που δεν είναι άλλο από την ....ανθρώπινη μεταστροφή, αφού ο Σκρουτζ από παγκόσμιο σύμβολο της τσιγκουνιάς, θα μεταβληθεί, τις Άγιες αυτές ημέρες, σε εκφραστή της γενναιοδωρίας.

Ο Ντίκενς με το διήγημα του αυτό κατάφερε να καταδείξει την τσιγκουνιά στα πιο ακραία όρια της, να διεισδύσει στη βαθύτερη ουσία της και να τονίσει πως η τσιγκουνιά δεν είναι απλά ένα οικονομικό μέγεθος, ....αλλά ένα συναισθηματικό γεγονός, μια ψυχική αναπηρία.
Ο Εμπένιζερ Σκρούτζ πρώτα τσιγκουνεύεται τα συναισθήματα του και μετά το χρήμα.

Ο εγωϊσμός του, η άρνηση της προσφοράς, η αντικοινωνικότητα, ....δεν είναι παρά ένας φόβος που ακυρώνει τη συμμετοχή του και ....η προσπάθεια εκλογίκευσης αυτού του φόβου, αποτελεί ....το μηχανισμό που συγκαλύπτει τις τύψεις του. Και έτσι ακριβώς σδηγείται στην έσχατη ανθρώπινη ταπείνωση.
Είναι η ψυχική-συναισθηματική ασθένεια του Σκρουτζ, που μόνο ένα θαύμα μπορεί να την γιατρέψει και ....αυτό το θαύμα διαπραγματεύεται ο Ντίκενς, μέσα από το πνεύμα των Χριστουγέννων. cheers

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Γι’ αυτό λοιπόν καλώ και εσάς στις φετινές γιορτές να ξεχάσετε ότι σας λείπει, ότι σας βασανίζει, ότι σας πονά.
Χαρείτε με ότι έχετε, προσπαθείστε να κοιτάξετε γύρω σας, να σκεφτείτε τους αδύναμους συνανθρώπους μας, να βοηθήσετε αν μπορείτε, να αναλογιστείτε εκείνες τις όμορφες στιγμές που ζήσατε όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Γιατί το μήνυμα αυτών των γιορτών δεν είναι άλλο από ....την ελπίδα, ....την αγάπη, ....τη συντροφικότητα, ....την επικοινωνία, ....την ανιδιοτελή προσφορά.

Ακόμη και οι γνωστοί σε όλους μας συμβολισμοί της γέννησης του Θεανθρώπου ....κρύβουν τα δικά τους κρυφά, πλην όμως ξεχασμένα Sad

νοήματα.
Η σπηλιά που φέρεται να γεννήθηκε συμβολίζει ....την ταπείνωση, το λιτό, το απέριττο.
Η ίδια η γέννηση Του συμβολίζει ....την άδολη αγάπη.
Η ενανθρώπιση Του συμβολίζει ....την πορεία προς τη σωτηρία, τη Θέωση.
Τα δώρα των πλούσιων Μάγων συμβολίζουν ....την ανάγκη βοήθειας και ευσπαλχνίας προς τους αδύναμους.
Η ζωή & η διδασκαλία Του κατέδειξε ....την σημασία της αληθινής μετάνοιας, της διαρκούς προσπάθειας, ....κόντρα στο ρεύμα της εποχής.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ας μη φοβηθούμε λοιπόν να ανοίξουμε την καρδιά μας, να ψάξουμε τα βαθύτερα συναισθήματά μας και να τα αναδείξουμε.
Ας σκεφθούμε, ας θυμηθούμε, ας δώσουμε χαρά, ας συμπαρασταθούμε, ας ενδιαφερθούμε για το διπλανό μας.

Σε όλα αυτά κρύβεται ο μεγαλύτερος ανθρώπινος πλούτος και όχι στα εφήμερα υλικά αγαθά.
Το προσφορότερο μέσο για την αποστολή αυτού του λαμπρού Χριστουγεννιάτικου μηνύματος ....είναι οι πράξεις, ....οι επιλογές, ....η στάση ζωής μας.

Αν η καρδιά μάθει να συγχωρεί και να αγαπά τότε η ψυχή μας θα γίνει πιο φωτεινή και ....η καρδιά θα πλημυρίσει με χαρά, αγάπη, γαλήνη.
Όταν ο κόσμος πλησιάσει το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων, τότε μόνον θα γίνει καλύτερος.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κλείνοντας να ξαναθυμήσω πως όλες αυτές οι κατ’ εξοχήν θρησκευτικές γιορτές των Χριστουγέννων και γενικά όλου του Δωδεκαημέρου, ....αντλούν συμβολισμούς και έθιμα από τις παραδόσεις των αρχαίων χρόνων, ....γι’ αυτό ας έχουμε πάντα κατά νού αυτό που απετέλεσε στάση ζωής και διδασκαλίας του κορυφαίου αρχαίου μας φιλοσόφου Πλάτωνα : «ότι νομίζουμε πως βλέπουμε γύρω μας δεν είναι άλλο, παρά οι αντανακλάσεις των αισθημάτων & συναισθημάτων που υπάρχουν μέσα στην ψυχή μας».

Καλά Χριστούγεννα σε όλες και όλους !!!
Ευτυχισμένες γιορτές με Υγεία & Αγάπη !!!

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Welcome to the forum www.taxidiarides.gr

«Conte de Noël» ….μια νοσταλγική Χριστουγεννιάτικη ιστορία.

«Conte de Noël» ….μια νοσταλγική Χριστουγεννιάτικη ιστορία.

Απ: «Conte de Noël» ….μια νοσταλγική Χριστουγεννιάτικη ιστορία.