Ημερολόγιο ταξιδίου. Γιουγκοσλαβία, Ιούνιος-Ιούλιος 1981.

Μέρος 12^ο  τελευταίο.

 Περνάμε στη Σ.Ο.Δ. της Σερβίας, πολύ καλή εντύπωση μας κάνει το Τιτοvo Uzice, Cacak διαδρομή δίπλα στο ποταμό Μοράβα, Kraljevo, Crusevac, μπαίνω στον αυτοκινητόδρομο Νο1  60χμ. πριν τη Νis, ουρά στα πρώτα διόδια. Τουρίστες και μετανάστες από τη Γερμανία  επιστρέφουν για διακοπές στη πατρίδα τους με υπερφορτωμένες τις σχάρες οροφής.

Οι  Τούρκοι από τη Νίσα συνεχίζουν για Σόφια – Κωνσταντινούπολη. Στις 9 το βράδυ Σκόπια, μετά από 14 ώρες, 770 χμ. και εν μέσω καταιγίδας. Παρκάρω  σε ένα πάρκινγκ πολυκατοικίας, η βροχή σταμάτησε, μοναδική επιλογή η Σπαρτιάτικη. Τα παιδιά “ψόφια”  η Μαίρη βολική,  εγώ έμπειρος από νυχτερινές βάρδιες, φάγαμε και ήπιαμε ότι είχαμε, τα παιδιά κοιμήθηκαν πίσω αγκαλιά.

 Τρίτη 13 Ιουλίου 1981.

Ξεκίνησα με το πρώτο φως, στα 20χμ. Τitov Veles  πρωινό, καφέ και άλλες ανάγκες. Η γενική εικόνα των ανθρώπων και  του περιβάλλοντος δεν έχει καμία σχέση με αυτή των άλλων Σ.Ο.Δ. της Γιουγκοσλαβίας και ιδιαίτερα  των Δαλματικών ακτών. Η περιοχή είναι πολλά χρόνια πίσω από την υπόλοιπη Γιουγκοσλαβία.

Λίγο πριν τους Ευζώνους σε δεξιά στροφή πετάγεται μπροστά μου  ένας αστυνόμος κουνώντας  τη ρακέτα του STOP, είναι δύο χαμογελαστοί. Rantarska Controla, απ`εδώ και πέρα συνεννόηση  στα Ελληνικά, βρε δεν έτρεχα! έτρεχες, έτρεχες, πρόστιμο. Δεν έχω  άλλα λεφτά, ένα μήνα είμαι στη Γιουγκοσλαβία!

Ψάξε ψάξε θα βρεις,  έχω  τη σειρά από χάρτινα και μεταλλικά Γιουγκοσλαβικά νομίσματα για συλλογή, ήταν λίγα. ‘Εχω μόνο δραχμές για βενζίνη ίσα να πάω στην Αθήνα, γράψε μου διεύθυνση και πόσα, να σου τα στείλω από την Αθήνα!  συμβιβάστηκαν με τα δηνάρια.

Κίνηση στους Ευζώνους, τελωνείο.’Aνοίξτε το πορτ μπαγκάζ,  ανοίγω. Τι έχετε να δηλώσετε;  Άπλυτα!  Με έδιωξαν, δυο μικρές στάσεις στα Τέμπη και τα Καμένα Βούρλα ήταν η ανάπαυλα της υπόλοιπης   τελευταίας ημέρας των φετινών μας  διακοπών.
 Πραγματικά ήταν καλύτερα απ`ότι περίμενα και σίγουρα αν είμαστε καλά θα ξαναπάμε σύντομα.
 (Η κλασική περίπτωση υπόσχεσης στο εαυτό μας που σπανίως τηρείτε. Η επόμενη έξοδος από την Ελλάδα ήταν μετά 13 χρόνια το 1994)

Τι είδα και τι έμαθα.
Η προσωπική παρουσία μόνο μπορεί να σου δώσει τη πραγματική εικόνα ενός τόπου.
Για να επισκεφτώ ένα τόπο πρέπει προηγουμένως να διαβάσω και να έχω  όσο περισσότερες πληροφορίες μπορώ για το προορισμό μου.

Να αποφεύγω επισκέψεις όπου είναι δυνατόν, Ιούλιο και Αύγουστο, κυρίως για τη πολυκοσμία, η απόλαυση ενός τόπου είναι αντιστρόφως ανάλογη με τη παρουσία του κόσμου.

Είδα για πρώτη φορά να μαζεύουν τα αστικά απορρίμματα τις μεταμεσονύχτιες ώρες και να πλένουν με νερό τους δρόμους στις πόλεις νωρίς το πρωί.

Φοιτητές και των δύο φύλλων να εκτελούν χρέη τροχονόμου με κανονική στολή  αλλά αθλητικά παπούτσια.  Οι περισσότερες τουριστικές εγκαταστάσεις ήταν κοινοτικές  αυτό διαχειριζόμενες   μονάδες.

Διασωθέντα ενθύμια…

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]



[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]



[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]


[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.][

Η Ιστορία όμως κάνει τα δικά της σχέδια.  Ένας  ημιεμφύλιος πόλεμος, 200 χιλιάδες και πάνω  νεκροί σε ένα πληθυσμό 24 εκατομμυρίων, δημιούργησε 6 κρατικές οντότητες. Θυμάμαι το Γκόραν  Μπρέγκοβιτς  είχε πει, ο πατέρας μου είναι Κροάτης  η μητέρα μου  Σέρβα και η γυναίκα μου Μουσουλμάνα.

 ΜΙΑ ΚΑΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΟΥ ΒΓΗΚΕ ΣΕ ΚΑΛΟ.
 Δεν καταγράφτηκε  στο ημερολόγιο γιατί ίσως ήθελα να τη ξεχάσω. Στη πρώτη διανυκτέρευση στο Βελιγράδι που έβρεχε όλη νύχτα, το πρωί που σηκώθηκα το κεφάλι μου χτύπησε σε ένα ταβάνι από μπετόν αρμέ. Η αδιάβροχη οροφή είχε κάνει δυο κοιλιές  γεμάτες με το νερό της βροχής,  με πολύ κόπο σπρώχνοντας με τα χέρια προς τα επάνω το άδειασα.

Ντύθηκα, μόλις βγήκα έξω έχασα τα πόδια μου μέσα στη λάσπη. Δίπλα  στο πλακοστρωμένο διάδρομο που χώριζε και το χώρο των τροχοσπίτων, έκαναν τζόκινγκ  Γερμανοί, γκούτε μόργκεν-γκούτε μόργκεν, πάντα ευγενικοί και χαμογελαστοί. Δεν με παρηγόρησε καθόλου το γεγονός που έβλεπα κάτι δύστυχους Τσέχους με σκηνές να είναι σε χειρότερη κατάσταση από μένα…

Ωραία η σκηνή, τη βάζεις όπου γουστάρεις, πάνω σε μια πεζούλα, κάτω από μια ελιά.  Αν είναι να βρέξει ακολουθείς το πρωτόκολο, αυλάκια κ.α. Στο τροχόσπιτο  θα απολαμβάνεις τη μουσική που παίζουν οι σταγόνες της βροχής στην οροφή.
Όταν επέστρεψα άρχισα την έρευνα αγοράς και σε λιγότερο από ένα χρόνο είχα αγοράσει το Roller μου, WC. Σόμπα ψυγείο κουζίνα αποροφητήρα, χλιδή. Η επόμενη έρευνα αγοράς ήταν για τουριστικούς οδηγούς Ισπανίας- Πορτογαλίας, βιβλία Ιστορίας είχα,  ο κύβος είχε ριφθεί…

ΤΕΛΟΣ,  ή μια νέα αρχή;