Απ: Αθήνα, ένας ....."διαφορετικός" περίπατος στο ιστορικό κέντρο της !!!

Γιωργάκος έγραψε:Γιώργο περιμένουμε τη συνέχεια το νέο έτος .
Και θα περιμένουμε με χαρά γιατί ξέρουμε ότι θα έχουμε και τη περιγραφή απο "τις νύμφες των νερών".

Καλά να περάσετε !

+1+καλές εορτές!!!

από caminador Δευ 22 Δεκ 2014 - 19:39

Αγαπητέ μας Γιώργο όσο προχωρεί ο περίπατός σου μεγαλώνει το ενδιαφέρον! Η λίστα των ημερών ελευθέρας εισόδου και όλες οι πληροφορίες είναι πολύτιμες.
Καλά να περάσετε στή Χειμερινή σας εξόρμηση, με το καλό να γυρίσετε για να μάθουμε κι`εμείς για τις Νύμφες των νερών... μας έχεις καλομάθει... Smile

από **Maximos** Δευ 22 Δεκ 2014 - 19:45

Γιώργο, ακόμα και στον καλύτερο περίπατο ... χρειάζεται μια μικρή ανάπαυλα.
Θα περιμένουμε την συνέχεια, με την καινούργια (και ας ευχηθούμε να είναι καλύτερη) χρονιά.

Καλά να περάσετε και 'σεις, στον προγραμματισμένο "περίπατό σας" ...
Άλλωστε, κάτι θα δούμε και θα μάθουμε και 'μεις, από αυτόν ... !

από Patrinos Δευ 22 Δεκ 2014 - 19:51

Γιώργο σ'ευχαριστώ

Καλό ταξίδι και να περάσετε καλά!

από **Georgedim** Σαβ 3 Ιαν 2015 - 23:10

Με μια μικρή καθυστέρηση ....ενός έτους (....ημερολογιακά Very Happy

), συνεχίζουμε.

Ι’ Μέρος :

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κατηφορίζοντας την οδό Θεωρίας προς την οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου, έχουμε απέναντι μας τον «λόφο των Μουσών» ή ….όπως είναι σήμερα γνωστός «λόφος Φιλοπάππου».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ακριβώς απέναντι από την Ακρόπολη, οι Αθηναίοι είχαν χτίσει ιερό αφιερωμένο στις Μούσες. Το όνομα όμως που έφτασε στις μέρες μας προέρχεται από το μνημείο που στήθηκε στην κορυφή του, κατά την Ρωμαϊκή περίοδο κατοχής της πόλης τον 2ο αιώνα μ.Χ..

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το μνημείο αυτό, ύψους 10 μέτρων, στήθηκε προς τιμήν του ηγεμόνα της Συρίας Γάιου Ιούλιου Αντίοχου Φιλοπάππου, που έζησε εξόριστος στην Αθήνα από το 75 έως το 88 μ.Χ., υπήρξε μεγάλος ευεργέτης της πόλης και είχε ταφεί στο λόφο αυτόν.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το 294 π.Χ., ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, που είχε απελευθερώσει την Αθήνα από την Μακεδονική κυριαρχία, έκτισε εκεί ένα φρούριο που δέσποζε στην άκρη της πόλης, στην αρχαία οδό που περικλείονταν ανάμεσα στα Μακρά Τείχη.

Η περιοχή αρχές 20ου αιώνα :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Από το σημείο αυτό αιώνες αργότερα, ο Βενετός στρατηγός Φραγκίσκος Μοροζίνι, βομβάρδισε το 1687 τους πολιορκημένους στην Ακρόπολη Οθωμανούς, με αποτέλεσμα την ανατίναξη του Παρθενώνος, που χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι σαν πυριτιδαποθήκη.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Χαμηλά στο λόφο υπάρχει χώρος λαξευμένος στο βράχο στον οποίον υποτίθεται ότι είχε φυλακιστεί ο Σωκράτης, μια θεωρία που πιθανότατα είναι λανθασμένη, σύμφωνα με τις νεώτερες αρχαιολογικές έρευνες. Εκεί το 1940, στη διάρκεια του Έλληνο-Ιταλικού πολέμου, είχαν αποθηκευτεί για να προστατευθούν από τους βομβαρδισμούς τα εκθέματα από το Αρχαιολογικό Μουσείο.

Βέβαια, το ίδιο όνομα φέρει κι μια άλλη σπηλιά που βρίσκεται στο άλσος απέναντι από το εκκλησάκι του Αγ. Δημητρίου του Λουμπαρδιάρη, λίγο πριν ξεκινήσει το μονοπάτι που οδηγεί στην κορυφή του λόφου. Ο συγκεκριμένος λόφος διαθέτει και άλλες σπηλιές και σπηλαιώδη ανοίγματα, με ίχνη ανθρώπινης δραστηριότητας από τους προϊστορικούς χρόνους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Βέβαια οι αρχαιολογικές ανασκαφές αποδίδουν τη φυλακή του Σωκράτη, το «Αρχαίο Δεσμωτήριο» όπως είναι ευρύτερα γνωστό, στο χώρο της Αρχαίας Αγοράς, κοντά στη νοτιοδυτική άκρη της.

Εκεί εντοπίστηκε ένα δημόσιο κτίριο κατασκευασμένο από πωρόλιθο, ανάμεσα σε ερείπια κατοικιών και εργαστηρίων. Ταυτίζεται με το «Δεσμωτήριο» των Κλασικών χρόνων γιατί ανάμεσα στα ευρήματα εντοπίστηκαν κάποια μικρά αγγεία, που προσομοιάζουν με αυτά στα οποία έβαζαν κώνειο για τους καταδικασθέντες σε θάνατο και βρέθηκε και ένα φθαρμένο αγαλματίδιο του Σωκράτη. Όλα αυτά τα ευρήματα σε συνδυασμό με τις μαρτυρίες από τους Πλατωνικούς Διαλόγους και τον Πλούταρχο, συνηγορούν ότι το κτίριο πρέπει να ήταν το αρχαίο Δεσμωτήριο και συνεπώς η φυλακή που άφησε την τελευταία του πνοή ο μεγάλος μας φιλόσοφος.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Και ένα σκαρίφημα για καλύτερο προσανατολισμό (στο βέλος το "Δεσμωτήριο") :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στην είσοδο του πάρκου βρίσκεται το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου του «Λουμπαρδιάρη», που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία της Αθήνας, αλλά και με θρύλους.
Χτίστηκε στα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας, σε αυτή την πανέμορφη και κατάφυτη τοποθεσία.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Για το προσωνύμιο «Λουμπαρδιάρης», υπάρχουν οι εξής δύο θρύλοι.

Σύμφωνα με τον πρώτο, ο Γιουσούφ αγάς, που ήταν φρούραρχος του κάστρου της Ακρόπολης, ενοχλημένος από τη θέα της εκκλησίας, θέλησε να την καταστρέψει.

Έδωσε λοιπόν εντολή να ετοιμαστούν 3 κανόνια και να σκοπεύσουν το εκκλησάκι, για να το βομβαρδίσουν το επόμενο πρωί. Κατά τη διάρκεια της νύχτας ξέσπασε μια φοβερή καταιγίδα με δυνατή βροχή και κεραυνούς. Ένας κεραυνός, πάντα σύμφωνα με το θρύλο, έπεσε στα πυρομαχικά που είχαν ετοιμάσει, με αποτέλεσμα να καταστραφούν από την έκρηξη τα κανόνια και να σκοτωθεί ο Γιουσούφ αγάς.

Όταν οι Αθηναίοι πληροφορήθηκαν τι είχε γίνει, απέδωσαν το γεγονός σε θαύμα του Αγίου Δημητρίου και ονόμασαν το εκκλησάκι «Λουμπαρδιάρη», από τη λέξη «λουμπάρδα», που σημαίνει κανόνι.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο δεύτερος θρύλος, είναι πιο κοντά στην ιστορία και έχει να κάνει με την πολιορκία των Ενετών του Μοροζίνι, εναντίον των Τούρκων, που ήταν ταμπουρωμένοι στην Ακρόπολη, με τραγική κατάληξη την καταστροφή του Παρθενώνα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι Βενετσιάνοι λοιπόν πολιορκητές είχαν στήσει μια λουμπάρδα (= μεγάλο κανόνι) δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου και από εκεί βομβάρδιζαν τους Τούρκους στην Ακρόπολη. Μια από τις οβίδες, έπεσε πάνω στον Παρθενώνα με σκοπό να ανατινάξει την πυριτιδαποθήκη που είχαν οι Τούρκοι στο τζαμί που είχαν χτίσει στο εσωτερικό του Παρθενώνα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Από την ισχυρότατη έκρηξη που ακολούθησε καταστράφηκε τμήμα του Παρθενώνα, που αποτελούσε για χιλιάδες χρόνια αντικείμενο θαυμασμού και σεβασμού όλων των μέχρι τότε κατακτητών και που τελικά κατέστρεψαν στις 26 Σεπτεμβρίου του 1687, οι Ιταλοί στρατιώτες του Μοροζίνη, συνεπικουρούμενοι από τους Γερμανούς μισθοφόρους του Σουηδού κόμη Καϊνιξμαρκ, που ήταν ο αρχηγός της πολιορκίας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το οξύμωρο της ιστορίας είναι ότι αυτός ο μικρός Βενετσιάνικος στρατός, ο οποίος μάλιστα διαφήμιζε ότι μάχεται και πολεμά για να ελευθέρωση τους Χριστιανούς από τους βαρβάρους, ξεπέρασε σε αγριότητα και καταστροφές ακόμη και τον στρατό του Ξέρξη, ο οποίος είχε κάψει αιώνες πριν, τον λεγόμενο «Εκατόμπεδον» ναό (δηλαδή μήκους 100 ποδών), που θεωρείται ο πρόδρομος ναός του Παρθενώνα.

Όταν μαθεύτηκε η ιστορία, συγκλονισμένοι οι Αθηναίοι από το φοβερό νέο ονόμασαν το εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου, Λουμπαρδιάρη (= βομβιστή).

Η διαμόρφωση ολόκληρου του χώρου στο λόφο Φιλοπάππου, και η κατασκευή των μονοπατιών έγινε τη δεκαετία του ’50, πάνω σε σχέδια και επίβλεψη του αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Και μια σπάνια αεροφωτογραφία του 1900-1910, που φαίνεται ο λόφος Φιλοπάππου και οι παρακείμενες συνοικίες Πετραλώνων, Καλλιθέας, καθώς και το ρέμα που σήμερα είναι η οδός Χαμοστέρνας :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο σημερινό μικρό τριγωνικό πάρκο, στη συμβολή των οδών Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Ροβέρτου Γκάλι, υπήρχε το σπίτι του μεγάλου μας ζωγράφου Κωνσταντίνου Παρθένη, στο οποίο έμενε και εργάζονταν μέχρι τον θάνατο του το 1967 .

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το σπίτι αυτό που είχε χτιστεί το 1925, αποτέλεσε σημείο έριδας και προστριβών, όταν αρχές τις δεκαετίας του 1960 χτίστηκε από τον Ε.Ο.Τ. το τότε πολυτελές καφέ-εστιατόριο «Τουριστικό Περίπτερο Φιλοπάππου», γνωστό σήμερα ως «Διόνυσος-Zonars».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Τότε προτάθηκε στον ζωγράφο να πουλήσει το σπίτι του, επειδή ….άκουσον –άκουσον, εμπόδιζε τη θέα στους θαμώνες του πολυτελούς καφέ-εστιατορίου. Ο Παρθένης αρνήθηκε να δεχθεί την πρόταση και όταν διατάχθηκε η αναγκαστική απαλλοτρίωση του σπιτιού του, ο ζωγράφος αντέδρασε έντονα, κλείστηκε στο σπίτι του και απείλησε να αυτοπυρποληθεί μαζί με όλα τα έργα του.

Η αντίδραση του αυτή που υποστηρίχθηκε από όλους σχεδόν τους διανοούμενους και καλλιτέχνες της εποχής, ανέστειλαν την απαλλοτρίωση προσωρινά. Το σπίτι τελικά κατεδαφίστηκε μετά το θάνατο, το 1968-69.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Φωτογραφία του 1930 (από το λόφο Μουσών), όπου διακρίνεται αριστερά (με το κόκκινο βέλος) η οικία Παρθένη.

Κάτω ακριβώς από την Ακρόπολη, στις αρχές της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, βρίσκεται ακόμα ένα σημαντικό μνημείο. Πρόκειται για το "Ωδείο Ηρώδου του Αττικού" ή …."Ηρώδειο", όπως λανθασμένα έχει επικρατήσει.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Είναι μνημείο της ρωμαϊκής περιόδου, που χτίστηκε με δαπάνες του Ηρώδη του Αττικού κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ., προς τιμήν της συζύγου του Ασπασίας Αννίας Ρηγίλλης, που είχε πεθάνει.

Επειδή ο κύριος λόγος κατασκευής του οικοδομήματος ήταν οι μουσικές εκδηλώσεις, για τον λόγο αυτό ονομάστηκε Ωδείο.
Η χωρητικότητα του υπολογίζονταν στις 5.000 θέσεις και είχε ξύλινη οροφή. Λειτούργησε για 100 περίπου χρόνια και καταστράφηκε από τους βάρβαρους Ερούλους επιδρομείς.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Από τα ευρήματα των ανασκαφών πιθανολογείται ότι ο χώρος χρησιμοποιήθηκε και για μονομαχίες και ταυρομαχίες. Στο μέσον της σκηνής και ακριβώς αντίκρυ της λεγόμενης "Βασιλείου Πύλης" ανακαλύφθηκε υπόγειο που εκτείνεται σε όλο το μήκος της έκτασης της σκηνής.

Το ωδείο Ηρώδου του Αττικού στα τέλη του 19ου αιώνα :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι επιχώσεις που επήλθαν στους επόμενους αιώνες σχεδόν το εξαφάνισαν, με μόνο ορατό σημείο τον ψηλό τοίχο της σκηνής, με την όλη κατασκευή να μοιάζει περισσότερο με γέφυρα.

Επί τουρκοκρατίας το εναπομείναν κτήριο ενσωματώθηκε μαζί με τη Στοά Ευμένους στο Τείχος του Χασεκή αποτελώντας οχυρωματικό έργο, τον λεγόμενο «Σερπετζέ» (δηλαδή τον Φράγκικο πύργο κτισμένο κοντά στα Προπύλαια, πού κατεδαφίστηκε το 1877).
Σημειωτέον πως από τα τόξα του Ωδείου κατάφερε να ανεβεί στην Ακρόπολη το 1826, ο φιλέλληνας Γάλλος στρατηγός Κάρολος Φαβιέρος και να βοηθήσει τους πολιορκημένους Έλληνες.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το 1764, ο Άγγλος αρχαιολόγος Ριχάρδος Τσάντλερ ήταν ο πρώτος που υποστήριξε πως τα ερείπια αυτά ανήκουν στο Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού, περίοδο κατά την οποία ο εσωτερικός χώρος του ήταν σπαρμένος με κριθάρι.

Τέλη 19ου αιώνα, όταν άρχισαν οι ανασκαφές :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι ανασκαφές όμως ξεκίνησαν πολύ αργότερα το 1857 και η αναστήλωση ολοκληρώθηκε τελικά το 1950 από τον καθηγητή Αναστάσιο Ορλάνδο.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 μέχρι σήμερα το Ωδείο χρησιμοποιείται, κυρίως τους θερινούς μήνες, για πολιτιστικές και μουσικές εκδηλώσεις και έχει καταταγεί δεύτερο παγκοσμίως, ανάμεσα σε κορυφαίους σύγχρονους χώρους όπως η Όπερα του Σίδνεϊ, η Σκάλα του Μιλάνο, το Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης, αλλά και το θέατρο Μπολσόϊ της Μόσχας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Γενικότερα, όλη η νότια κλιτύς (= πλαγιά) του ιερού βράχου, αποτελούσε τον καλλιτεχνικό και πνευματικό πυρήνα της αρχαίας Αθήνας. Ο λόγος ήταν ότι αποτελούσε την πιο ηλιόλουστη πλαγιά του λόφου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Γειτονικά με το Ωδείο βρίσκεται η «στοά του Ευμένους», ακόμη μια χορηγία στην πόλη από τον βασιλιά της Περγάμου Ευμένη Β’ και ακολούθως το θέατρο όπου γεννήθηκε το αρχαίο ελληνικό δράμα, το «Θέατρο Διονύσου» που αποτελούσε μέρος του ιερού του «Ελευθέρεως Διονύσου», ενός πολύ σημαντικού Αττικού ιερού.

Το πολύ σημαντικό θέατρο Διονύσου :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, όμως βρίσκονται και μερικά υπέροχα κτίρια του 19ου και αρχών του 20ου αιώνα, ίσως από τα σημαντικότερα νεοκλασικά κτίρια της Αθήνας.

Σπίτια που κουβαλάνε αναμνήσεις, αξίες, ιστορία και χρωματίζουν ιδιαίτερα τον πιο ιστορικό, αριστοκρατικότερο, αλλά και ακριβότερο πεζόδρομο της ελληνικής επικράτειας. Εδώ συνυπάρχουν πολιτικοί, εφοπλιστές, πρεσβευτές, διανοούμενοι και καλλιτέχνες. Ας τα γνωρίσουμε λίγο καλύτερα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κατευθυνόμενοι στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου προς το νέο μουσείο της Ακρόπολης (στο δεξί μας χέρι), δίπλα στον Ιερό Ναό Αγίας Σοφίας, στον αριθμό 45, βρίσκεται ένα διώροφο νεοκλασικό ιστορικό κτιριακό συγκρότημα κατασκευής 1915-1920, το «Μερόπειο Φιλανθρωπικό ίδρυμα».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το Μερόπειο Φιλανθρωπικό ίδρυμα, μετρά εκατό χρόνια κοινωνικής προσφοράς, ιδρύθηκε από την Άννα Θεοδωροπούλου και έναν όμιλο κοσμικών Αθηναίων κυριών, στη μνήμη της μικρής της κόρης Μερόπης, η οποία έφυγε από την ζωή σε ηλικία 11 ετών.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σκοπός του ιδρύματος είναι η μόρφωση και η εκπαίδευση απόρων κοριτσιών. Στις δράσεις του ιδρύματος συγκαταλέγονται η παροχή στέγης σε πρόσφυγες, η προσφορά συσσιτίων και ρούχων σε παιδιά που έχουν ανάγκη. Έχει τιμηθεί με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών και δύο χρυσά μετάλλια του Δήμου Αθηναίων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο νούμερο 39 βρίσκεται το προπολεμικό αρχοντικό της οικογένειας Παναγιώτη Μαντούβαλου και ακριβώς δίπλα στο νούμερο 37 η μεσοπολεμική νεοκλασική οικία του 1929, σε σχέδια του καθηγητή και ακαδημαϊκού Β. Κουρεμένου, την οποία ο καθηγητής κληροδότησε στην Ακαδημία Αθηνών.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο 33 βρίσκεται ένα τριώροφο μεταπολεμικό νεοκλασικό κτίριο, που έγινε ευρέως γνωστό μέσα από το σκάνδαλο που αφορούσε τον πρώην υπουργό Άκη Τσοχατζόπουλο.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στον αριθμό 25 βρίσκεται η οικία Ζολώτα, εκεί που έζησε και άφησε την τελευταία του πνοή ο αείμνηστος πρώην πρωθυπουργός Ξενοφών Ζολώτας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Επίσης στον αριθμό 21, βρίσκεται η διώροφη νεοκλασική οικία Ντάβαρη, έργο του μεγάλου Ερνέστου Τσίλερ, στην οποία φιλοξενείται από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, η Ισπανική πρεσβεία.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το γωνιακό κτίριο της οδού Μητσαίων & Διον. Αρεοπαγίτου 19, ανήκει στον διεθνούς φήμης έλληνα μουσικοσυνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου και οικοδομήθηκε το 1930.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Τέλος στον αριθμό 17, βρίσκεται ακόμη μια αρτ-ντεκό πολυκατοικία. Πρόκειται για τετραώροφη πολυκατοικία του 1930, σε σχέδια επίσης του καθηγητή Πολυτεχνείου Βασίλη Κουρεμένου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Λόγω καταγωγής του καθηγητή, η είσοδος της πολυκατοικίας διακοσμήθηκε με ανάγλυφες μαρμάρινες παραστάσεις που παραπέμπουν σε δύο Καρυάτιδες ντυμένες όμως με παραδοσιακές ηπειρώτικες φορεσιές.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το κτίριο αυτό βρίσκεται στη λίστα με τα εκατό καλύτερα δείγματα Ελληνικής αρχιτεκτονικής του 20^ου αιώνα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Και φτάσαμε αισίως στο νέο Μουσείο Ακροπόλεως. Ίσως αποτελεί το σημαντικότερο σύγχρονο πολιτιστικό γεγονός για την Αθήνα. Βρίσκεται πίσω από το κτίριο Βάϊλερ και εγκαινιάστηκε το 2009.
Η επιβλητική και μελετημένη κατασκευή του επιτρέπει στον επισκέπτη, την άμεση οπτική επαφή με την Ακρόπολη.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο Μουσείο εκτίθενται αρχαιότητες από την προϊστορική περίοδο μέχρι την ύστερη αρχαιότητα. Πολύ εντυπωσιακή στο εσωτερικό του Μουσείου, αποτελεί η αρχαιολογική ανασκαφή του ισογείου, που είναι ορατή από το γυάλινο δάπεδό του.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η ίδρυση του νέου Μουσείου Ακρόπολης θεωρείται ότι συνέδεσε με τον καλύτερο τρόπο τον αρχαίο με τον νέο χαρακτήρα της πρωτεύουσας, αποτελώντας τον καλύτερο πρεσβευτή των αρχαιολογικών θησαυρών της πόλης. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου, ότι η οδός Διονυσίου Αρεοπαγίτου είναι ο μόνος δρόμος ειδικής προστασίας και κάθε δραστηριότητα ή επέμβαση σε αυτόν απαιτεί έγκριση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το πέτρινο κτίριο που δεσπόζει στα αριστερά της κεντρικής εισόδου του νέου Μουσείου Ακροπόλεως, το κτίριο Βάϊλερ, αποτελεί ένα αρχιτεκτονικό στολίδι και οικοδομήθηκε το διάστημα 1834 -1836 από τον Υπολοχαγό του Βαυαρικού Στρατού & Πολιτικό Μηχανικό, Βίλχελμ φον Βάιλερ (Wilhelm von Weiler), εξ ου και η ονομασία του. Αποτελεί ένα από τα πρώτα δημόσια κτήρια του νεοσύστατου τότε Ελληνικού κράτους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο λόγος της δημιουργίας του ήταν η στέγαση του Βαυαρικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου, που αποτέλεσε και το πρώτο Νοσοκομείο της Αθήνας και το οποίο λειτουργούσε συνεχώς μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο.
Κατά την δεκαετία του 1930, εδώ στεγάστηκε το Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, που συνέδεσε την μακραίωνη ιστορική παρουσία του, με τα τραγικά και αλήστου μνήμης αδελφοκτόνα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 1944.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Την δεκαετία του 1980 το κτίριο δόθηκε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία και από το 1987 στεγάζεται στο χώρο αυτό το «Κέντρο Μελετών Ακροπόλεως».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σε όλη μας τη διαδρομή, στον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου και Διονυσίου Αρεοπαγίτου, πέρα από τα σημαντικά αρχαία μνημεία και τα όμορφα νεοκλασικά κτίρια, απολαμβάνουμε και πολλά υπαίθρια καλλιτεχνικά δρώμενα, όπως τους ήχους των πλανόδιων καλλιτεχνών, με ρεπερτόριο από λαϊκά, έντεχνα μέχρι τζαζ και ροκ, τις πρόχειρες παραστάσεις με μίμους και ταχυδακτυλουργούς καθώς και σόου με μαριονέτες που χορεύουν στους ρυθμούς της μουσικής.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Για όσους πάλι βαριούνται το περπάτημα ή δεν το μπορούν, υπάρχει λύση. Μπορούν να περιηγηθούν, όλη τη διαδρομή, χρησιμοποιώντας είτε με τα μικρά πολύχρωμα τραινάκια, τα περιβόητα «Happy Train», έναντι κάποιου εισιτηρίου (6 € οι ενήλικες και 4 € τα παιδιά),

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

είτε για τους πιο ρομαντικούς τις άμαξες με τα άλογα, δίνοντας μια παραμυθένια νότα στη βόλτα τους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι αθλητικοί τύποι βεβαίως μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα ποδήλατα τους (…..Γιωργάκος ακούει Very Happy

) ή να νοικιάσουν κάποιο από τα ειδικά διαμορφωμένα πολυθέσια τετράτροχα ποδήλατα της Fun Bike, με την χαρακτηριστική τέντα για την προστασία από τον ήλιο ή ακόμη τα πιο σύγχρονα ηλεκτροκίνητα δίτροχα Sega-Way.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Συνεχίζεται ……

από jimasimak Κυρ 4 Ιαν 2015 - 14:15

γιωργο ευχαριστουμε (οπως παντα λεπτομερεστατος)

από **Maximos** Κυρ 4 Ιαν 2015 - 16:11

Πάντα, ένας περίπατος ... μετά από τις γιορτινές υπερβάσεις () στην διατροφική μας καθημερινότητα ... κάνει καλό.
Πόσο μάλλον ο συγκεκριμένος, αφού περιέχει πολιτιστικά και όχι μόνον, πληροφοριακά στοιχεία.

Γιώργο συνέχισε ... και 'μεις ακολουθούμε, με αμείωτο ενδιαφέρον .

από Aigagros Κυρ 4 Ιαν 2015 - 19:08

Γιώργο είσαι αξιέπαινος για τα παραπάνω, φοβερή εργασία! Συγκέντρωσες και μας προσέφερες μεγάλο τμήμα της Αθηναϊκής ιστορίας κυριολεκτικά στο πιάτο!

από Γιωργάκος Κυρ 4 Ιαν 2015 - 19:25

Γιώργο συνέχισε να γράφεις για να μαθαίνουμε, αλλά και για να περπατάμε στη πόλη μας μέσα απο τις αφηγήσεις σου.

georgedim έγραψε:
Οι αθλητικοί τύποι βεβαίως μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα ποδήλατα τους (…..Γιωργάκος ακούει )

Πάρα πολλές φορές έχω κάνει βόλτα με το ποδήλατο στην Αρεοπαγίτου ομολογώ όμως ότι δεν ήξερα την ιστορία των κτηρίων.

από caminador Κυρ 4 Ιαν 2015 - 20:06

Απ`ότι φαίνεται η νέα χρονιά θα πάει πάρα πολύ καλά από "περιπάτους" εντυπωσιακή και πλήρης παρουσίαση, απίστευτη η αεροφωτογραφία.
per2

από Aigagros Κυρ 4 Ιαν 2015 - 20:08

Από κάτι τέτοιες φωτογραφίες αντιλαμβάνεται κανείς την τσιμεντοποίηση πολλών όμορφων περιοχών, καθώς και την μετατροπή γραφικών ποταμών σε υπονόμους...

από **Georgedim** Τετ 14 Ιαν 2015 - 20:50

ΙΑ’ ΜΕΡΟΣ :

Ακριβώς δίπλα στο νέο Μουσείο Ακροπόλεως, στην πεζοδρομημένη πλέον οδό Μακρυγιάννη, βρίσκεται o σταθμός μετρό «Ακρόπολη», καθώς και πάρα πολλά καφέ και ταβέρνες.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στην έξοδο του σταθμού μετρό «Ακρόπολη», προς την οδό Αθανασίου Διάκου, απέναντι από το κτίριο Βάϊλερ, βρίσκονταν μέχρι την δεκαετία του 1950, όταν και κατεδαφίστηκε για να γίνει πολυκατοικία, το επιβλητικό αρχοντικό του στρατηγού της επανάστασης Μακρυγιάννη, που είχε κτιστεί το 1834.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Εμείς όμως θα ακολουθήσουμε την οδό Βύρωνος, με κατεύθυνση την Πλάκα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σε αυτό το σημείο, στη συμβολή των οδών Δ. Αρεοπαγίτου και Βύρωνος, βρίσκεται το άγαλμα του στρατηγού Μακρυγιάννη, από το 1996.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ακολουθώντας την οδό Βύρωνος, με κατεύθυνση την Πλάκα φθάνουμε σε μια μικρή πλατεία που δεσπόζει το μνημείο του Λυσικράτη. Σίγουρα θα έχετε περάσει οι περισσότεροι από εδώ. Ας γνωρίσουμε όμως λίγο καλύτερα, αυτό το σημαντικό μνημείο.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το μνημείο αυτό υπάρχει εδώ από το 334 π.Χ. και όπως δηλώνει το όνομα του, το έστησε ο Λυσικράτης.
Θυμίζω ότι στην αρχαία Αθήνα, όταν ένα χορηγός (= χρηματοδότης) μιας θεατρικής παράστασης κέρδιζε το βραβείο, η πολιτεία του έδινε το δικαίωμα να χτίσει ένα μνημείο και να στήσει πάνω του τον τρίποδα που είχε πάρει ως έπαθλο για τη θεατρική νίκη του.
Όταν, λοιπόν, το έργο που είχε χρηματοδοτήσει ο Λυσικράτης νίκησε στους θεατρικούς αγώνες, έκτισε αυτό το μνημείο και έστησε επάνω τον δικό του τρίποδα - έπαθλο.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στη ζωφόρο του μνημείου απεικονίζεται ο μύθος του θεού Διονύσου στη μάχη του με τους πειρατές. Σύμφωνα με αυτό τον Ομηρικό μύθο, όταν ο Διόνυσος αιχμαλωτίστηκε από τους Τυρρηνούς πειρατές, με σκοπό να τον πουλήσουν για δούλο, θύμωσε τόσο ώστε τους τιμώρησε, με τη βοήθεια των βοηθών του Σατύρων, και τους μεταμόρφωσε σε δελφίνια.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όπως καταλαβαίνετε, η επιλογή του θέματος δεν είναι τυχαία, εφόσον είχε ως σκοπό όχι μόνο να διακοσμήσει το μνημείο, αλλά και να τιμήσει τον θεό Διόνυσο, προς τιμήν του οποίου γινόταν οι θεατρικοί αγώνες, στο γειτονικό ομώνυμο θέατρο, που γνωρίσαμε στην προηγούμενη δημοσίευση.

Το παράδοξο είναι ότι τον Μεσαίωνα, λόγω της κατασκευής της κορυφής του, πίστευαν ότι ήταν η βάση κάποιου φαναριού και εξαιτίας αυτού το έλεγαν «Λύχνος ή Φανάρι του Διογένους».

Το μνημείο στις αρχές του 20ου αιώνα :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το 1669 το μνημείο και ο γύρω χώρος, αγοράστηκαν από τους Γάλλους Καπουτσίνους μοναχούς, που έχτισαν εκεί μοναστήρι και το μνημείο ενσωματώθηκε στη βιβλιοθήκη του μοναστηριού. Χαρακτηριστικό αυτού του τάγματος των μοναχών, ήταν το καφέ ράσο με την κουκούλα (= cappuccio), από το οποίο πήραν και το όνομά τους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι Καπουτσίνοι μοναχοί ήταν ιδιαίτερα αγαπητοί στην Αθήνα και τους αποκαλούσαν χαϊδευτικά «Φραγκοπατέρες».
Το κοινωνικό έργο τους περιελάμβανε τη περίθαλψη ασθενών, τη βοήθεια προς άπορους, καθώς τοπογραφικές και αρχαιολογικές μελέτες και ήταν οι πρώτοι που εκπόνησαν χάρτη της αρχαίας Αθήνας. Επίσης είχαν αναπτύξει και εκπαιδευτική δραστηριότητα, αφού το Μοναστήρι ήταν το κατ’ εξοχήν σχολείο για τα παιδιά των Καθολικών της πόλης.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Παράλληλα στο μοναστήρι λειτουργούσε και ξενώνας, στον οποίον φιλοξενήθηκαν πολλοί από τους σπουδαίους περιηγητές της Αθήνας εκείνης της εποχής.
Μεταξύ αυτών ήταν και ο Ιταλός ζωγράφος Τζοβάνι Μπατίστα Λουζιέρι, ο συνεργός του γνωστού μας λόρδου Έλγιν, στην απεχθή σύληση του Παρθενώνα. Μάλιστα λέγεται ότι ο ραδιούργος αυτός Ιταλός είχε προσπαθήσει να δωροδοκήσει τους μοναχούς, για να συμφωνήσουν στην φυγάδευση και του μνημείου του Λυσικράτη στο Λονδίνο, πράγμα βεβαίως που αρνήθηκαν οι μοναχοί και τον απέβαλαν από το μοναστήρι.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κάτι όχι και τόσο γνωστό, είναι ότι από τους κήπους της μονής αυτής ξεκίνησε η καλλιέργεια της ντομάτας στην Ελλάδα. Ο τελευταίος ηγούμενος της Μονής, ονόματι Φραγκίσκος, έφερε το 1818 τους σπόρους από το εξωτερικό και τους καλλιέργησε αρχικά σε γλάστρες. Το καινούργιο αυτό φυτό με τους νόστιμους κόκκινους καρπούς, άρεσε πολύ στους Αθηναίους και έτσι διαδόθηκε η καλλιέργεια, αρχικά στην Αθήνα και ακολούθως στην υπόλοιπη Ελλάδα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Την περίοδο της επανάστασης η μονή κάηκε και το μνημείο υπέστη φθορές. Αργότερα η Γαλλική κυβέρνηση, που το θεωρούσε ιδιοκτησία της, επισκεύασε το μνημείο και έστησε μια μαρμάρινη επιγραφή που υπενθύμιζε αυτήν την ιδιοκτησία της, μιας και οι Γάλλοι διεκδικούσαν το μνημείο ως δική τους περιουσία.

Τελικά η Γαλλική κυβέρνηση, μετά από πολλές πιέσεις, δέχθηκε να παραχωρήσει το μνημείο στο Ελληνικό δημόσιο με αντάλλαγμα ένα οικόπεδο στην οδό Διδότου, εκεί όπου βρίσκεται σήμερα το Γαλλικό Ινστιτούτο. Διατήρησε όμως το δικαίωμα της εκτέλεσης έργων συντήρησης και αρχαιολογικής έρευνας στον χώρο αυτό.

Η πλατεία το 1900 :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η πλατεία Λυσικράτους έγινε γνωστή όμως και για ένα πολύ αγαπημένο, ….παλαιότερα, λαϊκό θέαμα, το οποίο έχει τις ρίζες του στην εποχή του Όθωνα. Πρόκειται για τις παραστάσεις του θρυλικού Καραγκιόζη, όπου κεντρικός χώρος για αυτές τις παραστάσεις στην Πλάκα, υπήρξε τα χρόνια του μεσοπολέμου η συγκεκριμένη πλατεία.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Επί Όθωνος, οι παραστάσεις δίνονταν σε όλα τα καφενεία της Πλάκας, επειδή όμως είχαν υπάρξει σοβαρές κοινωνικές ενστάσεις από τους «συντηρητικούς» της εποχής, ότι ο «Καραγκιόζης» ήταν δήθεν άσεμνος και υπονομευτικός των χρηστών ηθών, οι παραστάσεις περιορίστηκαν κατά το δεύτερο μισό του 19^ου αιώνα και επανήλθαν στο προσκήνιο, με ευρεία αποδοχή, στις αρχές του 20^ου αιώνα.
Από τους πιο παλαιούς και γνωστούς καραγκιοζοπαίχτες του χώρου, ήταν ο Χρήστος Χαρίδημος (1895-1970), ο οποίος μάλιστα είχε χαρακτηριστεί ως ο «πρύτανης» των καραγκιοζοπαιχτών.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ακριβώς πίσω από την πλατεία, επί της οδού Ραγκαβά, βρίσκεται ένα εντυπωσιακό τετραώροφο νεοκλασικό κτίριο, που οικοδομήθηκε στις αρχές του 20^ου αιώνα και στον εξώστη του είναι τοποθετημένα δύο αγάλματα με αναπαραστάσεις της θεάς Αθηνάς και του Διονύσου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο σημείο αυτό και προτού συνεχίσουμε στα ενδότερα της Πλάκας, κοιτάζοντας ανατολικά της πλατείας (κατά μήκος της οδού Λυσικράτους), αντικρίζουμε ακόμη ένα σημαντικό μνημείο της αρχαίας πόλης των Αθηνών. Πρόκειται για την «Πύλη Αδριανού», που σίγουρα έχουμε περάσει όλοι από εμπρός της.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αυτή αποτελεί μια θριαμβική αψίδα, που κτίσθηκε από τους Αθηναίους το 131-132 μ.Χ., σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον αυτοκράτορα Αδριανό για τα πολυάριθμα έργα του στην Αθήνα.
Τέτοιες παρόμοιες πύλες υπήρχαν τότε σε πολλά σημεία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στήθηκε στα ΒΔ του περιβόλου του «Ολυμπιείου ιερού» ή όπως είναι σήμερα γνωστό «στύλοι (….και ουχί «στήλες») Ολυμπείου Διός», που απετέλεσε τον μεγαλύτερο ναό της Ελλάδας, κατά τα Ρωμαϊκά χρόνια και φιλοξένησε ένα από τα μεγαλύτερα λατρευτικά αγάλματα του αρχαίου κόσμου, το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Διός. ( [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] ).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η πύλη ήταν κτισμένη πάνω σε ένα αρχαιότερο δρόμο που συνέδεε την πόλη με τα «Παριλίσια Ιερά» (δίπλα στο ποταμό Ιλισσό) και αποτελούσε ορόσημο μεταξύ της παλαιάς και της νέας πόλης.

Το μνημείο αυτό έχει ύψος 18 μ. και πλάτος 13 μ.. Έχει δύο ίδιες προσόψεις και αρθρώνεται καθ' ύψος σε δύο σαφώς διακριτά τμήματα. Το κάτω μέρος ακολουθεί το Ρωμαϊκό σχήμα της τιμητικής αψίδας, ενώ το επάνω μιμείται το Ελληνικής παράδοσης πρόπυλο.

Η προηγούμενη φωτογραφία, ....αρκετά χρόνια πίσω Very Happy

, ....το 1855 :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο επιστύλιο επάνω από την τοξωτή δίοδο υπάρχουν οι εξής δύο επιγραφές : στη δυτική πλευρά (προς την Πλάκα), ''Αιδ' εισ' Αθήναι, Θησέως η πριν πόλις'', δηλαδή σε απλά Ελληνικά "Αυτή είναι η Αθήνα, η παλιά πόλη του Θησέα" και στην ανατολική (προς το Καλλιμάρμαρο), ''Αιδ' εισ' Αδριανού και ουχί Θησέως πόλις'', δηλαδή "Αυτή είναι η πόλη του Αδριανού, όχι του Θησέα" .

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το 1778 η αψίδα ενσωματώθηκε στο ανατολικό σκέλος του Τούρκικου οχυρωματικού περιβόλου της Αθήνας, γνωστού ως ''τείχος του Χασεκή'', οπότε και μετατράπηκε σε πύλη, γνωστή ως «Πόρτα της βασιλοπούλας» ή «Καμαρόπορτα».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Εμείς όμως επιστρέφουμε στην πλατεία, για να συνεχίσουμε τη «βόλτα» μας στα στενά της Πλάκας.
Από την πλατεία αυτή ξεκινά η οδός Τριπόδων, που πήρε το όνομα της επειδή στην αρχαιότητα ήταν στολισμένη με τους τρίποδες των νικητών από τους θεατρικούς αγώνες.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Θεωρείται ο αρχαιότερος δρόμος της Αθήνας καθώς ένα μεγάλο τμήμα του, συμπίπτει ακριβώς με τον αρχαίο δρόμο, ενώ διατηρεί και το ίδιο όνομα. Αναφέρεται μάλιστα στο βιβλίο με τα ρεκόρ Γκίνες, σαν ο μακροβιότερος δρόμος της Αθήνας που έχει διατηρήσει την ίδια ονομασία για 25 και πλέον αιώνες.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Την οδό αυτή διέσχιζαν τα αρχαία χρόνια, οι νυχτερινές λαμπαδηδρομίες που γίνονταν προς τιμήν του θεού Διονύσου, ξεκινώντας από το ομώνυμο θέατρο και καταλήγοντας στο Πρυτανείο της αρχαίας Αγοράς. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως αποτελεί την πρόδρομη μορφή της σημερινής «Λεωφόρου της Δόξας», που βρίσκεται στο Χόλυγουντ του Λος Άντζελες των Η.Π.Α..

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο δρόμο αυτό, που λέγεται πως ο Πραξιτέλης συνάντησε την πανέμορφη εταίρα και μετέπειτα καλλιτεχνική μούσα του Φρύνη, βρίσκεται στον αριθμό 32 το «κινηματογραφικό σπίτι» του κύριου και της κυρίας Κοκοβίκου, που είχαν υποδυθεί η Μάρω Κοντού και ο Γιώργος Κωνσταντίνου, στην επιτυχημένη κωμική ταινία του 1965 «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το συγκεκριμένο σπίτι μπορεί να έγινε πανελληνίως γνωστό μέσα από το φακό αυτής της κινηματογραφικής ταινίας, χρονολογείται όμως από το 1800 και ένα διάστημα στέγαζε τη Τουρκική στρατιωτική διοίκηση Αθηνών. Στο οικόπεδο του κτιρίου, οι αρχαιολόγοι προσφάτως ανακάλυψαν τη βάση ενός ακόμη χορηγικού μνημείου. Βρέθηκαν ακόμα και ερείπια από αρχαίες «βεσπασιανές», πράγμα που αποδεικνύει ότι ο χώρος είχε χρησιμοποιηθεί από τα αρχαία χρόνια.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο τέλος της οδού Τριπόδων, στην συμβολή της με την οδό Λυσίου, συναντάμε την ταβέρνα «του Σταματόπουλου». Αν και σήμερα αποτελεί ένα καλαίσθητο γαστρονομικό (= gourmet, ….νεοελληνιστί Razz

) εστιατόριο που δεν θυμίζει σε τίποτε παραδοσιακή ταβέρνα, εν τούτοις πρόκειται για την αρχαιότερη ταβέρνα της Πλάκας, αφού ξεκίνησε την λειτουργία της το μακρινό 1882.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στην ιστορική αυτή ταβέρνα μεγαλούργησε ο γνωστός τροβαδούρος της Αθήνας, Μπαλαγούρας, που με το ακορντεόν και την αισθαντική φωνή του, είχε τραγουδήσει τις περισσότερες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της εποχής του.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Συνεχίζοντας, λίγο παρακάτω, στην διασταύρωση των οδών Ερεχθέως και Λυσίου, βρίσκεται ο Ι.Ν. των Αγίων Αναργύρων Κολοκύνθη ή Αγιοταφίτικο Μετόχι ή ….όπως είναι ευρύτερα γνωστός «Μετόχι του Παναγίου Τάφου». Βρίσκεται μέσα στον περίβολο του κτιρίου, που στεγάζει την Εξαρχία του Παναγίου Τάφου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αποτελεί τον πρώτο ναό στον οποίο φτάνει το Άγιο Φως από τα Ιεροσόλυμα το βράδυ της Ανάστασης. Κτίστηκε το πρώτο μισό 16^ου αιώνα πάνω σε έναν αρχαίο ναό της θεάς Αφροδίτης.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κατά τον 17^ο αιώνα φέρεται ως ιδιοκτησία της Αθηναϊκής οικογένειας Κολοκύνθη (με την οποία, κατά τον Δημ. Καμπούρογλου, συνδέεται και το τοπωνύμιο της περιοχής της Κολοκυνθούς), ενώ αργότερα λειτούργησε σαν γυναικείο μοναστήρι και από τα μέσα του 18^ου αιώνα ανήκει στην Εξαρχία του Άγιου Τάφου της Ιερουσαλήμ, εξ ου και το όνομα του.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στην αυλή του μπορεί να δει κανείς αρκετά αρχαία κατάλοιπα, μια σειρά από κελιά της παλιάς μονής στα οποία διέμενε και ο Έξαρχος του Παναγίου Τάφου και ένα πηγάδι με υπόγεια σήραγγα, που λέγεται ότι επικοινωνούσε με τα πηγάδια και τις σήραγγες και άλλων σπιτιών της περιοχής. Εδώ βρίσκεται και ένα από τα παλαιά δημοτικά φανάρια γκαζιού, που φώτιζαν άλλοτε τα Αθηναϊκά δρομάκια.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μοναδικά μυστηριακές και αληθινά κατανυκτικές είναι οι ακολουθίες των Χαιρετισμών και της Μεγάλης Εβδομάδος, μιας και γίνονται χωρίς ηλεκτρικό φως και χωρίς μεγάφωνα, αλλά στο ημίφως των κανδηλιών συνοδεία με την μελωδική βυζαντινή ψαλμωδία των ψαλτών.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Την Μεγάλη Παρασκευή, η Ακολουθία των Παθών ολοκληρώνεται με την κατανυκτική περιφορά του Επιταφίου στα στενά σοκάκια της Πλάκας. Το μεγάλο Σάββατο, ενωρίς το απόγευμα το Άγιο Φως έρχεται, όπως είπαμε, πρώτα στο ναό αυτό με ειδική πτήση από την Ιερουσαλήμ και στη συνέχεια διανέμεται αρχικά στην Μητρόπολη και ακολούθως σε όλες τις Ορθόδοξες Χριστιανικές εκκλησίες της Ελλάδας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όσοι θέλετε να βιώσετε διαφορετικά και ιδιαίτερα τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος, σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Εμείς, προτού συνεχίσουμε την ξενάγηση μας στην Πλάκα, θα λοξοδρομήσουμε για λίγο, για να χαθούμε στα στενά ανηφορικά σοκάκια–σκαλάκια, μιας λιλιπούτειας συνοικίας της Αθήνας, με έντονο όμως το Κυκλαδίτικο χρώμα, τα γνωστά Αναφιώτικα και το Ριζόκαστρο (δηλαδή στα ριζά (= πρόποδες) του κάστρου της Ακροπόλεως).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η συνοικία αυτή βρίσκεται σκαρφαλωμένη στην βορειοανατολική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης, στα όρια της Πλάκας. Δημιουργήθηκε κατά την περίοδο της βασιλείας του Όθωνα, όταν εγκαταστάθηκαν στην περιοχή εργάτες από την Ανάφη, οι οποίοι εργάστηκαν ως χτίστες στην ανοικοδόμηση της πόλης και στην ανέγερση των βασιλικών ανακτόρων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι εργάτες αυτοί, λέγεται ότι επέλεξαν να χτίσουν τα σπίτια τους στο σημείο αυτό, γιατί η περιοχή τους θύμιζε έντονα την πατρίδα τους. Παράλληλα, οι Αναφιώτες μάστορες αναστήλωσαν και τους δύο ναούς που βρίσκονταν στην περιοχή από τον 17ο αιώνα. Πρόκειται για τους ιερούς ναούς του Αγίου Συμεών και του Αγίου Γεωργίου των Βράχων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μετά το 1922 ωστόσο, προστέθηκαν στην περιοχή Μικρασιάτες πρόσφυγες, μεταβάλλοντας λίγο τη σύνθεση του πληθυσμού, ενώ τη δεκαετία του 1950, τμήμα της συνοικίας κατεδαφίστηκε στο πλαίσιο ανασκαφών. Σήμερα, σύμφωνα με το Δήμο Αθηναίων, παραμένουν μόνο 45 σπίτια από εκείνη την εποχή.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το χαρακτηριστικό αυτής της περιοχής είναι όλα σχεδόν τα δρομάκια της φαντάζουν αδιέξοδα, λόγω του ότι είναι πολύ στενά και λόγω της άναρχης δόμησης που επικρατεί.
Την Κυκλαδίτικη αισθητική, την ηρεμία του χώρου και την επιβλητική θέα του βράχου της Ακρόπολης ακριβώς από πάνω, έρχεται να συμπληρώσει η καταπληκτική θέα προς την Αθήνα και τον λόφο του Λυκαβηττού. Αν τυχόν βρεθείτε νωρίς το πρωί εδώ, θα απολαύσετε μία από τις πιο ωραίες ανατολές ηλίου στη πόλη.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Δυστυχώς αυτή η γραφική γειτονιά, που κουβαλά ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της Αθήνας, προσφάτως έχει βγει σε δημοπρασία από το ΤΑΙΠΕΔ, στο όνομα της λεγόμενης «αξιοποίησης της Δημόσιας περιουσίας».
Θα μου πείτε λόγω κρίσης. Ίσως πάλι επειδή η πολιτεία αδυνατεί να διαχειριστεί την αρχιτεκτονική κληρονομιά της πόλης μας. Ίσως και επειδή κανένας δεν ενδιαφέρεται ; Ή μήπως τελικά επειδή κάποιοι τύποι ενδιαφέρονται και μάλιστα πολύ ;
Η απάντηση δική σας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στην κορυφή της συνοικίας βρίσκεται ο ιερός ναός του Αγ. Γεωργίου Βράχων, στη συμβολή της αρχής του μονοπατιού της οδού Στράτωνος με το τμήμα της αμαξιτής οδού.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Είναι κτίσμα του 17^ου αιώνα, που έπαθε μεγάλες ζημιές στην Επανάσταση του 1821, αλλά γύρω στα 1850, όπως ήδη είπαμε, την αναστύλωσαν οι Αναφιώτες που είχαν εγκατασταθεί στη γειτονιά και οι όποιοι μάλιστα χρησιμοποίησαν πολλά αρχαία μάρμαρα, που υπήρχαν εκεί γύρω, και την έκαναν λευκή για να θυμίζει το νησί τους. Τότε κτίστηκε και το καμπαναριό επάνω από την είσοδο της. Στο εσωτερικό της υπάρχουν κρεμασμένα νησιώτικα κεντήματα και ασημένια αφιερώματα, που εικονίζουν νησιώτικα σπίτια.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στα σκαλοπάτια που οδηγούν νότια της εκκλησίας, υπάρχει πλάκα που θυμίζει τη θυσία του εύζωνα Κωνσταντίνου Κουκίδη, ο οποίος αρνήθηκε να παραδώσει την Ελληνική σημαία στους Γερμανούς στις 27 Απριλίου 1941, ημέρα εισόδου των Γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα, τυλίχθηκε με την σημαία και έπεσε από τον ιερό βράχο στο σημείο αυτό.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στη βόρεια πλευρά του ναού, με μεσοτοιχία, κτίστηκε το 1964 το παρεκκλήσι των Αγίων Κων/νου & Ελένης, από την Ευαγγελία Χάλαρη, στη μνήμη του γιού της Κωνσταντίνου.
Οι δύο ναΐσκοι σήμερα είναι παρεκκλήσια του ιστορικού βυζαντινού ναού που βρίσκεται λίγο πιο κάτω, στη συμβολή των οδών Τριπόδων & Πρυτανείου, του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο ναό του Αγ. Νικολάου, που χρονολογείται από τον 11^ο αιώνα, φυλάσσεται μια ιστορική καμπάνα.
Πρόκειται για τη πρώτη και μοναδική καμπάνα που σήμανε στην Αθήνα στις 24 Μαΐου 1833, ταυτόχρονα με την έπαρση της Ελληνικής σημαίας, όταν οι Τούρκοι αποχώρησαν, παραδίδοντας το φρούριο της Ακρόπολης, στους Έλληνες. Η καμπάνα αυτή φυλάσσονταν σε κρύπτη, που σήμερα μπορούμε να δούμε στον πρόναο της εκκλησίας. Ως γνωστόν τον καιρό της Τουρκοκρατίας οι Χριστιανοί απαγορεύονταν να τοποθετούν καμπάνες στις εκκλησίες τους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Για το λόγο αυτό, κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου, τελείται επίσημη δοξολογία και στο τέλος χτυπούν παρατεταμένα την καμπάνα αυτή, για να θυμίζει την ημέρα που η ίδια καμπάνα, με τους ίδιους ήχους σήμανε το τέλος μιας σκλαβιάς 400 χρόνων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η ίδια καμπάνα σήμανε και την απελευθέρωση της Αθήνας από τους Γερμανούς, στις 12 Οκτωβρίου 1944.

Έχουμε επιστρέψει ήδη στην Πλάκα, τη φυσική συνέχεια των Αναφιώτικων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Συνεχίζεται …….

από joskem Τετ 14 Ιαν 2015 - 21:50

Γιώργο, ένα χαμόγελο γιά ´σένα. Very Happy

από **antreas hobby** Τετ 14 Ιαν 2015 - 22:20

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πολύ άξιο το επιστημονικό προσωπικό του φόρουμ μας πολλά συγχαρητήρια

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

από jimasimak Πεμ 15 Ιαν 2015 - 9:50

από athanase Πεμ 15 Ιαν 2015 - 17:05

Μία συναρπαστική περιγραφή. Εντυπωσιάστηκα, ξαφνιάστηκα ,επιμορφώθηκα. Γιώργο σ ευχαριστούμε για τον τεράστιο χρόνο που μας διέθεσες γι αυτή την παρουσίαση.

από Γιωργάκος Πεμ 15 Ιαν 2015 - 17:14

Θανάση να είναι καλά ο Γιώργος έγραψε.

georgedim έγραψε:Συνεχίζεται …….

από Patrinos Πεμ 15 Ιαν 2015 - 18:52

Λόγο του ταξιδιού μου στο Ναύπλιο δεν είχα διαβάσει και το προηγούμενο μέρος. Έτσι είχα πολύ υλικό για διάβασμα και το κατευχαριστήθηκα.
Γιώργο σ´ευχαριστώ.

από caminador Πεμ 15 Ιαν 2015 - 20:01

Θησαυρός πληροφοριών και εικόνων,συγκροτημένη και ευρηματική παρουσίαση που καθώς προχωρεί συνεχώς αυξάνει το ενδιαφέρον μας...
Συμπορεύομαι με τους προλαλήσαντες...

από diamantino Πεμ 15 Ιαν 2015 - 21:38

Γιωργο,και παλι ....

yes

Welcome to the forum www.taxidiarides.gr