Λίγη ιστορία για την Μακεδονία.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]


Αυτά με μάθαν στα θρανία...

Μάλιστα έχουμε ΜΚ στα αυτοκίνητα , βλέπεις έχουμε το ISO 3166 που μας βγάζει και το mk  TLD (κατάληξη ονόματος ιστοσελίδας), άντε να το αλλάξεις αυτό..
Αλλο τίποτα??? Καλά πάμε....

Σε άλλο θέμα λέγαμε για ταξίδι στη Βαλτική και Ρωσία και την μανούρα για Ρώσικη βίζα. Ε λοιπόν φίλοι μου οι πολίτες της FYROM πάνε χωρίς βίζα...

Πάνε όλοι μαζί και μένουν και στο ίδιο ξενοδοχείο...

Το ότι η FYROM δεν πρέπει να ονομαστεί με οποιοδήποτε τρόπο Μακεδονία, δεν χωράει συζήτηση. Ανεξαρτήτως όμως σε τι όνομα θα καταλήξουν οι σύμμαχοί μας (όχι εμείς) και εφόσον γνωρίζουμε ότι οι αναπτυγμένες χώρες πλέον κάνουν πολέμους μέσω της οικονομίας, θα έπρεπε ΗΔΗ εδώ και χρόνια όλη η οικονομία της FYROM να εξαρτάται από την Ελλάδα. Η ενέργεια έτσι και αλλιώς περνάει από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Τράπεζες, τηλεποικινωνίες, σούπερ μάρκετ, πολυκαταστήματα, ελαφριά βιομηχανία έπρεπε να ανήκουν σε Ελληνικά συμφέροντα. Βέβαια εμείς δεν μπορούμε να  διαχειριστούμε τα δικά μας οικονομικά, θα ασχοληθούμε με των άλλων. Όταν είσαι φτωχός και ζεις με δανεικά, τότε σίγουρα χάνεις και το δίκιο σου. Αυτοί που σήμερα το παίζουν υπερπατριώτες θα έπρεπε να φρόντιζαν εδώ και χρόνια, πρώτα το συμφέρον της Ελλάδας και όχι το προσωπικό τους συμφέρον. Όταν είσαι ισχυρός απαιτείς και περισσότερα πράγματα, αν είσαι ανίσχυρος τότε "κάθε φτωχός κι η μοίρα του" ..... Είμαι ένας φτωχός και μόνος ... καουμπόϊ.!

Πολύ πράμα αλλά θα το διαβάσω.
Μέχρι τότε όπως είπε μια ψυχή ας την πουν και μακεδονία, εγώ που τους αγαπάω θα το γυρίσω σε χαιδευτικό μακεδονίτσα και εξ αυτού δια συντμήσεως Νίτσα

friar έγραψε:Πολύ πράμα αλλά θα το διαβάσω.
Μέχρι τότε όπως είπε μια ψυχή ας την πουν και μακεδονία, εγώ που τους αγαπάω θα το γυρίσω σε χαιδευτικό μακεδονίτσα και εξ αυτού δια συντμήσεως Νίτσα

"μακεδονίτσα"! ούτε τοπικό, ούτε χρονικό το συνθετο! ποσοστικό! ευφυές!    
Δηλαδή για να πάμε Σερβία θα περνάμε από την Νίτσα; Την θεία την Νίτσα; 

"που μόνο σε ήττες ιστορικά μας οδηγεί"
Eίμαστε και ασυναγώνιστοι στην αυτοκαταστροφή...
Δεν μαθαίνουμε από αυτά που παθαίνουμε...
Χωρίς Ομόνοια ούτε ένα σπίτι, μια οικογένεια δεν μπορεί να κουμανταριστεί...
Τι να πρωτοθυμηθούμε, το Κυπριακό; τα της Μικράς Ασίας; κ.α.

Σαν ταξιδιάρηδες εξ ορισμού μας αρέσουν τα ταξίδια. Από την άλλη η γνώση της ιστορίας δεν είναι τίποτε παραπάνω από ένα ταξίδι στο παρελθόν .
 
Θα σας κουράσω λίγο  προσπαθώντας μέσα από τα ιστορικά δεδομένα ….να αποκτήσουμε μια σαφή εικόνα των πραγματικών και υπαρκτών γεωπολιτικών & ιστορικών θέσεων και γεγονότων, ….όπως αυτά έχουν επισήμως καταγραφεί και ισχύουν.
 
Όπως ήδη ανέφερα και στην πρώτη τοποθέτηση μου, το θέμα είναι πολύ σοβαρό, ….μάλλον προαποφασισμένο , ….μιας και γνώμη μου είναι πως παίζουμε με σημαδεμένη τράπουλα, ....αλλά καλό θα είναι να γνωρίζουμε πως έχουν πραγματικά οι καταστάσεις, ώστε να μην παρασυρόμαστε από τυχάρπαστους «περισπούδαστους» ημιμαθείς, που έχουν άποψη χωρίς γνώση.
 
Το σίγουρο είναι ότι η εξωτερική πολιτική μια χώρας δεν καθορίζεται μόνο με την ιστορία, ούτε με τα συλλαλητήρια και τις Εθνικιστικές κορώνες, αλλά με βάση το ισοζύγιο της πολιτικής, οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος της, καθώς αναλύοντας και εκτιμώντας σωστά τους διεθνείς συσχετισμούς.
 
Από εκεί και μετά, ο καθένας μας αποφασίζει κατά συνείδηση, τι αξίζει να υποστηρίζει, τι να πιστεύει και τι όχι.
 
Το να υπερασπιστείς με επιχειρήματα και θέσεις την Πατρίδα σου, όταν θίγεται η πολιτισμική, εθνική ή ακόμη και εδαφική ακεραιότητα της, θεωρώ πως αποτελεί ιερό καθήκον όλων μας και δεν αποτελεί πλεονέκτημα ή μειονέκτημα, η ιδιαίτερη καταγωγή του καθενός μας (Μακεδόνας, Πόντιος, Θρακιώτης, Πελοποννήσιος, Θεσσαλός, Ηπειρώτης κλπ).
 
Προσωπικά αν και δεν είμαι Μακεδόνας, έχω ζήσει όμως αρκετά χρόνια εκεί και έχοντας την περπατήσει (κυριολεκτικά και μεταφορικά) από άκρη σε άκρη, ....με πονάει (όπως πιστεύω και τους περισσότερους μας) να ακούω και να διαβάζω βλακώδεις και αστήρικτες αιτιάσεις από ημιμαθείς και αδιάβαστους.
 
Θα ξεκινήσουμε με τα ιστορικά δεδομένα.
 
Από ιστορικής άποψης οι βόρειοι γείτονες μας δεν έχουν καμιά σχέση με τους Μακεδόνες. «Σλαβομακεδόνες» υπάρχουν μόνο στην αντίληψη μερίδας κατοίκων των γειτόνων μας, που προσβλέπουν στην καλλιέργεια αλυτρωτικών διαθέσεων σε βάρος Ελληνικών εδαφών.
 
Παραθέτω μερικά πραγματικά ιστορικά στοιχεία που ενισχύουν την παραπάνω άποψη. Διαβάζουμε λοιπόν πως τον 19^ο αιώνα η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας, ήταν η σημαντικότερη γεωστρατηγικά περιοχή των ευρωπαϊκών εδαφών της παραπαίουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η κραταιά τότε Ρωσική αυτοκρατορία μέσω της διπλωματίας της, διέκρινε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να προωθήσει τον λεγόμενο Ρωσικό πανσλαβισμό στην περιοχή, χρησιμοποιώντας ως «δούρειο ίππο» την Ορθόδοξη θρησκεία των πληθυσμών της περιοχής, μέσω της Βουλγαρικής εκκλησίας και ζητώντας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο την δημιουργία ανεξάρτητης Βουλγαρικής Εκκλησίας (Εξαρχίας), με έδρα την Κων/πολη.
 
Οι Βούλγαροι, υποκινούμενοι από την Τσαρική αυλή και εκμεταλλευόμενοι τη μιγαδική (=κρεολή) σλαβόφωνη διάλεκτο, που ομιλούνταν τότε στη ευρύτερη Μακεδονία, αγωνίστηκαν για τη διαμόρφωση μιας επίπλαστης βουλγαρικής εθνικής συνείδησης στον τοπικό πληθυσμό, ο οποίος ωστόσο στην πλειονότητά του έμενε πιστός στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, και διακήρυσσε την Ελληνική εθνική του συνείδηση. (θυμίζω πως στην σημερινή νότια Βουλγαρική επαρχία Μπλαγκόεβγκραντ (περιοχή Μελένικου, Πετριτσίου κλπ), ζούσαν κυρίως Έλληνες).
 
Διαπίστωσαν όμως πολύ σύντομα ότι δεν μπορούν να αυξήσουν ειρηνικά την επιρροή τους στη νότια ζώνη των Βαλκανίων (και την Μακεδονία), και έτσι αποφάσισαν να μειώσουν την επιρροή του Ελληνικού στοιχείου στην περιοχή. Προσπάθησαν λοιπόν να δημιουργήσουν μία καινούργια «πλαστή» ταυτότητα, που ονομάστηκε «μακεδονική», για να αρνηθούν την Ελληνικότητα του χώρου. Το Ελληνικό στοιχείο όμως ήταν όπως είπαμε πολύ σημαντικό και κυρίαρχο στην περιοχή αυτή, οπότε αυτό θα ήταν δυνατό μόνο μέσα από διωγμούς, εκφοβισμούς και λεηλασίες.
 
Οι αντιπαλότητες και οι απόπειρες προσεταιρισμού κορυφώθηκαν με το Μακεδονικό Αγώνα.
Ακολουθούν οι Βαλκανικοί πόλεμοι και ο Α’ Π.Π., που βρίσκει την Ελλάδα εν μέσω του Εθνικού Διχασμού (κίνημα Βενιζέλου, αποχώρηση από την Ελλάδα χωρίς παραίτηση του βασιλιά Κωνσταντίνου Α’ κλπ), με την Ελλάδα κομμένη στα δύο και διπλωματικά αδύναμη.
 
Ακολουθεί η Διάσκεψη των Παρισίων (1919), όπου οι Μεγάλες Δυνάμεις μοιράζουν την πίτα της πολεμικής λείας τους, κατά πως τους συμφέρει.
Η Ελληνική πλευρά συντάσσει υπόμνημα των διεκδικήσεων της, λαμβάνοντας υπόψη εθνολογικούς και γεωπολιτικούς όρους. Οι Ελληνικές αξιώσεις όμως έθιγαν τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων (….αυτό που στην καθομιλουμένη λέμε «που πάς ρε Καραμήτρο») και το γεγονός ότι η Ελλάδα είχε εισέλθει στον πόλεμο, στο πλευρό των συμμάχων, μετά από θλιβερές περιπέτειες, «την δωδεκάτην ώραν του αγώνος» όπως γράφτηκε στα πρακτικά της Διάσκεψης, δυσχέραιναν έτι περαιτέρω τις Ελληνικές απαιτήσεις και αξιώσεις.
 
Τελικά οι επακολουθούσες διεθνείς συνθήκες Νεϊγύ (1919) και Σεβρών (1920) δίνουν προσωρινό τέλος στις Βουλγαρικές βλέψεις και ξεκαθαρίζουν τα σύνορα των κρατών της περιοχής, με τη γνωστή ανταλλαγή πληθυσμών.
 
Ωστόσο την σκυτάλη παίρνουν οι Σλάβοι των Σκοπίων, που εκμεταλλεύτηκαν το εν λόγω σενάριο του Βουλγαρικού εθνικισμού-επεκτατισμού και δημιουργούν την «Σλαβομακεδονική» τεχνητή ταυτότητα.
 
Όπως καταλαβαίνετε είναι πολύ μεγάλο λάθος λοιπόν, να οικειοποιούμαστε και να χρησιμοποιούμε τέτοιους όρους, ….που το μόνο που προσφέρουν είναι να αλείφουν βούτυρο στο ψωμί στενοκέφαλων φανατικών εθνικιστών.
 
Περί της Ελληνικότητος της Μακεδονίας μας και των Μακεδόνων δεν τίθεται το παραμικρό θέμα, μιας και πάλι η ιστορία είναι σαφής και ξεκάθαρη (….για όσους γνωρίζουν, ασχολούνται, διαβάζουν και δεν αναμασούν αίολα και αφελή ιδεολογήματα).
 
Για του λόγου το ιστορικό αληθές, θυμίζω πως το όνομα «Μακεδονία», περιγράφεται για πρώτη φορά τον 9^ο αιώνα π.Χ. από τον Ησίοδο στην περίφημη «Θεογονία». Είναι η χώρα που συνορεύει στα δυτικά με το βασίλειο της Ηπείρου, στα βορειοανατολικά με τους Ιλλυρίους, στα βόρεια με τους Παίονες και στα ανατολικά με τους Θράκες.
Κατά τον μεταγενέστερο ιστορικό Ηρόδοτο, οι Μακεδόνες ήταν Δωρικό Ελληνικό φύλο που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και το όνομα τους πιθανότατα προέρχεται από το Δωρικό επίθετο «μακεδνός».
 
Ετυμολογικά το όνομα προέρχεται από τη δωρική ρίζα «μακ-» από την οποία παράγονται οι λέξεις μακεδνός (= ευμήκης, που αναφέρεται από τον Όμηρο στην "Οδύσσεια"), μάκεδνα, μακεδανός, μηκεδανός, μάκαρ, μακρός, μήκος και σημαίνει επομένως τους ψηλούς σε ανάστημα, τους ορεσίβιους (στη δωρική διάλεκτο το φωνήεν «α» αντιπροσωπεύει το «η» : μάκος = μήκος)
Επίσης το όνομα Μακεδών, το συναντούμε και στην Αρχαία Θεσσαλική διάλεκτο. Υπάρχει και η μυθολογική ερμηνεία του ονόματος αλλά δεν θέλω θα σας κουράσω με άλλες λεπτομέρειες.
 
Όσο για τους Σλάβους, αυτοί ιστορικά εμφανίζονται στην περιοχή της νότιας Βαλκανικής, μετά τον 7^ο μ.Χ. αιώνα (δηλαδή 17 αιώνες μετά τους Μακεδόνες).
 
Και μετά αυτά τα λίγα ιστορικά στοιχεία , ας δούμε τι ισχύει και γεωγραφικά. Και εδώ τα πράγματα είναι σαφή αφού πέραν της αναφορά του Ησίοδου στην «Θεογονία», δεν υπάρχει σε κανένα άλλο παλαιό  κείμενο σαφής ορισμός των συνόρων της Μακεδονίας, ούτε υπάρχει κοινά αποδεκτή θέση από τους καθ’ ύλην αρμόδιους επιστήμονες.
Το μόνο γνωστό είναι πως ο Μακεδόνας στρατηλάτης Μέγας Αλέξανδρος είχε κατακτήσει το μεγαλύτερο μέρος του τότε γνωστού κόσμου, με την αυτοκρατορία αυτή να διαρκεί μέχρι τη Ρωμαϊκή κατάκτηση το 146 π.Χ..
 
Στην νεώτερη ιστορία, οι Οθωμανοί που κατείχαν την περιοχή της Μακεδονίας για πέντε ολόκληρους αιώνες, τη είχαν διαιρέσει σε 4 βιλαέτια (=διοικητικές περιφέρειες). Αυτό της Θεσσαλονίκης (περίπου η σημερινή Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία, του Πιρίν (η σημερινή νότια Βουλγαρία (Μπλαγκόεβγκραντ) και η νοτιοανατολική ΠΓΔΜ), του Μοναστηρίου ( η σημερινή Δυτική Μακεδονία με κομμάτια της δυτικής ΠΓΔΜ και της νοτιοανατολικής Αλβανίας) και του Κοσσόβου (σημερινή βορειοανατολική ΠΓΔΜ).
 
Αυτή η τελευταία Οθωμανική διαίρεση εξηγεί πλήρως και τη δημογραφική κατανομή των τεσσάρων εθνοτήτων της περιοχής.
Για λόγους τάξης θυμίζω πως η έννοια του «Έθνους» είναι κατά πολύ νεώτερη έννοια αυτής του «Κράτους», εφόσον δημιουργήθηκε μόλις την εποχή της Αναγέννησης, οπότε και υπήρξε η ανάγκη της μετάπτωσης από την βασιλεία και την φεουδαρχία στην αστική κοινωνία.

Κοινωνιολογικά η έννοια του έθνους μορφοποιείται από την αίσθηση της δικής του ιστορίας, των δικών του παραδόσεων, της ιδιαίτερης θρησκείας, της μοναδικότητας της ομιλούμενης γλώσσας. Όταν η σχέση μεταξύ των ατόμων προσδιορίζεται με γεωγραφικούς όρους τότε ο χώρος γίνεται βάση διάκρισης των ανθρώπινων συνόλων. Οι κάτοικοι ενός γεωγραφικού χώρου συσχετίζουν τους εαυτούς τους με άλλα άτομα των οποίων η αλληλοκατανόηση έχει αναφορές στον ίδιο γεωγραφικό χώρο.

Γίνεται σαφής λοιπόν η ανάγκη των βορείων γειτόνων μας να αυτοπροσδιοριστούν εθνολογικά, προσπαθώντας να προσεταιριστούν και οικειοποιηθούν ψευδή ιστορικά στοιχεία.
 
Συνεχίζεται ….με την γεωπολιτική προσέγγιση.

Georgedim έγραψε:

 ….μάλλον προαποφασισμένο , ….

Μάλλον ; ; ;

ΜΕΡΟΣ Β’
 
Η γεωπολιτική προσέγγιση στο Σκοπιανό (ή το κακώς λεγόμενο Μακεδονικό) ζήτημα, είναι η πιο σοβαρή και περίπλοκη πλευρά του θέματος και δυστυχώς τα διαχρονικά λάθη που έχουν διαπραχθεί στην σύγχρονη ιστορία μας ( ....από πλευράς εξωτερικής πολιτικής, διπλωματικών χειρισμών και πολιτικού κατεστημένου), από την εποχή του Εμφυλίου και μέχρι σήμερα μας έχουν οδηγήσει στο σημείο που βρισκόμαστε, ....να προσπαθούμε να αποδείξουμε τα αυτονόητα.

Από το 1944, όταν ο στρατάρχης Γιόσιπ Μπρόζ Τίτο διαχώρισε από τη Σερβία την περιοχή που λέγονταν μέχρι τότε «Vardar Banovina» (δηλαδή τη σημερινή Π.Γ.Δ.Μ.), χορηγώντας της καθεστώς ομόσπονδης συνιστώσας, στη νεοσύστατη τότε ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία με το όνομα «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» και στη συνέχεια, σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας», μέχρι το 1991 που η ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία διαμελίστηκε σε ανεξάρτητα κράτη, τι έπραξαν οι εκάστοτε κυβερνώντες και η εθνική διπλωματία μας για να αντιμετωπίσουν το θέμα ;
 
Η ψευδής «Μακεδονική εθνογένεση» καλλιεργήθηκε εντόνως από το 1944 και εντεύθεν στους Σκοπιανούς, ....με την νεώτερη σύγχρονη Ελληνική ιστορία να αποσιωπάται «εντέχνως» στα Ελληνικά σχολεία ( ....με το πρόσχημα αποφυγής νέων διχασμών) και την Ελληνική εξωτερική πολιτική να είναι αποκλειστικά στραμμένη στο κίνδυνο εξ ανατολών, αδιαφορώντας για τα τεκταινόμενα στα Σκόπια.
 
Στο κράτος των γειτονικών Σκοπίων, γαλουχήθηκαν γενιές ολόκληρες με αυτή την ιδεολογία (….βλέπετε όπου υπάρχει φτώχεια και ανέχεια, η τόνωση του εθνικού αισθήματος με πατριωτικές κορώνες, πάντα βοηθά τους ασκούντες εξουσίαν) και φτάνουμε στο 1991, όπου η διάσπαση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ξυπνά και αναζωοπυρώνει σε μερίδα αυτών, χρόνιες αλυτρωτικές τάσεις και εμάς ευρισκόμενους προ τετελεσμένων να προσπαθούμε να πείσουμε τους βόρειους γείτονες μας, ότι δεν είστε αυτό που νομίζετε αλλά κάτι άλλο, τι ακριβώς ούτε εμείς δεν ξέρουμε, αλλά βρείτε το μόνοι σας, αν θέλετε όμως μπορούμε να σας προσδιορίσουμε γεωγραφικά.
 
Έχουμε καταφέρει να προσδώσουμε στην οικονομικά παραπαίουσα, πολιτικά αδύναμη και μικροσκοπική πΓΔΜ, διαστάσεις ενός γίγαντα που είναι έτοιμος να συνθλίψει την Ελλάδα.
 
Θα πρέπει οι καθ’ ύλην αρμόδιοι να απογαλακτιστούν από το βόλεμα της καρέκλας, το ευκαιριακό κυνήγι των ψήφων, την πρακτική του «διαίρει και βασίλευε» και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Η γνώση θέλω να πιστεύω πως υπάρχει, η πολιτική θέληση και η ομοψυχία λείπουν.
Ο Φρανσουά Μιτεράν είχε πει κάποτε πως : « εξωτερική πολιτική είναι ο σωστός χειρισμός των συμβόλων ενός έθνους και η υπεράσπιση των συμφερόντων του ».
 
Ως προς αυτό το τελευταίο, δείχνουμε να ανεπαρκούμε.
Τα νότια Βαλκάνια αποτελούν ηφαιστιακό μάγμα που «εν δυνάμει» είναι έτοιμο να εκραγεί και να πλημμυρίσει τα πάντα.
Πρέπει να δούμε κατάματα τις εξελίξεις και να αποφασίσουμε με γνώμονα το εθνικό μας συμφέρον και όχι τα συμφέροντα των διεθνών πατρώνων.
 
Το όνομα «Μακεδονία» είτε μας αρέσει, είτε όχι αποτελεί τον «δούρειο ίππο» για συνέχιση και υλοποίηση των αλυτρωτικών τάσεων, μερίδας των βόρειων γειτόνων μας.
Από τα διαφαινόμενα θα είναι πολύ δύσκολο να το αποφύγουμε, ….για το λόγο αυτό μας χρυσώνουν το χάπι, με τον αφελή & αστείο ισχυρισμό περί δήθεν απόδοσης ονομασίας για κάθε χρήση στην Σλαβική διάλεκτο.
 
Η προσπάθεια που εντέχνως καλλιεργούν συγκεκριμένοι κύκλοι μέσω ανόητων και ημιμαθών εγκάθετων, ώστε να αποδίδονται κομματικά πρόσημα και επαφή με συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους των λαϊκών κινητοποιήσεων στα σοβαρά Εθνικά θέματα, θεωρώ πως αποτελεί διαχρονικά την κυριότερη πηγή του κακού και του συνεχιζόμενου νεφελώδους τοπίου που επικρατεί γύρω από τα θέματα αυτά.

Ο χειρισμός και οι τοποθετήσεις γύρω από τα Εθνικά θέματα, απαιτούν σοβαρότητα, προοπτική, νηφαλιότητα, ιστορική γνώση, ομοψυχία, αναγνώριση & αποφυγή λαθών του παρελθόντος. Ο άδολος πατριωτισμός πρέπει να μας ενώνει και όχι να μας διχάζει.
 
Η δημόσια συζήτηση για το θέμα των Σκοπίων στην Ελλάδα κυριαρχείται από ημιμαθείς ή αμαθείς διάττοντες αστέρες, με αίολα και αστήρικτα επιχειρήματα, τα οποία τροφοδοτούν την εγγενή άγνοια του συνόλου της κοινής γνώμης με υπερβολές, παραποιήσεις, μισές αλήθειες και προσπάθεια διχασμού με ιδιοτελείς & ψηφοθηρικές τάσεις, ….στις καθυστερημένα "θυμικές εκδηλώσεις" σχεδόν σύσσωμου του Ελληνικού λαού.
 
Τα λάθη μας (….προσωπική εκτίμηση ) βρίσκονται :
Α)  στην όψιμη αντίδραση μας (το όνομα όπως είπαμε υπάρχει σε χρήση από το 1944),
Β) στον τρόπο που υποστηρίζουμε τις θέσεις μας και στην διαφαινόμενη αδυναμία της διεθνούς κοινότητας να αντιληφθεί την υπερβολική ευαισθησία της Ελλάδας στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, ….γεγονός που έχει να κάνει κυρίως με την χρόνια διγλωσσία στο εσωτερικό της χώρας μας και τις διαχρονικά πατριδοκάπηλες μικροκομματικές επιδιώξεις κάποιων.
 
Στον ευρύτερο χώρο των Βαλκανίων, οι Η.Π.Α. και η Ε.Ε. έχουν συμφέρον να τερματιστεί η διένεξη για το όνομα με την Ελλάδα (που είμαστε ήδη μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ) και να εντάξουν την Π.Γ.Δ.Μ. στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.( ....την οποία σημειωτέον οι οργανισμοί αυτοί, ήδη αναφέρουν ως «Makedonia»), προκειμένου να ανακόψουν την φιλορωσική προσέγγιση των Σέρβων των Σκοπίων, καθώς και την Τουρκική επιρροή στον αλβανόφωνο πληθυσμό των Σκοπίων.
 
Η Ρωσία πάλι έχει τα αντίθετα συμφέροντα στην περιοχή. Ενώ η Δύση προσφέρει ως κίνητρα στα Βαλκάνια, την προοπτική ένταξης στην ΕΕ και τις επενδύσεις σε τοπικό επίπεδο, η Ρωσία έχει στα χέρια της το βαρύ χαρτί της ενέργειας.
Το ρωσικό φυσικό αέριο αντιπροσωπεύει το 1/3 της ενεργειακής κατανάλωσης της Ε.Ε., το οποίο προμηθεύεται η Ε.Ε. από την ρωσική Gazprom.
Στα Βαλκάνια η εξάρτηση από το φυσικό αέριο φαίνεται ότι θα αυξηθεί, καθώς, υπό την πίεση της ΕΕ, οι σταθμοί παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα, σταδιακά θα κλείσουν.
Ο περιβόητος αγωγός TAP, που υποστηρίζεται από την ΕΕ για τη μεταφορικά αερίου από το Αζερμπαϊτζάν, φαίνεται ότι δεν είναι τόσο σημαντικός από οικονομική άποψη. Για το λόγο αυτό η Δύση πιέζει για να βρεθεί τρόπος να φτάσει το φυσικό αέριο της Κασπίας και της Μέσης Ανατολής, παρακάμπτοντας την Ρωσική επικράτεια.
Η Ρωσία από τον Οκτώβριο του 2016 έχει υπογράψει συμφωνία με την Τουρκία για την κατασκευή του αγωγού TurkStream, ο οποίος θα προμηθεύει με ρωσικό αέριο την Ευρώπη, από τα τουρκικά ύδατα της Μαύρης Θάλασσας, κάτι που θα της επιτρέπει να πουλάει τους δικούς της υδρογονάνθρακες σε υψηλότερες τιμές.
 
Η Βουλγαρία και η Αλβανία πάλι, για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία, έχουν συμφέρον να αποσταθεροποιηθεί και να διαμελιστεί η ΠΓΔΜ, (εξυπηρετώντας η δεύτερη τα σχέδια της περί μεγάλης Αλβανίας), ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο την στρατηγική θέση τους στην περιοχή.
 
Απέναντι σε όλα αυτά, εμείς τι αντιπροβάλλουμε και τι επιδιώκουμε ως Ελλάδα ;
Ποιος είναι ο Εθνικός μας σχεδιασμός στον 21^ο αιώνα ;
 
Πως μπορούμε να υπερασπιζόμαστε τις αρχαιοελληνικές καταβολές μας, όταν στα πλαίσια του κακώς νοούμενου προοδευτισμού και της παγκοσμιοποίησης, δεν μιλάμε και δεν ξέρουμε να γράφουμε σωστά την μητρική μας γλώσσα ;
 
Όταν προβάλλουμε διεθνώς τα αρχαία μνημεία μας, μόνο σαν ευκαιρία κρουαζιέρας και τουρισμού στην Ελλάδα, πως μπορούμε να περηφανευόμαστε για τις αξίες και τα υψηλά νοήματα που αυτά κουβαλούν ;  

Πως ζητούμε να σέβονται την ιστορία μας, όταν εμείς οι ίδιοι την αγνοούμε, μαθαίνοντας την αποσπασματικά, με «κενά» και «σιωπές» κατά το δοκούν, εξοβελίζοντας ότι δεν συνάδει με τον ψυχωφελή και παραμυθητικό χαρακτήρα της ;
 
Πως μπορούμε να απαιτούμε Εθνική ταυτότητα, όταν οι ίδιοι δεν σεβόμαστε και λοιδορούμε Εθνικά σύμβολα και παραδόσεις αιώνων ;

Τι να σχολιάσει κανείς και τι να πει ..................

Γιώργο ευχαριστούμε !

Δυστυχώς τα κάστρα πέφτουν πάντα από μέσα. 

Κορυφώνονται σήμερα, με την συγκέντρωση στην Αθήνα, οι κινητοποιήσεις μεγάλης μερίδας του Ελληνικού λαού, ενάντια στον μεθοδευμένα επιχειρούμενο σφετερισμό του ονόματος της Μακεδονίας μας, για την απόδοση στο γειτονικό κρατίδιο ονόματος με κάποιο παράγωγο της λέξεως  «Μακεδονία».
 
Τα συσσωρευμένα λάθη του παρελθόντος και τους κατ’ εξακολούθησιν ατυχείς χειρισμούς επί του θέματος καλούμαστε σήμερα να αντιμετωπίσουμε, με τρόπο που δεν συνάδει με το ιστορικό γίγνεσθαι και το «θυμικό» των Ελλήνων.
 
Παρακολουθώντας τις τελευταίες ημέρες στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο την εξέλιξη του θέματος διαπίστωνα με λύπη μου και ενώ ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, κάποιους απαίδευτους και ανιστόρητους «μαϊντανούς», ….σε κάποιους από τους οποίους σημειωτέον ο Ελληνικός λαός εμπιστεύτηκε με την ψήφο του θεσμικό ρόλο, ….να συνεχίζουν να κοκορομαχούν, επικαλούμενοι ψευδή, αστήρικτα και εν δυνάμει επικίνδυνα επιχειρήματα, αφ’ ενός αγνοώντας παντελώς κάποιες κρίσιμες ιστορικές πτυχές του θέματος, αφ’ ετέρου αδυνατώντας να καταλάβουν και να εκτιμήσουν τις διαγραφόμενες γεωπολιτικές εξελίξεις.
 
Και όλα αυτά γιατί ; Απλά και μόνον χάριν μιας ευκαιριακής, πρόσκαιρης προβολής-δημοσιότητος, καθώς και μιας ατυχούς ιδεολογικής αγκύλωσης που τυφλώνει και δεν επιτρέπει την διάκριση του Εθνικού συμφέροντος από τις εφήμερες μικροκομματικές επιδιώξεις τους.
 
Αδυνατούν να καταλάβουν ότι η εξωτερική πολιτική απαιτεί Εθνικούς στόχους, σοβαρότητα, μεγάλη προσοχή στα λεγόμενα και πραττόμενα από θεσμικούς παράγοντες, μακρόπνοο σχεδιασμό, σύμπνοια και ομοψυχία.
Σήμερα είναι η Μακεδονία, μεθαύριο μπορεί να είναι οι επονομαζόμενες «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο ή το κρίσιμο θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη ή ακόμη οι αξιώσεις των έτερων βόρειων γειτόνων μας περί Τσαμουριάς και μεγάλης Αλβανίας.
 
Οι τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις-συγκυρίες, οδήγησαν μεγάλη μερίδα του Ελληνικού επιχειρηματικού κόσμου να μετακομίσουν και να εγκαταστήσουν εργοστάσια, μεταφορές και βιοτεχνίες σε γειτονικές χώρες των Βαλκανίων. Οι εγχώριες τράπεζες, που σημειωτέον αφαιμάσσουν τον Ελληνικό λαό, ίδρυσαν στις χώρες αυτές υποκαταστήματα στηρίζοντας ενεργά και καίρια την επιχειρηματική δραστηριότητα και την οικονομία αυτών των χωρών.
 
Γιατί αυτό δεν μπόρεσε να γίνει μεθοδικά και οργανωμένα, ώστε να υπάρξει και αντίστοιχη "δυναμική" πολιτιστική παρουσία των Ελλήνων στις χώρες αυτές ;
Γιατί μονίμως επιτρέπουμε να σκυλεύεται η χώρα μας, επ’ ωφελεία ξένων προς εμάς συμφερόντων ;
 
Συμπαθάτε με αν επιμένω σε θέμα φαινομενικά άσχετο με την θεματολογία του forum μας, αλλά πονάει να γινόμαστε κοινωνοί και θεατές σε ένα θεατρικό έργο, όπου οι «ηθοποιοί» επιμένουν να  αγνοούν τους ρόλους τους, το σενάριο και εμείς να συνεχίζουμε να τους χειροκροτούμε.
 
Πρέπει να πάψουμε να υποκαθιστούμε την ιστορική αλήθεια με μυθοπλασίες & ιδεολογήματα που βολεύουν και εξυπηρετούν ορισμένους.
Η μεγαλύτερη τραγωδία για έναν λαό είναι η αδιαφορία και η άγνοια.

Ελπίζω και εύχομαι αυτή η μεγαλειώδης λαϊκή κινητοποίηση να μας προβληματίσει σε Εθνικό επίπεδο, να αποτελέσει αφορμή αυτοκριτικής για όλους μας, αλλά και χάραξης από τους καθ’ ύλην αρμοδίους μιας σοβαρής Εθνικής στρατηγικής για το εγγύς και απώτερο μέλλον.