ΠΛΑΤΑΝΙΤΣΙ

Cissy 242 έγραψε:Καταπληκτική η περιγραφή των περιπετειών σου με τα ζώα και τα στοιχεία της φύσης. Ομολογώ ότι έχουμε αντιμετωπίσει αντίστοιχες καταστάσεις σε διάφορα μέρη που έχουμε πάει για ειδυλλιακές καλοκαιρινές διακοπές. Το ζώο "αγελάδα" μας έχει προξενήσει αντίστοιχα σοκ.

Δεν θα γίνουμε ποτέ χορτοφάγοι

Θυμάμαι μία φορά στην Πάρο. 1980 ή 1981. Ξαπλωμένοι σε καταπληκτική ήσυχη παραλία, ένα μικρό κολπάκι, πέντε άνθρωποι όλοι και όλοι. Εμφανίζεται ξαφνικά στην άκρη του κόλπου η αγελάς, βαδίζοντας αργά, νωχελικά προς το μέρος μου. Εγώ κάτω από την ομπρέλα, το παιδί δίπλα μου, ο Γιώργος κάπου κοντά αλλά σε μη εμφανές σημείο. Το ζώο συνεχίζει να περπατάει, γεμίζει σβουνιές την παραλία και κατουράει χειμαρωδώς πάνω στην άμμο.
Βρώμα. Η παραλία μετατρέπεται σε εφιάλτη.
Το ζώο συνεχίζει την επέλαση. Σειρά μου να κατουρηθώ. Είναι τεράστιο, κοιτάζει δεξιά, κοιτάζει αριστερά, και συνεχίζει. Θα μας λιώσει. Εγκαταλείπω τα πράγματα στην παραλία, παίρνω το παιδί και αρχίζω να τρέχω προς το αυτοκίνητο.
Το φτάνω, ανακουφισμένη που σωθήκαμε. Βλέπω τον παραδιπλανό μου που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν απασχολημένος με τα κάλλη της καλής του, να σηκώνεται και κάνοντας απλώς ξουτ, ξουτ, ξουτ με το χέρι του να κατατροπώνει το θηρίο και να με κοιτάει.
Μου φάνηκε ότι είχε μια ψιλοειρωνεία η ματιά του προς τους άσχετους Αθηναίους. Μπορεί και να το φαντάστηκα. Δεν ξέρω. Θυμήθηκα με τη μία όλα τα κλασσικά για το συγκεκριμένο ζώο. Αναίσθητος σαν αγελάδα, το βλέμμα της αγελάδας, κλπ. (Αντιπαρέρχομαι τον οργασμό της αγελάδας γιατί δεν έχω και πολύ εμπιστοσύνη στη Μαλέα).
Η επιστροφή στο αυτοκίνητο άλλος εφιάλτης. Μεγαλύτερος. Το όχημα είχε παρκαριστεί κάτω από κάτι κέδρους για σκιά. Αλλά πάνω στους κέδρους είχε ανέβει ένα κοπάδι κατσίκες. Οπότε η σκηνή είναι από κάτω προς τα πάνω, το χώμα, το αυτοκίνητο, ο κέδρος, και από πάνω οι διαβολικές αίγες. Και το αυτοκίνητο λουσμένο στα κατσικοκούραδα και τσίσα κατσίκας, και με πολλά, πολλά βαθουλώματα στο καπώ. Μερικά δαιμονικά ζώα το είχαν χρησιμοποιήσει σαν σκαλοπάτι για να ανέβουν πιο εύκολα πάνω στους κέδρους.
Σιχτηρήσαμε όλους ανεξαιρέτως τους χορτοφάγους που αγαπάνε τα συγκεκριμένα ζώα. Και υποσχεθήκαμε ότι θα τα καταναλώνουμε χωρίς καμία τύψη. Καμία ενοχή. Καμία αναστολή. Και το κάνουμε έκτοτε (αν και τώρα τελευταία αναγκαστήκαμε να κατεβάσουμε ρυθμούς λόγω της αναθεματισμένης HDL).
Και την επόμενη πιάσανε και τα μελτέμια, Κυκλάδες γαρ, ήτοι αμμοβολή στην παραλία, και τα μαζέψαμε και επιβιβαστήκαμε στο καταπληκτικό φέρρυ για το κλεινόν άστυ, με τις καταπληκτικές του παραλίες, χωρίς αγελάδες και κατσίκες και άλλα ζώα αμολητά σε ζωντανή μορφή λες και βρισκόμαστε στις Ινδίες, με τα κουνούπια του, και το καυσαέριό του, αλλά με οικείους κινδύνους και γνωστά αντιμετωπίσιμα προβλήματα.
Αλλη μια χρονιά οι ειδυλλιακές διακοπές μας βγήκαν λίγο διαφορετικές από ότι είχαμε ονειρευτεί.
C

Δεν μπορείς να μας αφήνεις ξέπνοους με μόνο μια πνευματική αποπλάνηση