Απ: Άγιο Όρος 2019, ....στη σκιά του Άθωνα.

από vzol48 Τετ 22 Ιαν 2020 - 18:26

20 και κάτι αιώνες....

από **Georgedim** Τετ 22 Ιαν 2020 - 20:11

Athanatos έγραψε:
... στην Ιερα Μονη Κωνσταμωνιτου υπάρχει η εξης επιγραφή....ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ,ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ...

Κώστα, ....πολύ σοφά cheers

αλλά και δυσκολονόητα scratch

λόγια, ....που ίσως και να άπτονται παροιμίας, Rolling Eyes

....μιας και περιέχουν 4 φορές τη λέξη «πεθάνεις» σε μια και μόνο πρόταση.

Για να κατανοηθούν σίγουρα προϋποθέτουν ....λίγο παραπάνω σκέψη, ....λίγο παραπάνω έρευνα, ....όπως πολύ σωστά επισημαίνει και ο Βασίλης (vzol48), στην τοποθέτηση του.

Σίγουρα η παραπάνω ρήση του Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ, ...στην πρώτη της απόστροφο («αν πεθάνεις πριν πεθάνεις...»), ...δεν μπορεί να εννοεί τον σωματικό θάνατο του ανθρώπου.

Τι να εννοεί άραγε ;

Μήπως εννοεί τον πνευματικό θάνατο του ανθρώπου, όσο ζει ;
όπως γράφει ο Απ. Παύλος, στην προς Γαλάτες επιστολή του : «...ο δε σπείρων εις το πνεύμα εκ του πνεύματος, θερίσει ζωήν αιώνιον...».

Μήπως εννοεί τον θάνατο μέσα μας, της κακίας, του μίσους, της ιδιοτέλειας ;
όπως γράφει ο Απ. Παύλος στην προς Κολοσσαείς επιστολή του : «...νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν·...[...]... ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ’ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν...».

Μήπως πάλι εννοεί την ενσυναίσθηση της ταπεινοφροσύνης, ίσως και την μεταμέλεια ;
όπως στην πρώτη ευχή της Πεντηκοστής : «...πριν ημάς εις την γην αποστρέψαι, αξίωσον προς σε επιστρέψαι...» ;

Ίσως πάλι να εννοεί το λόγο του Χριστού : «...Ο πιστεύων εις Εμέ, καν αποθάνη ζήσεται...».

vzol48 έγραψε:
...Αυτά τα γεγονότα είναι γραμμένα στο πιο πολύτιμο και αποδεκτό βιβλίο στον κόσμο ανά τους 2 και κατι αιώνες... Η ΚΑΙΝΗ (καινούργια) ΔΙΑΘΗΚΗ
Αυτό κι αν χρήζει έρευνας και ενδεχομενως...πιστη... [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Θα κλείσω, ….υπερθεματίζοντας την τοποθέτηση του αγαπητού Βασίλη, ...θυμίζοντας σας, τα λόγια του μεγάλου Ιεράρχη και ερμηνευτή της Αγίας Γραφής, του Αγίου Ιωάννη Χρυσόστομου, ο οποίος χαρακτηρίζει την ανάγνωση της Αγίας Γραφής ως ...«πνευματικόν λειμώνα» και ...«παράδεισον τρυφής», πολύ ανώτερο από τον παράδεισο της Εδέμ, γιατί όπως λέγει «...το νέο παράδεισο ο Θεός δεν τον φύτεψε στη γη, αλλά στις ψυχές αυτών που πιστεύουν...».

Σε αυτή την έρευνα ασφαλώς, ...για να οδηγήσει τελικά στην πολυπόθητη "Πίστη" Very Happy

, ...τίθεται ως αναγκαία και ικανή συνθήκη, μια άλλη Ευαγγελική προτροπή, από τις "Πράξεις των Αποστόλων" :
«...άραγε γιγνώσκεις α αναγιγνώσκεις...».

Υ.Γ. : χαίρομαι ιδιαιτέρως που αυτά τα "αΰλα" και "υπερβατικά" νοήματα, γίνονται αντικείμενο συζητήσεως, ανταλλαγής και κατάθεσης πολλών απόψεων. cheers

από friar Πεμ 23 Ιαν 2020 - 13:23

Και εδώ είναι η μαγεία του Θανάτου. Λύνει πολλά προβλήματα και απαλλάσσει το σύστημα από εύλογες δίκαιες και νόμιμες απαιτήσεις του πολίτη. Βλέπετε το σύστημα με τα νομικά του πρόσωπα είναι διαρκές, αθάνατο ενώ ο πολίτης η ο υπήκοος αν προτιμάτε είναι θνητός παροδικός. Έχεις μια απαίτηση από το σύστημα, κάνεις μια αίτηση, περνάει λίγος χρόνος αυτή απορρίπτεται, κάνεις ένσταση, περνάει ακόμα λίγος χρόνος και αυτή απορρίπτεται, συνεχίζεις με προσφυγή σε Διαιτητικό Δικαστήριο περνάει ακόμα αρκετός χρόνος αυτή τη φορά απορρίπτεται και η προσφυγή σου, εσύ απτόητος συνεχίζεις με τα αστικά δικαστήρια πρωτοδικεία εφετεία συμβούλια της επικρατείας ευρωπαικά δικαστήρια, βάζεις μέσα αναβολές λόγω απεργιών πιθανής συνταξιοδότήσης του δικαστή που είχε αναλάβει την υπόθεση σου και ανάθεση της σε άλλο, αναβολών λόγω εκκένωσης δικαστηρίων εξ αιτίας τρομοκρατικής απειλής δαπανώντας δυσεύρετα χρήματα και σπαταλώντας πολύτιμο χρόνο. Και ξάφνου μία μέρα Time is up Game Over. Next player please.

από gsalonica Πεμ 23 Ιαν 2020 - 13:42

Πριν από αρκετά χρόνια σε μια επίσκεψη στη μονή Ιβήρων στο κελί ενός υπερήλικα μοναχού υπήρχε μια πυρογραφία με το "αν πεθάνεις πριν πεθάνεις ,όταν πεθάνεις δεν θα πεθάνεις". Σε συζήτηση με τον παππούλη, όπως τον αποκαλούσαν ο μόνος λόγος να μην πάω για πάντα στο Όρος ήταν η τεκνοποίηση και επειδή τότε δεν είχα αποκτήσει ακόμα τον γιο, μου είπε την καταπληκτική φράση "γιατί κάθεσαι έξω και δεν έρχεσαι εδώ" Οι δε γυναίκες χρειάζονται μόνο για την τεκνοποίηση. Τέλος το δικό μου συμπέρασμα για την παραπάνω φράση είναι ότι εάν απ αρνηθείς τα υλικά αγαθά και τα εγκόσμια και αφιερωθείς στο Θεό όσο ζεις, τότε όταν πραγματικά πεθάνεις η ψυχή σου δεν θα πεθάνει και θα βρίσκεται δίπλα στο Θεό.

από vzol48 Πεμ 23 Ιαν 2020 - 14:26

.ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ,ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ...

Αν απαρνηθείς τον εαυτό σου και ότι αυτό συνεπάγεται....

από friar Πεμ 23 Ιαν 2020 - 15:41

Οι δε γυναίκες χρειάζονται μόνο για την τεκνοποίηση.

Η γυναίκα σου το ξέρει; Της το έχεις πει;

από gsalonica Πεμ 23 Ιαν 2020 - 17:28

friar έγραψε:
Οι δε γυναίκες χρειάζονται μόνο για την τεκνοποίηση.
Η γυναίκα σου το ξέρει; Της το έχεις πει;

Όποτε χρειάστηκε ... το χρησιμοποίησα .... χαχαχαχα. Πιστεύω ότι είναι άποψη των απόλυτων, των δογματικών της θρησκείας μας. Απλά τώρα που το σκέφτομαι μήπως είναι και αυτός ένας λόγος για το άβατο στο Όρος. Μήπως θέλουν να αποφύγουν και τον ... πειρασμό?

από friar Πεμ 23 Ιαν 2020 - 18:21

Τον πειρασμό η την παντόφλα.... Very Happy

από **Georgedim** Σαβ 25 Ιαν 2020 - 21:55

Ζ’ ΜΕΡΟΣ

Στην «Πίστη» όμως δεν υπάρχουν μόνο τα υπερβατικά και μελαγχολικά ερωτήματα.
Άλλωστε, το κεντρικό θέμα της Καινής Διαθήκης δεν είναι ο θάνατος, ....αλλά η ζωή και η ανάσταση. cheers

Η είσοδος του "Κυριακού" (=κεντρικού ναού) της Σκήτης Αγ. Άννας. Το "Κυριακό" χρονολογείται απο τον 16ο αιώνα :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αναρωτηθήκατε ποτέ, γιατί άραγε ο άνθρωπος εγκατέλειψε την προϊστορική απομονωμένη, ατομική ζωή και να οργανώθηκε σε παρέες, σε ομάδες, σε κοινωνίες.

Ίσως γιατί ως ένα πολύ μικρό μέρος του άγνωστου σύμπαντος, ένοιωθε και νοιώθει την εσωτερική ανάγκη να βρει το στήριγμα και την ελπίδα που θα τον κάνει να νοιώσει ασφάλεια, θα του επιτρέψει να συνεχίσει να πορεύεται χωρίς φόβο, θα του δώσει κάποιο νόημα στη ζωή του, θα του επιτρέψει να προσεγγίσει, όσο μπορεί και θέλει, την ουσία και το λόγο της υπάρξεως του.

Η Σκήτη Αγ. Άννας αποτελεί την παλαιότερη & μεγαλύτερη σκήτη του Όρους, χτισμένη στις απόκτημνες δυτικές υπώρειες του Άθωνα. Αριθμεί 50 κελιά & καλύβες και έχει 85 μοναχούς :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μια πρώτη προσέγγιση μας δίνει ο Απόστολος των Εθνών, στην Α’ Επιστολή του προς Κορινθίους, όπου διαβάζουμε :
«...Ου δύναται οφθαλμός ειπείν τη χειρί, χρείαν σου ουκ έχω...»,
που σημαίνει ότι όπως στο ανθρώπινο σώμα υπάρχει αγαστή συνεργασία μεταξύ όλων των μελών έτσι και ο άνθρωπος δεν δικαιούται, μα ούτε και μπορεί να ζει αυθύπαρκτα, αποκομμένα και ανεξάρτητα από τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Για όσους πάλι δεν δέχονται τις Γραφές Cool

, ...ως πηγή αλήθειας, ....έχουμε την αναφορά του στοχαστή και επαναστάτη Ρήγα Φεραίου, όπου στο πρώτο άρθρο της διακήρυξης του «Τα Δίκαια του Ανθρώπου», γράφει :
«...Ο σκοπός όπου απ’ αρχής κόσμου οι άνθρωποι εσυμμαζώχθησαν από τα δάση την πρώτην φοράν, διά να κατοικήσουν όλοι μαζί, κτίζοντες χώρας και πόλεις, είναι δια να συμβοηθώνται και να ζώσιν ευτυχισμένοι και όχι να συναντιτρώγονται...».

Ίσως γιατί η «ζωντανή» σχέση με τον διπλανό, τον συνάνθρωπό μας, αποτελεί την πρωταρχική πηγή ζωής και ασφάλειας.

Αυτή η «ζωντανή» σχέση όμως για να υπάρξει και να διαρκεί, πρέπει να τροφοδοτείται από σεβασμό και αγάπη, αυτό που γράφει ο Βελεστινλής : «...να ζώσιν ευτυχισμένοι και όχι να συναντιτρώγονται...».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Από την γέννηση έως το θάνατο μας, έχουμε λοιπόν ανάγκη να αγαπούμε και να μας αγαπούν.
Σε όλη μας τη ζωή είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως η υγεία μας και η ευτυχία μας, εξαρτώνται από την ικανότητα μας να ικανοποιούμε αυτή την ανάγκη.

Τι είναι όμως η αγάπη ;
Υπάρχει σαφής ορισμός για την αγάπη ;
Είναι αίσθημα, συναίσθημα ή μήπως μια ανθρώπινη αγωνία ;
Σε τι χρειάζεται αγάπη ; τι μπορεί να αλλάξει στον άνθρωπο ;

Πάλι ερωτήματα, πάλι σπαζοκεφαλιές, ...για ακόμη μια λέξη που θεωρούμε κοινή & δεδομένη.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Φιλοσοφικά η αγάπη είναι μια νοητική κατάσταση, μια ηθική αριστεία, όπου μπορούμε να την κατακτήσουμε μόνον όταν η σκέψη μας μπορέσει να κατανοήσει και αναλύσει πλήρως τον εαυτό μας.
Τότε η αγάπη παύει να έχει αντίθετο, τότε η αγάπη δεν κάνει συγκρίσεις, δεν έχει συγκρούσεις.
Ο Αριστοτέλης έλεγε πως «...για να μπορέσεις να νοιαστείς για τους άλλους, πρέπει πρώτα να έχεις φροντίσει τον εαυτό σου...».

Στα ετυμολογικά πάλι λεξικά, η αγάπη περιγράφεται ως ένα ανθρώπινο συναίσθημα στοργής και αφοσίωσης.
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων να τονίσουμε πως όλοι οι άνθρωποι είναι ικανοί για αγάπη, ...είτε πιστεύουν στον Θεό, ...είτε όχι.

Για τον στοχαστή Νίκο Καζαντζάκη, η αγάπη :
«...δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη...
Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει.
Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.
Μα στην αγάπη είναι ένας...
Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα. Δεν ξεχωρίζουν...
Το εγώ κι το εσύ αφανίζονται...».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όσο λοιπόν και να ακούγεται ουτοπικό, διαπιστώνουμε πως ...η αγάπη είναι μία πράξη πίστης, ...γιατί πρέπει να πιστέψουμε αρχικά στον εαυτό μας και μετά στον διπλανό μας.

Όποιος δεν μπορεί να πιστέψει, δεν μπορεί και να αγαπήσει αληθινά.
Διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο : «...από πίστεως ειλικρινούς η αγάπη τίκτεται...».

Ακόμη και ο μηδενιστής άθεος Μισέλ Ουελμπέκ, παραδέχεται τη δυνατότητα υπάρξεως της αγάπης στο Θείο, ...αναλύοντας την όμως με το δικό του τρόπο, ...μέσω μιας χημικής ουσίας, της σεροτονίνης (στο ομώνυμο βιβλίο του), ...μιας ορμόνης που βρίσκεται στον ανθρώπινο εγκέφαλο και είναι υπεύθυνη για την ηρεμία και τα ευχάριστα αισθήματα μας.

Ο τάφος του οικουμενικού Πατριάρχη Κύριλλου Ε’ (που ασκήτεψε στην Καλύβα της σκήτης Άγιοι Απόστολοι), έξω από το Κυριακό :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Βασικό στοιχείο της αληθινής αγάπης είναι πως ...ΔΕΝ έχει όρους, ...ΔΕΝ έχει ανταλλάγματα.
Η αγάπη μόνο προσφέρεται, ...ΔΕΝ αγοράζεται και ...ΔΕΝ ζητιέται.

Και αυτό το τελευταίο, είναι ένα από τα κυρίαρχα νοήματα της Αγίας Γραφής και των Ευαγγελίων.
H αγάπη τρέφεται με αγάπη. Ότι δεν μπορεί να παράξει αγάπη δεν είναι αγάπη.

Και εδώ μάλλον αρχίζουν τα δύσκολα. Rolling Eyes

Η αγάπη δεν εκφράζεται μόνον μέσα από υλικές παροχές. Ακόμη και όταν ο άνθρωπος βοηθάει τον πλησίον του υλικά, δεν πρέπει να θεωρεί ότι κάνει κάτι σπουδαίο, κάτι ενάρετο, γιατί ...η ανιδιοτελής προσφορά είναι η ουσία της αγάπης και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να ικανοποιεί τη ματαιοδοξία μας.

Έτσι η αληθινή αγάπη προϋποθέτει ακόμη μια αρετή (ή αν θέλετε "ηθική αριστεία", κατά την αρχαιοελληνική φιλοσοφία), ...την ταπεινοφροσύνη.
Η ταπεινοφροσύνη λοιπόν είναι απαραίτητη για να στηθεί το οικοδόμημα όλων των άλλων αρετών. Καμιά αρετή δεν μπορεί να αποκτήσει αξιολογικό περιεχόμενο χωρίς την ταπεινοφροσύνη.

Ο ξενώνας της σκήτης, που μας φιλοξένησε το βροχερό και κρύο βράδυ του Οκτώβρη :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο βιβλίο «Πλάτωνος Νόμοι και Επινομίς», διαβάζουμε σε έναν από τους διαλόγους (σ.σ : «Επινομίς» σημαίνει το διάλογο ως προς τους νόμους), για τα προτερήματα που θα πρέπει να έχουν οι πολιτειακοί άρχοντες :
«...αυτόν δε ακολουθεί πάντοτε η θεία δίκη, η οποία τιμωρεί τους παραβάτας του θείου νόμου, και την οποίαν όστις θέλει να ευτυχήση την ακολουθεί στενώς με ταπεινοφροσύνην και κοσμιότητα. Αν δε κανείς υψωθεί από καυχησιολογίας ή υπερηφανευθεί διά τα χρήματά του ή διά τας τιμάς ή και διά την ευμορφίαν του σώματός του ...[....] ...τότε εγκαταλείπεται έρημος από τον θεόν...».

Αλλά και η μετέπειτα τοποθέτηση του πιο μετριοπαθή και ρεαλιστή Αριστοτέλη, στα «Ηθικά Νικομάχεια», όπου γράφει :
«...η ύψιστη αρετή του πολίτη είναι η ταπεινή φρόνηση, ενώ όλες οι υπόλοιπες αρετές έχουν ηθικό χαρακτήρα και ορίζονται πάντοτε ως «μεσότητες» ανάμεσα στα δύο άκρα την «υπερβολή» και την «έλλειψη», ....μας επιβεβαιώνει την φιλοσοφική αντίληψη περί ταπεινοφροσύνης που είχαν οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όπως βλέπετε κάνω πολύ συχνά αναφορές και παραλληλισμούς με την αρχαία Ελληνική γραμματεία, ...ώστε να υποστηρίξω την αξία των νοημάτων που πρεσβεύει ο Χριστιανισμός.

Ο κύριος λόγος είναι πως τα θεολογικά κείμενα και τα θρησκευτικά νοήματα, μπορεί ο καθείς ελλιπώς ή λάθος ενημερωμένος ή ίσως και ανενημέρωτος, Rolling Eyes

να τα αμφισβητήσει, να τα μεμφθεί, να τα λοιδωρήσει ....ως παρωχημένα, ουτοπικά και αναχρονιστικά.

Τον οικουμενικό όμως χαρακτήρα της αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας που αποτελεί την αφετηρία της πολιτισμικής-φιλοσοφικής Δυτικοευρωπαϊκής παράδοσης και τη βάση της αξιακής της ηθικής, ....θα ήταν παράλογο και άδικο να τα αμφισβητήσει ο οποιοσδήποτε.

Θέα που κόβει την ανάσα και κάνει το λογισμό να "τρέχει" :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Λαμπρό παράδειγμα τέτοιας αστήρικτης απορριπτικής συμπεριφοράς, υπάρχει στην ιστορία μας με την προσπάθεια αποκήρυξης της Χριστιανικής πίστεως εκ μέρους του βυζαντινού αυτοκράτορα Ιουλιανού.

Ο Ιουλιανός λοιπόν σε επιστολή του προς τους Χριστιανούς ιεράρχες, λοιδωρούσε την Χριστιανική πίστη, απορρίπτοντας την και παίζοντας με τις λέξεις, έγραψε προς τους επισκόπους σκωπτικά :
«...Ανέγνων, έγνων, κατέγνων...» (= ανέγνωσα, κατανόησα, απέρριψα).

Ο Μέγας Βασίλειος, ένας από τους τρεις επιφανείς θεολόγους και Ιεράρχες ο οποίος σημειωτέον υπήρξε και συμφοιτητής του Ιουλιανού όταν σπούδαζαν μαζί στην Αθήνα, ...απαντώντας σε αυτόν τον κομπασμό του αυτοκράτορα, του έγραψε :
«...Ανέγνως, αλλ’ ουκ έγνως. Ει γαρ έγνως, ουκ αν κατέγνως...» (= ανέγνωσες, αλλά δεν κατανόησες. Γιατί, αν είχες κατανοήσει, δεν θα είχες απορρίψει).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όπως λοιπόν η αρχαιοελληνική γραμματεία εξυψώνει την ταπεινοφροσύνη, έτσι ακριβώς τα Ευαγγέλια και τα Πατερικά κείμενα, ομιλούν για αυτή την αρετή.

Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο διαβάζουμε από τον πρώτο κιόλας «Μακαρισµό», στην «Επί του Όρους» ομιλία του Ιησού, πως ύψωσε τους ταπεινόφρονες μέχρις του ουρανού, λέγοντας :
«...Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύµατι, ότι αυτών έστιν η βασιλεία τῶν ουρανών...»,
χαρακτηρίζοντας βεβαίως ως «πτωχούς τω πνεύµατι», όχι ασφαλώς τους ανόητους αλλά τους ταπεινόφρονες, οι οποίοι είναι αυτοί που συναισθάνονται την πνευµατική τους φτώχεια.

Σε κάποιο άλλο εδάφιο του Ευαγγελίου διαβάζουμε : «...ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται...».

Η εικόνα της Θεομήτορος Αγ. Άννας :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο σύγγραμμα του Αγίου Ιωάννη του Σιναϊτη, «Κλίμακα» (= λόγοι περί Αρετής), ο Άγιος κάνει λόγο «...περί της υψίστου ταπεινοφροσύνης η οποία αποκτάται με τρόπο μυστικό και εξολοθρεύει τα πάθη...», λέγοντας : «...αοράτῳ αισθήσει εγγινομένης της ταπεινοφροσύνης...».

Αντίστοιχα ο Μέγας Βασίλειος, υπογράμμιζε στα κείμενα του :
«...η υπερηφάνεια είναι ένα ζευγάρι ξυλοπόδαρα, ψηλώνουν τον άνθρωπο, δίχως να τον μεγαλώνουν...»
και σε κάποιο άλλο σημείο έγραψε :
«...χωρίς την ταπείνωση το παν είναι μηδέν. Με την ταπείνωση το μηδέν γίνεται παν...».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο ίδιο πνεύμα και ο έτερος των Τριών Ιεραρχών, ο Ιωάννης Χρυσόστομος, όπου γράφει πως : «...ο αληθινός χριστιανός, που αυξάνει στην αρετή, μοιάζει με το στάχυ. Όσο περισσότερο ωριμάζει, τόσο βαθύτερα γέρνει το κεφάλι...».

Ο Απόστολος Παύλος, στην προς Φιλλιπησίους επιστολή του γράφει : «...μηδέν κατά ερίθειαν ή κενοδοξίαν, αλλά τη ταπεινοφροσύνη αλλήλους ηγούµενοι, υπερέχοντας εαυτών...»
(= να μην λειτουργείτε από ανταγωνισμό ή ματαιοδοξία, αλλά με ταπεινοφροσύνη θεωρώντας ο καθένας σας ανώτερό του τον άλλον).

Στην Χριστιανική διδασκαλία λοιπόν η ταπεινοφροσύνη και η αληθινή αγάπη, αποτελούν το ήθος, τη λογική και το χαρακτήρα του Ευαγγελίου.

Αποτελούν «...υψίστη σοφία...», που όσο και να φαίνεται παράλογη στη σαρκική διάνοια, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος όλων των υπολοίπων αρετών, ...τόσο φιλοσοφικά, ...όσο και θεολογικά.

Η μικρή & ζεστή "τράπεζα" της Σκήτης :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Διότι κατά τον Αριστοτέλη, στα «Ηθικά Νικομάχεια» :
«...οὔτ᾽ ἄρα φύσει οὔτε παρὰ φύσιν ἐγγίνονται αἱ ἀρεταί, ἀλλὰ πεφυκόσι μὲν ἡμῖν δέξασθαι αὐτάς, τελειουμένοις δὲ διὰ τοῦ ἔθους. ἔτι ὅσα μὲν φύσει ἡμῖν παραγίνεται, τὰς δυνάμεις τούτων πρότερον κομιζόμεθα, ὕστερον δὲ τὰς ἐνεργείας ἀποδίδομεν (ὅπερ ἐπὶ τῶν αἰσθήσεων δῆλον· οὐ γὰρ ἐκ τοῦ πολλάκις ἰδεῖν ἢ πολλάκις ἀκοῦσαι τὰς αἰσθήσεις ἐλάβομεν, ἀλλ᾽ ἀνάπαλιν ἔχοντες ἐχρησάμεθα, οὐ χρησάμενοι ἔσχομεν)· Τας δ’ αρετάς λαμβάνομεν ενεργήσαντες πρότερον, ώσπερ και επί των άλλων τεχνών...».

Όπου σε μετάφραση σημαίνει :
«...οι αρετές δεν υπάρχουν μέσα μας εκ φύσεως, ούτε όμως είναι αντίθετες προς τη φύση μας η γένεσή τους μέσα μας. η φύση μάς έκανε επιδεκτικούς στις αρετές, τέλειοι όμως σ᾽αυτές γινόμαστε με τη διαδικασία του έθους. Επίσης για καθετί που το έχουμε από τη φύση, πρώτα έχουμε τη δυνατότητά του να ενεργήσει. Στην ενέργεια την ίδια φτάνουμε ύστερα (το πράγμα γίνεται φανερό στις αισθήσεις μας· πραγματικά, τις αισθήσεις της όρασης ή της ακοής δεν τις αποκτήσαμε έχοντας δει ή έχοντας ακούσει πολλές φορές, αλλά αντίθετα: έχοντάς τες τις χρησιμοποιήσαμε· δεν τις αποκτήσαμε με τη χρήση), τις αρετές όμως τις αποκτούμε αφού πρώτα τις εφαρμόσουμε στην πράξη, όπως ακριβώς γίνεται και στις άλλες τέχνες...»

Το εσωτερικό του "Κυριακού" :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο μαθητής του Πλάτωνα, ο Σταγειρίτης Αριστοτέλης έλεγε : «...η αγάπη είναι η αιτία ενότητας όλων των πραγμάτων...».

Ο εις εκ των Τριών Ιεραρχών, ο Ιωάννης Χρυσόστομος, ο ιερός Χρυσόστομος, υπογραμμίζει τη βιβλική σημασία των έργων της αγάπης :
«...τούτο το όφλημα τέλος ουκ επίσταται...».
Η αγάπη λοιπόν, κατά τον Άγιο των γραμμάτων, αποτελεί ανεξόφλητο χρέος.

Η βιωματική αίσθηση του παραπάνω χαρακτήρα της αγάπης, ως ανεξόφλητου χρέους, αποτελεί τον πρόσθετο λόγο που αυτή η αγάπη, ...όχι μόνο δεν οδηγεί στην έπαρση, αλλά κυριολεκτικά ...διαλύει κάθε υπερήφανο λογισμό.

Διαβάζοντας όλα αυτά τα υπέροχα κείμενα λοιπόν, διαπιστώνουμε πως τόσο η ταπεινοφροσύνη, όσο και η αληθινή αγάπη, για να λειτουργήσουν εμπεριέχουν ένα κοινό & σημαντικό στοιχείο.
Προϋποθέτουν τον έλεγχο και την καταπολέμηση του «Εγώ» μας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αλήθεια, στην σημερινή πολιτισμένη Rolling Eyes

κοινωνία μας, πόσο μπορούμε να ελέγξουμε το «Εγώ» μας ;
Γιατί άραγε ;

Μπορεί βεβαίως οι έννοιες της «Αγάπης» & της «Ταπεινοφροσύνης» να μην εμφανίζονται για πρώτη φορά στην Αγία Γραφή, αλλά να προϋπήρχαν σε πολλές ακόμη αρχαίες θρησκείες αλλά και φιλοσοφικά ρεύματα, με αναφορές που συχνά καταπλήσσουν, ....το ζητούμενο όμως είναι πώς τις εννοούσαν, ...που στόχευαν και ...πως τις εφάρμοζαν στην καθημερινότητα τους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η ανεπανάληπτη & μοναδική παραγγελία του Ιησού, που δόθηκε στην «Επί του Όρους» ομιλία του και σφραγίστηκε με την οικειοθελή θυσία Του, παραμένει ιστορικά η υπέρτατη εκδήλωση αγάπης προς τον άνθρωπο, σ’ όλους τους αιώνες.

Εκεί ο Θεάνθρωπος εξήγησε στους μαθητές Του, την διαφορά μεταξύ της ψεύτικης και της αληθινής αγάπης.
Τους ζήτησε να ακολουθήσουν ...την αληθινή αγάπη, ...την ανιδιοτελή αγάπη, ...την αγάπη που δεν έχει φραγμούς, ...την αγάπη χωρίς διακρίσεις, ...την αγάπη προς όλους, ...δικαίους και αδίκους, ...εχθρούς και φίλους, λέγοντας τους :
«...εν τούτω γνώσονται πάντες, ότι εμοί μαθηταί έστε, εάν αγάπην έχετε εν αλλήλοις...» (κατά Ιωάννη Ιγ’35).
Αγάπη λοιπόν, όχι μόνο στους φίλους, τους συγγενείς, τους ομοεθνείς, αλλά προς όλους, ακόμα και τους εχθρούς μας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Συνεχίζεται ....... (με το τελευταίο μέρος)

από friar Κυρ 26 Ιαν 2020 - 6:13

Αγάπη είναι να μη χρειάζεται ποτέ να λες συγνώμη. (Love Story)

από **Georgedim** Σαβ 1 Φεβ 2020 - 0:30

Η’ ΜΕΡΟΣ :

«...Μηδείς το εαυτού ζητείτω, αλλά το του ετέρου έκαστος...», λέει το Ευαγγέλιο, αποτυπώνοντας το νόημα της αληθινής αγάπης.
Δεν σκέφτομαι πρώτα τον εαυτό μου και προσπαθώ να αποφύγω την όποια δυσκολία, αλλά σκέφτομαι τον άλλο, συμμετέχω στη δυσκολία του, τον στηρίζω, τον βοηθώ.
Οποιαδήποτε πικρία, στεναχώρια, αδικία, απογοήτευση, πόνος, φιλτράρονται και απαλύνονται μέσα στον ηθμό αυτής της αληθινής αγάπης.

Αλήθεια στην "θλιβερή" καθημερινότητα μας, ....πόσο μας αγγίζει & εφαρμόζουμε το παραπάνω ; Rolling Eyes

Γιατί άραγε ;

Ο καιρός όσο πήγαινε και χειροτέρευε :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αγαπώντας τους ανθρώπους, αγαπούμε τον ίδιο τον Θεό, ...καθώς θεολογικά αποτελούμε όλοι το Σώμα Του.
Με την αληθινή αγάπη που δίδαξε μέσω της θυσίας του μονογενούς Υιού του, οικοδομείται αυτό που ονομάζουμε «Εκκλησία» (= με την ετυμολογική-οντολογική σημασία της λέξης, ...από το αρχαίο ρήμα «εκ-καλώ», που σημαίνει προσκαλώ άτομα να σχηματίσουν μια ομάδα, μια σύναξη, μια συνέλευση, μια κοινή πορεία).
Ετυμολογικά με τη λέξη αυτή περιγράφεται τόσο η διαδικασία της συνέλευσης, όσο και το αποτέλεσμα της.

Η «Αγάπη» ζωοποιεί όλα τα υπόλοιπα χαρίσματα και τις ανθρώπινες αρετές, σύμφωνα με τον περίφημο «Ύμνο της αγάπης».

Μάλιστα, ως αιώνια και ατελεύτητη κατάσταση, υπερτερεί πάντων στο γνωστό αδιάσπαστο τρίπτυχο, του Αποστόλου των εθνών Παύλου, που αποτελεί και την κατακλείδα του ύμνου της Αγάπης :
«...Νυν δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα μείζων δε τούτων η αγάπη...».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μας πληροφορεί πως στην ερώτηση του νομομαθούς και πονηρού Φαρισαίου, για το ποια είναι η μεγαλύτερη εντολή της Χριστιανοσύνης, ο Ιησούς του απαντά λέγοντας πως η αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον είναι η σπουδαιότερη εντολή :
«...Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου και εν όλη τη ψυχή σου και εν όλη τη διανοία σου. Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν...».

Αλήθεια η δική μας καρδιά & ψυχή, τι νοιώθουν για τον διπλανό μας ;
Γιατί άραγε ;

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Θα μπορούσαμε να ορίσουμε την αγάπη σαν ένα τρίπτυχο που έχει σχέση με :
- το πώς αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα (= την σκέψη, την διάνοια),
- την ψυχή μας (= την πίστη),
- τις πράξεις και τη συμπεριφορά μας (= την βούληση).

Αγάπη σημαίνει το να αναγνωρίζω μέσα σε όλους και σε όλα, την κοινή μας προέλευση και την κοινή βαθύτερη συμπαντική ουσία, η οποία ενυπάρχει μέσα σε όλους και σε όλα.

Η Αγάπη συνδέει και συνλειτουργεί όλες τις υπόλοιπες δυνάμεις τις ψυχής μας, νοηματοδοτεί την ζωή μας.

Αγάπη, συγχώρεση και απλότητα αποτελούν τα κλειδιά της πραγματικής ευτυχίας μας, αρκεί να μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε ότι ....το παρόν, η στιγμή που ζούμε δηλαδή, ....είναι ο μόνος πραγματικός χρόνος που υπάρχει στη ζωή μας.

Καθ΄οδόν προς το σπήλαιο του Αγ. Γερασίμου :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

«...Ο Θεός αγάπη εστίν...» (κατά Ιωάννην δ’16).

Ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις στους ανθρώπους, δεν κρίνει, ούτε κατακρίνει. Δεν στερεί τα αγαθά Του από τους «αμαρτωλούς» για να τα προσφέρει στους «πιστούς».
Στα Ευαγγέλια η αγάπη και η εμπιστοσύνη προς το Θεό, ....κρίνεται ΕΠΙΛΟΓΗ και ....ΟΧΙ υποχρέωση.

Η Πίστη και η Αγάπη θεωρούνται αποφασιστικότερης σημασίας από την «τυφλή» τήρηση των εντολών. Ο Χριστός ΔΕΝ ήρθε στον κόσμο ως κοινωνικός αναμορφωτής.

Ο Χριστός διδάσκει άφεση αμαρτιών και μας προσκαλεί όλους να καθίσουμε μαζί Του στη τράπεζα, ....αρκεί ασφαλώς να το θέλουμε :
«...Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθήτω μοι...» (κατά Μάρκον η΄34).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στην Αποκάλυψη του Ιωάννου (3:20), διαβάζουμε : «...Ιδού έστηκα επί την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, εισελεύσομαι προς αυτόν και δειπνήσω μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού...».

Ο αείμνηστος Αγιορείτης γέροντας Πορφύριος έλεγε : «...να πλησιάζουμε τον Χριστό όχι από φόβο μην πεθάνουμε και τι θα γίνουμε, αλλά να του ανοίγουμε την καρδιά μας, όπως τραβάμε την κουρτίνα του παραθύρου μας για να μπει μέσα ο ήλιος. Έτσι έρχεται και ο Χριστός σε εμάς...».

Η Χριστιανική πίστη θεωρεί πως όλες αυτές οι αρετές είναι έμφυτες στη ψυχή του κάθε ανθρώπου :
«...κατά φύσιν ημίν έστιν η αρετή και παρά φύσιν η πονηρία...».

Η εφαρμογή τους όμως εξαρτάται άμεσα από την ελεύθερη προαίρεση και το λογισμό του ανθρώπου.
Αυτό προσπαθεί να μας μεταφέρει με την φράση : «...όσα αν θέλητε, ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, ούτω και υμείς ποιείτε αυτοίς...».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο Χριστιανισμός κάνοντας υπέρβαση του νόμου της ανταποδόσεως, ....προτείνει την αρχή της αγάπης προς τον πλησίον, ....της αμνησικακίας και της προσφοράς του καλού έναντι του κακού, ....της συγχώρεσης έναντι της ανταπόδοσης, ....της άφεσης έναντι της τιμωρίας.

Όποιος δεν μπορεί να αγαπήσει αληθινά, ...όσο και αν γίνει σκελετός από τις νηστείες και τις στερήσεις, ...όσο και αν κάνει όλη μέρα μετάνοιες και σταυρούς, ...όσο και αν μαρτυρήσει ή βασανιστεί, ...δεν πρόκειται να βιώσει το αληθινό νόημα της Χριστιανικής πίστης.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο αληθινός Χριστιανικός αγώνας δεν γίνεται μόνον με το σώμα, αλλά κυρίως με την ψυχή και το πνεύμα.

Για τον Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο ο άνθρωπος αποτελεί ένα ενδιάμεσο όν μεταξύ του Δημιουργού και των δημιουργημάτων :
«...εκ δύο συγκείμενος ουσιών, της μεν αισθητής (σ.σ. το σώμα), της δε νοητής (σ.σ. το πνεύμα) και εν ουρανώ και εν γη συγγένειαν έχων...».

Το σώμα λοιπόν είναι το εργαλείο και ...η ψυχή ο σκοπός.

Η αντίληψη περί αγάπης, ταπεινοφροσύνης και δικαιοσύνης στο Χριστιανισμό χαρακτηρίζεται από πράξεις που συνδέονται με την ευσπλαχνία, την ταπεινότητα και το έλεος (= την ανιδιοτελή προσφορά) : «...διότι έλεος θέλω και ου θυσίαν...».

Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος έλεγε : «...τίποτε δεν δίνει φτερά και τίποτε δεν κάνει την ψυχή μας ανάλαφρη, όσο η απόκτηση αρετής και η συναίσθηση της δικαιοσύνης...».

Συνεπώς η Χριστιανική δικαιοσύνη δεν βασίζεται στους ανθρώπινους νόμους, αλλά στην ανθρώπινη ψυχή (= την πίστη).
Η καλλιέργεια των ανθρώπινων αρετών υπερτερεί της τυφλής υπακοής στους νόμους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Έτσι εξηγείται και η διαρκής αναφορά στην υποκρισία των Φαρισαίων. Αυτοί από θέσεως ισχύος φρόντιζαν για την τήρηση των νόμων από τους υπόλοιπους χωρίς όμως να ισχύει το ίδιο για αυτούς και χωρίς την εφαρμογή πράξεων ελέους στην καθημερινότητα τους.

Σας θυμίζει άραγε κάτι σύγχρονο, αυτό ;

Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο διαβάζουμε : «...Προσέχετε δε την δικαιοσύνην υμών μη ποιείν έμπροσθεν των ανθρώπων προς το θεαθήναι αυτοίς...».
Αποζητείται λοιπόν η ουσία και όχι το εμφανές, ....ο σκοπός και όχι το αποτέλεσμα.

Πιστεύω (προσωπική άποψη Embarassed

), πως η δύσκολη και «περίεργη» εποχή μας έχει επιτακτική ανάγκη από ενσυνείδητη καλοσύνη, στοργή και ευσπλαχνία.

Η κακώς νοούμενη «μαγκιά» (= η παντελής έλλειψη Παιδείας, που οδηγεί στην έπαρση και την αλαζονεία), η κακία, ο φθόνος για τον πλησίον μας και η αναίτια σκληρότητα, το μόνο που αποδεικνύουν είναι ...την πνευματική μας μικρότητα και ...την συναισθηματική μας ρηχότητα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο Πλάτωνας έλεγε  :
«....Το νικάν εαυτόν πασών νικών πρώτη και αρίστη. Το δε ηττάσθαι αυτόν υφ’ εαυτού, αίσχιστον και κάκιστον....»,
που σημαίνει «...το να νικάς τον εαυτό σου, είναι η πρώτη και η πιο λαμπρή από όλες τις νίκες. Το να νικιέσαι από  τα πάθη σου (=τον εαυτό σου), είναι το χειρότερο και το αισχρότερο απ’ όλα...».

Εξ όλων των ανωτέρω αντιλαμβανόμαστε τη στενή σχέση της διδασκαλίας του Χριστιανισμού με την ηθική και τις ανθρώπινες αρετές.

Στο σημείο αυτό όμως χρειάζεται προσοχή και σύνεση, ....γιατί ακριβώς εδώ δημιουργούνται οι περισσότερες παρανοήσεις και παρεξηγήσεις στην ερμηνεία.

Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε προς αποφυγήν λάθος εντυπώσεων ότι μπορεί η ηθική να εκφράζεται μέσα από την θρησκεία, ....επ’ ουδενί όμως ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι όποιος δεν είναι θρησκευόμενος είναι ανήθικος.

Λίγο παρακάτω στο γλυστερό από την βροχή μονοπάτι, το ιερό προσκύνημα Αγίων Λουκά και Ιλαρίωνος (....το ψιλόβροχο δυνάμωνε) :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η "ηθική" είναι προφανές ότι προϋπήρχε της εμφάνισης του Ιησού και της εξάπλωσης του Χριστιανισμού και όπως είδαμε, είχε αναλυθεί σε βάθος από τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους.

Η ηθική και οι αρετές όμως, μέσω της Χριστιανικής θρησκείας, απέκτησαν ένα διαφορετικό ήθος (=ποιότητα) και ....υπερέβησαν την αρχαιοελληνική φιλοσοφική άποψη του Αριστοτέλη ότι : «...η ηθική είναι αποτέλεσμα του έθους (= τις συνήθειας)...».

Το «έθος» κατά τον Χριστιανισμό δεν καθορίζει το «ήθος», ....αλλά το ήθος καθορίζει το έθος.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Για να καταλάβουμε την διαφορά, ας θυμηθούμε το πολύ γνωστό και συνηθισμένο «είθισται» (=έτσι συνηθίζεται), ως απάντηση σε περιπτώσεις αδικίας και καταπάτησης των στοιχειωδών δικαιωμάτων μας.

Η συνήθεια λοιπόν (=το «έθος»), ...είναι η καθιερωμένη έκφραση, ...η συνισταμένη των ισχυρών, που την επιβάλλουν κατά κάποιο τρόπο στο σύνολο της υπόλοιπης κοινωνίας.

Από την εποχή ακόμη του Θουκιδίδη, που πρώτος διατύπωσε την άποψη πως :
«...οι δυνατοί επιβάλλουν τη θέλησή τους σε αυτούς που είναι εκ των πραγμάτων ασθενέστεροι...», κάνοντας μια αναδρομή στην ιστορία θα διαπιστώσουμε ότι πρόκειται για μια δραματική αλήθεια ή καλύτερα για μια δραματική «εφαρμογή» του «έθους» και του «είθισται».

Το παρακείμενο (στο προσκύνημα) εκκλησάκι :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο Χριστιανισμός αυτό ακριβώς το «έθος» προσπάθησε να στηλιτεύσει, να νοηματοδοτήσει, να αλλάξει.

Δεν σημαίνει ότι επειδή κάτι συμβαίνει μέχρι τώρα, αξίζει να εξακολουθεί να συμβαίνει και στο μέλλον. Η «αλήθεια» των πραγμάτων δεν εδράζεται ...με κριτήριο μονάχα το χρόνο, ...δεν καταξιώνεται μόνον από το ιστορικό παρελθόν.

Ο Χριστιανισμός απέδειξε πως το «είθισται» αποκτά νόημα και έχει σημασία, ....ΜΟΝΟΝ αν αυτό το παρελθόν σέβεται τις αξίες του ανθρώπου, ....ΜΟΝΟΝ όταν υπηρετεί τις ουμανιστικές αρχές, ....που ξεχωρίζουν τον άνθρωπο από τα υπόλοιπα όντα.

Κατέδειξε πως η άκριτη προσαρμογή του ανθρώπου στις απαιτήσεις και την συμπεριφορά της κοινωνίας στην οποία ζει, ....άθελα του τον οδηγεί σε μια κοινωνία σήψης, παραποίησης και αποδιοργάνωσης.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Επίσης η χριστιανική θρησκεία, έδωσε στην λέξη «Ευαγγέλιο» (....μια από τις πολλές λέξεις του αρχαίου Ελληνικού κόσμου που χρησιμοποίησε η Αγία Γραφή), ....ένα εντελώς νέο νοηματικό περιεχόμενο.

Ενώ η λέξη αυτή στην αρχαία Ελληνική γραμματεία έχει απλά την έννοια της χαρμόσυνης αγγελίας (= ευ + αγγέλλω), ....στη Χριστιανική θρησκεία αποκτά και το νόημα της νίκης του Χριστού επί των δυνάμεων του κακού, που θεολογικά καθιστούν δέσμιους τους ανθρώπους.

Στα βιβλία της Καινής Διαθήκης και ιδιαίτερα στις επιστολές του Απ. Παύλου, «Ευαγγέλιο» είναι το λυτρωτικό μήνυμα που έχει αντικείμενο και περιεχόμενο τα νοήματα της διδασκαλίας του Χριστού και στόχο τη μετάνοια των ανθρώπων που δέχονται οικειοθελώς αυτό το μήνυμα και τοποθετούν υπαρξιακά τον εαυτό τους ενώπιον του σταυρού του Χριστού.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Διαπιστώνουμε λοιπόν πως η κυριότερη διαφορά της αυθεντικής Χριστιανικής Πίστεως από τα υπόλοιπα θρησκευτικά δόγματα, αλλά και την αθεϊα, ....βρίσκεται στον τρόπο που αυτή προσεγγίζει τον άνθρωπο ως άτομο.

Όλα τα υπόλοιπα δόγματα χρησιμοποιούν τον άνθρωπο ως μέσον για την επιτυχία του ιδεολογήματος τους ή ως τρόπο για την επιβεβαίωση της θεωρίας τους.

Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα δόγματα, ο Χριστιανισμός προάγει την Πίστη στο Υπέρτατο όν, τον Θεό, μέσα από την αγάπη για τον συνάνθρωπο μας. Δεν νοείται να πιστεύεις στον Θεό χωρίς να αγαπάς και να σκέφτεσαι τους ανθρώπους γύρω σου.

Επομένως ο άνθρωπος για τον Χριστιανισμό είναι ο σκοπός που υπηρετείται και όχι το μέσον που εξυπηρετείται.

Για τον Χριστιανισμό ο άνθρωπος βρίσκεται στο κέντρο κάθε δραστηριότητας και ταυτόχρονα είναι και ο κεντρικός άξονας κάθε απόφασης.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο Χριστιανισμός, ...στο μέτρο πάντα που μπορούμε να γνωρίζουμε τις υπόλοιπες θρησκείες, ...είναι μία από τις αρτιότερες θρησκείες, που διδάσκει μόνο την αγάπη και την αλληλεγγύη, όσο καμία άλλη θρησκεία.

Τα όποια προβλήματα, αμφιβολίες και ερωτήματα δημιουργούνται γύρω από τα νοήματα του Χριστιανισμού, οφείλονται σε κάποιες ιδεοληψίες, την ελλιπή ενημέρωση ή και μερικές φορές την άγνοια.

Αφενός κάποιοι από τους λειτουργούς του, οι οποίοι βαυκαλίζονται ότι είναι οι μόνοι που εκπροσωπούν τον Χριστό, ....αφετέρου ο κακός τρόπος ερμηνείας και εφαρμογής των νοημάτων του Χριστιανισμού που οι ίδιοι επιβάλλουν, κάνουν πολύ μεγάλη ζημιά, ....διαστρεβλώνοντας τα πραγματικά νοήματα της Χριστιανοσύνης.

Αντίστοιχα το επόμενο μεγάλο λάθος βρίσκεται σε εμάς, ....τους αποδέκτες αυτών των νοημάτων.
Αυτό συμβαίνει όταν συγχέουμε αυτά «τα ανθρώπινα λάθη» των εκπροσώπων της θρησκείας, ....με «τα ιδεώδη και τις αξίες» που υπηρετεί η ίδια η θρησκεία.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Τα ατυχή και κάποιες φορές προκλητικά γεγονότα που δημιούργησαν ή και δημιουργούν αυτοί οι "εκφραστές" της θρησκείας, ....επ’ ουδενί δεν μπορούν να αμφισβητήσουν τις θεμελιώδεις πανανθρώπινες αξίες που υπηρετεί  στον πυρήνα του κατά βάση ο Χριστιανισμός, αλλά και οι άλλες θρησκείες.

Ο φανατισμός, ...η θρησκοληψία, ...οι αφορισμοί και ...οι όποιες ιδεοληψίες, απ’ όπου και αν προέρχονται, ....ΔΕΝ εκφράζουν τον Χριστιανισμό, ....ΟΥΤΕ εμπεριέχονται στο νόημα της διδασκαλίας του.

Αυτές οι στενόμυαλες και κάθετες αντιλήψεις συνήθως έχουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο, ....μετατρέποντας την πίστη από «ανθρώπινη αξία», ....σε απλή «εθιμική μνήμη». Sad

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η "Πίστη" είναι μια μορφή υψίστης «πνευματικής» ελευθερίας, ....είναι η απόρριψη του στείρου ανθρωποκεντρισμού, ....είναι η προσπάθεια αναζήτησης της αλήθειας και των αξιών που αυτή αντιπροσωπεύει, ....είναι αυτό το είδος της αμφιβολίας που σε κάνει να θέλεις να ρωτάς, ....να ανακαλύπτεις όλο και περισσότερο, ....να θέλεις διαρκώς να ερευνάς.

Η πίστη είναι το θεμέλιο που πάνω του θα στηριχθεί κάθε μας προσπάθεια, για κάθε τι ψυχοφέλιμο και παραγωγικό.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Βλέπετε από την μια ....η εκκωφαντική σιωπή του Αγίου Όρους, ....η μοναδική ηρεμία και γαλήνη του τοπίου, ....οι συζητήσεις με κάποιους φωτισμένους γέροντες, ....η εσωτερική ανάγκη μου να απαντήσω στα αναπάντητα, ....τα οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα ενός χώρου που καταφέρνει να ξεπερνά τον χρόνο και ....από την άλλη οι χαοτικές διαφορές και ....η αντίθεση όλων των παραπάνω, ....με τα σύγχρονα και ίσως αποπροσανατολιστικά πρότυπα που ακολουθούμε στην κοσμική μας ζωή, ....λειτούργησαν δραστικά και καταλυτικά στη διάθεση μου να ψάξω, να ερευνήσω, να προβληματιστώ, να αναρωτηθώ.

Όλα αυτά που διαβάσατε παραπάνω ΜΟΝΑΔΙΚΟ σκοπό έχουν να σας προβληματίσουν ....και ΟΧΙ να σας πείσουν για κάτι ή να το εκθειάσουν.

Σκοπό έχουν να σας δώσουν μια διαφορετική οπτική προσέγγισης εννοιών, που ενώ είναι πολύ σημαντικές, παράλληλα είναι παρεξηγημένες ή και υποτιμημένες.

Σκοπό έχουν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον σας, για μια δική σας, πιο ενδελεχή έρευνα πάνω σε θέματα που πολλές φορές θεωρούμε γνωστά & αυτονόητα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Είναι ερωτήματα που πολλές φορές μπορεί να μην έχουν μια και μόνη σωστή απάντηση, μιας και ....η αλήθεια μας αποκαλύπτεται ανάλογα με το πόση διάθεση & αντοχή έχουμε στο να την ψάξουμε, να την φωτίσουμε.

Η «Πίστη» και η «Ηθική», ....ΔΕΝ είναι απλά ένα σύνολο κανόνων συμπεριφοράς, ....ΔΕΝ είναι ένας αποστειρωμένος κώδικας αξιών, ....ΔΕΝ είναι μια τυφλή προσήλωση αποκλειστικά στα δικά μας πιστεύω, ....ΔΕΝ είναι μια άρνηση της αποδοχής του διαφορετικού & των άλλων απόψεων.

Η «Πίστη» και η «Ηθική», ....ΕΙΝΑΙ μια ζωτική λειτουργία της ανθρώπινης ψυχής, ....ΕΙΝΑΙ ένας δρόμος για την συνεχή προσπάθεια προς την αριστεία.

Αυτό το πνεύμα της αριστείας, ....υπό την έννοια της συνεχούς προσπάθειας προς την αρετή, ....αποτυπώνεται στη Χριστιανική ηθική με το γνωστό μας : «...Κατ΄ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν...» (Γένεσις Α΄26).

Ξημέρωμα στη σκήτη Αγ. Άννας :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όπως δίδασκε και ο ιδρυτής του Νεοπλατωνισμού, ο φιλόσοφος Πλωτίνος, στις «Εννεάδες» του : «...βλέπουμε τον ήλιο διότι τα μάτια μας είναι φτιαγμένα από φως. Επομένως αγαπάμε το ιδανικό, το άριστο γιατί φτιαχτήκαμε από το Τέλειο Ον, με σκοπό την πορεία μας προς έναν καλύτερο κόσμο...».

Εδώ θα κλείσουμε αυτό το διαφορετικό & ίσως «κουραστικό» ταξίδι μας ...στα μονοπάτια της ψυχής, ...ενθυμούμενοι μια σοφή ρήση του Πλάτωνα :
«....είναι αδύνατο να βελτιωθεί ο κόσμος, εάν πρώτα δεν βελτιωθεί ο άνθρωπος....»

Η δυνατή βροχή που δεν έλεγε να κοπάσει, η χαμηλή νέφωση και οι ριπές ανέμων που έφθαναν τα 60Km/h, ....μας έκαναν να αναβάλουμε το ταξίδι μας προς την κορυφή, για την επόμενη επίσκεψή μας :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

ΤΕΛΟΣ.

Υ.Γ. : ...μέσα στη ανάλυση, ερμηνεία κατανόηση και εφαρμογή όλων αυτών των "ρομαντικών" cheers

, ....αλλά και "δύσκολων" νοημάτων scratch

, ....ίσως να κρύβετε η απάντηση στην απορία του φίλου Βασίλη (vzol48), από άλλο topic : " ...Αυτή τη.... διαχρονική... διχόνοια.... που την.... μνημονεύει και ο εθνικός μας ύμνος.... δεν την κατάλαβα πότε...". Very Happy

από vzol48 Σαβ 1 Φεβ 2020 - 8:24

Πρωτα απ ολα....να ευχαριστησω απο καρδιας Γεωργιε για την υπομονη και το χρονο που ξοδεψες για να μας παρακινησεις να σκεφτουμε,οτι....υπαρχουν και τα...ταξιδια της ψυχης....του πνευματος...να θελησουμε,να δοκιμασουμε...να τολμησουμε....Υπαρχει και το....μεγαλυτερο...το...τελευταιο...που δεν θα το...αποφυγει κανεις μας....Εδωσες το...εναυσμα απολυτα τεκμηριομενο.
Ομως η αποφαση....η επιλογη....να ταξιδεψω η...οχι... στα μονοπατια που μου δειχνεις....ειναι δικη μου....οπως σωστα ανεφερες παραπανω...
Ομως...μην περιμενεις....πολλα πολλα απο εναν....φορτηγατζη.... Very Happy

πχ.την διχονοια την καταλαβαινω....Ενδεχομενως πηγαζει απο το ...Δυο γνωμες, δυο νοες....δυο επιλογες...Αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι....(ενω γνωριζω τα αποτελεσματα της αν...οχι...ακομα ...θυλαζω... Very Happy

) η χρησιμοτητα της.... Sad

από gsalonica Σαβ 1 Φεβ 2020 - 9:59

Ευχαριστώ πολύ για το υπέροχο ταξίδι σε αυτό το θεϊκό βουνό. Σου εύχομαι ολόψυχα πολλά ταξίδια ... σώματι τε ψυχή.
thk

από friar Σαβ 1 Φεβ 2020 - 18:13

Georgdim έγραψε:Σε αυτό το οδοιπορικό, σκέφτομαι να σας κουράσω λίγο (....με τις συνέχειες [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.] ) και ίσως να σας προβληματίσω (....με τα γραφόμενα ), ....προσπαθώντας να κάνουμε ένα κάπως διαφορετικό ταξίδι, ....αυτή την φορά στα μονοπάτια της ψυχής μας, ....όπου η εικόνα και η αφήγηση, θα τροφοδοτούνται από σκέψεις, προβληματισμούς και εντυπώσεις που δημιουργούνται στην προσπάθεια προσέγγισης και κατανόησης, αυτού του ιδιαίτερου φαινομένου που ονομάζεται Άγιον Όρος.

Εμ μας τόπες ότι το ταξίδι θάναι διαφορετικό...

Πάω πάλι από την αρχή μπας και καταλάβω τίποτα...

από vzol48 Σαβ 1 Φεβ 2020 - 21:58

Παλεψε το.... Σταθουλη...
Αξίζει.... Very Happy

από **Georgedim** Σαβ 1 Φεβ 2020 - 23:37

vzol48 έγραψε:
....την διχονοια την καταλαβαινω....Ενδεχομενως πηγαζει απο το ...Δυο γνωμες, δυο νοες....δυο επιλογες...Αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι....(ενω γνωριζω τα αποτελεσματα της αν...οχι...ακομα ...θυλαζω... [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.] ) η χρησιμοτητα της....

Βασίλη, ειλικρινά δεν είμαι σίγουρος ....αν η διχόνοια έχει όντως κάποια "χρησιμότητα", ....ή μήπως τελικά εκφράζει απλά μια "σκοπιμότητα". Rolling Eyes

Βλέπεις στην εφήμερη ζωή μας, ....όλα συνήθως έχουν μια "αιτία" ....η οποία τελικά δημιουργεί το "αποτέλεσμα" (....καλό ή κακό).

Πίσω από την διχόνοια, ....συνήθως υπάρχει η ανοησία, ο φθόνος και η κακία.
Πίσω από την κακία και το φθόνο, ....συνήθως υπάρχει ένας άρρωστος ψυχισμός (=η υπερεκτίμηση του "Εγώ"), μαζί με την έλλειψη προσπάθειας.
Πίσω από τον άρρωστο ψυχισμό και την έλλειψη προσπάθειας, ....συνήθως υπάρχει το κακώς νοούμενο "αίσθημα ανωτερότητας" (ή σωστότερα "σύμπλεγμα κατωτερότητος", κατά την ψυχολογία). Very Happy

Με τη σειρά του αυτό το τελευταίο ...."βραχυκυκλώνει" και ...."θολώνει" την σκέψη μας.

Είναι ότι ακριβώς συμβαίνει όταν επιχειρήσουμε να αναταράξουμε το νερό, σε μια αμμώδη παραλία. Παύει πλέον το νερό να είναι καθαρό και διαυγές. ....Όσο μάλιστα πιο "ρηχή" η παραλία (= η ικανότητα σκέψης) και ....όσο πιο δυνατή η ανατάραξη (= τα αρνητικά συναισθήματα) ....τόσο πιο πολύ θολώνει το νερό.

Επομένως ίσως τελικά η διχόνοια να δηλώνει την έμφυτη αδυναμία μας για ...."καθαρή" σκέψη, ....ή ίσως πάλι να είναι ο "βούρκος" μέσα στον όποιο προσπαθούμε να βυθίσουμε ....όσα θα θέλαμε αλλά αδυνατούμε να έχουμε. Rolling Eyes

Αν τώρα αυτή η αδυναμία "καθαρής σκέψης" προκύπτει από "ανοησία", ....τότε απλά εκφράζει την πνευματική μας ρηχότητα και ....ίσως με τα κατάλληλα μέσα μπορεί να "θεραπευθεί".

Αν όμως είναι αποτέλεσμα πιο "σκοτεινών" & "αρνητικών" αισθημάτων, ενδεχομένως και ιδιοτέλειας (κατά το γνωστό μας : "Διαίρει και βασίλευε"), ....τότε εκφράζει την συναισθηματική μας μικρότητα, ....μια πολύ επικίνδυνη και μάλλον ανίατη κατάσταση, ....κάτι σαν καρκίνος της ψυχής ....που τελικά οδηγεί στη σήψη και την καταστροφή (....την δική μας και του περιβάλλοντος μας).

Θα επιμείνω στην φράση, με την οποία έκλεισα το οδοιπορικό μας :
«....είναι αδύνατο να βελτιωθεί ο κόσμος, εάν πρώτα δεν βελτιωθεί ο άνθρωπος....».

Και αυτή η βελτίωση δεν αφορά τις υλικές ανέσεις, τα ακριβά ρούχα, τα ωραία σπίτια & αυτοκίνητα ή ότι άλλο "υλιστικό" βάζει ο νούς σας.

Αφορά την έρμη την ψυχή μας και όλες τις αρετές που αυτή κουβαλά, ....και όπου η προβληματική και λειψή "κοινωνική Παιδεία" μας, το υπερεκτιμημένο "Εγώ" μας, η αδιαφορία μας, το εύκολο-ευκαιριακό βόλεμα ....την ακρωτηριάζουν και δεν την αφήνουν να ολοκληρωθεί.

από vzol48 Κυρ 2 Φεβ 2020 - 8:40

Αν μου επιτρέπεις.....
Όλα τα παραπάνω... συμβαίνουν.... και μέσα μου και γύρω μου....
Αν θέλουμε να τα.... πασπαλίζουμε (να βαλουμε γαρνιτούρα, ψυχολογικούς, ψυχιατρικόυς όρους,οικογενειακό, περιβαλον, παιδικές υποβολές, καταβολές... κλπ.) καλώς...
Όμως.... για το μέσα μου ΕΓΏ αποφασίζω.... πως θα λειτούργησω.... κανένας άλλος και τίποτε άλλο...
Εγώ θα είμαι αυτός που θα επιλέξω πως θα φερθω... κανένας και τίποτα άλλο.
Εγώ θα επιλέξω, θα διαλέξω.... θα αποφασίσω....
Μη μου αφαιρείς το δικαίωμα της.... επιλογής....
Αν μου το αφαιρέσεις.... αν με δικαιολόγησε και μάλιστα με.... ιατρικους όρους και διαλεκτική αθωονονταςμε με ελευθερώνεις.... να βουτήξω το πινέλο μου στην μαυρίλα της ψυχής μου και να... αρχίσω να βάφω γύρω μου
Ότι χειρότερο μπορείς να μου κανεις.... Sad

από **Georgedim** Κυρ 2 Φεβ 2020 - 10:13

Βασίλη μου, δεν διαφωνώ.
Πάνω-κάτω τα ίδια λέμε, ....με διαφορετικό όμως τρόπο.

Η τοποθέτηση μου, αφορούσε μια προσπάθεια ανάλυσης των βαθύτερων αιτιών αυτού του φαινομένου (....σαν συνέχεια όσων διαβάσαμε στο οδοιπορικό Very Happy

) και .....επ' ουδενί στην συγκάλυψη & ωραιοποίηση τους.

Η επιλογή του δρόμου που θα ακολουθήσουμε, σαφώς και είναι ....προσωπικό και αναφαίρετο δικαίωμα μας.

Όμως η διχόνοια, ....αν και επιλογή, δεν παύει να είναι μια διαχρονική και καταστροφική "αρρώστια".
Και οι αρρώστιες για να θεραπευθούν, ....θα πρέπει αρχικά να θελήσουμε να βρούμε & να φωτίσουμε τα αίτια τους.

από Athanatos Πεμ 6 Φεβ 2020 - 13:08

Ευχαριστούμε πολύ για το Ομορφο Ταξιδιωτικό στο Περιβόλι της Παναγίας.Καλή συνέχεια στα επομενα χρόνια και σε άλλες Μονές.

χωρίς λόγια! yes2

Welcome to the forum www.taxidiarides.gr