Ισπανία - Πυρηναία - Χώρα των Βάσκων

Πρώτη στάση μας μετά το πανέμορφο Biarritz στη Γαλλία, το San Sebastian. Η υπόλοιπη διαδρομή συμπεριελάμβανε ορεινά χωριουδάκια κοντά στο San Sebastian, Bera de Bidasoa και Etxalar, στη συνέχεια Guernica, Bilbao, Vitoria Gasteiz, Pamplona, Olite - Uzue – Tudela, Zaragoza, Βαρκελώνη, Avignon στη Γαλλία και μετά ολοταχώς επιστροφή στα πατρώα εδάφη με στάση-διανυκτέρευση κάπου κοντά Γένοβα και μετά Ανκόνα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Σε σχέση με το Biarritz να προσθέσω ότι πήγαμε για μπάνιο στον ωκεανό, αλλά όχι μπάνιο, με την έννοια τη δική μας…. Μπήκαμε στη θάλασσα για λίγο πιο κάτω από την μέση γιατί ερχότανε το κύμα με ύψος 3 φορές το δικό μου και έπρεπε να προλάβεις να το αποφύγεις να μη σε καπακώσει και σε πνίξει. Προσπάθησα να κολυμπήσω να περάσω ένα κύμα, το κατάφερα και πήγα μέχρι το δεύτερο, αλλά μετά ήρθε το τρίτο και κόντεψα να πνιγώ. Εκεί άκουσα τον ναυαγοσώστη να σφυρίζει (μου φάνηκε ότι ήταν ο ναυαγοσώστης, δεν ξέρω αν ήτανε ο Άγιος Πέτρος ή ο ψυχοπομπός Ερμής)…. οπότε βγήκα έξω. Έχω την αμυδρή υποψία όμως ότι αν είχα βατραχοπέδιλα μπορεί και να τα κατάφερνα. Γιατί μετά το τρίτο κύμα η θάλασσα, συγγνώμη ο ωκεανός, παλευότανε.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Η περιοχή των Γαλλο-Ισπανικών Πυρηναίων είναι από τα κέντρα του Καθολικισμού, με τις Μεσαιωνικές πεζοπορικές διαδρομές Camino de Santiago και Camino de la Compostela, να διατρέχουν όλη αυτή την περιοχή και από τις δύο πλευρές των Πυρηναίων. Όπως ξέρετε στα Μεσαιωνικά χρόνια, οι προσκυνηματικές πεζοπορίες σε αυτή την περιοχή, όπως και προς την Ιερουσαλήμ και την Ρώμη, ήταν πολύ διαδεδομένες μέχρι και την εποχή του μεγάλου λοιμού τον 16ο αιώνα. Μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1980 πολύ λίγοι προσκυνητές έκαναν πλέον αυτή την πεζοπορία, αλλά μετά η θρησκευτική πεζοπορία άρχισε να γίνεται πολύ δημοφιλής και να έχει έναν αυξανόμενο αριθμό προσκυνητών-πεζοπόρων, οπότε το 1987 η Ουνέσκο την ανακήρυξε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η διαδρομή οργανώθηκε, έχει καλή σήμανση και στο πρώτο μοναστήρι βγάζει κανείς και ένα διαβατήριο, κάτι σαν το διαμονητήριο που εκδίδει και εδώ το Άγιο Όρος, για να χρησιμοποιεί τους ξενώνες των μοναστηριών. Περισσότερες πληροφορίες εδώ [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] αλλά είχε κάνει και ένα ντοκυμαντέρ σχετικό η Μάγια Τσόκλη. Έτσι επισκεφθήκαμε τα άπειρα μοναστήρια και εκκλησίες, μερικές από τις οποίες ήταν με μίνιμαλ διακόσμηση και αγιογράφηση, γιατί χρησιμοποιούνταν από τους προσκυνητές σαν χάνια της εποχής. Μερικά μοναστήρια έχουν ακόμη αυτόν τον ρόλο, δέχονται προσκυνητές που διανυκτερεύουν σε ομαδικούς κοιτώνες ξεκουράζουν τα πονεμένα πόδια τους και την επόμενη μέρα συνεχίζουν το περπάτημα από το ένα μοναστήρι στο άλλο. Συναντήσαμε και πολλούς τέτοιους πεζοπόρους και πιάσαμε την κουβέντα, μας ρώταγαν αν ήμασταν και εμείς του πεζοπορικού, αλλά τους απογοητεύαμε.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Η σημαία των Βάσκων αυτονομιστών ήτανε σχεδόν παντού

San Sebastian. Το Σαν Σεμπαστιάν το βρήκαμε πάρα πολύ ωραίο, γραφικό, με πολύ ωραία παλιά πόλη. «Κάσκο βέχιο» στα Ισπανικά, μας χρησίμευσε πολύ η έκφραση γιατί ρωτάγαμε πως θα πάμε, αλλά από την απάντηση κρατάγαμε μόνο τις χειρονομίες με την κατεύθυνση γιατί Αγγλικά ή Γαλλικά στην Ισπανία, ξεχάστε το, δεν μιλάει κανένας. Μόνο Ισπανικά. Και όταν λέω κανένας εννοώ ΚΑΝΕΝΑΣ απολύτως. Ούτε στη Βαρκελώνη στο κέντρο, ούτε στη ρεσεψιόν κάμπινγκ με όλες τις φυλές του Ισραήλ, ούτε πουθενά. Απογοήτευση ως προς αυτό. Αλλά αναπτύξαμε την διεθνή των νοημάτων και χρησιμοποιούσαμε και τα Ελληνικά με άνεση, δείχνοντας και λέγοντας (εγώ με άνεση περισσή ) «αυτό παληκάρι εκεί πάνω, νο νο όχι εκείνο», οπότε επιβιώσαμε. Αλλωστε οι απαιτήσεις μας ήτανε πολύ χαμηλές, να βρούμε την παλιά πόλη και να παραγγείλουμε τάπας, οπότε τα βγάλαμε πέρα μια χαρά. Τη Ισπανική λέξη για την μπύρα την ξέραμε, «θερβέθα», οπότε κανένα πρόβλημα. Μας έκανε τρομερή εντύπωση όμως που νέα παιδιά δεν μίλαγαν λέξη Αγγλικά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Άλλο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό ήταν ότι στις μικρές πόλεις υπήρχε μόνο ένα ή και κανένα εστιατόριο-ταβέρνα, και κανένα απολύτως ταχυφαγείο. Είχανε όμως τα άπειρα μπαρ με τάπας και θερβέθα, οπότε μια χαρά. Οι δε Ισπανοί πρωί-μεσημέρι-απόγευμα- βράδυ με ένα ποτήρι κρασί ή ένα ποτήρι μπύρα στο χέρι και κουβέντα ασταμάτητη. Εμείς που παραγγέλναμε καφέ το πρωί, μας κοίταζαν ως αξιοπερίεργα όντα. Η τιμή στα τάπας μπαρ ήταν καλή. Συνήθως για δύο άτομα με δύο ποτήρια μπύρα ο καθένας και αρκετά τάπας για να χορτάσουμε ήταν γύρω στα 15-20 ευρώ.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Στο Σαν Σεμπαστιάν μείναμε σε ένα καταπληκτικό δημοτικό camper stop δίπλα στην Πανεπιστημιούπολη έναντι ολίγων κερμάτων, 6 και κάτι αν θυμάμαι καλά, και ήταν μέσα στα δέντρα, με νερό και αποχέτευση για τα λύματα. Συντεταγμένες Ν 43,30797, W 2,01426
Η Πανεπιστημιούπολη, καμία σχέση με τα καθ΄ημάς Πανεπιστήμια. Κτηριακά τουλάχιστον. Πεντακάθαρα, πουθενά γκραφίτι, πουθενά αφίσες, οργανωμένο περιβάλλον, κόσμος και φοιτητές να μπαινοβγαίνουν με άνεση.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Guernica
Η Γκερνίκα, ή Γκουέρνικα, είναι μία πόλη που καταστράφηκε ολοσχερώς στον Ισπανικό Εμφύλιο και έδωσε την αφορμή στον Πικάσο να ζωγραφίσει τον περίφημο πίνακα, που δεν βρίσκεται στην περιώνυμη πόλη αλλά στο Μουσείο Βασίλισσα Σοφία (η δική μας, η αδερφή του Κοκότατου) στην Μαδρίτη. Η Γκερνίκα είναι όπως γνωρίζετε το διασημότερο ίσως έργο του Πάμπλο Πικάσο.

Αυτός ο τεράστιος καμβάς (3,49x7,77μ.) περιγράφει την απανθρωπιά, τη βιαιότητα και την απόγνωση του πολέμου. Ήταν παραγγελία της δημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας για μια έκθεση στο Παρίσι το 1937. Ο Πικάσο εμπνεύστηκε το έργο όταν, στις 26 Απριλίου της ίδιας χρονιάς, στα πλαίσια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, Γερμανοί πιλότοι της αεροπορίας των εθνικιστών βομβάρδισαν την κωμόπολη Γκερνίκα της Χώρας των Βάσκων. Στο βομβαρδισμό εκείνο σκοτώθηκαν 1.650 άνθρωποι και ισοπεδώθηκε το 70% της πόλης με 32 τόνους εκρηκτικά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Στην Γκερνίκα βρίσκεται μια τοιχογραφία με το έργο και είναι στην φωτογραφία που βλέπετε.

Ο Πικάσο απέφυγε να ζωγραφίσει αεροπλάνα, βόμβες ή ερείπια. Οι δύο κυρίαρχες μορφές του έργου είναι ένας ταύρος και ένα πληγωμένο άλογο με διαμελισμένα κορμιά και γυναίκες που ουρλιάζουν κρατώντας νεκρά μωρά. Αρχικά ο Πικάσο πειραματίστηκε με χρώμα, αλλά τελικά κατέληξε στο άσπρο-μαύρο και αποχρώσεις του γκρι, καθώς θεώρησε ότι έτσι δίνει μεγαλύτερη ένταση στο θέμα.

Συνεχίζεται με το μέγα θαύμα Bilbao Vitoria Gasteiz, Pamplona, Olite - Uzue – Tudela, Zaragoza, Βαρκελώνη, Αvignon.
C
 

Διορθώνω το λιμός σε λοιμός, γιατί λιμός είναι η μεγάλη πείνα που οφείλεται σε έλλειψη τροφίμων. Είναι αρχαία ελληνική λέξη, με παράγωγα το λιμοκτονώ (= πεθαίνω από ασιτία) και τη λιμοκτονία.
Ενώ αυτό που συνέβη τον 16ο αιώνα ήταν λοιμός δηλαδή μολυσματική ασθένεια, που μπορεί να πάρει διαστάσεις επιδημίας και να είναι θανατηφόρα, όπως ο λοιμός που έπληξε την αρχαία Αθήνα στη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου. Είναι και αυτή αρχαία ελληνική λέξη, με παράγωγα το ουσιαστικό λοίμωξη (= εισβολή παθογόνων μικροβίων στον οργανισμό, π.χ. συμπτώματα πνευμονικής λοίμωξης) και το επίθετο λοιμώδης, που χρησιμοποιείται σε φράσεις όπως λοιμώδης μονοπυρήνωση και λοιμώδη νοσήματα.

Και οι δύο λέξεις εμφανίζονται παρέα στη γνωστή έκφραση της Καινής Διαθήκης "Λιμοί και λοιμοί και σεισμοί και καταποντισμοί" = πείνα, επιδημίες, σεισμοί και καταβυθίσεις, δηλαδή μεγάλες συμφορές και καταστροφές που προαναγγέλλουν τη Δευτέρα Παρουσία.
C

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]



Το θέμα, που μόλις διαβάσατε, είναι κλειδωμένο.
Αν έχετε κάποιες απορίες, ή θέλετε περισσότερες διευκρινήσεις, σχετικά με αυτό το ταξίδι …
... μπορείτε να γράψετε εδώ ... [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
... τη δημοσίευσή σας ... και θα υπάρξει ανταπόκριση, το ταχύτερο δυνατόν.

Σας ευχαριστούμε.