Translate into your language
Πρόσφατα Θέματα
» Μπαταρία LiFePO4από gsalonica Παρ 22 Μαρ 2024 - 7:42
» παροχη ρευματος τροχοσπιτου
από ladakias Πεμ 29 Φεβ 2024 - 16:43
» Τροχόσπιτα KABE
από ladakias Πεμ 29 Φεβ 2024 - 16:22
» Κόψιμο βασιλόπιτας 2024
από Ddimi Κυρ 25 Φεβ 2024 - 17:15
» Έγκριση τύπου - Άδεια Έλξης - Η νέα νομοθεσία για τα ρυμουλκούμενα τροχόσπιτα
από Batfalcon Πεμ 25 Ιαν 2024 - 12:50
» «Conte de Noël» ….μια νοσταλγική Χριστουγεννιάτικη ιστορία.
από Georgedim Κυρ 24 Δεκ 2023 - 9:11
» Πωλείται τροχοσκηνή Alpen Kreuzer Allure
από Antonioz Πεμ 27 Ιουλ 2023 - 9:04
» PDF ΜΕ ΤΑ CAMPING ΕΛΛΑΔΟΣ 2023
από Georgedim Τετ 26 Ιουλ 2023 - 9:47
» Τέλη κυκλοφορίας με το μήνα
από ktRinity Πεμ 20 Ιουλ 2023 - 14:32
» Σύνορα....
από Georgedim Τετ 19 Ιουλ 2023 - 19:07
» Πρόβλημα στη σίτα
από spyrosbhta Δευ 17 Ιουλ 2023 - 17:16
» Καλοκαίρι 2022 : οδοιπορικό σε Φρανκονία, ....Ρηνανία, ....Λουξεμβούργο, ....Αλσατία ....και Μέλανα Δρυμό.
από diamantino Τρι 4 Ιουλ 2023 - 19:59
» Επιτρέπεται η διανυκτέρευση μέσα σε οποιαδήποτε όχημα σε χώρους μη οργανωμενους ;
από Νικόλας Παρ 23 Ιουν 2023 - 13:33
» Αναζήτηση-αγορά αυτοκινούμενου
από yamaren Σαβ 17 Ιουν 2023 - 10:44
» Καλώς σας βρήκα
από Georgedim Σαβ 10 Ιουν 2023 - 23:35
» Καλό μήνα
από diamantino Δευ 5 Ιουν 2023 - 21:24
» Η ζωγραφιά μας...
από Georgedim Κυρ 4 Ιουν 2023 - 2:17
» Επιλογή ταξιδιάρικου τροχόσπιτου
από Georgedim Τετ 24 Μάης 2023 - 9:37
» Sygic πρόγραμμα πλοήγησης
από packman Δευ 22 Μάης 2023 - 19:05
» Ταχυθερμοσίφωνας υγραερίου στο τροχόσπιτο
από Georgedim Τετ 26 Απρ 2023 - 21:56
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Like/Tweet/+1
About Us
Welcome to the forum www.taxidiarides.gr
Για το camping ... τα ταξίδια ... και την καλή παρέα ...
Για όσους μεγάλωσαν σαν "παιδιά"
+5
Maximos
diamantino
mpempis100
Γιωργάκος
234
9 απαντήσεις
www.taxidiarides.gr :: ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ... ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΜΑΣ για ... :: Χαρούμενα ... και χαλαρά ...
Σελίδα 1 από 1
Για όσους μεγάλωσαν σαν "παιδιά"
«Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας».
Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο
ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να
μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι…
περνούσαν με την αναμονή… Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε
ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί…
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους.
Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν
υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες,
παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά…
Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ,
καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από
μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν
βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να
κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε
ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά
γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση…
Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνού
σαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους.
Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα
κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει
τους «υπεύθυνους».
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν
έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με
λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα… Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά
μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος
και μάθαμε να το ξεπερνάμε. Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά
δεν ήμασταν παχύσαρκοι.
Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο.
Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας
μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι
μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι. Δεν
είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες
με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet.
Εμείς είχαμε φίλους… Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε…
Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί
συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα… μέχρι εκεί
έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και
παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα… Χάσαμε χιλιάδες
μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι
εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.
Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι
ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και
τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια
από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στον σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς
κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε; Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν
όλοι και όσοι
δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση.
Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν
στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τί φρίκη!
Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες
στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς
μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα
στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα
κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και
γράφοντας : ) : D : P Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και
υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Αν εσύ είσαι
από τους «παλιούς»… συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν
παιδί..
(αντιγραφή από πατρινό blog)
Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο
ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να
μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι…
περνούσαν με την αναμονή… Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε
ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί…
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους.
Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν
υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες,
παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά…
Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ,
καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από
μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν
βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να
κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε
ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά
γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση…
Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνού
σαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους.
Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα
κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει
τους «υπεύθυνους».
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν
έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με
λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα… Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά
μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος
και μάθαμε να το ξεπερνάμε. Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά
δεν ήμασταν παχύσαρκοι.
Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο.
Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας
μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι
μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι. Δεν
είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες
με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet.
Εμείς είχαμε φίλους… Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε…
Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί
συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα… μέχρι εκεί
έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και
παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα… Χάσαμε χιλιάδες
μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι
εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.
Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι
ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και
τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια
από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στον σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς
κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε; Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν
όλοι και όσοι
δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση.
Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν
στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τί φρίκη!
Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες
στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς
μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα
στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα
κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και
γράφοντας : ) : D : P Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και
υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Αν εσύ είσαι
από τους «παλιούς»… συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν
παιδί..
(αντιγραφή από πατρινό blog)
Έχει επεξεργασθεί από τον/την 234 στις Πεμ 12 Ιαν 2012 - 20:21, 1 φορά
234
Απ: Για όσους μεγάλωσαν σαν "παιδιά"
Ωραια χρονια πιο ανθρωπινα αλλα μακαρι να εφαρμοζαμε εστω και τα μισα στα παιδια μας.
mpempis100
Απ: Για όσους μεγάλωσαν σαν "παιδιά"
Τοσο απλα....τοσο αληθινα...τοσο ανθρωπινα....
Κωστα....σ'ευχαριστουμε ! ! !
Κωστα....σ'ευχαριστουμε ! ! !
diamantino
Απ: Για όσους μεγάλωσαν σαν "παιδιά"
Κώστα, νά 'σαι καλά,
Πολύ καλά έκανες και μας θύμισες, αυτά τα χρόνια ...
... χρόνια όπου υπήρχαν αξίες, αθωότητα, ανεμελιά ...
... αλλά και τόσο μακρινά ...
Πολύ καλά έκανες και μας θύμισες, αυτά τα χρόνια ...
... χρόνια όπου υπήρχαν αξίες, αθωότητα, ανεμελιά ...
... αλλά και τόσο μακρινά ...
Απ: Για όσους μεγάλωσαν σαν "παιδιά"
Κώστα σ' ευχαριστούμε για το πολύ ωραίο ταξίδι που μας έκανες στο παρελθόν.
athanase
Απ: Για όσους μεγάλωσαν σαν "παιδιά"
Τι ωραία αναδρομή!!..........
Να συμπληρώσω:
Κάθε εποχή είχαμε και το παιγνίδι μας...............
Εγώ ήμουν καλός στις σβούρες................
Να συμπληρώσω:
Κάθε εποχή είχαμε και το παιγνίδι μας...............
Εγώ ήμουν καλός στις σβούρες................
Masterless
Απ: Για όσους μεγάλωσαν σαν "παιδιά"
Πάντα επίκαιρο κείμενο Ιδιαίτερα χρήσιμο για τους νέους γονείς και κυρίως τους "νέους" παππούδες, γιαγιάδες
Νικόλας Μητσόπουλος
Παρόμοια θέματα
» 28η Οκτωβρίου 1940 : «Παιδιά της Ελλάδος, παιδιά .....»
» Για όσους βρεθούν στο Παρίσι
» Για όσους δεν θα πάνε διακοπές.
» Τα παιδία παίζει ........
» Καλως τα παιδια!!
» Για όσους βρεθούν στο Παρίσι
» Για όσους δεν θα πάνε διακοπές.
» Τα παιδία παίζει ........
» Καλως τα παιδια!!
www.taxidiarides.gr :: ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ... ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΜΑΣ για ... :: Χαρούμενα ... και χαλαρά ...
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
|
|