Νταχάου ... και Μόναχο.

Σημειώνω αυτό το μοναστήρι για προσεχή επίσκεψη γιατί το Μόναχο είναι κεντρικό σημείο στην Ευρώπη, και επειδή, παρ΄όλο που θρησκευτικές μας πεποιθήσεις δεν είναι ισχυρές, πηγαίνουμε ανελλιπώς σε μοναστήρια που παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Και αυτό είναι μιά πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση. Θα ήταν χρήσιμο επίσης εάν στις περιγραφές των ταξιδιών γινότανε αναφορά και σε άλλα ενδιαφέροντα μέρη που πήγατε/πήγαμε ως αναφορά για μελλοντικές επισκέψεις και για να ξεφεύγουμε και λίγο από τον μασαμπουκισμό.

Εμείς μείναμε στο Μόναχο 3 μέρες τον Αύγουστο του 2010 καθοδόν προς Τσεχία και μετά Αυστρία. Μείναμε μία μέρα στο camper stop στο Allianze Arena, αλλά επειδή η στάση του μετρό ήταν κάπως μακρυά, 15-20 λεπτά περπάτημα γιατί ήταν από την άλλη μεριά του γηπέδου, φύγαμε και μείναμε σε μιά καταπληκτική γειτονιά δύο στάσεις του μετρό πριν από το Allianze Arena. Στο δρόμο. Οπως έχω ενδεχομένως ξαναπεί, πάμε camping μόνο εάν δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Η γειτονιά ήταν πολύ ωραία, ήσυχη παρκάραμε δίπλα σε ένα νηπιαγωγείο, και κάθε φορά που ανοίγαμε την πόρτα να βγούμε έξω βλέπαμε ατέλειωτα αγριοκούνελα να βόσκουν στο γκαζόν δύο-δύο, τρία-τρία. Συγκλονιστικό θέαμα για εμάς που ζούμε στο κλεινόν άστυ. (Μεταξύ μας θα ήθελα πάρα πολύ να έβαζα ένα στην κατσαρόλα με πολλά κρεμμυδάκια αλλά κρατήθηκα).

Πήγαμε στις 2 Πινακοθήκες του Μονάχου, που θεωρούνται από τις πιο πλούσιες στον κόσμο. Οπως ξέρετε, στο Μόναχο έχουν σπουδάσει πολλοί σπουδαίοι δικοί μας ζωγράφοι του 19ου αιώνα (Λύτρας, Αλταμούρας, Γύζης, Βολανάκης, Ιακωβίδης, Παρθένης) οι οποίοι επέστρεψαν μετά στην Ελλάδα και ίδρυσαν την Σχολή Καλών Τεχνών. Περπατήσαμε πολλές ώρες στον Αγγλικό κήπο και στα πάρκα, στο ποτάμι, στην ανοιχτή αγορά της πόλης, αλλά και στο Allianze Arena.

Το πιο συγκλονιστικό μέρος της επίσκεψης ήταν η επίσκεψη στο στρατόπεδο Νταχάου, που είναι 10-15 χλμ από το Μόναχο στην άκρη του ομώνυμου, καταπληκτικού, ήσυχου, Γερμανικού χωριού. Ακόμη δεν μπορώ να ξεχάσω την συγκίνηση που νοιώσαμε σε αυτό το μνημείο της ανθρώπινης θηριωδίας όπου χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους απλά και μόνο γιατί δεν ανήκαν στην κυρίαρχη θρησκεία. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία, γιατί με αυτούς φυλακίστηκαν και κάηκαν στα κρεματόρια και άλλες κατηγορίες ανεπιθύμητων, όπως τσιγγάνοι, ομοφυλόφιλοι και διάφοροι αριστεροί.

Φαντάζομαι ότι δεν θα θέλετε φωτογραφίες από το Νταχάου. Ηταν ακριβώς το ίδιο όπως το έχετε δει στην τηλεόραση και στις ταινίες, μόνο που δεν είχε τους ρακένδυτους δυστυχισμένους ανθρώπους, αλλά συγκινημένους επισκέπτες. Το συνιστώ ως μάθημα του τι είναι ικανοί να κάνουν οι άνθρωποι υπό ανάλογα διαμορφωμένες συνθήκες.

C