Στα Ασκηταριά του Αγίου Όρους !!!

Σε λίγο ξεκινάμε με τη ....γνωστή παρέα για Ουρανούπολη.

Αύριο θα μπούμε στο Άγ. Όρος, με κατεύθυνση το νοτιότερο άκρο του, στις απόκρημνες παρυφές του Άθωνα, όπου βρίσκονται οι πιο ακραίες μορφές μοναχισμού και ασκητισμού, αλλά συνάμα και οι πιο ερημικές και με άγρια ομορφιά περιοχές του Όρους.

Η διαμονή-περιήγηση μας θα διαρκέσει 5 ημέρες και στην επιστροφή θα ....ακολουθήσει περιγραφή εντυπώσεων και προσλαμβάνουσων εικόνων.

Εις το επανιδείν !!!

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πέρυσι κλείνοντας το οδοιπορικό για το Αγ. Όρος είχα γράψει :

«Σχεδόν όλοι μας φεύγοντας από το Όρος δίνουμε υπόσχεση στον εαυτό μας κάποτε να επιστρέψουμε για να ζήσουμε και πάλι την βυζαντινή κοσμική και εκκλησιαστική παράδοση.» 

Η υπόσχεση της εκ νέου επισκέψεως στο Όρος λοιπόν ευοδώθηκε και έτσι με τη συνδρομή και τις ενέργειες των δύο παλαιότερων και εμπειροτέρων προσκυνητών της παρέας, (οι οποίοι σημειωτέον έχουν γίνει και μέλη του Forum μας), αποφασίσθηκε η φετινή επίσκεψη να γίνει στη περιοχή που αποκαλείται «Έρημος του Όρους» και ξεκινά από τη μονή Αγίου Παύλου, στα δυτικά, και φτάνει μέχρι τη Μονή Μεγίστης Λαύρας, στα ανατολικά, μια περιοχή απίστευτα άγριας ομορφιάς.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
(Η φωτογραφία αυτή είναι δανεισμένη, από φίλο χειριστή της Π.Α.)

Η περιοχή που θα προσπαθήσω να σας περιγράψω με λόγια και εικόνες -- κάτι που πιστεύω, πως αν δεν το δεις και το ζήσεις, δύσκολα γίνεται κατανοητό και αντιληπτό – αφορά την νοτιότερη άκρη της χερσονήσου του Αγίου όρους, εκεί που προβάλλει θεόρατος και πανύψηλος, ο τιτάνιος κώνος του Άθωνα με τις ανεμόδαρτες κορυφές του να καταλήγουν στη θάλασσα μέσα από μεγάλους γκρεμούς και αβυσσαλέες χαράδρες, εκεί όπου οι δυνατοί αγέρηδες που φυσούν απ’ τις πλαγιές του ξεσηκώνουν επικίνδυνες τρικυμίες, σαν αυτή που καταπόντισε τον Περσικό στόλο όταν παρέπλεε τις ακτές του, τον 5^ο αιώνα π.Χ. και τερμάτισε άδοξα την πρώτη επιθετική απόπειρα των Περσών, με επικεφαλής τον Μαρδόνιο, κατά των Ελλήνων.

Πρόκειται για μια περιοχή όπου δεν υπάρχουν καθόλου δρόμοι, παρά μόνο απόκρημνα και δύσκολα μονοπάτια, όπου η σωματική κούραση παλεύει αδιάκοπα με την ψυχική αντοχή και τη πνευματική θέληση, εκεί όπου οι μυρωδιές του βουνού αναμειγνύονται με τη θαλασσινή αύρα, εκεί όπου το άγριας ομορφιάς παρθένο τοπίο σου προκαλεί ανάμικτα συναισθήματα. Δέος και φόβο από τη μία, γαλήνη και ηρεμία από την άλλη.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο Άθωνας για τους ορειβάτες ονομάζεται "Βουνό της Αλήθειας", και ο λόγος είναι ότι στο βουνό αυτό δεν μπορείς να αποφύγεις ούτε ένα μέτρο από την ανάβαση, όπως μπορείς να κάνεις με τα υπόλοιπα βουνά, χρησιμοποιώντας το αυτοκίνητο σου μέχρι κάποιο σημείο στα ψηλά και ακολούθως να περπατήσεις αν το επιθυμείς.

Σε αυτήν την περιοχή λοιπόν εγκαταβιώνει, για πάνω από 1000 χρόνια, ένα διαφορετικό είδος μοναχισμού, ο «αναχωρητικός» μοναχισμός, αρκετά διαφορετικός από τον «κοινοβιακό» μοναχισμό των μοναστηριών που γνωρίσαμε πέρυσι.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Προτού συνεχίσουμε τη περιγραφή μας, μια μικρή παρένθεση για τις μορφές του μοναχισμού, που θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση των γραφομένων.

Ο «αναχωρητικός» μοναχισμός, αποτελεί τη πρόδρομη και πιο ακραία μορφή μοναχισμού, με μαρτυρίες να υποδηλώνουν την ύπαρξη αυτού του είδους μοναχισμού ήδη από τα μέσα του 3^ου μ.Χ αιώνα στην Αίγυπτο.

Στην Ελλάδα έχουμε τις πρώτες μαρτυρίες αναχωρητών, πολύ αργότερα περί τα τέλη του 8^ου μ.Χ. αιώνος, κυρίως στο Άγιο Όρος και τα Μετέωρα.
 
Οι πρώτοι λοιπόν αρνητές των εγκοσμίων, οι λεγόμενοι «αναχωρητές» ή «ερημίτες», κατέφευγαν στην έρημο της Αιγύπτου, κυρίως γύρω από την κοιλάδα του Νείλου. Η αύξηση των οπαδών αυτής της τάσεως και η εγκατάστασή τους γύρω από τα ερημητήρια των διάσημων για την αρετή τους και την πίστη τους αναχωρητών οδήγησε σε μια νέα μορφή μοναχικής διαβιώσεως, τη «Λαύρα», που ήταν η πρώτη με χαλαρό σύστημα κοινοβιακής ζωής και οδήγησε σταδιακά στον  «κοινοβιακό» μοναχισμό.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Με τον ελληνικό όρο «Λαύρα», που στην κυριολεξία της λέξεως σημαίνει  «διάδρομος  ή  δρομίσκος», εννοούσαν στην πρώιμη χριστιανική περίοδο τη συγκέντρωση και συνάθροιση των «αναχωρητών» τα Σάββατα και τις Κυριακές (οι οποίοι όμως ζούσαν σε ξεχωριστές κατοικίες ή κελιά όλη την υπόλοιπη εβδομάδα).

Οι πρώτες «Λαύρες» φαίνεται πως δημιουργήθηκαν στην Παλαιστίνη περί τον 4^ον μ.Χ. αιώνα.
Ο όρος αυτός χρησιμοποιήθηκε αργότερα, προσδιορίζοντας το όνομα μεγάλων και σημαντικών κοινοβιακών μονών (π.χ. η Μονή Μεγίστης Λαύρας στο Αγ. Όρος, Μονή Αγίας Λαύρας στα Καλάβρυτα, οι Λαύρες της Ρωσικής εκκλησίας κλπ).

Σήμερα λέγοντας "Λαύρα"  εννοούμε μια μοναστική κοινότητα, ( και είναι εντελώς διαφορετικό από τον αρχαίο επιθετικό προσδιορισμό «λάβρος, -α» με «β» που σημαίνει τον σφοδρό, τον ορμητικό, τον βίαιο, (π.χ. «φωτιά και λάβρα»).

Εδώ κλείνει η παρένθεση μας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Συνεχίζεται........

Β' ΜΕΡΟΣ     (...και χορταστικό  ) :

Το φετινό «δύσκολο» πρόγραμμα περιελάμβανε τους ακόλουθους μοναστικούς σχηματισμούς (κατά σειρά επισκέψεως) :
- την Σκήτη της Αγίας Άννας,
- την Σκήτη της Αγίας Τριάδος ή Καυσοκαλυβίων,
- την Σκήτη Τιμίου Προδρόμου ή Ρουμάνικη σκήτη και τέλος
- τη Μονή Μεγίστης Λαύρας, την παλαιοτέρα όλων των μονών του Όρους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όπως είχα αναφέρει και πέρυσι , κατά την πρώτη επίσκεψη μου στο Άγιο Όρος, οι μοναχοί δεν ζουν όλοι σε Ιερές Μονές.
Από την εποχή ακόμη του Αθα­νασίου του Αθωνίτη, του θεμελιωτή του «κοινοβιακού» μοναχισμού στο Όρος, πολλοί μοναχοί ζούσαν και συνεχίζουν να ζουν σε μικρές οργανω­μένες μοναστικές κοινότητες, τις λεγόμενες «Σκήτες»,  με κύρια χα­ρακτηριστικά την εργασία και την κοινή λατρεία, ενώ κάποιοι άλλοι οι λεγόμενοι «Ερημίτες» ή «Αναχωρητές», πάντα ζού­σαν και προσεύχονταν, στα ταπεινά τους «Καθίσματα» ή στα «Ησυχαστήρια» μέσα σε απόκρημνες περιοχές και απομονωμένες σπηλιές.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι «Σκήτες» λοιπόν (που επισκεφθήκαμε εφέτος), είναι σαν μικρές συνοικίες από μοναχούς που απαρτίζονται από «Κελιά» (ονομάζονται έτσι μικρές κατοικίες, (σαν αγροικίες) μοναχών με πληθυσμό μέχρι 9 άτομα) ή από «Καλύβες» (όταν οι μοναχοί είναι μέχρι 3), συγκεντρωμένες γύρω από ένα κεντρικό χώρο με ναό, που ονομάζεται «Κυριακό».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο ναός αυτός μαζί με τα περιβάλλοντα οικήματα φιλοξενίας των επισκεπτών, ονομάζεται «Κυριακό», επειδή οι μοναχοί πραγματοποιούν εδώ τις ακολουθίες τους μόνο κάθε Κυριακή, και στις γιορτές.

Ο επικεφαλής της Σκήτης και υπεύθυνος του Κυριακού ονομάζεται «Δικαίος», εκλέγεται από τους «Γέροντες» της Σκήτης για έναν χρόνο και είναι αυτός που φροντίζει για τη φιλοξενία των επισκεπτών και την καθαριότητα του χώρου, (στα μοναστήρια ο αντίστοιχος μοναχός λέγεται «Αρχοντάρης»).
Το διακόνημα του «Δικαίου» το αναλαμ­βάνουν εκ περιτροπής όλοι οι «Γέροντες» των Κελιών και Κα­λυβών της Σκήτης.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

«Γέροντες» ονομάζονται οι μοναχοί-επικεφαλής του κάθε Κελιού ή Καλύβας, που συγκροτεί μια Σκήτη, και οι οποίοι είναι ισόβιοι, αναγνωρίζονται με διαδοχή και υπόδειξη της κυρίαρχης Μονής, ενώ οι υπόλοιποι μοναχοί ονομάζονται «Υποτακτικοί».

Στο Όρος υπάρχουν συνολικά 12 Σκήτες και ανήκουν όλες σε κάποια από τις 20 κυρίαρχες Μονές του Αγ. Όρους, αν και μέχρι ενός σημείου είναι αυτοδιοίκητες.

Οι περισσότερες Σκήτες ακολουθούν τον «Ιδιόρρυθμο» μοναστικό τρόπο ζωής (δηλαδή η λατρεία είναι κοινή, αλλά τα «διακονήματα» είναι αμειβόμενα και ο κάθε μοναχός καλύπτει μόνος τις βιοτικές του ανάγκες).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όλοι ανεξαιρέτως οι μοναχοί που ζουν σε μια Σκήτη, αναλαμβάνουν τουλάχιστον από ένα «Διακόνημα» ( δηλαδή μια εργασία που έχει σχέση με την εύρυθμη λειτουργία του μοναστικού σχηματισμού π.χ. φούρναρης, μάγειρος, βουρδουνάρης (υπεύθυνος μουλαριών δηλαδή)) και τουλάχιστον ένα «Εργόχειρο» (δηλαδή μια εργασία με σκοπό την δημιουργία ενός αντικειμένου προς πώληση, για εξασφάλιση των προς το ζην, όπως  κομποσχοίνια, λιβάνια, αγιογραφίες, συγγράμματα κλπ).

Στις Σκήτες και τα Κελιά, έχει παραχωρηθεί από τη κυρίαρχη Μονή μια ικανή εδαφική έκταση που την καλλιεργούν οι μοναχοί, παράγοντας γεωργικά προϊόντα. Συχνά προσφέρουν τα προϊόντα αυτά, της εργασίας τους, όπως φρούτα και λαχανικά και σε αντάλ­λαγμα προμηθεύονται από τις Μονές, όσα προϊόντα δεν μπο­ρούν να παράγουν.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αντίθετα στις μοναστικές Καλύβες δεν έχει παραχωρηθεί καμία έκταση. Οι μοναχοί εδώ ασχολούνται αποκλειστικά, πέραν της προσευχής, με τέχνες (αγιογραφία, ξυλογλυπτική, μουσική κλπ.) και με εργόχειρα (λιβανοποιία, παραγωγή κομποσχοινιών, σφραγιδοποιία κλπ.)

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Και μετά αυτή την απαραίτητη, ....πιστεύω  , εισαγωγή για τις ιδιαιτερότητες του τοπίου και των ιδιότυπων χαρακτηριστικών των μοναστικών αυτών σχηματισμών που θα γνωρίσουμε,  ξεκινάμε πλέον το καθ’ εαυτού οδοιπορικό μας, …. μία περιήγηση σε έναν κόσμο αλλιώτικο, ….εκεί που ο χρόνος δείχνει να έχει σταματήσει κάποιες φορές, …. εκεί που από τη πρώτη στιγμή που πατάς το πόδι σου, όλα φαντάζουν στα μάτια σου διαφορετικά ....άνθρωποι, πράγματα, καταστάσεις, σκέψεις, αισθήματα, ιδέες !!!

Το ταξίδι μας μέχρι την Ουρανούπολη είχε διάρκεια 7 ωρών, με δύο ενδιάμεσες στάσεις και με νέο στοιχείο ότι οι σταθμοί διοδίων αυξήθηκαν κατά ένας (αυτός λίγο έξω από το Αιγίνιο), φτάνοντας αισίως τους 12 σταθμούς, για μια απόσταση 575 Km (μέχρι την Ασπροβάλτα). 
Δηλαδή ανά 48Km και ένας σταθμός διοδίων, με συνολικό κόστος 25,75 ευρώ (ευτυχώς μόνο 10 λεπτά ακριβότερα από πέρυσι).

Αφού τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια, ακολούθησε η καθιερωμένη έξοδος για φαγητό και ποτό, με εντυπωσιακό το φαινόμενο (κατά ομολογία και των καταστηματαρχών της περιοχής) ότι την Ουρανούπολη την επισκέπτονται πλέον Ρώσοι ως επί το πλείστον, απ΄ ότι Έλληνες.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]



1^η ημέρα στο Αγ. Όρος :

Την επόμενη το πρωϊ, κατά τα γνωστά, παραλαβή «Διαμονητηρίων» (25 ευρώ/άτομο), καφές, επιβίβαση στις 09.45 στο φέρυ για Δάφνη όπου φθάσαμε μετά από 2 και κάτι ώρες. Αυτή τη φορά ο κόσμος ήταν τόσο πολύς, ώστε στο F/B υπήρχε το αδιαχώρητο.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ταξιδεύοντας μάθαμε ότι ο περισσότερος κόσμος πήγαινε στις Καρυές, να παραστεί στην εξόδιο ακολουθία του ηγούμενου της Ι. Μονής Εσφιγμένου, μακαριστού γέροντα  Χρυσόστομου.


Αυτό που για 2^η συνεχή χρονιά διαπίστωνα ευχάριστα, ήταν ότι όλοι σχεδόν οι συνεπιβάτες μας ήταν προσηνείς, απλοί, καταδεκτικοί, που διηγούντουσαν τις προηγούµενες εµπειρίες τους από το Όρος και συµβούλευαν τους «νεώτερους» επισκέπτες του Όρους, για το τι πρέπει και το τι δεν πρέπει, το πώς, το γιατί, για τις διαδρομές μεταξύ των μονών και ότι άλλο σχετικό.

Είναι εικόνες που δεν μπορούν εύκολα να περιγραφούν με το γραπτό λόγο, αλλά μένουν σαν γλυκές αναμνήσεις στο μυαλό μας.
Στη Δάφνη φθάσαμε με καθυστέρηση και επιβιβαστήκαμε αμέσως σε 2^ο  μικρότερο F/B, με κατεύθυνση προς τη σκήτη της Αγ. Άννας, που ήταν και ο πρώτος μας σταθμός.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Καθ΄ οδόν αποφασίσαμε σχεδόν ομόφωνα να αποβιβαστούμε μια στάση πριν, στον αρσανά (λιμανάκι) της Νέας Σκήτης και από εκεί να περπατήσουμε μέχρι τη Σκήτη της Αγ. Άννας.

Ο καιρός ήταν με το μέρος μας, ο ήλιος ζεστός όσο χρειάζονταν, έπαιζε κρυφτό με τα σύννεφα, το αεράκι δροσερό και ευχάριστο και η θερμοκρασία στους 20^ο βαθμούς περίπου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Από τον αρσανά της Νέας Σκήτης μέχρι την Αγ. Άννα χρειαστήκαμε 1 ώρα και 20 λεπτά μέσα από ένα ανηφορικό με σκαλιά και καλντερίμι μονοπάτι, αλλά με καλή σήμανση, φορτωμένοι με τα σακίδια στην πλάτη (το δικό μου στα 15 Kgr.)  και κάνοντας κάποιες ολιγόλεπτες στάσεις για ξελαχάνιασμα και φωτογραφίες του τοπίου. 

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η πρώτη διαδρομή μας, καταγεγραμμένη με τη βοήθεια της ....τεχνολογίας  :

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στη Νέα Σκήτη ή Σκήτη του Πύργου φθάσαμε γύρω στις 2 το μεσημέρι, (ώρα κοινής ησυχίας για τους μοναχούς), δεν συναντήσαμε άνθρωπο και τα πάντα ήταν κλειστά και κλειδωμένα, με αποτέλεσμα να συνεχίσουμε απευθείας προς Αγ. Άννα, βγάζοντας μόνο καθ’ οδόν φωτογραφίες.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Προχωρώντας με νότια κατεύθυνση στο ανηφορικό αυτό μονοπάτι φθάσαμε, μετά από 40 περίπου λεπτά ανάβασης, σε μια πέτρινη καμάρα.
Στο σημείο αυτό η παράδοση λέει, πώς είναι τα σύνορα της Ιεράς Μονής του Αγίου Παύλου, με τη μεγαλύτερη Σκήτη του Αγίου Όρους την «Αγία Άννα».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πάντα σύμφωνα με την ίδια παράδοση εδώ συναντήθηκαν αφ' ενός μεν ο ηγούμενος της Μονής Αγ. Παύλου (που βρίσκεται βορειότερα), και αφ' ετέρου ο ηγούμενος της Μονής των Βουλευτηρίων (που χαλάσματα της βρίσκονται σήμερα στους πρόποδες της Σκήτης της Αγ. Άννας), και καθόρισαν τα όρια των δύο αυτών Ιερών Μονών, αφού ξεκίνησαν ταυτόχρονα ο καθένας από τη Μονή του.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Φθάνοντας στην Σκήτη της Αγ. Άννας, εντύπωση μου έκανε το ελικοδρόμιο που υπήρχε και που δικαιολογούσε την ύπαρξη του, αφ’ ενός μεν η ανάγκη έγκαιρης αντιμετώπισης εκτάκτων περιστατικών, μιας και στη Σκήτη δεν μπορεί να φθάσει αμαξιτός δρόμος, αφ’ ετέρου δε η παροχή ευκολίας για επίσκεψη από «V.I.P.»*** (βλ. πολιτικούς, μεγαλόσχημους ιερείς κλπ), οι οποίοι δεν νομίζω να ….καταδεχόντουσαν να περπατήσουν ένα εξουθενωτικά ανηφορικό και απότομο μονοπάτι, γεμάτο με δύσοσμες ακαθαρσίες από μουλάρια.
*** V.I.P. = Very Idiot or Inadmissible Persons (…..η δική μου απόδοση στα αρχικά αυτά).


Συνεχίζεται ......(με τα ....δύσκολα, σωματικώς & πνευματικώς    ).

Γ' ΜΕΡΟΣ   (....συνέχεια της 1ης μέρας) :


[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μπαίνοντας στο χώρου του «Κυριακού», σε μαγεύει και σε ξεκουράζει από την ταλαιπωρία της ανόδου, η απόλυτη θέα στο μπλε του Αιγαίου και το γαλάζιο του ουρανού, απολαμβάνοντας το 320 μέτρα πάνω από τη θάλασσα, σε απόκρημνο βράχο.

Οι επισκέπτες σχετικά λιγοστοί, τύχαμε της ανιδιοτελούς φιλοξενίας και περιποίησης από τους μοναχούς και λαϊκούς της Σκήτης.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]


[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]


[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]


Όπως μας διηγήθηκε ο πατέρας Διονύσιος (ο «Δικαίος» της Σκήτης), αργότερα στην απογευματινή συγκέντρωση-συζήτηση στο νάρθηκα του Κυριακού (εξώναο), η σκήτη της Αγίας Άννας είναι ή αρχαιότερη άλλα συνάμα και η μεγαλύτερη σκήτη του Αγίου Όρους.
Στη σκήτη αυτή έχουν ανδρωθεί και ζήσει 14 άγιοι νεομάρτυρες της Εκκλησίας μας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το προσκύνημα του γνωστότερου από τους Αγίους αυτούς, που ασκήτεψε σε σπηλιά κοντά στο Κυριακό, ακολουθώντας το μονοπάτι που ανηφορίζει από τον αρσανά της Σκήτης, είναι αυτό του Αγ. Γεράσιμου Κεφαλλονιάς.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Λόγω της ιδιαιτερότητας του εδάφους (απότομη κλίση εδάφους και ύπαρξη γκρεμού), ο ναός του Κυριακού έχει το εξής μοναδικό χαρακτηριστικό. Έχει πολύ μικρό μήκος και δυσανάλογα μεγάλο πλάτος.

Είναι αγιογραφημένος από νωπογραφίες της Κρητικής Αγιογραφικής Σχολής ( από τον16^ο-17^ο μ.Χ. αιώνα, με κύρια γνωρίσματα αυτής της Σχολής, την τελειότητα των απεικονιζομένων μορφών, οι οποίες αποδίδονται πιο γήινες, με μεγάλη εμμονή στην λεπτομέρεια που αποδίδεται με πολύ πλούσιο χρώμα).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μέσα στο «Κυριακό» φυλάσσονται τα Άγια Λείψανα της Σκήτης, με σπουδαιότερο το άφθαρτο λείψανο του αριστερού ποδιού της Αγ. Άννης (εξ’ ου και το όνομα της Σκήτης), το οποίο και προσκυνήσαμε, και το οποίο αφιέρωσε στη σκήτη τον 17^ο αιώνα κάποιος ονόματι Ματθαίος, που υπήρξε πνευματικός του βοεβόδα (δηλαδή του κυβερνήτη επαρχίας) Σερμπάν Καντακουζηνού (που ήταν Ελληνικής καταγωγής πρίγκιπας της Βλαχίας, σημερινής Ρουμανίας).

Υπήρχαν και αρκετά άλλα λείψανα Αγίων και Νεομαρτύρων που μας παρατέθηκαν να προσκυνήσουμε, αλλά συγχωράτε με, ξεχνώ τα ονόματα τους.

Έξω από τον ναό, δίπλα στο ιερό, βρίσκεται ο τάφος του οικουμενικού Πατριάρχη Κύριλλου Ε’, που ασκήτεψε στην Καλύβα της σκήτης Άγιοι Απόστολοι.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η Σκήτη, όπως μας ενημέρωσε ο πατέρας Διονύσιος, έχει δυο περιόδους ζωής, η πρώτη σύμφωνα με την παράδοση άρχισε τον 9^ο  με 10^ο  αιώνα μ.Χ., όταν συστήθηκε η παλαιά κοινοβιακή Μονή των «Βουλευτηρίων» κοντά στον όρμο, στους πρόποδες του σημείου που βρίσκεται σήμερα η Σκήτη.


Από τις πολλές και συχνές όμως επιδρομές των πειρατών καταστράφηκε αυτή η Μονή, οπότε έχουμε την δεύτερη περίοδο ζωής, η οποία ξεκινά τον 14^ο αιώνα από τον Όσιο Γερόντιο, ο όποιος ήταν ο τελευταίος ηγούμενος της Μονής των Βουλευτηρίων και ιδρυτής της Σκήτης σε ψηλότερο, πιο απόκρημνο και ασφαλές σημείο.

Οι μοναχοί της σκήτης ασχολούνται κυρίως με αγιογραφία, ξυλογλυπτική, κατασκευή θυμιάματος και κομποσχοινιών, καθώς με την αλιεία και την κηπουρική.
Διοικητικά εξαρτάται από την Ι. Μονή Μεγίστης Λαύρας και έχει χαρακτηρισθεί ως το «Ιερό Βήμα» της Αθωνικής «ερήμου».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Με την συζήτηση για πολλά και διάφορα θέματα ο χρόνος κύλησε γρήγορα και η νύκτα είχε απλώσει ήδη το μαύρο πέπλο της, τα αστέρια λαμπύριζαν στο απόλυτο μαύρο του ουρανού, την «εκκωφαντική» ησυχία του χώρου διέκοπταν μόνο οι συζητήσεις μας, αλλά το κρύο στο «μπαλκόνι» του Κυριακού έκανε πλέον την παραμονή μας εκεί, μη επιτρεπτή.

Οι χώροι διαμονής ήταν περιποιημένοι και καθαροί, με μόνο αρνητικό την παντελή έλλειψη ζεστού νερού για την ατομική μας υγιεινή. Όπως είπα το ίδιο βράδυ στους φίλους συνοδοιπόρους και συμπροσκυνητές μου, είμαστε φιλοξενούμενοι μοναχών που η ασκητική ζωή, που έχουν επιλέξει, τους επιβάλει την ταπείνωση του σώματος με τις σκληρές συνθήκες που έμαθαν να ζουν και την ανύψωση του πνεύματος μέσω της προσευχής, της ταπεινότητας, της υπομονής και της μετάνοιας. Επομένως δεν μπορεί να αποζητούμε όλες τις ανέσεις της κοσμικής μας ζωής.


Έτσι το ντούζ με κρύο-παγωμένο νερό, αρχές Οκτωβρίου, ήταν η πρώτη από τις δοκιμασίες που ακολούθησαν.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Συζητώντας το ίδιο βράδυ μεταξύ μας, λίγο πριν κοιμηθούμε, αναγνωρίζαμε την διαφορετική προσέγγιση καταστάσεων που έχουν κάποιοι Αγιορείτες μοναχοί.

Εμείς κουβεντιάζουμε και μας απασχολούν τα εγκόσμια και αυτούς τα υπερκόσμια. Ο Δικαίος της Σκήτης εξιστορούσε τα θαύματα των Αγίων και Οσίων που έζησαν στη Σκήτη, με φωνή αργή και ήρεμη, με λόγια απλά και πλήρη νοημάτων και το πρόσωπο του έλαμπε. Γι’ αυτόν το Ευαγγέλιο και οι Γραφές εξηγούν και περιγράφουν τα πάντα.

Αναφέρεται στη δική μας «κοσμική» καθημερινότητα με ένα τρόπο που σε βάζει σε σκέψη και σε προβληματίζει κατά πόσο η αναζητούμενη «επιτυχία» στο σύγχρονο πολιτισμό μας, είναι και η πραγματική «ευτυχία», αυτή που απεγνωσμένα αποζητάμε και θεωρούμε ότι απαλύνει τη ψυχή μας.


Με λιτά λόγια σε κάνει να προσπαθήσεις, μόνος σου, να διακρίνεις τα όρια και τις προτεραιότητες που υπάρχουν μεταξύ της υλιστικής φθαρτής ανθρώπινης φύσης μας, από την αϋλη υπόσταση της ψυχής μας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Λίγο πριν με πάρει ο ύπνος σκεφτόμουν ότι ίσως είναι αυτό το άγριο, απομονωμένο και απόκρημνο τοπίο που συνάδει απόλυτα και εμπνέει τις σκέψεις και τη στάση ζωής αυτών των ασκητών, που έχουν καταφέρει να συντρίψουν το «ανθρώπινο», που έχουν καταφέρει η ψυχή τους να ….«περπατάει», όπως και οι ίδιοι, εκεί που δεν υπάρχει άνεση και τίποτε δεν θεωρείται δεδομένο και λογικό και να λειτουργούν μονίμως με νόμους και συνθήκες από κάτι που θυμίζει υπερφυσικό και φαντάζει ακατόρθωτο.

                                      
Συνεχίζεται ............

Δ' ΜΕΡΟΣ   ( .....2^η ημέρα στο Αγ. Όρος) :

Αξημέρωτα, κάτω από το αχνό φως των λιγοστών κεριών, και τις υπέροχες ψαλμωδίες των μοναχών, παρακολουθήσαμε την κατανυκτική Κυριακάτικη λειτουργία στο ναό της Αγίας Άννας. 
Όταν τελείωσε η θεία λειτουργία και βγήκαμε από το ναό είχε ξημερώσει, και ο ήλιος ξεπρόβαλε σιγά-σιγά πίσω από τον θεόρατο Άθωνα που υψώνονταν επιβλητικός πάνω από τη Σκήτη.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μετά τη παράθεση ελληνικού καφέ και εύγεστων μικρών κουλουριών στο κιόσκι του μπαλκονιού, (άλλη μια ιδιαιτερότητα των Σκητών, είναι το «τυπικό της Ενάτης», που θα γνωρίσουμε αναλυτικά στη συνέχεια, και αφορά στο ότι δεν προβλέπεται άλλο γεύμα πέραν του λιτού απογευματινού δείπνου), αναχωρήσαμε για το δεύτερο προορισμό μας τη Σκήτη Αγίας Τριάδος ή Σκήτη Καυσοκαλυβίων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Δεν ακολουθήσαμε τον συνήθη και πιο σύντομο δρόμο που ξεκινά να ανηφορίζει ανατολικά από το Κυριακό προς τη θέση Σταυρός, 

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

αλλά προτιμήσαμε να συνεχίσουμε ακόμα πιο νότια περνώντας από Μικρή Αγία Άννα, ακολούθως Κατουνάκια, βόρεια από τα τρομερά Καρούλια, να ανηφορίσουμε προς το κελί Αγ. Βασιλείου και τελικά να φθάσουμε στη θέση Σταυρός.

Από εδώ ξεκινά η δεύτερη και μεγαλύτερη δοκιμασία μας, που θα σας περιγράψω στη συνέχεια.
Αρχικός σκοπός αυτής της μεγαλύτερης πορείας ήταν να μπορέσουμε να επισκεφθούμε και να προσκυνήσουμε κάποια ησυχαστήρια, καθ’ οδόν, που μας είχε προτείνει κάποιος «παλιός» επισκέπτης του Όρους, όπως τους «Θωμάδες»  (Ιερό Καλύβι του Αποστόλου Θωμά στη Μικρή Αγία Άννα) και τους «Δανιηλαίους» (Ιερό Ησυχαστήριο προφ. Δανιήλ στα Κατουνάκια) που φημίζονται για τις αγιογραφικές και ψαλτικές ικανότητες τους, να δούμε και να νοιώσουμε τις συνθήκες στα «Καρούλια».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όμως και εδώ τα ησυχαστήρια αυτά ήταν κλειστά και έμοιαζαν σαν να ήταν ακατοίκητα χωρίς ίχνος ανθρώπινης παρουσίας.
Ίσως το ότι δεν είχαμε φροντίσει να τους ειδοποιήσουμε για την πρόθεση επισκέψεως μας να έπαιξε το ρόλο του. Ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για την κατ’ εξοχήν ησυχαστική περιοχή του Όρους και όχι για έναν συνήθη τουριστικό προορισμό.  

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Είναι μια περιοχή όπου την επιζητούν και καταφεύγουν, ας μου επιτραπεί η έκφραση, οι πιο «εξτρεμιστές» και αδιάλλακτοι μοναχοί, εκείνοι που αναζητούν την απόλυτη ησυχία και την απομόνωση, εκείνοι που θεωρούν ότι ακόμη και η ζωή του μοναστηριού είναι μια παραχώρηση στην κοινωνικότητα, μια ανθρώπινη αδυναμία, ένας πνευματικός συμβιβασμός.

Η διαδρομή, (μετρημένη με τη βοήθεια πάλι της τεχνολογίας), ήταν 11,5 Km και χρειαστήκαμε 9 ώρες και 10 λεπτά να την ολοκληρώσουμε  (...δυστυχώς στα 8,7 Km - 6h 16' 25", το κινητό έμεινε από μπαταρία και η συνέχεια της καταγραφής είναι ενδεικτική ) 

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πρόκειται για μια δύσκολη ορειβατική πορεία, συνολικού βαθμού δυσκολίας 3+, ίσως και 4, καθώς όσο πλησιάζαμε προς το ακρωτήριο Νυμφαίο (ή ακρωτήριο Πίννες), το νοτιότερο άκρο της χερσονήσου, τόσο το τοπίο αγρίευε, η βλάστηση αραίωνε και το μονοπάτι διαδέχονταν βραχώδη κράσπεδα από δυσκολοδιάβατες σχεδόν κάθετες πλαγιές με απότομους βράχους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το τοπίο άγριο και απόκρημνο, θαρρείς και προσπαθεί να απωθήσει οποιαδήποτε μορφή ζωής.

Βρισκόμαστε πλέον στη λεγόμενη «Έρημο του Αγίου Όρους», τη μοναδική γωνιά της γης όπου συνεχίζεται αδιάκοπα μέχρι σήμερα η παλαιοχριστιανική παράδοση των ερημιτών αναχωρητών της Αιγύπτου, του Σινά, της Παλαιστίνης.

Είχαμε σχεδόν φθάσει στην εσχατιά του Άγιου Όρους, μεταξύ "Ουρανού και Γης" (όπως είναι και ο ομώνυμος τίτλος του βιβλίου του αείμνηστου λόγιου μοναχού Θεόκλητου Διονυσιάτη), στην πνευματική εμπροσθοφυλακή της Ορθοδοξίας. Εδώ καταφέρνουν να ζουν άνθρωποι που η υλική τους ζωή έχει περιοριστεί στο ελαχιστότατο όριο που μπορεί να συλλάβει ο κοινός ανθρώπινος νους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η Σκήτη της Μικρής Αγίας Άννας :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το θέαμα που συνθέτουν οι φοβεροί βράχοι και τα βάραθρα με την υποκείμενη θάλασσα, καθώς και ο ήχος των κυμάτων και του αέρα που διακόπτουν την απόλυτη ησυχία του τοπίου, σε γεμίζουν με απίστευτες, ανεπανάληπτες εικόνες αλλά και δέος.

Χωρίς να γίνομαι υπερβολικός, πιστεύω πως αυτή η μοναδική εμπειρία στα δύσβατα μονοπάτια της νοτιοδυτικής πλευράς του Άθωνα είναι από τις σπάνιες, ίσως μοναδικές περιπτώσεις που μπορεί κάποιος να γευτεί συγχρόνως εμπειρίες γεμάτες ορειβατική, περιηγητική, φυσιολατρική και θρησκευτική συγκίνηση.

Είναι σαν μια περιπέτεια που προκύπτει αυτόματα, ακόμη και αν δεν την επιζητείς, ακόμη και αν δεν την έχεις προγραμματίσει και σε προκαλεί να την δοκιμάσεις και να δοκιμαστείς.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η διαδρομή που είχαμε επιλέξει αποδείχθηκε πως είχε απαιτήσεις. Ήθελε δυνατά πόδια, γερή καρδιά και ισχυρή θέληση.

Συνεχίζεται .........

ΣΤ' ΜΕΡΟΣ    (....3η ημέρα στο Όρος) :


Το επόμενο πρωϊ, ξεναγηθήκαμε από τον πατέρα Νεόφυτο στους χώρους του «Κυριακού» και προσκυνήσαμε τα Άγια Λείψανα, στο ιερό ναό της Αγίας Τριάδος, χτισμένο το 1745.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σύμφωνα με την παράδοση, η σκήτη των Καυσοκαλυβίων ή Αγίας Τριάδος ιδρύθηκε από τον μοναχό Ακάκιο αρχές του 18^ου αιώνα, όμως η περιοχή αυτή κατοικούνταν από πολύ παλαιότερα.

Το κελί του Αγ. Ακακίου (ψηλά στο βράχο) :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το όνομα Καυσοκαλύβια το οφείλει στον ασκητή μοναχό του 14^ου αιώνα,  Άγιο Μάξιμο τον Καυσοκαλυβίτη, που αποτελούσε ηγετική μορφή του αγιορείτικου μοναχισμού και ο οποίος κάθε φορά που έχτιζε μια καλύβα και έβλεπε άλλους μοναχούς να ετοιμάζονται να ζήσουν κοντά του, την έκαιγε και έφευγε.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο αρχικός πυρήνας της καλυβικής συνοικίας βρίσκεται στα βορειοδυτικά της σημερινής τοποθεσίας, στη θέση Μεταμόρφωση, μισή ώρα ψηλότερα, όπου διακρίνονται κάποια ερείπια.

Καλύβα κατασκευασμένη από ξερολιθιά, σε φυσικό κοίλωμα που προέκυψε από την τυχαία θέση ενός μεγάλου βράχου. Χρονολογείται από τα τέλη 17^ου αιώνα :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στη σκήτη αυτή φυλάσσεται ένα ποτήρι ραγισμένο σε δύο ακριβώς ίσα μέρη. Πάντα σύμφωνα με την παράδοση, αυτό συνέβη όταν δύο μοναχοί-προσκυνητές, κατά την πανήγυρη του Αγίου Ιωάννου Θεολόγου, συζητούσαν ποιος τάχα να είναι ισχυρότερος στη βασιλεία των ουρανών  ο Άγιος Ιωάννης Πρόδρομος ο Βαπτιστής ή ο Άγιος Ιωάννης Θεολόγος ο Ευαγγελιστής. Τη στιγμή εκείνη το ποτήρι, με θεία επέμβαση, κόβεται σε δύο ακριβώς ίσα μέρη, επιβεβαιώνοντας την ισότιμη αξία των δύο στύλων της Εκκλησίας ( των Προφητών και των Αποστόλων Αγίων).

Όπως ήταν φυσικό & επόμενο, μετά την προηγηθείσα καταπόνηση, ήμασταν όλοι «πιασμένοι», οι μυς των ποδιών μας ακόμη πονούσαν, η ελαστική επιγονατίδα που μου δάνεισε ο Μιχάλης βοηθούσε κάπως τον πόνο στο δικό μου γόνατο και έτσι, χωρίς πολύ σκέψη, αποφασίσαμε η σημερινή μετακίνηση προς τον επόμενο σταθμό μας, τη Ρουμάνικη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου, να γίνει με καραβάκι μέχρι τη Δάφνη, μετά με λεωφορείο στις Καρυές (12 χλμ) και ακολούθως με τα «ταξί» του Όρους (μικρά λεωφορεία 12-14 θέσεων) στη Σκήτη (άλλα 40 χλμ).
Η εξ αρχής προγραμματισμένη συνέχιση της πεζοπορικής πορείας μας, μέσω Αγίου Νείλου, προς τη Ρουμάνικη Σκήτη, την αναβάλαμε ….για την επόμενη φορά  .

Με αρκετή προσπάθεια περπατήσαμε μέχρι τον αρσανά των Καυσοκαλυβίων, γύρω στα 2,5 Km από το Κυριακό της Σκήτης, κατεβαίνοντας ένα επίσης απότομο μονοπάτι προς τη θάλασσα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στην είσοδο του κολπίσκου που βρίσκεται ο αρσανάς, δεσπόζουν δύο μικρές νησίδες. Πρόκειται για τις νησίδες Άγιο Χριστόφορο και Δασκαλειό, που λέγεται πως ασκήτευσαν κάποιοι ασκητές από τη βυζαντινή εποχή μέχρι και τις αρχές του 20^ου αιώνα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Φεύγοντας με το F/B, μπορέσαμε στη συνέχεια, να θαυμάσουμε, ....εν πλώ  , τα περιβόητα φοβερά «Καρούλια».
Πρόκειται για ένα πανύψηλο άνυδρο βράχο, σαν πέτρινο βουνό, στημένο απόκοσμα επάνω στη θάλασσα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι ασκητές εδώ ζουν σε υποτυπώδεις κατασκευές ή σε απομονωμένες σπηλιές. Οι ερημίτες που κατοικούσαν παλαιότερα εδώ επικοινωνούσαν με τον έξω κόσμο κατεβάζοντας με τη βοήθεια τροχαλίας (καρουλιού) ένα καλάθι ή δίχτυ ως τη θάλασσα, με αντικείμενα που οι ίδιοι κατασκεύαζαν, ώστε να τα ανταλλάξουν με τους τυχόν διερχόμενους ψαράδες ή προσκυνητές με νερό ή άλλα τρόφιμα, τα οποία μετά ανέβαζαν με τα καρούλια αυτά στη σπηλιά τους.

Από αυτό το πρωτόγονο μηχάνημα πήρε το όνομά της όλη η περιοχή. Σήμερα τα αρχικά καρούλια έχουν αντικατασταθεί με ράουλα και βίντσια, για να εξυπηρετούνται αυτοί οι «ακραίοι» ασκητές.

Στο μέρος αυτό οι ερημίτες όταν αποφασίσουν να αφήσουν τα ησυχαστήρια τους, είναι αναγκασμένοι να μετακινούνται με ανεμόσκαλες ή πιασμένοι από αλυσίδες που κρέμονται από τους βράχους, βαδίζοντας σε επικίνδυνα περάσματα, επάνω από την υποκείμενη άβυσσο που δημιουργούν οι απόκρημνες χαράδρες.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Για όσους δεν είναι συνηθισμένοι στις κάθετες πλαγιές και στα ύψη ή πάσχουν από υψοφοβία, αυτό προκαλεί φρίκη, γι’ αυτό και παλαιότερα είχε επικρατήσει ο όρος «Φρικαλέα Καρούλια».

Εδώ εγκαταβιώνουν οι πιο «αυστηροί» αναχωρητές του Ιερού αυτού τόπου. Οι περίπου δέκα ασκητές που μονάζουν στην περιοχή, ασχολούνται αποκλειστικά με την προσευχή και με εργόχειρα (ξυλογλυπτική, πλέξιμο καλαθιών και κομποσχοινιών τα οποία πουλούν ή ανταλλάσσουν στη Δάφνη με τρόφιμα). Λέγεται ότι πίνουν μόνο νερό της βροχής και τρώνε τόσο ώστε απλά να παραμένουν στη ζωή.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο Νίκος Καζαντζάκης, στην ανολοκλήρωτη μυθιστορηματική αυτοβιογραφία του, «Αναφορά στο Γκρέκο», περιγράφει με έκδηλο θαυμασμό και κατάπληξη, τις συνθήκες ζωής αυτών των ερημιτών στα Καρούλια, όταν είχε επισκεφθεί την περιοχή, πριν σχεδόν 100 χρόνια.

Μια μικρή προβλήτα, είναι το καινούργιο απόκτημα του τόπου, που επιτρέπει σήμερα στα πλοιάρια ν’ αράξουν κάτω από τα Καρούλια, χωρίς μεγάλη δυσκολία.

Στην περιοχή των Καρουλίων υπάρχει εδώ και διακόσια χρόνια η παράδοση ή ο θρύλος αν θέλετε, των «Αόρατων Ερημιτών του Άθωνα». Οι ονομασίες που τους έχουν αποδοθεί πολλές, όπως και οι μαρτυρίες μοναχών και λαϊκών για την ύπαρξή και την εμφάνιση τους.
Τους αποκαλούν «Μυστικούς Γέροντες», «Αφανείς Αναχωρητές» κλπ, γιατί πιστεύεται πως είναι αόρατοι από τα μάτια των ανθρώπων και εμφανίζονται μόνο σε όποιον αυτοί θέλουν, και πάντα σύμφωνα με την παράδοση, κυρίως στον απλό και απονήρευτο μοναχό ή στον ευσεβή και ευλαβή προσκυνητή που έχει καθαρό και χριστιανικό βίο.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πρόκειται για μια παράδοση που σίγουρα έχει συμβολικό, αλληγορικό και μεταφορικό χαρακτήρα, που δεν μπορεί να εξηγηθεί με τη κοινή λογική, αλλά που για τους ασκητές της εσχατιάς του Άθωνα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πολύχρονης ιστορίας τους.

Η απόλυτη απομόνωση, η θέα του απέραντου γαλάζιου της θάλασσας, η επιβλητική αγριάδα των απότομων βράχων, η αίσθηση γαλήνης, ηρεμίας και δέους που αβίαστα πηγάζει στη θέα αυτού του τόπου, ενισχύουν αυθόρμητα τις όποιες φυγόκεντρες τάσεις του νου μας και οδηγούν στην πνευματική έξαρση και την υπερφυσική αναζήτηση. Μόνο κάτω από αυτό το πρίσμα, σε συνδυασμό με την διαρκή προσευχή και τις στερήσεις αυτών των ασκητών μπορούν να ερμηνευθούν τέτοιες ιστορίες.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο χρόνος κύλησε γρήγορα, φθάσαμε στη Δάφνη και από εκεί στις Καρυές, την πρωτεύουσα του  Όρους. Κάναμε μια σύντομη στάση για περιήγηση, ανάπαυση και ανεφοδιασμό.
Χωρίς να είναι στο φετινό πρόγραμμα, λόγω της αυτής της αλλαγής σχεδίων, μπόρεσα να δω και να γνωρίσω αυτή την ιδιαίτερη περιοχή.

Στις Καρυές, εξαιρουμένων των αυτοκινήτων, νομίζεις ότι ζεις σε άλλη εποχή. Κόκκινες κεραμιδένιες σκεπές, λιθόστρωτα σοκάκια, σπαρμένα αραιά παμπάλαια πετρόχτιστα σπίτια,  άλλα να κατοικούνται και άλλα εγκαταλειμμένα. Σημαδεμένα όλα όμως από την ιστορία και την αρχοντική αγιορείτικη αρχιτεκτονική. Σε αρκετές αυλές ανθισμένα λουλούδια και διάχυτη παντού η μυρωδιά του ξύλου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Εδώ βρίσκεται και η διοίκηση του Αγίου Όρους, που αποτελείται από:
-  την Ιερά Κοινότητα (που την απαρτίζουν οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των 20 κυρίαρχων Μονών του Όρους και ασκεί τη νομοθετική εξουσία) και
-  την Ιερά Επιστασία ( που ασκεί την εκτελεστική εξουσία θα λέγαμε και απαρτίζεται από 4 μέλη επιλεγμένα από τις 5 πρώτες ιεραρχικά Μονές, με επικεφαλής τον Πρωτοεπιστάτη).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το Πρωτάτο :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Υπάρχουν επίσης κάποια εργαστήρια, λιγοστά καταστήματα, ταχυδρομείο, φαρμακείο, ιατρείο και αστυνομικό τμήμα. Στη μοναδική πλατεία του χωριού, βρίσκεται ο θαυμάσιος ναός του Πρωτάτου, τον οποίο κοσμούν εκπληκτικές αγιογραφίες και η ιστορική φορητή εικόνα «Άξιον Εστί».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο χώρο των Καρυών βρίσκεται επίσης και η γνωστή εκκλησιαστική σχολή Αθωνιάδα. Ιδρύθηκε αρχικά το 1749, απο τον οικουμενικό Πατριάρχη Κύριλλο Ε', με αρχικό σκοπό τη διάδοση της ελληνικής παιδείας. Από το 1930 στεγάζεται στη Σκήτη του Αγίου Ανδρέα και λειτουργεί αδιαλείπτως μέχρι σήμερα, με μία μόνο διακοπή μεταξύ των ετών 1940-1953 λόγω του Β’ Π.Π. και του εμφυλίου που επακολούθησε.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]




Συνεχίζεται ......

Ζ' μέρος       (....για να ηρεμήσουμε από τη συνεχιζόμενη φοροεπιδρομή  ) :


Από τις Καρυές για τη Ρουμάνικη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου χρειαστήκαμε 1 ½ ώρα να φθάσουμε και ...9 ευρώ/άτομο με το λεωφορειάκι.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η αλήθεια είναι πως αυτή η πλευρά του Άθωνα (η ανατολική) δεν έχει καμία σχέση με τη δυτική πλευρά που βρισκόμασταν τις προηγούμενες ημέρες. 
Εδώ οι κλίσεις του εδάφους είναι πολύ ήπιες, υπάρχουν άφθονα δάση, μεγάλες επίπεδες εκτάσεις με καλλιέργειες, βατοί χωματόδρομοι, οι παραλίες είναι πιο ομαλές και απουσιάζει σχεδόν παντελώς η παρουσία του βραχώδους τοπίου.

Αυτό το σπάνιο εδαφικό μωσαϊκό σε συνδυασμό με το αρχέγονο παρθένο περιβάλλον που δημιουργεί εικόνες μοναδικού φυσικού κάλλους, αποτελεί ένα ισχυρό χαρακτηριστικό της Αθωνικής πολιτείας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Φθάνοντας στη Ρουμάνικη Σκήτη, στο νοτιοανατολικότερο άκρο του Όρους, εντύπωση κάνει ότι μοιάζει περισσότερο με μοναστήρι, παρά με τις Σκήτες όπως τις γνωρίσαμε. Ακολουθεί το αρχιτεκτονικό ύφος των μονών του Άθωνα, δηλαδή ένα εξωτερικό ορθογώνιο φρουριακό κτίσμα που περιβάλλει μια κεντρική αυλή, με το καθολικό (τον κύριο ναό) στο κέντρο της.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
   
Στη θέση της Σκήτης, ήταν μέχρι το 1852 ονομαστό Κελί με το όνομα «Γιαννακόπουλον», με Έλληνες μοναχούς καταγόμενους κυρίως από τη Χίο. 
Τότε λόγω των ιδιαίτερα δύσκολων οικονομικών καταστάσεων που είχαν δημιουργηθεί στη Μονή Μεγίστης Λαύρας, μετά από τη Επανάσταση του 1821, δυο Μολδαβοί μοναχοί, ο Νήφων και ο Νεκτάριος αγοράζουν το κελί από τη κυρίαρχη Μονή Μεγ. Λαύρας, αντί του ποσού των 7.000 γροσίων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ακολούθως με παρέμβαση του τότε Μολδαβού ηγεμόνα και ενέργειες του Μητροπολίτη Μολδαβίας Σωφρόνιου, αναβαθμίζεται από Κελί και αναγνωρίζεται επισήμως ως «Μολδαβική Σκήτη».

Οι παραπάνω δραστήριοι μοναχοί στη συνέχεια ήλθαν σε επαφή και με τον Μητροπολίτη Βλαχίας, από τον οποίο ζήτησαν οικονομική συνδρομή για τη σκήτη και με τη πάροδο του χρόνου άρχισαν να συγκεντρώνονται στη Σκήτη Ρουμάνοι μοναχοί.
Μετά μια περίοδο ταραχών μεταξύ Μολδαβών και Βλάχων μοναχών, με παρέμβαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Ρουμάνου ηγεμόνα Καρόλου, το 1882, καταργείται η διάκριση μεταξύ Μολδαβών και Βλάχων και η σκήτη ορίζεται ως «Βλαχομολδαβική» και λίγο αργότερα ως «Ρουμανική».

Το επίσημο όνομα της είναι : Σκήτη Τιμίου Προδρόμου Ιωάννη του Βαπτιστή.

Σήμερα στη Σκήτη, εγκαταβιούν 25 μοναχοί, όλοι Ρουμανικής καταγωγής, ακολουθεί το κοινοβιακό σύστημα, όπως οι Μονές και το «Κυριακό» της είναι αφιερωμένο στη βάπτιση του Χριστού και έχει κτιστεί το 1866.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μέσα στο ναό αυτό φυλάσσεται η θαυματουργή «Αχειροποίητος» εικόνα της Παναγίας Προδρομίτισσας, που σύμφωνα με το θρύλο ο αγιογράφος που ανέλαβε να ζωγραφίσει την Παναγία Βρεφοκρατούσα, έπειτα από επιθυμία του ιερομόναχου Νήφωνα, παρατήρησε καθώς κόντευε να ολοκληρώσει την αγιογράφηση της εικόνας ότι τα πρόσωπα του Χριστού και της Παναγίας ήταν αλλοιωμένα. Ο αγιογράφος θεώρησε ότι δεν ήταν άξιος να τελειώσει την εικόνα και άφησε την εργασία του ημιτελή. Όταν αργότερα πήγε να συνεχίσει την εργασία του είδε έκπληκτος τα πρόσωπα στην εικόνα να είναι τέλεια ζωγραφισμένα και να λάμπουν. Για το λόγο αυτό η εικόνα ονομάστηκε αχειροποίητος (χωρίς τη μεσολάβηση ανθρώπινων χεριών).
Η εικόνα βρίσκεται αναρτημένη στον αριστερό κίονα του Κυριακού, μπροστά από το ιερό Τέμπλο.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι χώροι ενδιαίτησης μας ήταν καινούργιοι, περιποιημένοι και επιτρέψτε μου τον όρο «πολυτελείς». Ήμασταν οι μοναδικοί Έλληνες προσκυνητές στη Σκήτη. Η θεία λειτουργία, η ανάγνωση των πατερικών κειμένων στο δείπνο, όλα γίνονταν στα Ρουμάνικα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το "ιδιαίτερο" τζάκι :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το ίδιο απόγευμα περπατήσαμε μέχρι το σπήλαιο του Αγ. Αθανασίου του Αθωνίτη, όπου κατέφευγε εκεί ο Άγιος, σύμφωνα πάντα με την βιογραφία του, από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι το Σάββατο του Λαζάρου ησύχαζε και προσευχόνταν.

Κάθε χρόνο, το Σάββατο του Ακάθιστου Ύμνου (το 5^ο Σάββατο της νηστείας της Σαρακοστής), γίνεται στο παρεκκλήσι του σπηλαίου αγρυπνία και Θεία λειτουργία, από Πατέρες και μοναχούς της Μεγίστης Λαύρας, της Ρουμανικής Σκήτης, της Βίγλας και άλλων περιοχών.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πολύ κοντά στο σπήλαιο, στη θέση Βίγλα, βρίσκεται και το κελί του Αγ. Μηνά, όπου είχαμε τη χαρά να φιλοξενηθούμε και να μιλήσουμε με τον θρυλικό πατέρα Ιωσήφ, τον άγρυπνο φρουρό του ορθόδοξου μοναχισμού.

Τον βρήκαμε να δουλεύει μόνος σε οικοδομικές εργασίες, επισκευάζοντας και ανακαινίζοντας το κελί του. Άφησε λοιπόν στη μέση τη δουλειά του και έσπευσε πρόθυμα να μας καλωσορίσει και να μας περιποιηθεί.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο περίβολο του κελιού, που ορθώνεται πάνω από ένα κάθετο βράχο, υπάρχουν πλήθος καλλιτεχνημάτων από πέτρα και ξύλο, αποτέλεσμα προσωπικής του εργασίας. Επίσης τα σκαλοπάτια που οδηγούν στη παρακείμενη σπηλιά του Αγ. Αθανασίου είναι έργο του ιδίου.

Πρόκειται για ένα μεσόκοπο, δραστήριο, πολύ διαβασμένο και ενημερωμένο μοναχό, με έντονο και διαπεραστικό βλέμμα. Θεωρείται από τους καλύτερους ιεροψάλτες του Όρους.Βρίσκεται στο Όρος από το 1989 και έχει καταφέρει να δημιουργήσει τη δική του ιστορία και τους συμβολισμούς του, στην εσχατιά του Όρους.

Είναι ο μοναχός που στο πέρασμα των αεροσκαφών της Πολεμικής μας Αεροπορίας, σπεύδει στο χείλος του γκρεμού κρατώντας στα χέρια του και κουνώντας μια τεράστια Ελληνική ή Βυζαντινή σημαία, για να χαιρετήσει τους Ικάρους μας και να τους ευχηθεί με το δικό  του τρόπο, επιτυχία στην αποστολή τους. Αυτοί ανταποδίδουν με εντυπωσιακούς ακροβατικούς ελιγμούς.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η συζήτηση μαζί του ήταν  κάτι μοναδικό και αλησμόνητο. Μεστή, πλήρης συγκροτημένων νοημάτων και εννοιών, εξόχως διδακτική και εις βάθος ερευνητική. Είναι από τις στιγμές που χαίρεσαι και αγαλλιάζεσαι για την απόφαση να επισκεφθείς το Άγιο Όρος.

Όπως είπα φεύγοντας, δεν ανακαινίζει μόνο το Κελί του, αλλά καταφέρνει να ανακαινίζει το νου και τη ψυχή μας. Πρόκειται για μια εμπειρία απερίγραπτη και που σίγουρα θα ήθελα να επαναλάβω..

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η ώρα είχε περάσει πολύ γρήγορα και έπρεπε να γυρίσουμε στη Σκήτη, γιατί με τη δύση του ηλίου κλείνει η πύλη και δεν μπαίνει κανείς πια στο μοναστήρι.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]


Συνεχίζεται .........(για λίγο ακόμη  )

Η' ΜΕΡΟΣ :       (......προτελευταίο)

Η τελευταία, 4η μέρα παραμονής μας, προέβλεπε επίσκεψη στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας, που απείχε 6 Km από τη Ρουμάνικη Σκήτη, την οποία και κάναμε πεζοπορικώς.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ως αδιόρθωτος ...."λάτρης της πραγματικής εμπειρίας", πιστεύω ότι για όποιον αποφασίσει να επισκεφθεί και να νοιώσει σε βάθος αυτά που του προσφέρει το Όρος, θα πρέπει να απαρνηθεί, ….για λίγο, το αυτοκίνητο και τον σύγχρονο τρόπο ζωής μας, να απολαύσει τη φυσική ομορφιά του παρθένου τοπίου και να προσπαθήσει να προσεγγίσει, …. όσο μπορεί και θέλει, τους ρυθμούς και τις απαιτήσεις του μοναστικού βίου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το παλιό μονοπάτι, που ένωνε τις δύο μονές, στο μεγαλύτερο μέρος του δεν είναι συντηρημένο, μιας και είναι πολύ λίγοι αυτοί που το χρησιμοποιούν σήμερα.

Εδώ η φύση χαρίζει απλόχερα το μεγαλείο της, τα χρώματα και τα αρώματα της. Σε όλη τη διαδρομή υπήρχαν διάσπαρτα αυτοφυή αρωματικά φυτά, βότανα και χόρτα, όπως ζοχοί, λάπαθα, μάραθος, δάφνες, δενδρολίβανο  κλπ, που μοσχοβολούσαν, ανέγγιχτα από την ανθρώπινη παρουσία.
Χρειαστήκαμε περίπου 1 ώρα γι’ αυτή την βατή, ευχάριστη και εύκολη διαδρομή.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας είναι, όπως προείπαμε, η πρώτη στην ιστορία και ιεραρχία και μεγαλύτερη σε έκταση μονή του Όρους.  Βρίσκεται στη νοτιοανατολική άκρη της χερσονήσου, στην τοποθεσία Μελανά και πολύ κοντά στη θάλασσα.

Σύμφωνα με τους ιστορικούς ερευνητές είναι χτισμένη στη περιοχή που βρίσκονταν η αρχαία Πελασγική πόλη Ακρόθωον, (από την οποία κατά πάσα πιθανότητα προέρχονται οι  σαρκοφάγοι που βρίσκονται στην αποθήκη λαδιού της Μονής) και πλησίον του ακρωτηρίου που καταστράφηκε ο στόλος του Δαρείου το 492 π.Χ..

Τη μονή Μεγίστης Λαύρας, ίδρυσε ο Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης το 963 μ.Χ., εισάγοντας ένα νέο, πρωτότυπο και επαναστατικό τρόπο ζωής στον τότε Αθωνικό μοναχισμό.

Για την έναρξη και αποπεράτωση του έργου του έτυχε της αδράς οικονομικής βοήθειας αρχικά από τους Βυζαντινούς αυτοκράτορες Ρωμανό και Νικηφόρο Φωκά και ακολούθως από τον Ιωάννη Τσιμισκή. Μάλιστα ο τελευταίος είναι αυτός που υπέγραψε το 972 μ.Χ. στον περίφημο «τράγο» (γιατί είναι γραμμένο σε δέρμα τράγου), το Α’ τυπικό του Αγίου όρους στο οποίο ορίζονταν το καθεστώς συνύπαρξης του αναχωρητικού και του κοινοβιακού μοναχισμού (το ιστορικό αυτό έγγραφο φυλάσσεται σήμερα στο αρχειοφυλάκειο του Πρωτάτου, στις Καρυές).

Οι ακόλουθες δύο φωτογραφίες είναι ....δανεικές από φίλο "Ιπτάμενο" :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σύμφωνα με τα σχέδια αυτής της Μονής, χτίστηκαν και τα περισσότερα μοναστήρια στον Άθωνα.
Αρχικά ανεγέρθηκε το τετράπλευρο περιμετρικό τείχος, στη συνέχεια το «Καθολικό» (ο κεντρικός ναός δηλαδή του μοναστηριού) και τέλος οι σειρές των κελιών των μοναχών.

Αντικρίζοντας από μακριά το μοναστήρι έχεις την εντύπωση πως πρόκειται για φρούριο. Ψηλά τείχη, πολεμίστρες, «ζεματίστρες» (σημεία απ’ όπου οι πολιορκούμενοι έριχναν καυτό λάδι στους επιτιθέμενους) και τεράστιοι πετρόχτιστοι πύργοι περιμετρικά, συνθέτουν αυτή την εντυπωσιακή εικόνα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μπαίνοντας στο μοναστήρι, έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε μια αλλοτινή βυζαντινή πόλη. Τα παλιά κτίσματα, γεμάτα ένδοξη ιστορία και ιερές μνήμες, περιμένουν τους προσκυνητές να τους διηγηθούν την πορεία της Μονής στους αιώνες, ενώ οι πλακόστρωτοι δρόμοι και τα εντυπωσιακά σωζόμενα βυζαντινά και μεσαιωνικά μνημεία εντός της Μονής δίνουν τη δική τους ιστορική μαρτυρία.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μας υποδέχθηκαν στο «Αρχονταρίκι» με τον παραδοσιακό Αγιορείτικο τρόπο. Ένα παλαιό μεγαλόπρεπο κτίριο που βρίσκεται σχεδόν δίπλα στην είσοδο της Μονής.  Κτίστηκε το 1580, αρχικά για νοσοκομείο, όπου λειτούργησε έως τον και τον 18ο αιώνα οπότε και μετασκευάστηκε σε αρχονταρίκι.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ακολούθως περιηγηθήκαμε στη μονή, θαυμάζοντας, φωτογραφίζοντας και συζητώντας για τα περίτεχνα και ιστορικά κειμήλια και προσκυνηματικά αξιοθέατα της.

Ο κεντρικός ναός (το «Καθολικό») αποτελεί το πρότυπο των ναών όλων των μονών του Αγίου Όρους. Κτίστηκε το 963 μ.Χ. από τον όσιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη, ο οποίος κατά την  παράδοση έχασε εκεί τη ζωή του μαζί με άλλους 6 τεχνίτες, όταν ένας από τους  τρούλους στον οποίο είχε ανέβει να επιθεωρήσει, κατέπεσε καταπλακώνοντας τους. Τιμάται στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και πανηγυρίζει στη μνήμη του οσίου Αθανασίου (5 Ιουλίου, με το παλαιό ημερολόγιο που ακολουθούν στο Άγιο Όρος/18 Ιουλίου με το νέο (Γρηγοριανό) ημερολόγιο).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το Καθολικό συμπεριλαμβάνει δύο μεγάλα παρεκκλήσια, αυτό των Αγίων Σαράντα μαρτύρων (όπου βρίσκεται ο τάφος του Μ. Αθανασίου) και το παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου. Η στέγη του είναι σκεπασμένη με φύλλα μολύβδου, αλλά δεν καταφέραμε να τα δούμε, μιας και στη μονή βρίσκονταν σε εξέλιξη εκτεταμένες εργασίες συντήρησης και αναπαλαίωσης των κτιρίων, των τοιχογραφιών και των ψηφιδωτών της. Τα μαρμάρινα δάπεδα του ναού, του νάρθηκα και των παρεκκλησίων, όπως μας ενημέρωσε ένας από τους συντηρητές αρχιτέκτονες, χρονολογούνται από τις αρχές του 11ου αιώνα. Εξωτερικά ο ναός είναι βαμμένος με κόκκινο χρώμα, όπως και τα περισσότερα παλαιά καθολικά στο Άγιο Όρος, που κατά την παράδοση συμβολίζει το αίμα των μαρτύρων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

H μονή Μεγίστης Λαύρας έχει συνολικά εικοσιένα παρεκκλήσια εσωτερικά της μονής. Από αυτά μόνο δύο είναι αυτοτελή κτίσματα μέσα στην αυλή, δύο βρίσκονται όπως είπαμε μέσα στο Καθολικό και δεκαεπτά βρίσκονται στις περιμετρικές πτέρυγες της.
Από τα σημαντικότερα παρεκκλήσια που βρίσκονται στην αυλή είναι η Παναγία η Κουκουζέλισσα, με την ομώνυμη θαυματουργή εικόνα και τις αξιόλογες τοιχογραφίες και το παρεκκλήσι του Αγίου Μιχαήλ των Σινάδων.

Έξω από το καθολικό, βρίσκεται η «Φιάλη».  Kατασκευάστηκε τον 11ο αιώνα και είναι η μεγαλύτερη και αρχαιότερη φιάλη του Αγίου Όρους . Εδώ τελείται ο αγιασμός των υδάτων την πρώτη Κυριακή κάθε μηνός και την εορτή των Θεοφανείων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Δίπλα της βρίσκεται το κυπαρίσσι του Αγίου Αθανασίου, που θεωρείται ότι το έχει φυτέψει ο ίδιος ο Άγιος και υπάρχει από τότε για 1000 και πλέον χρόνια.

Απέναντι ακριβώς από το Καθολικό βρίσκεται η «Τράπεζα» (η τραπεζαρία δηλαδή), επίσης η αρχαιότερη του Αγίου Όρους. Οι τοίχοι, το δάπεδο, τα μαρμάρινα τραπέζια και οι κτιστοί πάγκοι της χρονολογούνται από την εποχή του ιδρυτή της. Έχει σχήμα σταυρού, με ξύλινη σκεπή και εντύπωση κάνουν οι εκπληκτικές τοιχογραφίες της (όλες έργα του 16ου αιώνα) με παραστάσεις του Μυστικού Δείπνου, της Δευτέρας Παρουσίας, των 24 Οίκων του Ακάθιστου Ύμνου, καθώς και πολλά πορτραίτα Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων όπως του Σόλωνα, του Πυθαγόρα, του Αριστοτέλη, του Γαληνού, του Πλάτωνα και άλλων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Aπέναντι και βόρεια του Καθολικού, είναι κτισμένο το κτίριο του «Συνoδικού», όπου υπάρχουν στο πρώτο όροφο τα γραφεία της μονής και στο δεύτερο όροφο αίθουσα υποδοχής και φιλοξενίας επισήμων. Είναι κτίριο του 1904 προσαρτημένο στον παλαιό πύργο των Αρχαγγέλων. Δίπλα στο Συνοδικό, βρίσκεται το «Ηγουμενείο».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στα βόρεια επίσης του καθολικού βρίσκεται η βιβλιοθήκη της Μονής, που θεωρείται ότι εκεί λειτούργησε από τα παλαιότερα «Σκριπτόρια», δηλαδή εργαστήρια αντιγραφής κωδίκων και αναπαραγωγής εγγράφων.

Η συλλογή Ελληνικών και Βυζαντινών χειρογράφων της Μεγίστης Λαύρας είναι η μεγαλύτερη του Αγίου Όρους (με 2242 χειρόγραφα) και η 3η παγκοσμίως ύστερα από εκείνη της Αγίας Αικατερίνης του Σινά (με 4.500 χειρόγραφα), και του Βατικανού (με 3.500 χειρόγραφα).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Από τα πολυτιμότερα αποκτήματα της βιβλιοθήκης αυτής είναι η περίφημη «Βοτανική» του Διοσκουρίδη, ένας κώδικας ηλικίας 1.000 και πλέον ετών, προσωπικό δώρο του Νικηφόρου Φωκά στον Αθανάσιο τον Αθωνίτη. Το βιβλίο θεωρείται ιδανικό για την παρασκευή φαρμάκων από βότανα και περιέχει αρκετές πληροφορίες ιατρικής και φαρμακολογίας.

Εκτός από τη «Βοτανική» του Διοσκουρίδη, στην Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας, σώζονται δύο χειρόγραφα του Θουκυδίδη, οι «Βίοι Παράλληλοι» του Πλούταρχου, χειρόγραφα του Γαληνού και του Ιπποκράτη και το μοναδικό νομικό χειρόγραφο με τις «Νεαρές των Κομνηνών», ένα σπάνιο ιατρικό χειρόγραφο, του 13ου αιώνα, από τον Αέτιο Αμηδινό, προσωπικό ιατρό του αυτοκράτορα Ιουστινιανού.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στα κειμήλια της Μονής συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ των άλλων λειψάνων, το ραβδί και ο βαρύς επιστήθιος σταυρός του Αγίου Αθανασίου (που αντί για αλυσίδα έχει μια κυκλοτερή σιδερένια λάμα), μίτρες πατριαρχών, μεγάλη  συλλογή αμφίων, ο λεγόμενος «σάκος του Νικηφόρου Φωκά» και το στέμμα του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά, ένα χειρόγραφο Ευαγγέλιο με χρυσό  κάλυμμα, δώρο επίσης του Νικηφόρου Φωκά, διάφορες πολύτιμες εικόνες, εγκόλπια και ο περίφημος «Κουβαράς», ένα ιστορικό χειρόγραφο με τα  ονόματα των μοναχών από την εποχή του οσίου Αθανασίου μέχρι σήμερα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο χρυσός αιώνας της μονής θεωρείται ο 14ος κατά τον οποίο μόνασαν πολλοί άγιοι πατέρες μεταξύ των οποίων και ο μεγάλος ησυχαστής Γρηγόριος Παλαμάς. Στην ιστορική διαδρομή της μονής καταγράφονται συνολικά 27 Πατριάρχες, και 150 περίπου Αρχιερείς και περισσότεροι από 14.000 μοναχοί.

Η  ιστορία της Λαύρας θεωρείται η πληρέστερη από κάθε άλλη μονή στο Άγιο Όρος,  γιατί το ιστορικό της αρχείο διατηρήθηκε σχεδόν  ακέραιο στο πέρασμα των χιλίων και πλέον ετών της πορείας της.

Το οχυρωματικό τείχος του περιβόλου, από την  είσοδο της Μονής ως τη μέση περίπου της νότιας πτέρυγας, διατηρήθηκε, κατά  την παράδοση, όπως ήταν στα χρόνια του κτήτορα της. Τη νοτιοδυτική γωνιά του τείχους καταλαμβάνει ο λεγόμενος πύργος του Τσιμισκή, ο οποίος ανακαινίστηκε, σύμφωνα με μια επιγραφή, το 1688.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο περίβολο της Μονής, στη νότια πτέρυγα των κελιών πλησίον του καθολικού διατηρούνται οι  τάφοι τριών Βυζαντινών Πατριαρχών, σύμφωνα με τις επιγραφές του Άνθιμου, του Διονυσίου  και του Ιερεμία.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η περιοχή γύρω από τη μονή είναι κατάσπαρτη από διάφορα βοηθητικά κτίσματα παλαιά και νεώτερα. O αρσανάς, απέχει περίπου είκοσι λεπτά, κατηφορικής πορείας από την μονή. Εντυπωσιάζει σαν αρχιτεκτονικό σύνολο μιας και διαθέτει έναν ψηλό πύργο, πιθανώς χρησιμοποιούμενο παλαιότερα σαν οχυρωματικό έργο. Τμήματα του αρσανά ανάγουν την δόμησή τους στην βυζαντινή εποχή.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στα νότια της μονής, ψηλά στη πλαγία, μας υποδείχθηκε να επισκεφθούμε και να δούμε ένα «παράξενο» κυπαρίσσι, φυτρωμένο πάνω σε βράχο, που οι μοναχοί θεωρούν σαν θαύμα, και του οποίου τα κλαδιά έχουν αντίθετη πορεία (με κατεύθυνση προς τη γη).

Σύμφωνα με την παράδοση στο σημείο αυτό γίνονταν από πολύ παλιά ειδωλολατρικές ανθρωποθυσίες. Όταν ο όσιος Αθανάσιος έφθασε εδώ, οι «δαίμονες» που υποτίθεται έλεγχαν το χώρο, τον ταλαιπωρούσαν. Μετά από επίκληση του στην Παναγία, του υποδείχθηκε να χτίσει ένα εκκλησάκι εκεί για να καθαρθεί ο τόπος, αλλά θα έπρεπε το εκκλησάκι αυτό να αποπερατωθεί σε μία μόνο ημέρα. Ο όσιος δυσπιστούσε για το πώς θα κατάφερνε κάτι τέτοιο και λέγεται πως η Παναγία, για να τον πείσει, του είπε να χτυπήσει το ραβδί του στο βράχο και να δει το αποτέλεσμα. Πράγματι ο όσιος χτύπησε με το ραβδί του το βράχο, και πάντα σύμφωνα με τη παράδοση, το ραβδί αμέσως φύτρωσε και έγινε το κυπαρίσσι αυτό.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η τελευταία ημέρα στο Άγιο Όρος έκλεισε με την παρακολούθηση της κατανυκτικής αγρυπνίας στο Καθολικό της μονής, συνοδεία της υπέροχης βυζαντινής ψαλμωδίας των μοναχών υπό το αχνό φως των κεριών.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]


Συνεχίζεται με το τελευταίο μέρος (....γενικές εντυπώσεις και ....προσωπικές σκέψεις).

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΕΡΟΣ :

Την επόμενη ημέρα, με την ανατολή του ηλίου, ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής μας. Πίσω πάλι στη καθημερινότητα και στα τρέχοντα προβλήματα μας. Η ευχάριστη αλλά και κουραστική παραμονή μας στο Όρος είχε τελειώσει, γεμίζοντας μας με αρκετή ενέργεια, πολλά συναισθήματα και την υπόσχεση να αξιωθούμε να το επισκεφθούμε και άλλες φορές.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κλείνοντας αυτή τη μακροσκελή  αναφορά στο Άγιο Όρος, θα ήθελα αρχικά να σας ευχαριστήσω όλους για τα καλά σας λόγια.
Για μένα απετέλεσε ένα «βιωματικό» ταξίδι, ένα ταξίδι πέρα από τα …σύνορα του σύγχρονου κόσμου και αυτό προσπάθησα να σας δείξω με τις φωτογραφίες και να περιγράψω μέσα από τα κείμενα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σε όλους εμάς που βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι στα εφήμερα και βιώνουμε την αγωνία και το άγχος της καθημερινότητας με τις πολλές και γνωστές δυσκολίες και τα αδιέξοδα, χωρίς να σκεφτόμαστε ότι μπορεί να υπάρχει κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό από το καθημερινό, το Άγιο Όρος ανοίγει μία άλλη προοπτική σκέψης, που ίσως μπορεί να βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε όσα μας ταλαιπωρούν και μας βασανίζουν.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Και προς αποφυγήν παρανοήσεων να δηλώσω ότι πιστεύω στο Θεό, χωρίς όμως τις ….υπερβολές και τις δογματικές απόψεις που έχει …..«περάσει» η Εκκλησία μας, στο θρησκευτικό μας αίσθημα και έχοντας ξεκαθαρίσει απόλυτα μέσα μου ότι είναι άλλο πράγμα η θρησκεία που πιστεύει ή όχι, ο καθένας μας μέσα του και άλλο πράγμα οι απόψεις και θέσεις των εκάστοτε εκφραστών του θρησκευτικού μας συναισθήματος (….για τις οποίες εν πολλοίς έχω τις επιφυλάξεις και αντιρρήσεις μου, .....αλλά δεν είναι του παρόντος).

Η "ομάδα", λίγο πριν την αναχώρηση από Ουρανούπολη :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η αλήθεια είναι ότι στο Όρος δεν κατοικούν ούτε Άγιοι, ούτε σοφοί, ούτε υπεράνθρωποι, αλλά άνθρωποι σαν εμάς, με διαφορετικές όμως προτεραιότητες και τρόπο σκέψης, ….κάποιοι από αυτούς.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Και εδώ ακριβώς βρίσκεται αυτή η γοητευτική μαγεία του Όρους. Πέρα από την μεγάλη εθνική, ιστορική, θρησκευτική, πολιτισμική  κληρονομιά και τα μοναδικά κειμήλια που κρύβει μέσα στα χιλιόχρονα μοναστήρια του, πέρα από τη περιρρέουσα μυστηριακή χριστιανική ατμόσφαιρα, πέρα από το απαράμιλλο φυσικό περιβάλλον και το μωσαϊκό των τοπίων του, υπάρχουν κάποιοι «φωτισμένοι» γέροντες που σου μεταλαμπαδεύουν με απλά, κατανοητά, απέριττα λόγια και νοήματα την πραγματική, ξεχασμένη σε πολλούς από εμάς, σημασία της ζωής και σε προτρέπουν να σκεφθείς ….λίγο διαφορετικά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Με μόλις δύο 4/ήμερες επισκέψεις σε αυτό τον τόπο, θα ήταν εκ μέρους μου μεγάλη αστοχία να καυχηθώ ότι το γνώρισα καλά, ότι μπήκα στην ουσία του. Πιστεύω όμως ότι κατάφερα να νοιώσω, εν μέρει, αυτό το διαφορετικό που προσφέρει και να προβληματιστώ για αρκετά θέματα, που στη τρέχουσα καθημερινότητα μας τα προσπερνάμε αβίαστα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Προτού ξεκινήσουμε αυτό το δεύτερο ταξίδι μας, η αλήθεια είναι ότι διάβασα αρκετά σχετικά βιβλία και άρθρα για το Όρος, προσπάθησα να προσεγγίσω χωρίς προκαταλήψεις και αφορισμούς τις ιδιότυπες και εντελώς ξένες για εμάς, συνθήκες της μοναχικής - ασκητικής ζωής, να καταλάβω τις επιλογές αυτών των ανθρώπων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ίσως είναι άστοχη και αδόκιμη η έκφραση, αλλά θεωρώ το Άγιο Όρος, σαν ένα «σούπερ μάρκετ αισθημάτων & συναισθημάτων». Μπαίνεις και παίρνεις ότι μπορείς, ότι αντέχεις, ότι θέλεις.
Είσαι πάντοτε ευπρόσδεκτος για όποιο λόγο και να το επισκέπτεσαι. Γι’ αυτό και οι περισσότεροι προσκυνητές που το επισκέπτονται, αλλά και όσοι έχουν κάποια επικοινωνία ή σχέση μαζί του, βρίσκουν εκεί την εσωτερική πνευματική ανάπαυση και πλήρωση τους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όμως πέρα από τη μυστηριακή, μεταφυσική, υπερβατική πλευρά του Όρους υπάρχει και η αντικειμενική, ορατή, πεζή πραγματικότητα.

Το Άγιο Όρος έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο εργοτάξιο. Ο «άγιος Αλβανός» εργάτης προσφέρει, με το αζημίωτο, την εργασία του στις ανακατασκευές και συντηρήσεις των μονοπατιών, των κτιρίων και των μονών γενικά. Η «αγία Ευρωπαϊκή Ένωση», συνεισφέρει με τη σειρά της αδρά, σε αυτές τις εργασίες τα κονδύλια της, μέσω των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης και του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ας θυμηθούμε ότι από ιδρύσεως του η εύνοια των Βυζαντινών αυτοκρατόρων, οι γενναίες επιχορηγήσεις τους και τα βυζαντινά κλέη, έδωσαν τη δυνατότητα στους μοναχούς του Όρους, να περάσουν από τα ταπεινά κελιά, τις καλύβες και τις σπηλιές στα μεγάλα κοινοβιακά μοναστήρια και συγκροτήματα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μετά την πτώση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και στο μεσαίωνα, το έργο της χρηματοδότησης ανέλαβαν Ρώσοι  αυτοκράτορες και Παραδουνάβιοι ηγεμόνες. Τα χρόνια μετά την επανάσταση του 1821, λόγω διακοπής των επιχορηγήσεων οι περισσότερες μονές περιήλθαν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση και υπέστησαν, λόγω εγκατάλειψης, πολλές ζημιές. Ακολούθησαν χορηγίες από ευγενείς, εύπορους ιδιώτες (Ανατολικούς και Δυτικούς), αλλά και το Ελληνικό κράτος και φτάσαμε στο σήμερα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Επομένως τα «κονδύλια» προς τις μονές του Όρους, υπήρχαν από πολύ παλιά, από Ανατολή και Δύση, και δυστυχώς τις περισσότερες φορές με το αζημίωτο για τους χορηγούς.

Η συντήρηση και αναπαλαίωση, αυτού του διαχρονικού πολιτιστικού και πολιτισμικού θησαυρού, είναι βεβαίως αναγκαία και επιβεβλημένη. Έχει όμως, όπως είναι φυσικό, και τις παρενέργειές της.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πρώτη και εμφανέστερη η διάνοιξη δρόμων και οι επιπτώσεις της στο φυσικό τοπίο. Η εμφάνιση αυτοκινήτων και μηχανημάτων για τα έργα, το απαραίτητο ηλεκτρικό ρεύμα, τα κινητά τηλέφωνα, τα κομπιούτερς και το διαδίκτυο, είναι μερικά από τα στοιχεία της εισβολής της τεχνολογίας στο Όρος.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το παραδοσιακό μουλάρι υπάρχει πλέον μόνο, όπου δεν μπορεί να φτάσει το αυτοκίνητο. Αρκετά μονοπάτια τείνουν να εξαφανιστούν, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες πολλών ορειβατικών και φυσιολατρικών συλλόγων, μιας και δεν χρησιμοποιούνται. Τις ταπεινές βάρκες στους αρσανάδες, έχουν διαδεχθεί υπερσύγχρονα φουσκωτά με θηριώδεις μηχανές.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στη διαδρομή μας πέρα από τις ταπεινές, λιτές καλύβες συναντήσαμε και πολυτελείς, θα έλεγα, κατασκευές που δεν συνάδουν με τον ασκητικό τρόπο ζωής που επιβάλλει το Όρος. Όμως και εδώ, όπως προείπαμε, ζουν άνθρωποι, που φαίνεται πως η «αισθητική» πλευρά τους, υπερνικά τη «θρησκευτική».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όμως αυτή η τάση προς τον «κοσμικό», σύγχρονο τρόπο ζωής, αλλοιώνει και στρεβλώνει τον αυθεντικό μοναστικό χαρακτήρα του Όρους και φαίνεται κάνει κάποιους να μην μπορούν να αντισταθούν.

Από την άλλη βεβαίως υπάρχει και η άποψη ότι τίποτε δεν είναι κακό και ότι για την προσευχή και την μετάνοια σημασία δεν έχει ο τόπος, αλλά ο τρόπος.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Προσωπικά όμως πιστεύω πως όταν κάποιος αποφασίσει, ενσυνείδητα, να εγκαταλείψει τα «εγκόσμια», να απομονωθεί στο Όρος για να προσεγγίσει το υπερβατικό, θα πρέπει να αποκοπεί από τις όποιες ανέσεις απολάμβανε, να αφιερωθεί στην καταπολέμηση της «εμπαθούς» σκέψης και να προσπαθήσει να συνειδητοποιήσει την αξία του λίγου και του απλού.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αλγεινή εντύπωση έκανε και η παρουσία σε αρκετά σημεία της πεζοπορικής μας διαδρομής, σωρών από σκουπίδια και χρησιμοποιημένων συσκευασιών από οικοδομικά υλικά. Η ρύπανση ή μη του περιβάλλοντος αποτελεί κατ’ εξοχήν θέμα παιδείας και συνείδησης του καθενός μας, οπότε επιπλέον ανάλυση του θέματος, μάλλον περιττεύει.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όμως όλα αυτά, θεωρώ ότι αποτελούν τις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Ότι δηλαδή το Άγιο Όρος, χωρίς να παύει να είναι μια περιπλάνηση σε προσλαμβάνουσες εικόνες, είναι προπάντων και κατά κύριο λόγο μια διείσδυση, ένα ταξίδι, στα άδυτα του νου και της ψυχής μας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Φτάνει να αναλογιστούμε τους ερημίτες εκείνους που ζουν μέσα στη στέρηση και τη μοναξιά στα φρικτά Καρούλια, μέσα σε υποτυπώδεις κατασκευές, πάνω από ένα φοβερό γκρεμνό, αναζητώντας την έσχατη έννοια της θεότητας. Σκεφθείτε πόσα πρέπει να απομονώσουμε από τον κοσμικό μας εαυτό, για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε αυτό τον τρόπο ζωής. Πώς εμείς θα μπορούσαμε να την προσεγγίσουμε αλλιώς, παρά μόνο με τη φαντασία μας ;

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Διαβάζοντας το βιβλίο «Μεταξύ Ουρανού και Γης», του αείμνηστου Αγιορείτη μοναχού Θεόκλητου Διονυσιάτη, έρχεσαι νοερά στην πραγματική ουσία και το μεγαλείο του Αγιορείτικου μοναχισμού, προσπαθώντας να αναζητήσεις και κατανοήσεις τα μυστικά του Αγίου Όρους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μεταφέρω αυτούσιο ένα απόσπασμα :
«Όπως ο Ασκητισμός, ούτω και αι κατοικίαι των Ερημιτών έχουν την ιδιορρυθμίαν των. Αι καλύβαι αύται δεν έχουν τίποτε το κοινόν με τα χωρικά σπίτια της Ελλάδος. Εις την σύλληψιν του σχεδίου των υπάρχει μία πρωτόγονος εκκεντρικότης. Φθάνει μία ρωγμή ή μία προεξοχή επί βράχου διά να αποτελέσουν ιδεώδες οικόπεδον διά τον Ερημίτην. Προσφυώς τας ονομάζουν αετοφωλιές, Κτίζονται δε με πνεύμα τραχείας αρχιτεκτονικής, όπως ακριβώς είναι και ο Ασκητισμός. Ματαίως θ’ αναζητήσει κανείς εις αυτάς την άνεσιν. Πολλά έχουν γραφεί διά τας καλύβας, άλλ’ αμφιβάλλω άν ελέχθη όλη η αλήθεια, διότι η νοοτροπία των Ερημιτών που τας έκτισαν είναι εις ημάς απροσπέλαστος. Προ παντός δεν ακολουθεί την λογικήν. Η ευθεία διά τους ερημίτας δεν είναι η συντομωτέρα οδός. Προτιμούν, αίφνης, να αναρριχώνται, παρά να βαδίζουν επί βατών ατραπών. Δεν είναι ριψοκίνδυνοι, δεν είναι οπαδοί του δόγματος ζήν επικινδύνως, αλλά θεωρούν τον κίνδυνον ως στοιχείον ηθικής προαγωγής. Ο κατερχόμενος εις αυτάς τη βοηθεία αλύσεων, διά πρώτην φοράν, φρικιά επί πολλά έτη και επί τη αναμνήσει μόνη».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μη βιαστείτε όμως να πείτε ότι αυτά είναι λόγια και απόψεις ενός φανατικού μοναχού. Αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι το μυστικό του Αγίου Όρους αναζητήθηκε κατά κανόνα και εκ των έξω, από αρκετούς λόγιους και λογοτέχνες.

Επιφανείς συγγραφείς, ποιητές και λογοτέχνες μας, όπως ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου, ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Γιώργος Θεοτοκάς, ο Κώστας Ουράνης κ.α., που περιπλανήθηκαν και έζησαν μέρες πάνω στο ιερό βουνό αναζητώντας, με το δικό του τρόπο ο καθένας το προσωπικό τους όραμα αποτύπωσαν στα κείμενα τους τη μαγεία, τη μοναδικότητα, τη μυστηριακή ατμόσφαιρα, το θαυμασμό τους για αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αποδεικνύεται έτσι και επιβεβαιώνεται περίτρανα, ότι ο βαθμός της βιωματικής εμπειρίας του καθενός, είναι ευθέως ανάλογος και καθοριστικός σε ότι άφορα το βαθμό της προσπάθειας μυήσεως μας στο φαινόμενο που ονομάζεται Άγιο Όρος.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κλείνοντας αυτή την παρουσίαση θα ήθελα να τονίσω, από τη πολύ μικρή εμπειρία που αποκόμισα επισκεπτόμενος δύο συναπτά έτη το Όρος, ότι καλό είναι να πάς εκεί με σκοπό όχι απλά και μόνο να ξεφύγεις για λίγο από τη καθημερινή κοσμική ανία, αλλά με διάθεση να προχωρήσεις και λίγο πιο πέρα, προσπαθώντας να βρεις τις συναρτήσεις και τις σχέσεις εκείνες χάρη στις όποιες τα ίδια τα εγκόσμια αποκτούν ένα μεταφυσικό βάρος. Ή μάλλον ακόμη καλύτερα, χάνουν το όποιο βάρος τους μέσα στη μυστηριακή ατμόσφαιρα και την υπερβατική αναζήτηση.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

ΤΕΛΟΣ.