Τσικνοπέμπτη ......παραδόσεις και έθιμα !!!

Επιτρέψτε μου να ξαναθυμηθούμε όλοι μαζί ή και ......να γνωρίσουν οι νεώτεροι μερικά από τα έθιμα και τις παραδόσεις της σημερινής μέρας :

- [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

- [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Γιώργο πολύ ωραία ευχαριστούμε για το φρεσκάρισμα μνήμης.
Δεν σου κρύβω αρκετά δεν τα ήξερα και αυτό είναι που μου αρέσει στο φόρουμ, ότι χάρις των μελών του μαθαίνουμε αρκετά που δεν θα τα ψάχναμε απο μόνοι μας.

Γιωργάκος έγραψε:
.........αυτό είναι που μου αρέσει στο φόρουμ, ότι χάρις των μελών του μαθαίνουμε αρκετά που δεν θα τα ψάχναμε απο μόνοι μας.

Γιώργο μου .....δεν είναι τυχαία η ονομασία forum (αρχ. ρωμαϊκή λέξη, πληθ : fora) που σήμαινε τον ανοικτό δημόσιο χώρο, την "Αγορά" (δηλαδή το τόπο συνάθροισης , κατά τους Αρχ. Έλληνες).

Στην αγορά πέρα από τις εμπορικές συναλλαγές ήταν κυρίως ο τόπος στον οποίο οι αρχαίοι συζητούσαν τα κοινά, γνωριζόντουσαν,φιλοσοφούσαν και αντάλλασαν απόψεις.

georgedim έγραψε:...δεν είναι τυχαία η ονομασία forum (αρχ. ρωμαϊκή λέξη, πληθ : fora) που σήμαινε τον ανοικτό δημόσιο χώρο, την "Αγορά" (δηλαδή το τόπο συνάθροισης , κατά τους Αρχ. Έλληνες).

Στην αγορά πέρα από τις εμπορικές συναλλαγές ήταν κυρίως ο τόπος στον οποίο οι αρχαίοι συζητούσαν τα κοινά, γνωριζόντουσαν,φιλοσοφούσαν και αντάλλασαν απόψεις.

... Αα γειά σου ... !

Γιώργο Σωστόόόόότατος ....

Ωραία πράγματα και νόστιμα. Έχω διαβάσει ότι το έθιμο της τσίκνας πρέρχεται από αρχαιοελληνική τελετουργία, όπου ο μυρωδάτος αυτός καπνός ανέβαινε στον Όλυμπο για να ευφρανθούν οι θεοί προς όφελος των πιστών.

Πολύ ενδιαφέροντα, μπράβο στους Γιώργηδες. με το αρνί το κατσίκι και το κοκορέτσι μήπως είμαστε εκτός εθίμου;

caminador έγραψε: με το αρνί το κατσίκι και το κοκορέτσι μήπως είμαστε εκτός εθίμου;

Μια χαρά είμαστε και σε σωστό δρόμο ............

Aigagros έγραψε:
.....Έχω διαβάσει ότι το έθιμο της τσίκνας πρέρχεται από αρχαιοελληνική τελετουργία, όπου ο μυρωδάτος αυτός καπνός ανέβαινε στον Όλυμπο για να ευφρανθούν οι θεοί προς όφελος των πιστών.

Γιώργο πολύ σωστά το θέτεις .

Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχε η αντίληψη ότι οι θεοί παραστέκονται συνεχώς στους ανθρώπους, αποστέλλοντας τους προγνωστικά όνειρα, χρησμούς στα μαντεία ή θεραπείες από ασθένειες, αρκεί οι θνητοί με τη σειρά τους, να σέβονται τις παραδοσιακές λατρευτικές τελετουργίες και συνήθειες προκειμένου να κερδίζουν την εύνοια των θεών.

Σύμφωνα με τις τυπολατρικές αρχαίες ελληνικές πρακτικές που εξαπλώθηκαν κατά την ελληνιστική και τη μετέπειτα ρωμαϊκή εποχή σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο, περιλαμβάνονταν και το "θυμίαμα" δηλαδή κατά τα αρχαία χρόνια το αρωματικό ρετσίνι που έβγαινε από κοψίματα σε κορμούς δένδρων. Αυτά τα τελετουργικά καθήκοντα εξασφάλιζαν την επιμέλεια και την εύνοια των θεών.

Η συνήθεια αυτή πέρασε και στη Χριστιανική θρησκεία, κάτι που συνεχίζεται ως τις ημέρες μας (το θυμιάτισμα).

Η λέξη "τσίκνα" είναι πολύ μεταγενέστερη και σημαίνει τη χαρακτηριστική μυρωδιά του καμένου κρέατος στα κάρβουνα και το "τσικνίζω" που σημαίνει αφήνω το φαγητό στη φωτιά να καεί, με αποτέλεσμα να μυρίσει τσίκνα. Σήμερα η λέξη "τσικνίζω" έχει πάρει εορταστική σημασία (π.χ. .....πού θα τσικνίσετε

@georgedim
Με το καλό!!!

Εμείς πάντως το λέμε τσικνομπύρα χαχαχα…χικ χικ

Chick no Πέμπτη.!!!

(η ...άλλη νηστεία) [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Διαβάζοντας σήμερα το πρωϊ στο διαδίκτυο ....τις ανακρίβειες ή μάλλον καλύτερα ....την μισή αλήθεια, ....που γράφουν διάφοροι περί του εθίμου της Τσικνοπέμπτης και ελέγχοντας ότι οι σύνδεσμοι της αρχικής ανάρτησης στο forum δεν λειτουργούν, ....σκέφθηκα να κάνουμε μια σύντομη αναδρομή ώστε να θυμηθούμε την ιστορία αυτού του εθίμου, ....με έγκυρα λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία.

Οι ιστορικοί μελετητές και οι λαογράφοι αναφέρουν στα βιβλία τους, πως το συγκεκριμένο έθιμο έχει τις καταβολές του στην Αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα στις εκδηλώσεις προς την τιμήν του αρχαίου θεού Λύσιου ή όπως είναι γνωστότερος σε όλους μας Διονύσου.

Ήταν μια από τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων, όπου κυριαρχούσε η τελετουργική έκσταση μέσα από την κατανάλωση κρέατος, κρασιού και μασκαρέματος, μιας και ο Διόνυσος κατά τη μυθολογία εμφανίζονταν πάντα με μάσκα στους ανθρώπους.

Όπως είπαμε ο Διόνυσος, ονομάζονταν και Λύσιος, επειδή οι αρχαίοι μας πρόγονοι θεωρούσαν ότι ο συγκεκριμένος θεός τους απελευθέρωνε από τα κοινωνικά δεσμά του καθωσπρεπισμού και προέτρεπε στην σαρκική απόλαυση.

Μέσα στο τελετουργικό των Διονυσιακών εορτών οι άνθρωποι απελευθερώνονταν από τα κοινωνικά δεσμά της εποχής και υψώνονταν προς το Θείο μέσα από την έκσταση που τους προκαλούσε η μουσική, ο χορός και οι αναθυμιάσεις του ρετσινιού.

Δυστυχώς τα όσα γνωρίζουμε για αυτές τις τελετές σήμερα, τα οφείλουμε κυρίως στο έργο «Βάκχες» του Ευριπίδη και σε λιγοστά κείμενα που διασώθηκαν.

Θυμίζω πως σύμφωνα με τις τυπολατρικές αρχαίες ελληνικές πρακτικές, που εξαπλώθηκαν κατά την Ελληνιστική και τη μετέπειτα Ρωμαϊκή εποχή σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο, ....περιλαμβάνονταν και το "θυμίαμα", ....δηλαδή κατά τα αρχαία χρόνια το αρωματικό ρετσίνι που έβγαινε από κοψίματα σε κορμούς δένδρων. Αυτά τα τελετουργικά καθήκοντα, πίστευαν οι πρόγονοί μας, πως εξασφάλιζαν την επιμέλεια και την εύνοια των θεών.

Η συνήθεια αυτή τόσο του θυμιάματος όσο και των εορταστικών εκδηλώσεων, πέρασε όπως και πολλές ακόμη αρχαιοελληνικές τελετές και στη Χριστιανική θρησκεία, κάτι που συνεχίζεται ως τις ημέρες μας.

Η λέξη "τσίκνα" είναι πολύ μεταγενέστερη και σημαίνει τη χαρακτηριστική μυρωδιά του καμένου κρέατος στα κάρβουνα και το "τσικνίζω" που σημαίνει αφήνω το φαγητό στη φωτιά να καεί, με αποτέλεσμα να μυρίσει τσίκνα. Σήμερα η λέξη "τσικνίζω" έχει πάρει εορταστική σημασία (π.χ. .....πού θα τσικνίσετε).

Αντίστοιχα στην Ρωμαϊκή περίοδο υπήρχε επίσης ανάλογη γιορτή, τα "Λουπερκάλια" που λάμβαναν χώρα κάθε Φεβρουάριο και τελούνταν για ευχετηριακούς και εξαγνιστικούς λόγους, ...γιορτή που επίσης επιβίωσε του Χριστιανισμού και μοιάζει τόσο με την Τσικνοπέμπτη όσο και την περίοδο της αποκριάς (....ας μην ξεχνάμε πως και στην καθολική εκκλησία υπάρχουν ανάλογες εορταστικές εκδηλώσεις, όπως στη Γαλλία γιορτάζουν τη «Mardi Gras» (=λιπαρή Τρίτη) και στη Γερμανία την αντίστοιχη «Weiberfastnacht»).

Σύμφωνα με ιστορικές αναφορές, αυτή η γιορτή των Ρωμαίων μιμείτο παλαιότερες Ελληνικές γιορτές προς τιμήν του θεού Πάνα, οι οποίες πιστεύεται πως διασώθηκαν και εισήχθησαν στην Ιταλία από τους πρώτους Αρκάδες Έλληνες που είχαν μετοικήσει στην εκεί περιοχή. Ο μύθος μάλιστα, αναφέρει ως πρώτο εισηγητή αυτών των εορτών της γονιμότητας τον Εύανδρο από την Αρκαδία.

Η θρησκεία μας λοιπόν αποδέχθηκε αυτούς τους αρχαιοελληνικούς εορτασμούς, ....εντάσσοντας τους όμως στο δικό της εθιμοτυπικό και ....δίνοντας τους την δική της ερμηνεία και αιτιολόγηση.

Η συγκεκριμένη μέρα αποτελεί την έναρξη της αποκριάτικης περιόδου και γιορτάζεται την δεύτερη εβδομάδα του "Τριωδίου" (...ονομασία που προέρχεται από το ομώνυμο εκκλησιαστικό βιβλίο, «Τριώδιο», ...το οποίο περιλαμβάνει τους ύμνους που ψάλλονται στις εκκλησίες αυτή την περίοδο και οι οποίοι έχουν τρεις ωδές, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ύμνους τις εκκλησίας, οι οποίοι έχουν εννέα ωδές).

Καθιερώθηκε μάλιστα να γίνεται Πέμπτη, αφού σύμφωνα με τη θρησκεία μας τόσο η Τετάρτη όσο και η Παρασκευή αποτελούν μέρες νηστείας.
 
Καλή Τσικνοπέμπτη λοιπόν, με μπόλικες ΓΑΣΤΡΙΜΑΡΓΙΚΕΣ και οινο-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ατασθαλίες !!!


                                                             

Το καμένο φαί είναι πιο νόστιμο... Απο τα βάθη των αιώνων! Είμαστε φαγανό έθνος...

Γιωργη
Οσο και αν προσπαθησες να με .....μπερδεψεις με το γλαφυρο
αλλα και τοσο μεστο απο πληροφοριες κειμενο σου........
ΘΑ ΤΟ ΚΑΡΑ-ΤΣΙΚΝΙΣΟΥΜΕ   ! ! ! !