ΜΟΝΗ ΓΟΥΒΕΡΝΕΤΟΥ και το ΦΑΡΑΓΓΙ ΑΥΛΑΚΙ στα ΧΑΝΙΑ.

Στο ακρωτήρι Χανίων 4χλμ.μετά τη μονή της αγίας Τριάδας βρίσκεται η μονή Γουβερνέτου. Ένας δρόμος μέσα σ`ένα μικρό φαράγγι μας οδηγεί σε πάρκινγκ μπροστά στον κήπο της μονής.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Πιστεύεται ότι ιδρύθηκε το 1537 από μοναχούς κι`ασκητές της παλαιότερης παραθαλάσσιας μονής του Καθολικού,που βρίσκεται μέσα στο φαράγγι Αυλάκι που είναι ο προορισμός μας.
Είναι φρουριακής αρχιτεκτονικής,με περιφερειακούς αμυντικούς πύργους.Συνεχίζεται αναστήλωση από το 2005.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Από το μνημείο πεσόντων της μάχης της Κρήτης και της αντίστασης κατά των Γερμανών,αρχίζει το πλακόστρωτο μονοπάτι που κατηφορίζει στις πλαγιές μιας πανέμορφης με άγρια φυσική ομορφιά χαράδρας για το φαράγγι Αυλάκι.


[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Αν και είναι αρκετά ζεστή μέρα δεν είμαι μόνος.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
μετά από 20 περίπου λεπτά συναντούμε την αρκουδοσπηλιά,αρχαίο λατρευτικό σπήλαιο με σταλακτίτες όπου λατρευόταν η Πελασγική άρκουδοθεά Αρτεμη,σήμερα στις 2 Φεβρουαρίου γιορτάζει η Παναγία η αρκουδιώτισα.



[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Στο μέσον του σπηλαίου υπάρχει η "αρκούδα"πρόκειται σταλαγμίτη από πίσω μοιάζει με αρκούδα απ`το πλάι ξεχωρίζω κεφάλι ανθρώπου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Αρχίζει να φαίνεται η ακτή.


[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Δεν είναι άγρια είναι ελεύθερα.


[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Εδώ το μονοπάτι αλλάζει κατεύθυνση και υπάρχει στηθαίο προστασίας.


[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Είμαστε μπροστά στο Αυλάκι,απέναντι σπήλαια ασκητών.


[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Γέφυρα στο πουθενά.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Αυτός ο Ιωάννης ήταν απεσταλμένος του Νικηφόρου Φωκά στην Κρήτη στα τέλη του 10του αιώνα Μετά τη δολοφονία του αυτοκράτορα από τον ανηψιό του,παρέμεινε στην Κρήτη και ασκήτεψε σ`αυτό το σπήλαιο,τον ακολούθησαν κι άλλοι,μετά το θάνατό του δημιούργησαν τη μονή καθολικού τα ερείπια που βλέπουμε σήμερα,και αυτοί στη συνέχεια, έχτισαν τη μονή Γουβερνέτου τον 16ο αιώνα γιατί είχαν προβλήματα με τους πειρατές.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

caminador έγραψε:
Αγαπητοί φίλοι,λόγω του ότι είμαι λάτρης της αμφίδρομης διαδικασίας-πληροφόρησης,θα επιθυμούσα άν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες και εικόνες ,η ανέκδοτα γιά τα θέματα που ανεβάζω, να αναρτηθούν . . .

"....τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι...." κατά την φράση του Σιμωνίδη,

μια διάνθιση των ωραίων φωτογραφιών και του οδοιπορικού του Κώστα με μερικά στοιχεία :

Η συγκεκριμένη περιοχή του Ακρωτηρίου, είναι ενδιαφέρουσα (πέρα από τη καθαρά τουριστική προσέγγιση) γιατί έχει το εξής μοναδικό χαρακτηριστικό :
υπάρχει συνύπαρξη ειδωλολατρικής λατρείας και χριστιανικής πίστης στους ίδιους χώρους.

Μέσα από τους θρύλους και παραδόσεις που είναι καταστάσεις άρρηκτα συνδεδεμένες με την Ελληνική μυθολογία - ιστορία και την λαϊκή φαντασία και μυθοπλασία, ξεχωρίζουν τα εξής στην εν λόγω περιοχή :

Για την σπηλιά της Αρκουδιώτισας, υπάρχουν οι παρακάτω θρύλοι ή μύθοι ή δοξασίες :

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής, οι αρχαίοι Κύδωνες (Πελασγικό φύλο προερχόμενο από την Αρκαδία) θεωρούσαν ιερή την σπηλιά αυτή και την είχαν αφιερώσει στη λατρεία της θεάς Άρτεμης η οποία είχε τη μορφή αρκούδας (λατρεία που ανάγεται από τους προϊστορικούς χρόνους στις βόρειες ακτές του Ευξείνου Πόντου).
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο σταλαγμίτης που βρίσκεται στη μέση της σπηλιάς είχε διαμορφωθεί σε άγαλμα και γύρω από αυτόν γινόταν η λατρεία και ο χορός της Άρτεμης.
Κάθε Φεβρουάριο κορίτσια πριν το γάμο τους ντυμένες με βαθυκίτρινα φορέματα τιμούσαν τη Θεά.
Ο σταλαγμίτης (αρκούδα) έχει σμιλευτεί μπροστά σε μια δεξαμενή και φαίνεται σαν να την αγκαλιάζει. Στο κεφάλι και στη ράχη της υπάρχουν, λαξευμένες, δυο μικρές δεξαμενές, που φαίνεται να χρησίμευαν για το νίψιμο των χεριών πριν και μετά τις προσφορές.

Μετά ακολουθεί ο Χριστιανισμός και το μνημείο αυτό αλλάζει υπόσταση και αφιερώνεται στην Παναγία.
Σύμφωνα με την θρησκευτική μας παράδοση στην σπηλιά υπήρχε μια δεξαμενή που μάζευε το λιγοστό νερό που υπήρχε, μιας και η περιοχή ήταν ξερική. Όταν το νερό άρχισε να χάνεται οι κάτοικοι άρχισαν να αναρωτιούνται ποιος το έκλεβε και τελικά ανακάλυψαν ότι το έπινε μια μεγάλη αρκούδα.
Επειδή δεν μπορούσαν να την πολεμήσουν, κάποιος πρασευχήθηκε στην Παναγία, και αυτή την πέτρωσε την ώρα που πήγαινε να πιεί νερό. Εξ ου και η εκκλησία Παναγιά η Αρκουδιώτισσα ή Αρκουδιά. Το παρεκκλήσι που είναι μέσα στη σπηλιά γιορτάζει στις 2 Φεβρουαρίου (της Υπαπαντής του Χριστού),

Στον ίδιο χώρο δηλαδή, συνυπάρχουν το ιερό εκκλησάκι της Παναγίας και το αρχαίο ιερό της θεάς Αρτέμιδος. Ο καθένας μας μπορεί να προσεγγίσει την τοποθεσία διαλέγοντας την παράδοση που τον εκφράζει. Το γεγονός όμως είναι ένα, ότι θα αισθανθεί το ίδιο δέος και θαυμασμό στο μεγαλείο της φύσης και στην ιερότητα του χώρου.

Για την σπηλιά του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτη :

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Από τις αρχές του 16ου αιώνα, με την εγκατάσταση εκεί του Αγ. Ιωάννη του Ερημίτη
(ο οποίος συγχέεται πολλές φορές με τον ομώνυμό του Ιωάννη τον Ξένο και Ερημίτη, που όμως έζησε σε πολύ παλιότερη εποχή -τον 11ο αιώνα- και δε μόνασε στο Ακρωτήρι) δημιουργείται στην περιοχή ένα μοναστικό κέντρο που έδωσε στο Ακρωτήρι το χαρακτηρισμό " Άγιο Ορος της Κρήτης ".

Η σπηλιά του Αγίου Ιωάννη ήταν κάποτε η κοίτη ενός υπόγειου ποταμού που στέρεψε και εδώ ασκήτευσε ο Αγιος Ιωάννης ο Ερημίτης τρεφόμενος με χόρτα το χειμώνα και χαρούπια το καλοκαίρι.
Λέγεται μάλιστα ότι όταν πρωτοέφθασε στη σπηλιά, επειδή διψούσε και δεν είχε νερό να πιεί προσευχήθηκε και ακολούθως χτυπώντας με το ραβδί του το βράχο άρχισε να αναβλύζει νερό, που θεωρείται αγίασμα και με προϋπόθεση την πίστη, θεωρείται ότι θεραπεύει πολλές ασθένειες.

Ο θρύλος λέει ότι στο τέλος της ζωής του δεν είχε τη δύναμη να περπατήσει όρθιος από την κακή διατροφή και τις κακουχίες της ασκητικής ζωής και περπατούσε μπουσουλώντας. Κάποια μέρα ένας κυνηγός που βρίσκονταν μακριά, τον πέρασε για ζώο, όπως περπατούσε σκυφτός και τον τραυμάτισε με τα βέλη του. Ο άγιος επέστρεψε στη σπηλιά του τραυματισμένος και εκεί πέθανε ξαπλωμένος σε ένα βράχο, το «κρεβάτι του Αϊ Γιάννη», όπως λέγεται.
Και στο βράχο αυτό αποδίδουν θεραπευτικές ιδιότητες και πολλοί συνήθιζουν να σπάνε κομμάτια και να τα παίρνουν μαζί τους.
Το εκκλησάκι του Αγίου είναι χτισμένο στην είσοδο της σπηλιάς και γιορτάζει στις 7 Οκτωβρίου.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ......(παράλληλα με το οδοιπορικό του φίλου Κώστα)

Ένα μικρό πείραμα επί της διαδικασίας,είναι ολοφάνερο ότι έχει πολύ θετικό αποτέλεσμα.Τώρα κι εγώ έχω τη δίψα και την αγωνία να μάθω περισσότερα. Δεν είμαι ευχαριστημένος απλά,είμαι ευτυχής.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Mέχρι εδώ έχω αποζημιωθεί, πρέπει να αποφασίσω αν θα κατέβω ως τη θάλασσα.Βλέποντας ένα ζευγάρι Γάλλων να προχωρά,είπα να μην αφήσω τη δουλειά στη μέση.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Μες τ`Αυλάκι είναι ποιο δύσκολα,αλλά καθόλου άσχημα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Όνομα και ημερομηνία.....

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Τέλος διαδρομής το "λιμάνι" απ`όπου ήταν ευκολότερη η πρόσβαση,μέχρι την εμφάνιση της πειρατείας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Στο δρόμο της επιστροφής.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Για ν`ανέβης περνάς κάτω απ`τη γέφυρα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Στου ισογείου το δάπεδο φύτρωσε "τετραόροφη"ελιά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Έφτασα στο τέλος της διαδρομής

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ [για έναν μικρό επίλογο]

Όπως πολύ ....."ζωντανά", μας ταξίδεψε ο Κώστας με τις εκπληκτικές φωτογραφίες του, λίγο μετά την σπηλιά του Αγ. Ιωάννη του Ερημίτη, κατεβαίνοντας στη θάλασσα, βρίσκεται η Μονή του Καθολικού.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το επιβλητικό αλλά ερειπωμένο συγκρότημα του Καθολικού, από τα παλαιότερα μοναστήρια της Κρήτης έχει δώσει το όνομα του στο δύσβατο φαράγγι του Αυλακιού που επίσης ονομάζεται και «φαράγγι Καθολικό».
Πιστεύεται πώς μετά το 1632, τη χρονιά που το Πατριαρχείο αναγνώρισε ως Άγιο τον Ιωάννη τον Ερημίτη, στην περιοχή κατέθφασαν μοναχοί από διάφορα μέρη, με συνέπεια την έντονη ανάπτυξη του μοναχισμού.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η τεράστια γέφυρα, που βρίσκεται εμπρός από το σκαλισμένο στον βράχο καθολικό και λειτουργεί και σαν περίβολος, δεν είναι ένα οικοδόμημα συμπαγές αλλά αποτελεί δείγμα αρχιτεκτονικής, καθώς κάτω από το δάπεδο της γέφυρας υπήρχαν αρκετοί αποθηκευτικοί και βοηθητικοί χώροι και φιλοξενούσε την τραπεζαρία, κάποια κελιά και μια «σακέλλα», δηλαδή μια φυλακή για τους τιμωρημένους μοναχούς, εξοικονομώντας έτσι χώρο για το μοναστήρι.
Επίσης αποδίδεται στον τρομερό πειρατή Μπαρπμπαρόσα η επιγραφή «ΒΑRΒΑRUΧ» και μια νεκροκεφαλή που είναι χαραγμένες στην αριστερή παραστάδα της κυρίας εισόδου του ερειπωμένου ναού.
Εδώ πραγματοποιείται και η «λειτουργία της Ειρήνης», που καθιέρωσε ο Επίσκοπος Κισσάμου αρχές της δεκαετίας του 1980 και τελέστηκε για πρώτη φορά τη Νύχτα των Χριστουγέννων το 1983. Αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων πιστών που φτάνουν εδώ για να βιώσουν τη μαγεία της νύχτας της Γέννησης.

Το ξαπόσταμα στα ερείπια του, μας κάνει να αναλογιστούμε τι μπορεί να καταφέρει ο άνθρωπος όταν έχει θέληση και πίστη. Είναι εκπληκτικό το τι κατάφεραν οι μοναχοί μέσα στο αφιλόξενο και άγριο σκηνικό του φαραγγιού σε εποχές που τα διαθέσιμα μέσα ήταν λιγοστά και στοιχειώδη.

Από το μοναστήρι περπατώντας παράλληλα με τη κοίτη του ποταμού, σε 20-25’ περίπου καταλήγουμε στην έξοδο του φαραγγιού προς τη θάλασσα. Σε όλη την διαδρομή υπάρχουν διάσπαρτες στους βράχους πολλές σπηλιές, όπου ζούσαν οι ασκητές-μοναχοί στο παρελθόν.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Φτάνοντας στην ακτή αντικρίζουμε μια στενή λωρίδα θάλασσας να εισέρχεται στην πετρώδη ακτή, κάτι σαν μικρό φιόρδ, με πεντακάθαρα και καταγάλανα νερά. Εκεί βρίσκεται ένα μικρό ενετικό πηγάδι, ένα μικρό λιμάνι που φύλαγαν οι μοναχοί τις βάρκες τους (ταρσανάς) και το νταμάρι απ’ όπου έπαιρναν οι μοναχοί τα οικοδομικά υλικά για το χτίσιμο της μονής.
Επίσης, εδώ υπάρχει και ένας βράχος με σχήμα καραβιού, ο οποίος λέγεται ότι είναι ένα πειρατικό καράβι που πέτρωσε από τις κατάρες του ηγούμενου της μονής ή κατ’ άλλους από τον ίδιο τον Άγιο Ιωάννη επειδή έκαναν συχνές επιθέσεις στο μοναστήρι. Σύμφωνα πάντα με τους θρύλους τα μεσάνυχτα ο καπετάνιος φωνάζει και προσπαθεί να πάρει πίσω το πλοίο του.

Και άφησα για το τέλος την Σταυροπηγιακή Μονή Γουβερνέτου ή Γδερνέτου, που επίσης περιβάλει ένας μανδύας μυστηρίου, καθόσον ενώ έχει συνδεθεί με τη δράση του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτη και θεωρείται ότι ξεκίνησε να κτίζεται από τους μοναχούς του Καθολικού , που ήθελαν να αποφύγουν τις συχνές επιδρομές των πειρατών, η άποψη αυτή αμφισβητείται από κάποιους ερευνητές, οι οποίοι εκφράζουν αμφιβολίες γι αυτό, καθότι η Μονή Καθολικού είναι αφιερωμένη στον Αγιο Ιωάννη τον Ερημίτη, ενώ η Μονή Γουβερνέτου είναι αφιερωμένη στην Παναγία.
Στην θρησκευτική μας ιστορία κάτι τέτοιο δεν έχει ξανασυμβεί, καθώς θεωρείται μεγάλη ασέβεια προς τον άγιο του παλιότερου μοναστηριού.
Φαίνεται πως η κατασκευή της Μονής ξεκίνησε στα 1537, σύμφωνα με την χρονολογία που είναι χαραγμένη την είσοδο του κτιριακού της συγκροτήματος, την εποχή των Ενετών (γι’ αυτό και η μορφή κάστρου). Οι εργασίες διακόπηκαν λόγω της εισβολής των Τούρκων και των απαγορεύσεων που επέβαλλαν και ο ναός έμεινε ημιτελής. Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να ολοκληρωθεί ο ναός με ειδική άδεια που παραχώρησαν οι Τούρκοι κατακτητές (στην είσοδο του θυρώματος του καθολικού είναι χαραγμένη η χρονολογία 1618).

Δίπλα από τον κυρίως ναό, που είναι αφιερωμένος στην Παναγία γι’ αυτό και η μονή ονομάζεται και «Κυρά των Αγγέλων», υπάρχει ένα παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Ερημίτη και ένα μικρότερο αφιερωμένο στους Άγιους Δέκα.

Το εντυπωσιακό είναι ότι την πρόσοψη της μονής στολίζουν αραβουργήματα, ενετικά σχέδια και πέτρινες κεφαλές με εξωχριστιανική προέλευση, στα οποία είναι εμφανή τα σημάδια του χρόνου ή και της ανθρώπινης επέμβασης.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Για κάποιους οι μορφές αυτές συμβολίζουν τον θεό Πάνα (τον τραγοπόδαρο και τραγόμορφο θεό της αρχαιότητας, προστάτη των κτηνοτρόφων, των κυνηγών και των αλιέων, αλλά και συνυφασμένο από κάποιους νεώτερους με τον παγανισμό και την μασονία ) μία άποψη, που βεβαίως ποτέ δεν έγινε αποδεκτή από τους επίσημους εκπροσώπους της Μονής.

Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι στην Κρήτη υπάρχουν 256 τόποι χριστιανικής λατρείας, μέσα σε σπήλαια.

Οι σημειώσεις αυτές είναι κυρίως από το βιβλίο του Βασ. Χαρωνίτη : « Η Κρήτη των Θρύλων » (Εκδ. Σμυρνιωτάκη), το δοκίμιο του Ιωαν. Ντρενογιάννη « Ιερές κοιλότητες των Βράχων » και κάποιους ταξιδιωτικούς οδηγούς.

Η δική μας επίσκεψη έγινε το 1989 (τον προηγούμενο .....αιώνα δηλαδή), γι΄αυτό και ζητώ την κατανόηση σας για κάποιες φωτογραφίες που είναι σκαναρισμένες και ...."θολές".

Ο επίλογος στον φίλο Κώστα (caminador), που αυτοδικαίως του ανήκει, αφού αυτός είναι ο εμπνευστής του θέματος και ο δημιουργός των τόσο "ζωντανών" φωτογραφιών, που μας ταξίδεψαν σ΄αυτή την απίστευτα άγριας ομορφιάς, γωνιά της Πατρίδας μας.

Η Πρώτη επίσκεψη σ`αυτό το"πακέτο"των τριών μονών ήταν το 2004 τότε η μονή Γουβερνέτου ήταν κλειστή.Φέτος πήγαμε με τη Μαρία στις δυο πρώτες γιατί δεν τις είχε δει,αφού βεβαιωθήκαμε για τις ώρες εισόδου.Στην αγία τριάδα έφτιαξαν ένα ωραίο μουσείο,απολαύσαμε τον Παντοκράτορα της Κρητικής "σχολής"είδαμε το οινοποιίο κ.α. Στη μονή Γουβερνέτου Εφτιαξαν ένα περιφραγμένο κήπο μεταξύ μονής και πάρκινγκ,και συνεχίζεται η αναστήλωση, οι ώρες εισόδου αναγράφονται σην είσοδο η πόρτα της μονής,πάλι κλειστή χτυπάμε τίποτε τζίφος.
Μετά τρεις ημέρες αποφάσισα να πάω να φωτογραφίσω τη διαδρομή για το Καθολικό,πάλι κλειστή πόρτα, πάλι χτυπώ τίποτε. Είναι κρίμα οι επισκέπτες στη μεγάλη πλειοψηφία τους ξένοι,να αισθάνονται αυτή την απογοήτευση να μην μπορούν να δούν, να προσκυνήσουν στην εκκλησία και τα παρεκκλήσια,να μην μπορούμε να δούμε εκτός των άλλων αυτές τις μοναδικές στην Ελλάδα, μορφές τεράτων Βενετσιάνικης τεχνοτροπίας.






[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]


Μια φωτό της Αγίας Τριάδας απ`τη σκάλα που ανεβαίνουμε στη βάση του καμπαναριού.......
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

που στη βόρεινή πλευρά του υπάρχουν τα ποιό κάτω αναμηστικά.......

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Και μιά αφιέρωση για όσους εργάζονται ή εργάζονταν στά ΤΤΤ. Ήταν πάνω από την αιωνίως κλειστή πύλη της κυρίας των αγγέλων.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]


Τέλος.

Το θέμα, που μόλις διαβάσατε, είναι κλειδωμένο.

Αν έχετε κάποιες απορίες, ή θέλετε περισσότερες διευκρινήσεις, σχετικά με αυτό το ταξίδι …
... μπορείτε να τις γράψετε εδώ ... [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
... και θα υπάρξει ανταπόκριση, το ταχύτερο δυνατόν.

Σας ευχαριστούμε.