Κρήνη (Τσεσμέ) - Έφεσος - Σμύρνη

Αρχές Ιουλίου 2008 κάναμε μια 5/ημερη εκδρομή στα παράλια της Μ. Ασίας.
Συγκεκριμένα με βάση την Κρήνη (Τσεσμέ - Cesme), επισκεφθήκαμε την Σμύρνη (Izmir), τον αρχαιολογικό xώρο της Εφέσσου, τα Βουρλά (Urla) και τα Αλάτσατα (Alacati)

Θα προσπαθήσω με όσο το δυνατόν λιγότερα λόγια να περιγράψω αυτά που είδαμε και νοιώσαμε.
Εκείνο που μας έκανε εντύπωση ήταν το μεγαλείο της Αρχαίας Ελλάδας στη Μ. Ασία, αλλά και οι εικόνες από τα τελευταία απομεινάρια των Ελλήνων, πριν σφαγιαστούν και εκδιωχθούν από τους γείτονες και πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς για την Ελλάδα.

Το ταξίδι ξεκίνησε από το λιμάνι της Χίου, στην οποία φθάσαμε αεροπορικώς. Μετά ένα διαδικαστικό και σύντομο σχετικά έλεγχο στο τελωνείο, επιβιβαστήκαμε στο πρωϊνό καραβάκι που πηγαίνει στην Κρήνη (Τσεσμέ στα Τουρκικά, αλλά θα μου επιτρέψετε να χρησιμοποιώ την Ελληνική της ονομασία).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η πρώτη εντύπωση (γνωστή και από παλαιότερες επισκέψεις στην γείτονα) οι πολλές και τεράστιες Τουρκικές σημαίες που κοσμούν σχεδόν τα πάντα, από τα παράλια μέχρι την ενδοχώρα ( μας λύπησε το γεγονός ότι ενώ μας χωρίζουν λιγότερα από 4 μίλια από τα παράλια της Χίου, στο δικό μας έδαφος αντιστοίχως, είναι εντόνως αισθητή η πλήρης απουσία της γαλανόλευκης. Γιατί άραγε ; )

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όπως προείπα η βάση μας ήταν η Κρήνη και συγκεκριμένα το ξενοδοχείο Sherraton Cesme Resort &Spa ( όπου η διαμονή / βράδυ στοίχιζε τότε για το δίκλινο περίπου 110 ευρώ all inclusive). Η σχέση ποιότητας / τιμής και προσφερομένων υπηρεσιών παίρνει άριστα.
Μερικές φωτογραφίες από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου :

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

και την γύρω περιοχή :

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

πρόκειται για ένα καθαρά τουριστικό μέρος, θυμίζει έντονα Ελλάδα (εκτός των τιμών) και Ανατολή ταυτόχρονα αφού για οποιαδήποτε εμπορική συναλλαγή το ...."παζάρι", αποτελεί προϋπόθεση. Σχεδόν όλοι μιλούν Ελληνικά και γενικά η ατμόσφαιρα είναι πολύ φιλική και ευγενική συνάμα.


Σε απόσταση 100 Km (1½ ώρας περίπου ) από την Κρήνη, βρίσκεται η Σμύρνη. Σύγχρονη μεγαλούπολη, (η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας και το σημαντικότερο εμπορικό λιμάνι της) που λίγα θυμίζουν το μεγαλείο και την αίγλη άλλων εποχών. Η Γκιαούρ Ιζμίρ (= η Σμύρνη των απίστων, όπως την αποκαλούσαν οι Τούρκοι της εποχής) ανήκει στην Ιστορία. Το άλλοτε σημαντικό πνευματικό και εμπορικό κέντρο της χερσονήσου της Ερυθραίας και της αρχαίας Ιωνίας υπάρχει μόνο στις μνήμες μας. Στην πόλη πριν την καταστροφή της το 1922, υπήρχαν πολύ σημαντικά νοσοκομεία και εκπαιδευτικά ιδρύματα όπως η «Ευαγγελική Σχολή» , χρονολογούμενη από το 1717, που σήμερα στεγάζει Τουρκικό γυμνάσιο καθώς και 16 ορθόδοξοι χριστιανικοί ναοί με σημαντικότερο τον Μητροπολιτικό ναό της Αγ. Φωτεινής (που καταστράφηκε ολοσχερώς –στην κυριολεξία- από τους Τούρκους).
Στην τεράστια σε έκταση, ολοσχερώς καμένη, περιοχή των άλλοτε έξι κραταιών ελληνικών συνοικιών, και κάποιων τμημάτων άλλων παλαιών συνοικιών εκτείνεται σήμερα το περίφημο πολιτιστικό πάρκο της Σμύρνης, έκτασης 300.000 τ.μ. που αποτελεί μικρογραφία του πάρκου της Μόσχας.
Τουριστική ατραξιόν αποτελεί η αγορά της παλιάς πόλης , (αντίστοιχη της σκεπαστής αγοράς της Κωνσταντινούπολης) με τα άπειρα στενά και δαιδαλώδη σοκάκια της και τους Τούρκους έμπορους να προσπαθούν, με κάθε τρόπο, να σου πουλήσουν την ......επώνυμη "μαϊμού" πραμάτεια τους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Η αντίστοιχη Σχολή Ικάρων της Τουρκίας (στην νότια είσοδο της πόλης).
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

και δύο πανοραμικές απόψεις της Σμύρνης :

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Και επειδή θα πρέπει να θυμόμαστε και να σεβόμαστε την ιστορία μας, θα κλείσω αυτό το πρώτο μέρος με δύο video με μνήμες από την καταστροφή της Σμύρνης το 1922 :




και ένα σύνδεσμο με ανατριχιαστικά ιστορικά στοιχεία για την καταστροφή και τα γεγονότα εκείνων των ημερών :

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Καλό βράδυ. Συνεχίζεται.......

ΜΕΡΟΣ Β' (προτελευταίο)
Σαν προτάσεις αξιοθέατων στην Σμύρνη (εκτός της παλιάς αγοράς) είναι :
-η πλατεία του Διοικητηρίου (Κονάκι) με το επιβλητικό άγαλμα του Ατατούρκ (που εντελώς «συμπτωματικά» έχει προτεταμένο το χέρι του δείχνοντας προς το Αιγαίο),
-μια βόλτα στην νέα παραλία (που μου θύμισε έντονα την παραλία της Θεσ/νίκης μας) με τα καραβάκια που πηγαινοέρχονται στους οικισμούς του κόλπου της Σμύρνης ,
-μια επίσκεψη στα καφέ του «Βελούδινου λόφου» (Καντιφέ Καλέ) με την ωραία θέα στο Αιγαίο μας και
-ένας περίπατος στα πλακόστρωτα δρομάκια της Πούντας, με άρωμα ανατολής
ίσως αξίζουν λίγο από τον χρόνο σας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Το άγαλμα του Κ. Ατατούρκ
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Η πλατεία Διοικητηρίου
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Το παν/μιο της Σμύρνης
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Στα σοκάκια της Πούντας


Η Σμύρνη, σε γενικές γραμμές, οφείλω να ομολογήσω μας γέμισε με ανάμικτα συναισθήματα και κυρίαρχο την απογοήτευση.
Έχοντας διαβάσει αρκετά για την περίοδο της ακμής της, περιμέναμε να βρούμε κάποια απομεινάρια Ελληνισμού. Επί ματαίων όμως. Η παρουσία των Ελλήνων στη Σμύρνη φαίνεται πως τερματίστηκε με το ολοκαύτωμα του 1922, ύστερα από χιλιάδες χρόνια πολιτισμού. Οι Τούρκοι φρόντισαν να σκεπάσουν τα πάντα με γιγάντια κτίρια πολυκατοικιών και γραφείων κάθε είδους και γούστου και με χιλιάδες τόνους μπετόν που έπεσαν, λες και ήθελαν να σκεπάσουν την ενοχή και να εξαφανίσουν τη μνήμη.
Με αυτές τις σκέψεις πήραμε τον δρόμο της επιστροφής προς την Κρήνη, αναβάλλοντας το πρόγραμμα μας, που προέβλεπε επίσκεψη και στα γειτονικά χωριά του Κορδελιού και της Μενεμένης στα περίχωρα. της Σμύρνης.

Στην επιστροφή, μιας και ήταν πάνω στον δρόμο μας ( περίπου 40 Km δυτικά της Σμύρνης), κάναμε μια στάση στην παραλία των Βουρλών (Urla), να επισκεφθούμε το σπίτι που γεννήθηκε και έζησε ο Γ. Σεφέρης (σήμερα έχει γίνει ξενοδοχείο).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πρόκειται για ένα ήσυχο παραδοσιακό χωρίο, παρότι στην περιφέρεια του υπάρχουν πολλές νεόκτιστες παραθεριστικές κατοικίες των εύπορων γειτόνων μας. Στο παρελθόν αποτελούσε σημαντικό εμπορικό λιμάνι των Κλαζομενών.
Αξιοθέατο του χωριού αποτελεί και το καφενείο του Μουσταφά, το οποίο διατηρεί αναλλοίωτη την φυσιογνωμία του από τα χρόνια που το επισκέπτονταν για καφέ ο ποιητής μας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο συγκεκριμένο χωριό γεννήθηκε και η λιγότερο γνωστή μας, Φιλιώ Χαϊδεμένου, η οποία αφιέρωσε όλη την ζωή της προσπαθώντας να κρατήσει ζωντανή την πολιτισμική παράδοση των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.
Και μερικές ακόμα φωτογραφίες από τα Βουρλά :

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Τελευταία στάση πριν την επιστροφή μας στο ξενοδοχείο ήταν στα Αλάτσατα (Alacati) 8 Km Ν.Α. από την Κρήνη. Το χαρακτηριστικό του ότι είναι κτισμένο σε μια λουρίδα στεριάς που προχωρά μέσα στην θάλασσα και από τις δύο πλευρές του (βόρεια και νότια) απέχει περίπου 500m. από αυτήν. Για την ετυμολογία του ονόματος του χωριού υπάρχουν δύο θεωρίες :
- Η πρώτη ότι προέρχεται από την λέξη άλας (αλάτι) και
- Η δεύτερη ότι μετά από την μετατροπή του ναού του Αγ. Γεωργίου, από τους Τούρκους, σε τέμενος, κάθε βράδυ στο προαύλιο της εκκλησίας εμφανίζονταν ένα πολύχρωμο άλογο ( στα τουρκικά alaca = ποικιλόχρωμος, παρδαλός, at = άλογο, alaca + at = ποικιλόχρωμο άλογο)

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μέχρι και το 1922 ήταν αμιγώς Ελληνικό Ορθόδοξο χωριό και από τα σημαντικότερα αγροτικά κέντρα των Μικρασιατικών παραλίων, με κύριες καλλιέργειες την αμπελουργία, την παραγωγή λαδιού και γλυκάνισου και έντονη εξαγωγική δραστηριότητα στην Ευρώπη.
Εδώ τα Ελληνικά σπίτια παραμένουν όρθια και αγέρωχα με «διαφορετικούς» όμως ιδιοκτήτες και η εκκλησία του Αγ. Γεωργίου στην κεντρική πλατεία ......έχει γίνει τζαμί. Τα στενά σοκάκια του χωριού έχουν έντονα γραφικό χρώμα, αρώματα άλλης εποχής και τα κατακλύζει πλήθος κόσμου με πολλούς Έλληνες επισκέπτες.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Και η εκκλησία του Αγ. Γεωργίου σήμερα :

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Φεύγοντας από το χωριό, προσπαθήσαμε να βρούμε ένα οπωροπωλείο, όπως μας είχαν πει, που βρίσκεται λίγο έξω από την Κρήνη, στο δρόμο για Αλάτσατα και έχει τουριστικό ενδιαφέρον από το γεγονός ότι ο Τούρκος ιδιοκτήτης του δεν έχει τιμές πάνω στα προϊόντα του και τα τιμολογεί ανάλογα με το τι μάρκα αυτοκίνητο σταματά για ψώνια (ακριβό αυτοκίνητο = ακριβές τιμές, κοκ) και ακολουθεί ένα .....ασύλληπτο παζάρι τιμών .......που θυμίζει κωμική ταινία. Δυστυχώς δεν μας επέτρεψε φωτογραφίες, αλλά αν βρεθείτε προς τα εκεί ρωτήστε να τον βρείτε. Είναι πασίγνωστος !!!

Η μέρα έκλεισε με ένα μπάνιο στην πισίνα του ξενοδοχείου (καθότι η παραλία ήταν κλειστή ???? λόγω του προχωρημένου της ώρας) :

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Συνεχίζεται.........

ΜΕΡΟΣ Γ’ (τελευταίο)

Την προτελευταία ημέρα της παραμονής μας στα Μικρασιατικά παράλια, είχαμε κανονίσει μέσω του ξενοδοχείου, μιά εκδρομή με γκρούπ στην Αρχαία Έφεσσο.
Από την Κρήνη (Τσεσμέ) απέχει περίπου 160 Km με Ν.Α. κατεύθυνση και βρίσκεται κοντά στην Νεάπολη ή Νέα Έφεσο (γνωστή ως Κουσάντασι στα Τούρκικα), απέναντι από την Σάμο.

Εκ προοιμίου ζητώ την κατανοήση σας για την ακολουθούσα παρένθεση, που περιέχει κουραστικές ιστορικές λεπτομέρειες, αλλά αποτελεί προσωπική εμπειρία και την θεώρησα σημαντική, απαραίτητη και μια εικόνα του τι σημαίνει απαράδεκτη ιστορική προπαγάνδα, καθώς και μια καλή ευκαιρία για ένα φρεσκάρισμα γνώσεων.

Το γκρούπ ήταν αγγλόφωνο (θα καταλάβετε στην συνέχεια γιατί αυτή η λεπτομέρεια) και αποτελείτο κυρίως από αγγλόφωνους υπερατλαντικούς πολίτες.
Αφού τακτοποιηθήκαμε στο λεωφορείο και μας καλημέρισε και καλωσόρισε ο αγγλόφωνος Τούρκος διερμηνέας, άρχισε τα βασανιστήριο.
Αφού άκουσα, «βράζοντας», ότι ο Όμηρος ήταν Τουρκικής καταγωγής, ότι ο χώρος της Εφέσσου που θα επισκεπτόμασταν αποτελεί πολιτιστική κληρονομιά των Οθωμανών στις επόμενες γενιές και έχοντας την σύζυγο μου να προσπαθεί να με ηρεμήσει να μην του ορμήσω και τον κουμπάρο μου με την γυναίκα του να μου μιλάνε για να μην τον ακούω, εκεί που δεν κρατήθηκα πλέον, ήταν όταν ανέφερε ότι παλαιά στην περιοχή έμεναν και κάτοικοι Ελληνικής καταγωγής που αναγκάστηκαν να «εγκαταλείψουν» την περιοχή μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 1922.
Προσπαθώντας όσο πιο ήρεμα μπορούσα, τον διέκοψα και του εξήγησα
- ότι οι καταστροφικές πυρκαγιές του 1922 δεν ήταν κάτι άλλο παρά μια καθαρή γενοκτονία και ένα ολοκαύτωμα , αποτέλεσμα ενός ανηλεούς πολέμου μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων και αρκετών εκατέρωθεν λαθών,
- ότι οι Οθωμανοί ως φύλο εμφανίζονται στην περιοχή του Εσκί-Σεχήρ στην κεντροδυτική Τουρκία μετά τον 9ο-10ο αι. μ.Χ. και την εισβολή των Σελτζούκων-Τούρκων, προερχόμενοι από τον Άνω Ευφράτη και άρα δεν μπορεί να οικειοποιούνται προγενέστερα γεγονότα,
- ότι η περιοχή από αρχαιοτάτων χρόνων κατοικούνταν από τους Ίωνες και σ’ αυτούς οφείλεται αυτή η πολιτιστική κληρονομιά και
- ότι για τον Όμηρο μπορεί να υπάρχουν αμφιγνωμίες για την καταγωγή του (Χίος ή Σμύρνη) αλλά ουδείς αμφισβητεί ότι επρόκειτο για Έλληνα Ιωνικής καταγωγής κάτι που αποδεικνύεται από τα ίδια τα έπη του, όπου επικρατεί η Ιωνική διάλεκτος.
Μετά μια σύντομη αλλά αισθητή παύση του διερμηνέα και αφού είχε αλλάξει αρκετά χρώματα με ρώτησε (στα Ελληνικά) αυτή την φορά (ενώ όλη η προηγούμενη συνομιλία ήταν στα Αγγλικά) αν είμαι Έλληνας και μετά την καταφατική απάντηση μου αρκέστηκε απλά να πει : ότι συνήθως οι Έλληνες ξεναγούνται με Ελληνόφωνα γκρούπ. ……Τα συμπεράσματα δικά σας !!!!!!.

Και μετά απ’ αυτήν την …..«σύντομη», αλλά ουσιαστική παρένθεση, επιστρέφουμε στο κυρίως θέμα μας.

Σύμφωνα με τις ανασκαφές η Έφεσος ιδρύθηκε τον 10ο αι. π.Χ. ως Ιωνική αποικία από τον Άνδροκλο (αν και υπάρχουν στοιχεία που μαρτυρούν ύπαρξη ζωής από την Νεολιθική εποχή).
Κατά μια άλλη μαρτυρία - μύθο ιδρύθηκε από τις Αμαζόνες.

Ο Λυδός βασιλιάς Κροίσος χρηματοδότησε και έχτισε το Αρτεμίσιο ( Ναό της Εφεσίας Αρτέμιδος) προς τιμήν της θεάς Αρτέμιδος, που αποτελούσε ένα από τα 7 θαύματα της αρχαιότητος.
Λέγεται μάλιστα ότι ο ναός αυτός κάηκε το βράδυ που γεννιόνταν ο Μέγας Αλέξανδρος γιατί η θεά απουσίαζε παρευρισκόμενη στην Πέλλα.

Η Έφεσος αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα οικονομικά και πολιτιστικά κέντρα της αρχαιότητος, αλλά και μία κοινωνία πρότυπο, όπου πρωταρχικό ρόλο έπαιζε η εκπαίδευση και η παιδεία των πολιτών, ενώ σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες υπήρξε και το προπύργιο των δικαιωμάτων των γυναικών (…..Σίσσυ, το τελευταίο είναι αφιερωμένο σε σένα και όλο το «ασθενές» φύλο !!!!!!!).

Η ιστορία της μέχρι τον 15ο αιώνα μ.Χ. όπου εγκαταλείφθηκε οριστικά, υπήρξε με αρκετές εναλλαγές κατακτητών (Πέρσες, Μ. Αλέξανδρος, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί και τελευταίοι οι Οθωμανοί).

Σύμφωνα με την παράδοση στην πόλη έζησε ο Απόστολος Παύλος, καθώς και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης και ήταν η πόλη που απεβίωσε η Θεοτόκος.

Η είσοδος στο αρχαιολογικό χώρο γίνεται από την πύλη της Μαγνησίας, που βρίσκεται ψηλά στον λόφο και ακολουθείς την οδό Κουρητών κατηφορικά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Το βουλευτήριο (κοντά στην πύλη της Μαγνησίας)
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Η Βουλή ή Πρυτανείο
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Το μνημείο του Μέμμιου (εγγονού του Σύλλα)
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Η φτερωτή θεά Νίκη που στο αριστερό της χέρι κρατά ένα δάφνινο στεφάνι και στο δεξί της ένα φτερό για να γράψει το όνομα του νικητή.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Η οδός Κουρητών και στο βάθος η βιβλιοθήκη του Κέλσου.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Η κρήνη του Αδριαννού (με ύψος 12 μέτρα)
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Ο ναός του Αδριαννού
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Τα δημόσια αποχωρητήρια της εποχής
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Η περίφημη βιβλιοθήκη του Κέλσου
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Αποτύπωμα ποδιού που έδειχνε τον δρόμο για τον "οίκο του έρωτα" (πορνείο της εποχής)
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Η εμπορική αγορά
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Το αρχαίο θέατρο, χωρητικότητος 25.000 ατόμων, που ακόμα και σήμερα δίνονται συναυλίες και παραστάσεις.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Η οδός του λιμανιού (530μ. μήκος και 11μ. πλάτος) ή Αρκαδιανή οδός (γιατί επισκευάστηκε από τον αυτοκράτορα Αρκάδιο. Οδηγούσε στο λιμάνι αλλά μετά από σεισμούς τον 3ο αι. μ.Χ. και συνεχείς προσχώσεις του ποταμού, σήμερα απέχει 10 χιλιόμετρα. Εμπρός και δεξιά φαίνεται το Γυμνάσιο.

Αυτά από την σύντομη επίσκεψη μας στα Μικρασιατικά παράλια.
Γεγονός είναι ότι το ταξίδι αυτό μας γέμισε με ανάμικτα συναισθήματα και μας πλημμύρισε με το άρωμα αλησμόνητων πατρίδων (το τελευταίο χωρίς καμμία απολύτως εθνικιστική διάθεση).
Καλό βράδυ !!!



Το θέμα, που μόλις διαβάσατε, είναι κλειδωμένο.

Αν έχετε κάποιες απορίες, ή θέλετε περισσότερες διευκρινήσεις, σχετικά με αυτό το ταξίδι …
... μπορείτε να τις γράψετε εδώ ... [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]...
... και θα υπάρξει ανταπόκριση, το ταχύτερο δυνατόν.

Σας ευχαριστούμε.