Άγιο Όρος, ....εκεί που ο χρόνος κυλά διαφορετικά.

από **Georgedim** Τετ 14 Οκτ 2015 - 23:21

Πριν από λίγες ημέρες επιστρέψαμε, …για 4^η συνεχή χρονιά εφέτος, από αυτόν τον παγκοσμίως μοναδικό & ιδιαίτερο χώρο, όπου έχει καταφέρει μέσα στην χιλιόχρονη και πλέον ιστορία του, να έχει υπερβεί τα στενά γεωγραφικά όρια του «τόπου» και να αποτελεί πλέον έναν «τρόπο ζωής».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μέσα από αυτές τις λίγες επισκέψεις μου στο Όρος, μπορώ πλέον να πω με σιγουριά, ότι η εμπειρία της επίσκεψης στον τόπο αυτό αποτελεί ένα εντελώς διαφορετικό ταξίδι, …χωρίς υπερβολή ένα ταξίδι στο συνοριακό σταθμό του σύγχρονου κόσμου μας, μιας και σε κάθε επίσκεψη σου νοιώθεις να περνάς τις χρονοπύλες του κοσμικού αλλά θεοκρατικού Βυζαντίου, …που αν και καταλύθηκε αιώνες πριν, άφησε ένδοξη παρακαταθήκη την Αθωνική Πολιτεία, που ζει και κινείται σε διαφορετικούς ρυθμούς και παλμό από τον υπόλοιπο σύγχρονο κόσμο.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Για το λόγο αυτό επέλεξα αυτόν τον τίτλο, …για το φετινό οδοιπορικό μας, στη συνέχεια του οποίου θα προσπαθήσω ….όσο βεβαίως αυτό είναι δυνατόν, να περιγράψω μέσα από εικόνες και κείμενο, βιώματα, σκέψεις και συναισθήματα όσων εφέτος είδα, άκουσα, με εντυπωσίασαν, με προβλημάτισαν ή και με ξένισαν.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ακόμη λοιπόν μια χρονιά αξιωθήκαμε, η ίδια παρέα, να βαδίσουμε στα ξεχασμένα πια μονοπάτια του, να γευτούμε τα αρώματα του, να νοιώσουμε την ανιδιοτελή φιλοξενία των μοναχών του, να θαυμάσουμε τους ανεκτίμητους θησαυρούς του, να απολαύσουμε ξανά τις αξημέρωτες κατανυκτικές θείες λειτουργίες, την περιρρέουσα μυστηριακή ατμόσφαιρα, είχαμε και πάλι την ευκαιρία να συζητήσουμε με κάποιους «φωτισμένους» γέροντες μοναχούς για όσα μας απασχολούν και μας βασανίζουν στην «συνήθη» καθημερινότητα μας και να ακούσουμε τα ήρεμα, απλά λόγια και συμβουλές τους, όπου αληθινά κάποιες φορές σε κεντρίζουν, σε προβληματίζουν, σε κάνουν να συλλογιστείς, να αναρωτηθείς, ενδεχομένως και να επαναπροσδιορίσεις, …όπως έχω ξαναγράψει, κάποιες «κοσμικές» μας προτεραιότητες και στο τέλος να αποφορτιστείς ….κατά το δυνατόν, από περιττά βάρη.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Έχοντας αναλύσει διεξοδικά, στα προηγούμενα τρία οδοιπορικά μας, το εθιμικό και τελετουργικό του Αγίου Όρους, τους διάφορους τύπους μοναστικών σχηματισμών που έχει, τον τρόπο και τους λόγους που πιθανά οδηγήσουν κάποιον να το επισκεφθεί, καθώς και τις πιθανές εμπειρίες που μπορεί να αποκομίσει ένας προσκυνητής ή επισκέπτης αν θέλετε, ανεξαρτήτως του λόγου που αποφασίζει να το επισκεφθεί, στο παρόν οδοιπορικό θα κάνουμε, ….κατά το δυνατόν, μια σύντομη ανάλυση της ιστορίας και κάποιων θρύλων των μονών που επισκεφτήκαμε εφέτος, με παράθεση πολλών αντιπροσωπευτικών ταξιδιωτικών φωτογραφιών καθώς, ….όπως ήδη προείπα και κάποιων προσωπικών σκέψεων και εντυπώσεων.

Στο φετινό πρόγραμμα επισκεφθήκαμε και προσκυνήσαμε συνολικά 5 μοναστήρια (τις Ι.Μ. Χιλανδαρίου, Εσφιγμένου, Βατοπεδίου, Κουτλουμουσίου, Ξηροποτάμου), καθώς δύο σκήτες την σκήτη Αγ. Ανδρέα Καρυών και την σκήτη Παναγούδα, όπου έζησε ο Άγιος Παϊσιος.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο καιρός και πάλι με το μέρος μας, το ταξίδι μέχρι την Ουρανούπολη πολύωρο αλλά ευχάριστο, οι σταθμοί διοδίων ….συνεχώς αυξανόμενοι (σε αριθμό και κόστος), αλλά οι προσκυνητές λιγότεροι από κάθε άλλη χρονιά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Διανυκτέρευση στη Ουρανούπολη και το επόμενο πρωϊ αναχώρηση με το F/B για τον αρσανά (=μικρό λιμάνι) της Ι.Μ. Χελανδαρίου (Γιοβάνιτσα), τον πρώτο αρσανά που συναντάμε στο ταξίδι μας προς τη Δάφνη (το επίνειο των Καρυών, της πρωτεύουσας του Όρους).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Συνεχίζεται ........

από **Georgedim** Κυρ 18 Οκτ 2015 - 23:34

ΜΕΡΟΣ Β’

Από την Ουρανούπολη μέχρι τον αρσανά της Ι.Μ. Χιλανδαρίου χρειαστήκαμε 55 λεπτά με το F/B. Οι γλάροι ακούραστοι συνοδοί στο θαλάσσιο ταξίδι μας, εντυπωσιάζουν με το ατάραχο πέταγμα & τα καταδρομικά μακροβούτια τους, προσβλέποντας καρτερικά σε λίγη τροφή.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η σέρβικη μονή Χιλανδαρίου, απέχει 8,5 χλμ. από τον αρσανά Γιοβάνιτσα, ακολουθώντας ανηφορικό χωματόδρομο με πολλές στροφές, που περνά από την περιοχή «Ταυροκάλυβα», όπου εδώ βρίσκονταν οι στάβλοι από τους ταύρους που εκτρέφονταν παλαιότερα στον Άθω. Φτάνοντας στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής η θέα και προς τις δύο ακτές της Αθωνικής χερσονήσου είναι μοναδική.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σύμφωνα με τον χάρτη, ολόκληρη η περιοχή βορείως του σημείου αυτού ονομάζεται «Πρώτο νερό», είναι κατάφυτη από αμπελώνες και ελιές και εδώ λέγεται πως είχε στρατοπεδεύσει ο Σέρβος κράλης ( = ηγεμόνας) Στέφανος Δουσάν τον 14^ο αιώνα, προσπαθώντας να αποφύγει την επιδημία πανώλης που μάστιζε εκείνη την εποχή τα Βαλκάνια. Είχε φέρει όμως μαζί και τη γυναίκα του παραβιάζοντας έτσι για πρώτη φορά από το 539 μ.Χ., το Άβατο του Όρους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σε όλη τη διαδρομή συναντάμε πετρόχτιστους οριοδείκτες, που στην Αθωνική διάλεκτο ονομάζονται «λαυράτα» και αποτελούν τα κτηματικά σύνορα των κυρίαρχων μονών.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η Ι.Μ. Χιλανδαρίου βρίσκεται σε μια κατάφυτη περιοχή βορειοανατολικά της Αθωνικής χερσονήσου, αθέατη από τη θάλασσα και αποτελεί την 4^η μονή στην ιεραρχία, σύμφωνα με το τυπικό κατάταξης των αγιορείτικων μονών.
Αποτελεί αμιγώς Σέρβικο μοναστήρι και θεωρείται για τους Σέρβους η Κιβωτός της Πίστης αλλά και της Εθνικής τους κληρονομιάς, χαρακτηρισμένο ως «η Αγία και μεγάλη των Σέρβων Λαύρα», λόγω της τεράστιας συμβολής του στην διαμόρφωση της παιδείας και της πνευματικότητας, μέσα στο διάβα της ιστορίας τους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Για το όνομα του μοναστηριού έχουν προταθεί πολλές ετυμολογίες, άλλες ευφάναταστες, άλλες ανακριβείς. Θεωρούν ότι το όνομα αποτελεί παράφραση του «χίλιοι + άνδρες», ή του «χίλιοι + αντάρα», ή από το «Χελάνδιο» που ήταν είδος βυζαντινού πλοίου.

Το παρεκκλήσι του Αγ. Τρύφωνα, χρονολογείται από το 1620 μ.Χ., βρίσκεται έξω από τη μονή (κοντά στο κοιμητήριο) :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο κοιμητηριακός ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η επικρατέστερη παράδοση αναφέρει ότι περί τον 10^ο αιώνα μ.Χ., χτίστηκε στη περιοχή ένα μονύδριο (= πολύ μικρή μονή), από τον Έλληνα λόγιο μοναχό Γεώργιο Χελανδάριο, εξ ου και το όνομα της. Λόγω των πειρατικών επιδρομών και της λειψανδρίας, η μονή ερήμωσε και εγκαταλείφθηκε για αρκετά χρόνια. Το 1169 μαρτυρείται σε έγγραφα η τελευταία γραπτή εμφάνιση της μονής.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πολύ αργότερα τον 12^ο αιώνα ήρθαν και ασκήτευσαν στο Όρος, δυο μοναχοί που έμελλε να γίνουν οι μεγαλύτερες και πλέον προσφιλείς μορφές της Σερβικής Ορθοδοξίας.

Πρόκειται για τον Όσιο Συμεών τον Mυροβλήτη και τον δευτερότοκο γιο του Όσιο Σάββα (τον πρώτο Αρχιεπίσκοπο της Σερβίας), που είχε προηγηθεί του πατέρα του στην ασκητική ζωή στο Άγιο Όρος, ήδη από την ηλικία των 16 ετών.

Η είσοδος της μονής :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο μοναχός Συμεών, αρχικά υπήρξε βασιλιάς των Σέρβων με το κοσμικό όνομα Στέφανος Α' Νεμάνια (ή Νεεμάν σύμφωνα με τους Βυζαντινούς), με έντονη φιλανθρωπική δράση και ο οποίος παραιτήθηκε αυτοβούλως από τον βασιλικό θρόνο και αναχώρησε για το Άγιο Όρος, όπου μαζί με τον γιο του, μοναχό Σάββα, πού όπως προείπαμε ήδη βρίσκονταν μοναχός στο Όρος, προσέφεραν σημαντική οικονομική βοήθεια και στήριξη, σε πολλές μονές του Αγίου Όρους (Ι.Μ. Βατοπεδίου, Ι.Μ. Ιβήρων, Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας κλπ).

Εξωτερική άποψη της μονής με τον πύργο του Αγ. Σάββα (αριστερά) :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όταν πληροφορήθηκαν λοιπόν για την κατεστραμμένη τότε μονή του Χελανδαρίου, θέλησαν να την ξανακτίσουν και να την προσφέρουν στην Θεοτόκο, κάνοντας τη μόνιμο τόπο εγκαταβιώσεως των συμπατριωτών τους μοναχών προς πνευματική ενίσχυση του λαού τους.

Λεπτομέρειες από το εσωτερικό της εισόδου :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η περιοχή τότε ονομάζονταν «Μελισσομάνδριο του Χελανδαρίου», επειδή εκεί υπήρχαν πολλά μελίσσια, που ανήκαν στη μονή Βατοπαιδίου. Αρχικά ο ηγούμενος και η αδελφότητα της μονής Βατοπεδίου αντέδρασαν σε αυτήν την πρόταση των δύο μοναχών, την οποία τελικά απεδέχθησαν εκτιμώντας τις πολλές δωρεές που είχαν κάνει ο Σάββας και ο Συμεών στο Βατοπέδι.

Η είσοδος, από το προαύλιο, σήμερα :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η είσοδος πριν την πυρκαγιά του 2004 :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η είσοδος στην πυρκαγιά του Μαρτίου 2004 :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η Σερβική κυριαρχία στη μονή, επικυρώθηκε τελικά με χρυσόβουλο του Βυζαντινού αυτοκράτορα Αλέξιου Γ’ το 1198 μ.Χ. και από τότε οι μονές Βατοπεδίου και Χελανδαρίου θεωρούνται αδελφές μονές.
Με τις ακούραστες και άοκνες προσπάθειες των δύο αυτών ευπατριδών μοναχών η μονή Χελανδαρίου εξελίχθηκε στο πρώτο πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο ολόκληρου του Σερβικού έθνους, στο πρώτο διδακτήριο γραμμάτων & τεχνών και βοήθησε σημαντικά στην ενίσχυση του εθνικού πολιτισμού των Σέρβων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το καθολικό (= κεντρικός ναός) της μονής, είναι από τα παλαιότερα του Όρους, χρονολογείται από το 12^ο αιώνα και είναι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου.
Στη δεξιά είσοδο του ναού, βρίσκεται ο αρχικός τάφος του Αγίου Συμεών και πάνω από αυτόν βρίσκεται από το 1973 επάργυρη σαρκοφάγος (η παλαιά ξύλινη σαρκοφάγος φυλάσσεται στο σκευοφυλάκιο της μονής). Τα ιερά λείψανα του Άγιου Συμεών, έχουν όμως μεταφερθεί στη μονή Στουντένιτσα στην Σερβία, που απετέλεσε τη μονή που αρχικά μετανόησε και εκάρει μοναχός ο Άγιος, όπου και φυλάσσονται μέχρι σήμερα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο νάρθηκα (= πρόναος) του καθολικού βρίσκεται κρεμασμένο το πολύτιμο λάβαρο Χορούγκβα (Horougva), αφιέρωση του βασιλιά της Σερβίας Αλεξάνδρου Α΄ Οβρένοβιτς τον 19^ο αιώνα, που όριζε ετήσια επιχορήγηση, για την επάνδρωση με μοναστικό δυναμικό από τη Σερβία, μιας και εκείνη την εποχή στη μονή δεν υπήρχε ούτε ένας Σέρβος μοναχός.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Βορείως του καθολικού, εκατέρωθεν της φιάλης Αγιασμού (= περιστήλο θολωτό κτίσμα, που χρησιμεύει για τον Αγιασμό των υδάτων των Θεοφανείων), βρίσκονται δύο τεράστια αιωνόβια κυπαρίσσια, όπου σύμφωνα με την παράδοση υπάρχουν εκεί από την ίδρυση της μονής (=κτητορικά) και τα οποία χρησιμοποιήθηκαν σε περιόδους πειρατικών επιδρομών για τη φύλαξη των θησαυρών της μονής, που τους τοποθετούσαν σε ραφάκια γύρω από τον κορμό και μέσα στο πυκνό φύλλωμα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αντιθέτως στη νότια πλευρά του καθολικού βρίσκεται το πηγάδι του Αγίου Συμεών με το θαυματουργό αιωνόβιο κλήμα, που πιστεύεται πως τα σταφύλια του θεραπεύουν την ατεκνία και τη στειρότητα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σημαντικότατο κειμήλιο της Μονής είναι η ταξιδεμένη και θαυματουργός εικόνα της Παναγίας της Τριχερούσας, που αποτελούσε οικογενειακό κειμήλιο του μεγάλου θεολόγου και υμνωδού της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, Αγίου Ιωάννη Δαμασκηνού, ο οποίος έζησε τον 7^ο αιώνα μ.Χ. στη Δαμασκό της Συρίας (εξ ου και το προσωνύμιο Δαμασκηνός).
Η εικόνα απεικονίζει την Παναγία στην κλασική απεικόνιση της με τον Ιησού στα δεξιά της, με τη διαφορά όμως πως κάτω από δεξί χέρι της, στην αριστερή πλευρά της εικόνας (όπως την κοιτάμε) υπάρχει ένα ακόμη χέρι.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Είναι η πλέον άριστα διατηρημένη Βυζαντινή εικόνα της Θεοτόκου και στη χρυσή επικάλυψη της υπάρχουν περίπου 5000 πολύτιμοι λίθοι.

Πιστό αντίγραφο της εικόνας, από το Ι.Ν. Αγ. Κωνσταντίνου & Ελένης στον Πειραιά :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο σημείο αυτό θεωρώ σκόπιμο να κάνουμε μια μικρή παρένθεση – αναφορά στους θρύλους - παραδόσεις, που συνοδεύουν αυτή την εικόνα, …υπό το πρίσμα ότι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εθνικής-πολιτιστικής μας κληρονομιάς, …καθώς και των θρησκευτικών μας παραδόσεων, …παραδεχόμενοι πως μπορεί μεν να είναι υφασμένοι από την ύλη των ονείρων, …έχουν όμως τους δικούς τους κώδικες και τη δική τους σημασία, είτε αυτή η σημασία είναι αλληγορική, είτε φανταστική, …σίγουρα όμως είναι διδακτική.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ως εκ τούτου αξίζει να τους γνωρίσουμε ή να τους θυμηθούμε, μιας και κρύβουν τη δική τους ιδιαίτερη σοφία, …έχουν μέσα τους σαν κατακάθι παλαιές εμπειρίες ανθρώπων & ιστορικά γεγονότα, πολλές φορές ανεξήγητων με την κοινή λογική, …σαν ένα ιδιαίτερο είδος ιστορίας, που προσπαθεί να ερμηνεύσει κάποιες όψεις του κόσμου που μας περιβάλλει, καθώς και των γεγονότων που έχουν συμβεί, ….με το δικό τους απλοϊκό και συμβολικό τρόπο.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σύμφωνα με την παράδοση λοιπόν, ο Ιωάννης ήταν ευσεβής Χριστιανός, αλλά και σύμβουλος του Χαλίφη της Συρίας, για θέματα που αφορούσαν τον χριστιανικό πληθυσμό.
Οι θέσεις του στην περίοδο της εικονομαχίας κατά των εικονομάχων, προκάλεσαν την αντίδραση του Βυζαντίου και του ιδίου του Αυτοκράτορα Λέοντος Γ’ του Ισαύρου. Αποτέλεσμα ήταν να στηθεί πλεκτάνη σε βάρος του, να τον συκοφαντήσουν στον Χαλίφη, να συλληφθεί και τελικά να διαταχθεί από τον Χαλίφη του κόψουν το χέρι, όπως κι έγινε.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μπροστά σε αυτήν την εικόνα της Παναγίας, λέγεται πως ο Ιωάννης προσευχόταν συνεχώς ικετεύοντας την Θεοτόκο να τον θεραπεύσει. Γονατισμένος μπροστά στο εικόνισμα, είχε κοντά του το ακρωτηριασμένο μέλος και όπως προσευχόταν με ένταση, εξουθενωμένος από την αιμορραγία αποκοιμήθηκε.

Το επόμενο πρωί, όταν ξύπνησε το χέρι του είχε θεραπευτεί. Θέλοντας να ευχαριστήσει την Παναγία, έφτιαξε ένα ασημένιο αντίγραφο του κομμένου του χεριού και το εναπέθεσε στην εικόνα (όπως ακριβώς τα τάματα που αφιερώνουμε σήμερα).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Από τότε έμεινε στην εικόνα και κατ’ επέκταση στην Παναγία το προσωνύμιο «Τριχερούσα».
Μετά από αυτό το θαύμα, ο Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός αναχώρησε στη Μονή του Αγίου Σάββα στη Παλαιστίνη, παίρνοντας μαζί του τη θαυματουργή εικόνα, όπου και έζησε το υπόλοιπο της ζωής του, αφήνοντας εντολή μετά θάνατον η εικόνα να δοθεί στον πρώτο επίσκοπο με το όνομα Σάββας, που θα επισκέπτονταν το μοναστήρι.

Αυτό έγινε και όταν ο μοναχός Σάββας από το Χιλανδάρι επισκέφθηκε τον 12^ο αιώνα, τη μονή της Παλαιστίνης, του δωρήθηκε η εικόνα την οποία και μετέφερε στην Ι.Μ. Χιλανδαρίου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η ιστορία όμως δεν τελειώνει εδώ. Τον 14^ο αιώνα την Ι.Μ. Χιλανδαρίου επισκέπτεται ο φιλόδοξος ηγεμόνας της Σερβίας Στέφανος Δουσάν, ο οποίος αναχωρώντας από τη μονή παίρνει μαζί του, ως ευλογία, την εικόνα της Παναγίας την οποία κουβαλούσε πάντοτε μαζί του, πάνω σε ένα μουλάρι (σημειωτέον η εικόνα ζυγίζει 120 κιλά), σε όλες τις μάχες που έδινε και τελικά την αφιερώνει στη μονή Στουντένιτσας.

Επί ημερών του Δουσάν, η Σερβία γνώρισε το υψηλότερο σημείο δόξας και δύναμης από οποιαδήποτε άλλη περίοδο της και είχε καταφέρει να κυριαρχήσει στο μεγαλύτερο μέρος της Βαλκανικής χερσονήσου. Μετά το θάνατο του ξεσπούν ταραχές και αρχίζει η διάλυση της Σερβικής αυτοκρατορίας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Βούλγαροι και Οθωμανοί τον 15^ο αιώνα διεκδικούν εδαφικές εκτάσεις στα Βαλκάνια, καταστρέφοντας στο διάβα τους οτιδήποτε Σερβικό. Οι Σέρβοι μπροστά στο κίνδυνο να συληθεί η θαυματουργή εικόνα την τοποθετούν ξανά πάνω σε ένα μουλάρι και το αφήνουν ελεύθερο.

Σύμφωνα πάντοτε με την παράδοση το μουλάρι περπατώντας μόνο του μερόνυχτα, επιστρέφει την εικόνα στην Ι.Μ. Χιλανδαρίου.

Έκτοτε η εικόνα φυλάσσεται στο Ιερό Βήμα του καθολικού της μονής ως εφέστιος (= του σπιτιού, πολιούχος) εικόνα, ενώ παράλληλα θεωρείται και η Προστάτης του Σερβικού λαού. Εορτάζει στις 12/25 (με το παλαιό ημερολόγιο) Ιουλίου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πολλά χρόνια μετά όταν προέκυψε διχόνια στην αδελφότητα της μονής Χιλανδαρίου για την εκλογή νέου ηγούμενου, η εικόνα της Παναγίας Τριχερούσας, λέγεται πως μετατοπίστηκε θαυματουργά από το Ιερό Βήμα, στο στασίδι του ηγούμενου. Το γεγονός αυτό θεωρήθηκε από τους μοναχούς θείο σημάδι και έκτοτε δεν εκλέγεται ηγούμενος στο Χιλανδάρι, διότι η Παναγία κρατά τη θέση αυτή και διοικεί το μοναστήρι.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Έτσι μέχρι σήμερα, η Χιλανδαρινή αδελφότητα, ενώ ζει κοινοβιακά, στερείται Καθηγουμένου και διοικείται με το σύστημα των ιδιόρρυθμων μονών.

Από την ίδρυση της και μέχρι σήμερα η μονή πέρασε πολλές περιόδους ακμής και παρακμής, υπέστη πολλές λεηλασίες και καταστροφές από επιδρομές και πυρκαγιές, με τελευταία την πρόσφατη πυρκαγιά του Μαρτίου 2004, που κατέστρεψε σχεδόν το μισό του κτιριακού της συγκροτήματος, καίγοντας όχι μόνο κελιά μοναχών και πολύτιμους θησαυρούς αλλά και παρεκκλήσια και ιερά κειμήλια.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σήμερα, 11 χρόνια μετά την τελευταία καταστροφή της, συνεχίζονται ακόμη στη μονή οι εργασίες αποκατάστασης των κτιρίων και συντήρησης των κειμηλίων με χρήματα από δωρεές και προγράμματα της Ε.Ε..

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Εφέτος ήταν η πρώτη χρονιά μετά το 2004 όπου φιλοξενήθηκαν ξανά προσκυνητές (αποκλειστικά Σέρβοι), καθώς το αρχονταρίκι και όλη η βόρεια πτέρυγα είχαν καταστραφεί ολοσχερώς από την πυρκαγιά.

Συνεχίζεται ......

από **Georgedim** Δευ 19 Οκτ 2015 - 23:49

Maximos έγραψε:.....Φαίνεται, αρκετό το χρήμα, που στα μάτια μου ... ή όλη εικόνα, "ξεφεύγει" από το καθαρά ασκητικό πλαίσιο ...
Σίγουρα, δεν εννοώ, το καθεαυτού "στενό" και "αυστηρά" μοναχικό-ασκητικό περιβάλλον,
... αλλά έχω την εντύπωση, ότι τα "εγκόσμια", δεν είναι και τόσο απόντα ...

Μάξιμε, έχοντας συζητήσει με αρκετούς μοναχούς για το θέμα αυτό, και έχοντας περπατήσει αυτά τα τέσσερα χρόνια ένα μεγάλο μέρος των ...ξεχασμένων μονοπατιών του όρους, στην προσπάθεια μου να βιώσω όσο περισσότερο μπορώ τις "αληθινές" συνθήκες και το "γιατί" στην επιλογή ζωής αυτών των ανθρώπων, ....με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο στις παρατηρήσεις σου, ειδικά στο κομμάτι της εκκοσμίκευσης αυτού του Ιερού χώρου.

Με πρόλαβες με την τοποθέτηση σου, ....μιας και σκοπεύω να αναφερθώ διεξοδικά στην συνέχεια του οδοιπορικού μας, ….καταθέτοντας όπως πάντα προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις Embarassed

, …απ’ όσα ΕΙΔΑ να συμβαίνουν, …όσα έχω διαβάσει ότι ΠΡΕΠΕΙ να συμβαίνουν ….και την αντίφαση που εύλογα προκύπτει.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Εκ πεποιθήσεως & ιδιοσυγκρασίας προσπαθώ πάντοτε, …όσο αυτό είναι ανθρωπίνως δυνατόν Very Happy

, να μελετώ ή να ακούω τις εκάστοτε διαφορετικές θέσεις και να σκέφτομαι ....αποφεύγοντας επικίνδυνους δογματισμούς, ....ιδεολογικές αγκυλώσεις και ....θρησκευτικούς φανατισμούς.

Αυτός είναι και ο λόγος όπου στην εισαγωγική πρόταση αυτού του οδοιπορικού ανέφερα το Άγιο Όρος ως ….«τρόπο ζωής» και όχι απλά ως ….ένα «γεωγραφικό τόπο».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σαν μια σύντομη παρένθεση, ….στην εύλογη απορία σου, να αναφέρω μόνο ότι η κρίση θεσμών, αξιών και ηθικής που μαστίζει τον σύγχρονο κόσμο μας, ….με κορυφή του παγόβουνου την επονομαζόμενη «οικονομική κρίση» ( γιατί δυστυχώς συνηθίσαμε να βλέπουμε μόνο ότι μας δείχνουν …και ότι μας αγγίζει scratch

), …φαίνεται πως έχει παρεισφρύσει και στο τόπο αυτό.

Οι χιλιόχρονες Βυζαντινές μονές, σαφώς και έχουν ανάγκη συντήρησης και επισκευών για να συνεχίσουν να υπάρχουν ...ως κτίρια …και μέχρις εδώ μπορώ να το καταλάβω.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο Μοναχισμός δεν αποτελεί αμιγώς χριστιανικό, άλλα ένα γενικότερο θρησκευτικό φαινόμενο. Πριν εμφανιστεί ο Χριστιανισμός στο προσκήνιο της ιστορίας, η μοναχική ζωή ήταν γνωστή σε πολλές ανατολικές θρησκείες.

Ο Αναχωρητισμός ή Ορθόδοξος μοναχισμός που υπάρχει από τον 3^ο αιώνα μ.Χ., ….στην αυθεντική του έννοια, έχει σκοπό την απάρνηση των κοσμικών αγαθών, της κοσμικής ζωής και την ολοκληρωτική αφιέρωση του ατόμου στην πνευματική προετοιμασία και την άσκηση, μέσω του αυτοελέγχου, της στέρησης, της πειθαρχίας του σώματος στην ψυχή, με τελικό σκοπό την πνευματική τελείωση και την ψυχική κάθαρση.

Εξ ορισμού λοιπόν οτιδήποτε κοσμικό, ….αντιβαίνει καίρια στην ιδέα του μοναχισμού, …τον αποδυναμώνει, ….τον μεταλλάσσει έσωθεν, ….ίσως τελικά και να τον μολύνει, όπως ένα καρκινικό κύτταρο πολλαπλασιάζεται μέσα μας και τελικά οδηγεί στο θάνατο.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η συνέχεια των προσωπικών σκέψεων & θέσεων Very Happy

, ….στην πορεία του οδοιπορικού….

από **Maximos** Τρι 20 Οκτ 2015 - 11:12

Γιώργο, κατ' αρχήν σ' ευχαριστώ για την απάντηση.

Βέβαια, δεν ήθελα να σε βγάλω ... "από το μονοπάτι" της παρουσίασης του οδοιπορικού σου,
αλλά μου προέκυψε αυθόρμητα, αυτή η απορία.
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου, στην αναγκαιότητα της συντήρησης, όλων αυτών των κτισμάτων,
κάτι μάλιστα που θεωρώ απαραίτητο, για να διατηρηθούν και να αντέξουν στον χρόνο,
όλοι αυτοί οι υπάρχοντες θησαυροί και τα κειμήλια των Μονών, καθώς και ότι άλλο συμβολίζει το Άγιο Όρος.

Επειδή όμως είδα, μέσα από το πολύ καλό φωτογραφικό υλικό σου, να υπάρχει μια κάποια "απόσταση",
μεταξύ αυτής της αναγκαίας (και επιβεβλημένης θα έλεγα) συντήρησης των κτισμάτων ...
... και της υπάρχουσας οικοδομικής (... και όχι μόνον) δραστηριότητας στις Μονές,
μου προέκυψαν τα παραπάνω.

georgedim έγραψε:Εξ ορισμού λοιπόν οτιδήποτε κοσμικό, ….αντιβαίνει καίρια στην ιδέα του μοναχισμού, …τον αποδυναμώνει, ….τον μεταλλάσσει έσωθεν, ….ίσως τελικά και να τον μολύνει, όπως ένα καρκινικό κύτταρο πολλαπλασιάζεται μέσα μας και τελικά οδηγεί στο θάνατο.

Συμφωνώ απόλυτα ...

Περιμένουμε λοιπόν τη συνέχεια ...

από **Georgedim** Τετ 21 Οκτ 2015 - 23:46

ΜΕΡΟΣ Γ’

Πριν συνεχίσουμε μια διόρθωση Embarassed

, στην προηγούμενη δημοσίευση.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η παραπάνω φωτογραφία αφορά το προσκυνητάρι της Παναγίας Τριχερούσας, και είναι το σημείο που σύμφωνα με την παράδοση σταμάτησε ο ημίονος που μετέφερε την εικόνα της Παναγίας από τη Σερβία (και όχι το παρεκκλήσι του Αγ. Τρύφωνα, ...όπως εκ παραδρομής έγραψα).

Εδώ μια λεπτομέρεια της εξωτερικής τοιχογραφίας (πάνω από την αριστερή πλευρά της εισόδου), που απεικονίζει τον ημίονο με την εικόνα στην πλάτη :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στην μονή Χιλανδαρίου, μοναχά ξαποστάσαμε, προσκυνήσαμε, περιηγηθήκαμε για λίγο, μιας και ήταν στην πορεία μας για τον πρώτο φετινό σταθμό μας, την Ι.Μ. Εσφιγμένου.
Όπως ήδη έγραψα εφέτος ήταν η πρώτη χρονιά μετά το 2004 που δέχθηκε και πάλι προσκυνητές ….και εμείς δεν είχαμε φροντίσει να κανονίσουμε στα διαμονητήρια μας, διανυκτέρευση εδώ.

Οι προσκυνητές της μονής ήταν στην πλειοψηφία τους Σέρβοι και μου στον λίγο χρόνο που παραμείναμε εδώ μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η ησυχία, η θρησκευτικότητα, η κατάνυξη και ο αποπνέων σεβασμός τους, στους χώρους του μοναστηριού.
Το μόνο πρόβλημα που διαπίστωσα ήταν ότι πολύ λίγοι μοναχοί μιλούσαν «σπαστά», ως επί το πλείστον, Ελληνικά και έτσι υπήρχε ένα θέμα γενικότερης επικοινωνίας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Καθ’ οδόν προς τη μονή Εσφιγμένου, ….κάνοντας μια μικρή παράκαμψη, επισκεφθήκαμε και τον κοντινό στην μονή Χιλανδαρίου, «πύργο της Βασίλισσας» ή «πύργο του Καβαλλάρη» ( όπως αποκαλείται σε έγγραφο της Ι.Μ. Εσφιγμένου), και αποτελεί έναν από τους 122 συνολικά οχυρωματικούς πύργους του Αγ. Όρους.

Εσφαλμένα, ...πιθανώς από παρερμηνεία, είναι σήμερα γνωστός ως «πύργος Μιλούτιν», μιας και ο Σέρβος βασιλιάς Μιλούτιν είχε ενισχύσει οικονομικά τη μονή και συνεισέφερε σημαντικά ποσά, στην κτιριακή επέκταση της, τον 14^ο αιώνα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η αλήθεια είναι πως με έξοδα του ηγεμόνα Μιλούτιν, προστέθηκε μόνο ο τελευταίος όροφος του 45/μετρου αυτού πύργου, που προϋπήρχε στη θέση αυτή πολλά χρόνια πριν και αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα των πύργων της υστεροβυζαντινής περιόδου, με κύριο χαρακτηριστικό τις έντονα προεξέχουσες αντηρίδες.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Για τον πύργο αυτό αναφέρεται ...ο εξής μύθος Very Happy

, που εξηγεί και το προσωνύμιο «πύργος της Βασίλισσας».

Κάποια βασίλισσα των Σέρβων, δεν είχε παιδί. Έκανε λοιπόν τάμα, στο Θεό αν της χάριζε αγόρι, να το αφιέρωνε στη μονή Xιλανδαρίου.

Η προσευχή της εισακούστηκε και η βασίλισσα τελικά γέννησε αγόρι. Tο παιδί από ιδιοσυγκρασία ήταν πολύ φρόνιμο και μελετηρό και αδιαφορούσε για τους πολέμους.
Έτσι, νέος ακόμα, άφησε το παλάτι του πατέρα του και πήγε στο μοναστήρι. Η μητέρα του έκλαιγε απαρηγόρητα, έλιωνε, είχε γίνει σκιά, μα το μονάκριβο παιδί της δεν γύριζε πίσω, ζούσε μακριά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο μύθος θέλει τη μητέρα να ικετεύει τους μοναχούς, χαρίζοντας στη μονή όλα τα κοσμήματα της, από πολύτιμες και ανεκτίμητες πέτρες. Στο τέλος, ο πόνος της μητέρας, που λαχταρούσε τόσο πολύ το παιδί της, νίκησε.
Οι μοναχοί θυμήθηκαν από τα παιδικά τους χρόνια, τη στοργή και την αγάπη, που είχε χαρίσει στον καθένα η μάνα του.

Παραχώρησαν λοιπόν από τον ιερό τόπο του Όρους, μια μικρή περιοχή, όπου η βασίλισσα έκτισε τον πύργο, και πάνω από τον πύργο, αντίκριζε κάθε μέρα το Xιλανδάρι, που ήτανε κοντά, καμαρώνοντας από μακριά τη μορφή του μονάκριβου γιου της, που τόσο αγαπούσε, κι άπλωνε τα χέρια της για να τον αγκαλιάσει. Δεν πέρασαν όμως πολλά χρόνια και η καρδιά της σταμάτησε να χτυπά.

Κάποιοι ταυτίζουν τη μνημονευόμενη βασίλισσα, με την Γελένα ή Έλενα, την σύζυγο του Σέρβου βασιλιά Στέφανου Δ’ Δουσάν, που όπως είπαμε αποτέλεσε την πρώτη γυναίκα που καταπάτησε το άβατο του Αγίου Όρους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σίγουρα η σημασία ενός μύθου δεν βρίσκεται στο αν και κατά πόσο μπορεί να εμπεριέχει αλήθειες, αλλά στο αν και σε ποιο βαθμό ένας λογικός άνθρωπος τον εκλαμβάνει ως αληθινό, μιας και πολλές φορές τα όρια μεταξύ μύθου και πραγματικότητας είναι ασαφή.

Η λέξη «μύθος», σημασιολογικά εμπεριέχει την έννοια της «παραβολής» (= λέω λίγα και εννοώ πολλά) και με αυτή την έννοια σηματοδοτεί γεγονότα συνήθως με κοινωνική ή ιστορική σημασία, ...έχοντας όμως πάντα στον πυρήνα του μια καλά κρυμμένη αλήθεια, ...που είναι αυτή η οποία του χαρίζει τη διαχρονικότητα.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε πως αποτελούν ...τα «οχήματα», για να μεταφέρονται διαχρονικά ωφέλιμες γνώσεις και αξίες για τον άνθρωπο.

Και μια αυτοφυής φραγκοσυκιά, ...στη βάση του πύργου :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Επιστρέφουμε όμως στην πραγματικότητα, αναγνωρίζοντας πως οι διάφοροι πύργοι ανέκαθεν αποτελούσαν μνημειακές κατασκευές που είχαν σαν βασική αποστολή την προστασία από τις επιβουλές του εχθρού, καθώς και την αντοχή στη διάρκεια του χρόνου.

Παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε ελάχιστα για τη λειτουργία των πύργων του Αγίου Όρους, είναι πολύ πιθανόν παράλληλα με την αμυντική τους λειτουργία να χρησιμοποιήθηκαν συστηματικά ή σαν κατοικίες, ή σαν χώροι αποθήκευσης αγαθών, ή και φύλαξης πολύτιμων αντικειμένων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σε απόσταση 2 χλμ. από το σημείο αυτό, στην ανατολική ακτή του Όρους, στη θέση «Παλαιομονάστηρο», βρίσκεται ακόμη ένας πύργος, ο «πύργος της Χρυσής», που είναι αυτός που κτίστηκε από τον ηγεμόνα Μιλούτιν, για προστασία της μονής από τις πειρατικές επιδρομές. Ο έντονος οχυρωματικός του χαρακτήρας και ο αρσανάς που ήταν ενσωματωμένος στον αμυντικό περίβολο, το ανέδειξαν σε ένα από τα σπουδαιότερα σημεία ελλιμενισμού του Όρους εκείνη την εποχή. Σήμερα περιλαμβάνεται στο μονύδριο του Αγίου Βασιλείου.

Δυστυχώς λόγω ...χρόνου (κόντευε 4 μ.μ.), ...φορτίου και ...κόπωσης, δεν φθάσαμε μέχρις εκεί.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η υπολειπόμενη πορεία των 4 χλμ, ...μέχρι την Ι.Μ. Εσφιγμένου, ήταν ευχάριστη μιας και δεν υπήρχαν σημαντικές υψομετρικές διαφορές.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κάναμε μια στάση στο λιτό μνημείο με το σταυρό, που χτίστηκε σε ανάμνηση της αφίξεως του Σέρβου αυτοκράτορα Στέφανου Δ’ Δουσάν, εκεί όπου οι μοναχοί τον προϋπάντησαν και φύτεψαν και μια ελιά την οποία ονόμασαν «αυτοκρατορική» και στην διπλανή κρήνη, με την αναμνηστική επιγραφή της επίσκεψης του βασιλιά της Σερβίας, Αλέξανδρου Α’ Οβρένοβιτς, τον 19^ο αιώνα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μετά από 45 λεπτά βρισκόμασταν στον περίβολο της Ι.Μ. Εσφιγμένου, μιας μονής που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια επίκεντρο δραματικών γεγονότων στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Συνεχίζεται ……….

από **Georgedim** Τετ 28 Οκτ 2015 - 22:55

ΜΕΡΟΣ Δ’

Εδώ η πορεία μας, από Χιλανδάρι - Εσφιγμένου, όπως την κατέγραψε το GPS του κινητού τηλεφώνου σε αρχείο .kml, ….για το Google Earth.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

(Δυστυχώς δεν βρήκα στο διαδίκτυο Embarassed

, το αντίστοιχο πρόγραμμα με αυτό της συσκευής, ώστε να είναι δυνατή και η γραφική απεικόνιση των υψομετρικών διαφορών, αποστάσεως, χρόνου).

Εξωτερικά εντυπωσιάζει η φρουριακή κατασκευή της με τους οκτώ πύργους και λέγεται πως από ψηλά έχει την μορφή βασιλικού στέμματος . Θεωρείται από τις παλαιότερες μονές του Όρους και στην απαράβατη ιεραρχία των 20 κυρίαρχων μονών του Αγίου Όρους, καταλαμβάνει τη δέκατη όγδοη θέση.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όπως ήδη έγραψα οι μοναχοί της Ι.Μ. Εσφιγμένου, βρίσκονται σε απόλυτη ρήξη με όλες τις μοναστικές αδελφότητες του Αγίου Όρους, καθώς και με τις Ορθόδοξες εκκλησίες, αρνούμενοι κάθε διάλογο και αποδεχόμενοι ως κεφαλή τους τον παλαιοημερολογίτη αρχιεπίσκοπο ( τότε (1972) τον Αυξέντιο, σήμερα τον Καλλίνικο), της αίρεσης των Γ.Ο.Χ. (Γνήσιων Ορθόδοξων Χριστιανών).

Θεωρούνται «ζηλωτές» ( δηλαδή, φανατικοί στα θρησκευτικά τους πιστεύω, με βάση όμως τα ….Ιουδαϊκά πρότυπα ), το οξύμωρο όμως και μάλλον αστείο είναι ότι ενώ τυγχάνουν θερμής υποστήριξης από διάφορους ακραίους, δήθεν «εθνικιστικές»,ο «ζηλωτισμός» ιστορικά ήταν ένα πολιτικό-κοινωνικό κίνημα που εμφανίστηκε τον 14ο αιώνα στη Θεσσαλονίκη, με ηγέτη κάποιον μοναχό Βαρλαάμ και θεωρείται ως η «πρώτη λαϊκή δημοκρατία» στην Ευρώπη.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες, …κάτι που θα ξέφευγε από τον σκοπό του οδοιπορικού μας, ...μια πολύ σύντομη αναφορά Very Happy

, στις ρίζες του επίμαχου θέματος.

Ως γνωστό τον 11^ο αιώνα για λόγους εθνολογικούς, γλωσσικούς, πολιτικών επιρροών, επίδειξης ισχύος, επενδεδυμένους όμως στο διάβα του χρόνου με «θρησκευτικό» μανδύα, ολοκληρώθηκε το Σχίσμα των δύο Εκκλησιών (Ανατολικής & Δυτικής), με κορυφαίο και κεντρικό ζήτημα τη διδασκαλία περί της εκπόρευσης του Αγίου Πνεύματος, το λεγόμενο Φιλιόκβε (= Filioque).

Έκτοτε έγιναν δύο προσπάθειες να επιλυθεί το θέμα αυτό, η πρώτη τον 15^ο αιώνα με τη σύνοδο της Φερράρα - Φλωρεντίας και η τελευταία παραμονή των Θεοφανείων του 1965, στην Ιερουσαλήμ , με τη συνάντηση του Οικουμενικού πατριάρχη Αθηναγόρα και του Ρωμαιοκαθολικού Πάπα Παύλου ΣΤ’.

Το αρχονταρίκι (= χώρος υποδοχής) της Μονής :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στην τελευταία αυτή συνάντηση, όπου ο Πατριάρχης Αθηναγόρας αποδέχθηκε την αιρετικότατη, για την Ορθοδοξία, προσθήκη των Ρωμαιοκαθολικών στο ιερό Σύμβολο της Πίστεως, «Φιλιόκβε» ως δήθεν «θεολογούμενη», διαφώνησαν κατηγορηματικά η Ρωσική και η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, …η κάθε μια για διαφορετικούς λόγους.

Στο Άγιο Όρος, η συνάντηση αυτή είχε ως αποτέλεσμα το σύνολο των μονών να πάψουν να μνημονεύουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη, μάλιστα δε οκτώ από αυτές αποφάσισαν να διακόψουν την μνημόνευση και του διαδόχου του κ.κ. Δημητρίου, την τριετία 1970 - 1973.

Ακολούθως οι επτά μονές υποχώρησαν από τη θέση τους αυτή, πλην των μοναχών της Ι.Μ. Εσφιγμένου που συνεχίζουν μέχρι σήμερα να μην μνημονεύουν τον Πατριάρχη.

Η είσοδος της Μονής :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μάλιστα ήταν τόσο κατηγορηματική η ρήξη τους, όπου από το 1972 αποχώρησαν από την Ιερά Κοινότητα, το ανώτατο διοικητικό όργανο της αθωνικής πολιτείαςκαι όπως είπαμε, διέκοψαν κάθε επικοινωνία με τις υπόλοιπες Αγιορείτικες μονές.

Ο αρσανάς (=λιμανάκι) της Μονής :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Το 2002, η θέση τους αυτή καταδικάστηκε από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ως σχισματική, η δε Ιερά Κοινότητα του Αγ. Όρους εφαρμόζοντας όσα προβλέπονται από τον Καταστατικό Χάρτη Αγίου Όρους και το Ελληνικό Σύνταγμα, ζήτησε την απομάκρυνση τους από τους χώρους της ιστορικής Μονής, καθώς δεν τους αναγνωρίζει ως μοναστική κοινότητα, ούτε αναγνωρίζει τον νυν ηγούμενο της Μονής.

Από το 2005, η Ιερά Κοινότητα προχώρησε σε ανάδειξη νέας αδελφότητας, η οποία όμως παραμένει στο αντιπροσωπείο (κονάκι) της Μονής στις Καρυές.

Το κονάκι της Μονής, στις Καρυές :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο λόγος που οδήγησε στην ανάδειξη της νέας «επίσημης» μοναστικής αδελφότητας, ήταν αφ’ ενός για να διατηρηθεί το τυπικό της εκπροσώπησης των 20 μονών στην Αθωνική πολιτεία, αφ΄ετέρου γιατί θεωρεί ότι σήμερα υπάρχουν εν ζωή πολύ λίγοι από τους παλαιούς χειροτονημένους μοναχούς της Μονής Εσφιγμένου και οι νυν εγκαταβιούντες στην Μονή, έχουν εισέλθει και διαμένουν χωρίς να τηρηθεί η υπερχιλιόχρονη Αγιορείτικη διαδικασία της μοναχικής μύησης και κουράς ενός μοναχού.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι Εσφιγμενίτες βεβαίως αγνόησαν τις αποφάσεις αυτές, όπως και αρκετές δικαστικές αποφάσεις και γνωμοδοτήσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, επιμένουν στις θέσεις τους και παραμένουν εντός της Μονής. Δηλώνουν πως είναι η πολυπληθέστερη αδελφότητα του Όρους, κάτι που δεν στοιχειοθετείται, αφού αρνούνται κάθε επαφή με τις υπόλοιπες μονές.

Εδώ κλείνει η παρένθεση για το ζήτημα της Ι.Μ. Εσφιγμένου ή μονής του Σωτήρος και συνεχίζουμε με την ιστορία της Μονής.

Σύμφωνα με μια παράδοση, ιδρύθηκε τον 5ο αι., από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β’ και την αδελφή του, αυτοκράτειρα Πουλχερία.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Λόγω της θέσης της, δίπλα στη θάλασσα, η παλαιά μονή υπέφερε πολύ από τις επιδρομές των πειρατών και μάλιστα σε έγγραφο του 10^ου αιώνα, της μονής Βατοπεδίου, αναφέρεται ως μονή «Εσφαγμένου», γεγονός που αποδίδεται σε κάποια πειρατική σφαγή.

Κατά μια άλλη εκδοχή καταστράφηκε από ένα βράχο, που ξεριζώθηκε από το βουνό και έπεσε καταπάνω της. λένε μάλιστα ότι τα ερείπια της σώζονται μισό χιλιόμετρο δυτικά από το σημερινό μοναστήρι.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι πληροφορίες αυτές χάνονται μέσα στην αχλή των μύθων και της ιστορίας και με κάποια βεβαιότητα μπορούμε να τοποθετήσουμε την ίδρυσή της, στο τέλος του 10^ου ή στις αρχές του 11^ου αιώνα, όπως μαρτυρούν τα γραπτά κείμενα της εποχής αυτής.

Και για την ετυμολογία του ονόματος της έχουν αποδοθεί πολλές ερμηνείες, χωρίς όμως και αυτές με σαφή κατάληξη και αποδοχή.
Κάποιοι αποδίδουν την ονομασία στην ύπαρξη των τριών υψωμάτων που την περιβάλλουν και δίνουν την εντύπωση ότι την περισφίγγουν στην ακτή, άλλοι αποδίδουν το όνομα σε κάποιον μοναχό που ζωνόνταν σφικτά με ένα σκοινί.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κάποιες από τις μεγάλες μορφές του μοναχισμού που έζησαν και δημιούργησαν στην μονή, είναι ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο επίσκοπος Μελενίκου Γρηγόριος και ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Δανιήλ.

Μέχρι την περίοδο της Τουρκοκρατίας η μονή βρίσκονταν σε διαρκή ακμή από κάθε άποψη. Μελανό σημείο στην μακρόχρονη ιστορία της απετέλεσαν οι φιλονικίες και έριδες, που ενεπλάκη η Μονή αρκετές φορές με τις γειτονικές της Μονές, για θέματα κτηματικών διαφορών.

Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, λόγω της θέσης της, οι Τούρκοι είχαν στρατοπεδεύσει εντός της Μονής και λέγεται πως οι τοιχογραφίες της Τράπεζας (=εστιατορίου), είναι μαυρισμένες από τις φωτιές που άναβαν εδώ μέσα οι Τούρκοι στρατιώτες, για να ζεσταθούν και έτσι διατηρούνται μέχρι σήμερα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αργότερα στην επανάσταση του 1821, η μονή Εσφιγμένου ήταν το ορμητήριο των Ελλήνων επαναστατών. Μάλιστα οι μισοί μοναχοί αποσχηματίστηκαν και πολέμησαν στις τάξεις του σώματος του Εμμανουήλ Παπά.

Το σημερινό καθολικό (= κεντρικός ναός), είναι αφιερωμένο στην Ανάληψη του Σωτήρος και κατασκευάστηκε τον 18^ο-19^ο αιώνα.
Τα μάρμαρα που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του, λέγεται πως μεταφέρθηκαν εδώ από την Τήνο, από όπου καταγόταν ο αρχιτέκτονας που είχε αναλάβει την ανέγερση.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Το ξύλινο σκαλιστό τέμπλο του ναού κατασκευάστηκε την ίδια περίοδο και επιχρυσώθηκε αργότερα. Παρουσιάζει την ιδιαιτερότητα ότι όλες οι μικρές διακοσμητικές παραστάσεις δεν είναι ανάγλυφες, αλλά γλυπτές και προεξέχουν ασυνήθιστα από το τέμπλο.
Θεωρείται από τα πιο αξιόλογα μεταβυζαντινά τέμπλα στο Άγιο Όρος.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Από τα κειμήλια της μονής ξεχωρίζουν ένα κομμάτι της σκηνής του Μεγάλου Ναπολέοντα, η καλούμενη «Πύλη», που αποτελεί δώρο του εθνομάρτυρος Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε’, το οποίο την ημέρα του Σωτήρος (στην ετήσια πανήγυρη της Μονής), απλώνεται σαν κουρτίνα στη Βασιλική πύλη (= την κεντρική είσοδο του ναού, από τη πρόναο) καθώς και ο λεγόμενος σταυρός της Πουλχερίας, που φυλάσσεται στο Ιερό Βήμα και αποτελεί κτητορικό κειμήλιο.
Πολύ σημαντικής ιστορικής αξίας είναι και η ψηφιδωτή εικόνα του Χριστού, περιμετρικά της οποίας υπάρχει επίχρυση ταινία με σκαλισμένες τις μορφές των 12 Αποστόλων.

Οι τοιχογραφίες της εισόδου :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Εξίσου εντυπωσιακή είναι και η είσοδος της Μονής, οι επιφάνειες των τοίχων της οποίας καλύπτονται από μεγάλες ζωγραφικές παραστάσεις που έγιναν από αγιογράφους της Μονής περί τον 19^ο αιώνα. Σημειωτέον πως τότε λειτουργούσε στη Μονή σχολή αγιογραφίας.

Απέναντι, στα δυτικά της Μονής στο ύψωμα Σαμάρεια, βρίσκεται το ιερό κάθισμα (= μικρή κατοικία με 2-3 μοναχούς) του Αγίου Αντωνίου Πετσέρσκυ.
Ο Όσιος αυτός είναι ο ιδρυτής της Λαύρας του Κιέβου και ταυτόχρονα θεωρείται ο θεμελιωτής του μοναχισμού στη Ρωσία, με βάση τους Αγιορείτικους μοναστικούς θεσμούς.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η αλήθεια είναι ότι έχοντας διαβάσει διάφορα και έχοντας ακούσει από τους παλαιότερους επισκέπτες της παρέας για την κατάσταση που συνάντησαν το 2000 που είχαν πάλι επισκεφθεί τη Μονή, προσερχόμουν στη Μονή αυτή με κάποια επιφυλακτικότητα και διστακτικότητα, ως προς τις επικρατούσες συνθήκες διαβίωσης.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η επί τόπου διαπίστωση κατέρριψε τους όποιους ενδοιασμούς μου, μιας και οι χώροι ήταν τακτοποιημένοι και καθαροί, με μόνη έλλειψη την απουσία λουτήρων και ηλεκτρικού ρεύματος.
Η συνολική αντιμετώπιση υπήρξε ιδιαίτερα φιλόξενη και φιλική, με εξαίρεση ίσως την κάπως αυστηρή τήρηση κάποιων αρχών & κανόνων της Μονής, όπως π.χ. να μην επιτρέπουν την είσοδο στο ναό με κοντομάνικο (ανεξαρτήτως θερμοκρασίας), να περιέρχεται με επιμονή μοναχός από τους χώρους διαμονής υπενθυμίζοντας την υποχρέωση μας, στην παρακολούθηση της Θείας λειτουργίας, να αρνούνται επιμόνως να δεχθούν φιλέματα που είχαν επάνω barcode, να απαγορεύουν αυστηρά τη φωτογράφηση εσωτερικών χώρων της Μονής (….αν σε έβλεπαν Very Happy

).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Εντύπωση μου έκανε η πολύ καλή κατάσταση και η επαρκής συντήρηση των κτιρίων της Μονής, παρότι επισήμως δεν λαμβάνουν οικονομική βοήθεια από κάπου, ….σε αντίθεση με όσα είχα αντικρίσει πέρυσι στην Ι.Μ. Κωνσταμονίτου, που επίσης αρνείται τον Οικουμενισμό και τα κονδύλια της Ε.Ε..
Τα ρούχα των μοναχών σε αντίθεση έδειχναν ταλαιπωρημένα και με εμφανή σημάδια φθοράς.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σε συζήτηση που είχαμε αργά το απόγευμα της ίδιας ημέρας, με τον υπεύθυνο μοναχό της Μονής (…σημειωτέον μόνο η δική μας παρέα παρευρίσκονταν στη συγκέντρωση, από τους συνολικά 20-25 προσκυνητές), με προβλημάτισαν αρκετά από τα λεγόμενα του, που κατ’ αρχάς έδειχναν ….λογικοφανή, αλλά στη συνέχεια με αποκαρδίωσε δυσάρεστα, η εμμονή του στον «ξύλινο» λόγο, η ρηχότητα, σε κάποια σημεία η ανακρίβεια, η αντίφαση και επιτρέψτε μου, ….η αφέλεια των προβαλλομένων επιχειρημάτων του, σε ερωτήσεις μου σχετικές με τα όσα εξέθεσε, πάνω σε θεολογικά, πνευματικά & εθνικά ζητήματα.

Οφείλω όμως να αναγνωρίσω την διαφαινόμενη μαχητικότητα και την φανατική αφοσίωση του σε όσα πρέσβευε, ανεξάρτητα από το πόσο αποδεκτά ή αληθινά είναι, και ασφαλώς απομονώνοντας μέσα μου το τι πιστεύει και τι όχι, ο καθένας μας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κάπως έτσι κύλησε η πρώτη ημέρα μας στο Όρος, γεμάτη με πολλές και εναλλασσόμενες εικόνες, μοναδικά αρώματα της φύσης, γλαφυρά ακούσματα, ενδιαφέρουσες και αντικρουόμενες συζητήσεις, επενδυμένες όμως με κάποια σωματική κούραση, όπου σε συνδυασμό με τη νύκτα που άπλωνε το μαύρο πέπλο της, την απόλυτη ησυχία του χώρου, καθώς και την παντελή απουσία του ηλεκτρικού ρεύματος, αφεθήκαμε στην αγκαλιά του Μορφέα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Συνεχίζεται ……….

από **Georgedim** Κυρ 1 Νοε 2015 - 17:02

ΜΕΡΟΣ Ε’

Η επόμενη μέρα ξεκίνησε πολύ νωρίς, μιας και αφ’ ενός οι επιβλητικοί και συνάμα μελωδικοί ήχοι των καμπάνων, αφ’ ετέρου η ….καθόλου μελωδική φωνή του μοναχού, που μας καλούσε στη Θεία λειτουργία, διέκοψαν την γαλήνη & ησυχία της νύχτας καθώς και τον ύπνο μας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όπως έχω ξαναπεί, …αν και δεν εκκλησιάζομαι καθόλου συχνά, το να παρακολουθείς τις αξημέρωτες λειτουργίες στο Άγιο Όρος, υπό το φως των λιγοστών κεριών και καντηλιών, συνοδεία βυζαντινών ψαλμωδιών αποτελεί μια μοναδική εμπειρία.

Μετά το πέρας της πρωϊνής λειτουργίας, παρατέθηκε παραδοσιακά το πρωϊνό γεύμα, στην Τράπεζα της Μονής και αποσυρθήκαμε στο δωμάτιο μας ώστε να ετοιμαστούμε για την αναχώρηση μας.

Η τράπεζα της Μονής Εσφιγμένου :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το σημερινό πρόγραμμα προέβλεπε πορεία περίπου 14 χλμ., ….υπό πλήρη φόρτο, μέχρι τον επόμενο προορισμό μας, την Ι.Μ. Βατοπεδίου.
Εδώ η διαδρομή μας, ….στο Google Earth, την οποία ολοκληρώσαμε σε 4 περίπου ώρες (…με 3 απαραίτητες ενδιάμεσες στάσεις).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η διαδρομή σε γενικές γραμμές ήταν βατή, σε πανέμορφο τοπίο, άλλοτε παραλιακά και άλλοτε στην ενδοχώρα, ….με εξαίρεση ίσως μια αρχική συνεχή ανηφόρα 5 χλμ. υπό συνεχή ήλιο, χωρίς ίχνος σκιάς.

Η παρέα, ....στο τέλος αυτής της ανηφορικής διαδρομής Laughing

:
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στιγμιότυπα από την πορεία μας :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Την μονή Βατοπεδίου είχαμε επισκεφθεί και πέρυσι.
Στο 2^ο τμήμα της θεματικής ενότητας ( topic, ….ελληνιστί Razz

), ....με τίτλο « [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] », υπάρχει εκτενής αναφορά στην ιστορία της μονής Βατοπεδίου, καθώς και σε κάποιες προσωπικές εντυπώσεις απ’ όσα είχα πέρυσι δει και προβληματιστεί.

Βορινή άποψη της Μονής Βατοπεδίου (....πλησιάζοντας) :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Εφέτος τα πράγματα ήταν πολύ πιο ήσυχα τόσο από πλευράς αριθμού επισκεπτών, όσο και από πλευράς σεβασμού του χώρου, από τους προσκυνητές, γεγονός που άρμοζε απόλυτα στην ιερότητα του χώρου.

Το "ανανεωμένο" Αρχονταρίκι :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αναντίρρητο γεγονός παραμένει η άψογη οργάνωση και η τέλεια τάξη. Τα πάντα στο μοναστήρι αυτό λειτουργούν σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι. Η συνύπαρξη της προηγμένης κοσμικής τεχνολογίας με την μυστηριακή μοναστική ζωή βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι μοναχοί αεικίνητοι και καταδεκτικοί, βοηθούν όπου & όσο μπορούν, εξηγούν & απαντούν στην κάθε απορία, δεν ζητούν διαπιστευτήρια πίστης, δεν απαιτούν αυστηρή τήρηση του μοναχικού τυπικού, αλλά διδάσκουν με τη συμπεριφορά, την προσφορά και την ευγένεια τους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στην επικοινωνία και τις συζητήσεις, για 2^ησυνεχή χρονιά μαζί τους, με εντυπωσίασε το μεγάλο ποσοστό νεαρών και σπουδαγμένων μοναχών, οι πολύ προσεκτικές τοποθετήσεις τους, η ζηλευτή ισορροπία μεταξύ στείρου εκκλησιαστικού συντηρητισμού και αχαλίνωτου κοσμικού προοδευτισμού και το πώς έχουν καταφέρει να τα συνυφαίνουν όλα αυτά, καθώς και το κοινοβιακό πνεύμα τους, όπως και η σιωπηλή ανιδιοτελής προσφορά τους στους προσκυνητές αλλά και την κοινωνία (….μια άγνωστη πτυχή στους περισσότερους από εμάς).

Το "Καθολικό" & η "Φιάλη" της Μονής Βατοπεδίου:
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Βεβαίως στον αντίποδα όλων αυτών, υπάρχουν και τα όσα κατά καιρούς έχουν γραφεί και έχουν προβληθεί από τα ΜΜΕ, ....για την περιβόητη «υπόθεση Βατοπεδίου».

Συνήθως η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου ενδιάμεσα, μιας και η κάθε πλευρά έχει τις δικές της αιτιάσεις, εξηγήσεις, επιχειρήματα.

Τοιχογραφία, στο Καθολικό :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το σίγουρο είναι ότι τα περισσότερα ΜΜΕ για λόγους τακτικής, πιθανόν προβολής και αύξησης της τηλεθέασης, συνηθίζουν να προδικάζουν, να μεγαλοποιούν, να στρεβλώνουν, να δημιουργούν υπερβάλλοντα «θόρυβο», που συνήθως οδηγεί σε άκριτες εντυπώσεις, σε θέματα που κατά την καθομιλουμένη «πουλάνε», αλλά από την άλλη πλευρά όταν διαψεύδονται και καταρρίπτονται οι ειδήσεις που έχουν διαδώσει, να σιωπούν «εκκωφαντικά», να αρνούνται να αναγνωρίσουν τα λάθη και την ανεπάρκεια τους, καλυπτόμενοι πίσω από την χιλιοειπωμένη ατάκα : «….καθήκον μας είναι να μεταδίδουμε ειδήσεις και να ενημερώνουμε…. Rolling Eyes

», αποφεύγοντας να επανορθώσουν με τον ίδιο τρόπο με τον οποίον κατηγόρησαν.

Ο καθένας μας που έχει ασχοληθεί λίγο βαθύτερα και έχει «ψάξει» το όλον ζήτημα, πιστεύω πως έχει καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα.

Η τράπεζα της Μονής :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το σίγουρο είναι πως η Μονή Βατοπαιδίου, είναι η πιο πολυτελής (…με την «κοσμική» έννοια του όρου), από τις 15 μονές του Όρους που έχω μέχρι σήμερα επισκεφθεί και κατά κοινή επίσης ομολογία την σημερινή της εικόνα, την οφείλει στον ηγούμενο της, γέροντα Εφραίμ.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν μας τις εξής δύο παραδοχές :
α) ότι στη υπερχιλιόχρονη ιστορία της, η Αθωνική πολιτεία, δημιουργήθηκε, κραταιώθηκε, συντηρήθηκε, βελτιώθηκε με επιχορηγήσεις και δωρεές Βυζαντινών αυτοκρατόρων, ηγεμόνων των Παραδουνάβιων χωρών, Τσάρων, Πατριαρχών, κρατικών χορηγειών & τελευταία κονδυλίων και προγραμμάτων μέσω της Ε.Ε. και
β) την Αμερικανική ρήση «If you don’t ask, …you don’t get», που σε μετάφραση σημαίνει : «αν δεν ζητήσεις, ….δεν παίρνεις»,

κλείνουμε προσωρινά το ρηξικέλευθο θέμα «πολυτέλεια και μοναχισμός», …αφήνοντας το για το τέλος του οδοιπορικού, που θα προσπαθήσουμε να το προσεγγίσουμε κατά το δυνατόν διεξοδικά, μιας και είναι κάτι που με έχει προβληματίσει αρκετά, βάσει των όσων έχω δει από τις μέχρι σήμερα επισκέψεις μου, στον ιερό αυτό χώρο του Όρους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Επιστρέφουμε όμως και πάλι στην «υπερβατική γνώση» και τους θρησκευτικούς μύθους, ….έτσι για να μην πλήττουμε Very Happy

.

Εφέτος λοιπόν ο πρωϊνός όρθρος στο Βατοπέδι, τελέστηκε στο παρεκκλήσι της "Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου", η οποία σύμφωνα με την Αγιορείτικη παράδοση, αφιερώθηκε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ Καντακουζηνό και θεωρείται θαυματουργή, αφού σύμφωνα πάντα με την παράδοση, θεραπεύει την ατεκνία, σε όσους είναι ευσεβείς και έχουν πίστη.

Το παρεκκλήσι της "Τιμίας Ζώνης" :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αποτελεί το μοναδικό ιερό κειμήλιο που σχετίζεται με την επίγεια ζωή της Θεοτόκου, και το οποίο διασώζεται μέχρι σήμερα. Θεωρείται πως την ύφανε η ίδια η Θεοτόκος, από τρίχες καμήλας.

Για την Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου, ιστορείται ο εξής θρύλος.
Ως γνωστό η μητέρα του Αγίου Κωνσταντίνου, η Αγία Ελένη έκτισε το ναό της Κοιμήσεως, στη Γεσθημανή, στο σημείο όπου οι Απόστολοι είχαν αποθέσει την Αγία Σορό της Θεοτόκου και απ’ όπου σύμφωνα με την παράδοση, την τρίτη ημέρα μετεστάθει στον ουρανό.

Η λειψανοθήκη της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο Απόστολος Θωμάς ήταν ο μόνος από τους Αποστόλους που είδε την θαυμαστή Μετάσταση της Θεοτόκου και παρακάλεσε την Παναγία να του δώσει για ευλογία τη Ζώνη της, όπως υμνείται και στο απολυτίκιο την ημέρα της εορτής της.

Ακολούθως τη διαφύλαξη της Αγίας Ζώνης ανέλαβαν δύο φτωχές και ευσεβείς γυναίκες από τα Ιεροσόλυμα, οι οποίες ήταν αυτές που φρόντιζαν τη Θεοτόκο στα γεράματα της.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η ανακομιδή της Τιμίας Ζώνης και η μεταφορά της στην Κωνσταντινούπολη, γίνεται τον 4^ο αιώνα, από τον αυτοκράτορα Αρκάδιο, ενώ η υποδοχή της στη Βασιλεύουσα ήταν λαμπρότατη.
Ο αυτοκράτορας Αρκάδιος κατέθεσε την Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου σε λειψανοθήκη που ονόμασε «Αγίαν Σορόν», στις 31 Αυγούστου, που αποτελούσε και την τελευταία μέρα του εκκλησιαστικού έτους.

Η λειψανοθήκη τοποθετήθηκε πάνω στην Αγία Τράπεζα στο ναό της Θεοτόκου των Χαλκοπρατείων, που οικοδομήθηκε προς τιμήν της. Έκτοτε και κάθε έτος την ημερομηνία αυτή, εορτάζεται η κατάθεση της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου.

Το αρχαιότερο καμπαναριό του Όρους (1427), το μοναδικό αυτούσιο βυζαντινό κτίσμα του Όρους :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Με την άλωση της πόλης από τους Οθωμανούς το 1453, είναι άγνωστο τι απέγινε η λειψανοθήκη της Αγίας Ζώνης και το μόνο τμήμα της, που σώζεται είναι αυτό που βρίσκεται στην Ι.Μ. Βατοπεδίου.

Ο Άγιος Κωνσταντίνος είχε κατασκευάσει έναν χρυσό σταυρό για να τον προστατεύει στις εκστρατείες. Στη μέση του σταυρού είχε τοποθετηθεί ένα τεμάχιο Τιμίου Ξύλου και ένα τεμάχιο της Τιμίας Ζώνης, που είχε φέρει η μητέρα του, επιστρέφοντας από τα Ιεροσόλυμα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Έκτοτε όλοι οι βυζαντινοί αυτοκράτορες έπαιρναν αυτόν τον σταυρό στις εκστρατείες, μέχρις που ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Β Άγγελος, σε μία εκστρατεία εναντίον του ηγεμόνα των Βουλγάρων Ασάν, νικήθηκε.

Στον πανικό του, ένας ιερέας πέταξε τον Σταυρό στο ποτάμι, για να μην τον βεβηλώσουν οι Βούλγαροι, οι οποίοι όμως τον βρήκαν και έτσι πέρασε στα χέρια του Ασάν.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι Βούλγαροι ηγεμόνες μιμούμενοι τούς Βυζαντινούς αυτοκράτορες έπαιρναν και αυτοί μαζί τους στις εκστρατείες το σταυρό. Σε μία μάχη όμως εναντίον των Σέρβων, οι Βούλγαροι νικήθηκαν από τον Σέρβο ηγεμόνα Λάζαρο Χρεμπελιάνοβιτς, διάδοχο του Στέφανου Δουσάν, που γνωρίσαμε πιο πάνω, ο οποίος έγινε ο νέος ιδιοκτήτης αυτού του κειμηλίου.

Ο Σέρβος ηγεμόνας Λάζαρος λίγο αργότερα επέστρεψε το σταυρό του Αγίου Κωνσταντίνου, στον μεταβατικό βυζαντινό αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ Καντακουζηνό, ο οποίος στη συνέχεια παραιτήθηκε από το αξίωμα, δώρησε το κειμήλιο αυτό στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, όπου και εκάρει μοναχός με το όνομα Ιωάσαφ.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Βλέπουμε λοιπόν πόσο καταπληκτικά η πραγματική ιστορία συνυφαίνεται με τους θρύλους, προσδίδοντας αφ’ ενός μια μυστηριακή διάσταση στην αφήγηση και αφ’ ετέρου κάνοντας τα όρια τους να μην διακρίνονται με σαφήνεια, ώστε μαζί να προχωρούν στο διάβα των αιώνων, επιβεβαιώνοντας ότι η λογική και η πίστη πορεύονται παράλληλα, αποτελώντας τις όχθες του ιδίου ποταμού, αυτού που ιστορικά καταγράφει την ανθρώπινη ύπαρξη και εξέλιξη.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Εδώ τελειώνει η αφήγηση μας για την Ι.Μ. Βατοπεδίου και μαζί με αυτή και η δεύτερη ημέρα διαμονής μας στην Αθωνική πολιτεία.

Συνεχίζεται ………

από **Georgedim** Σαβ 7 Νοε 2015 - 22:12

ΜΕΡΟΣ ΣΤ’

Επόμενος σταθμός μας ήταν οι Καρυές και η γειτονική Ι.Μ. Κουτλουμουσίου, που απετέλεσε τη βάση μας για τις κοντινές εξορμήσεις στο ναό του Πρωτάτου, τη Σκήτη του Αγίου Ανδρέα και το κελί «Παναγούδα», όπου ασκήτευσε ο μακαριστός γέροντας Παϊσιος.

Ξεκινάμε από τις Καρυές, την πρωτεύουσα της Αθωνικής πολιτείας.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Για την ιστορία, η μεσαιωνική πόλη των Καρυών, υπήρξε ήδη από τον 9^ο αιώνα η μεγαλύτερη Λαύρα (= κοινότητα) μοναχών στον Άθωνα.

Η πρόδρομη μορφή της σημερινής «Ιεράς Κοινότητος», ονομάζονταν τότε «Μεγάλη Μέση», λόγω της γεωγραφικής θέσης των Καρυών, στην μεσότητα της χερσονήσου του Άθωνα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο επικεφαλής εκείνης της Λαύρας ονομάζονταν «Πρώτος» και ο κεντρικός ναός της Λαύρας «Πρωτάτο» (= έδρα του Πρώτου του Αγίου Όρους), ονομασία που διατηρείται μέχρι και σήμερα.

Ο ναός αυτός θεωρείται ένα από τα λαμπρότερα πνευματικά και πολιτισμικά μνημεία της, ανά την οικουμένη, Ορθοδοξίας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Είναι η μοναδική εκκλησία στο Όρος χωρίς τρούλο, ακολουθεί το ρυθμό της «τρίκλιτης βασιλικής» και τα τρία της κλίτη (= τμήματα), χωρίζονται με συμπαγείς τοίχους που σχηματίζουν σταυρό.

Το εσωτερικό του ναού είναι διακοσμημένο με τις εκφραστικές τοιχογραφίες του θρυλικού και ανεπανάληπτου βυζαντινού ζωγράφου Μανουήλ Πανσέληνου, από τη Θεσσαλονίκη, που χρονολογούνται στο τέλος του 13^ου, αρχές του 14^ου αιώνα.

Τα "Εισόδια της Θεοτόκου", στο ανατολικό κλίτος :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μάλιστα, σύμφωνα με τους βυζαντινολόγους, υπάρχει εμφανής εικαστική συγγένεια των τοιχογραφιών του Πρωτάτου, με τις τοιχογραφίες που κοσμούν το παρεκκλήσι του Αγίου Ευθυμίου, που βρίσκεται στα δεξιά του Ιερού βήματος, στη βασιλική του Αγίου Δημητρίου της Θεσσαλονίκης, οι οποίες χρονολογούνται την ίδια εποχή και θεωρούνται έργα της ίδιας βυζαντινής Μακεδονικής αγιογραφικής σχολής, που καθιέρωσε και εκπροσωπούσε ο Μ. Πανσέληνος.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αν για τους απανταχού φιλότεχνους και τους προσκυνητές του Άθωνα, το Πρωτάτο είναι ξακουστό για τις μοναδικές τοιχογραφίες του Μ. Πανσέληνου, για τους Αγιορείτες μοναχούς είναι κάτι παραπάνω.

Είναι το «άστρο» που οδηγεί τη σκέψη και την ψυχή τους, είναι το σύμβολο της Αγιορείτικης ενότητας, είναι η «καρδιά» της κοινωνίας όπου σμιλεύεται η διαχρονική Αθωνική συνείδηση, σε όλη την υπερχιλιόχρονη διαδρομή της.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι λόγοι που δημιουργούν αυτό το συναίσθημα, είναι αφ’ ενός η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας «Άξιον Εστί», που φυλάσσεται στο Ιερό βήμα του ναού, αφ’ ετέρου το ανεκτίμητης αξίας «Α΄Τυπικό» του Αγίου Όρους, ο επονομαζόμενος «Τράγος» (= επειδή είναι γραμμένο πάνω σε δέρμα τράγου), με την υπογραφή και την αυτοκρατορική βούλα του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ιωάννη Τσιμισκή, που αποτελεί το ιστορικότερο κείμενο του Αγίου Όρους και φυλάσσεται στο αρχειοφυλάκιο του ναού.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο ναό αυτό, διαχρονικά, έχουν προσκυνήσει και απέλαυσαν τις μοναδικές βυζαντινές ψαλμωδίες και τις θείες λειτουργίες, Βυζαντινοί αυτοκράτορες, εξέχουσες προσωπικότητες απ’ όλο τον κόσμο, πρόεδροι κρατών, πρωθυπουργοί, βασιλιάδες, πρέσβεις ανεξαρτήτως θρησκεύματος και πίστης.

Το τέμπλο του ναού είναι εξ ολοκλήρου μαρμάρινο, αποτελεί έργο του 10^ου αιώνα και ακολουθεί τον τύπο των παλαιών χαμηλών βυζαντινών τέμπλων.

Το μαρμάρινο τέμπλο του ναού :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο ναό διαμορφώνονται δύο νάρθηκες (= πρόναοι), ένας στα δυτικά και ένας στα βόρεια, όπου υπάρχει και ένα κενοτάφιο για θυμίζει τη σφαγή των μοναχών από τους Καταλανούς πειρατές στις αρχές του 14ου αιώνα.
Τέλος, στα ανατολικά του ναού υψώνεται το κωδωνοστάσιο, που χτίστηκε στα μέσα του 16ου αιώνα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι εργασίες αναστήλωσης και διαμόρφωσης του ναού, στη σημερινή του μορφή, ξεκίνησαν το 1955.
Οι αβλεψίες και τα λάθη στην αποκατάσταση, βαρύνουν ιστορικά την υπηρεσία που εκτελούσε τα έργα, αφού κατ’ εντολήν του προϊσταμένου της, οδήγησαν στην αφαίρεση της σκεπής του Πρωτάτου επί μια 2ετία, με αποτέλεσμα την έκθεση του κτίσματος στα νερά της βροχής και την καταστροφή μέρους των αποχρώσεων, των μοναδικών αυτών τοιχογραφιών.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι εργασίες αποκατάστασης & συντήρησης των αγιογραφιών του εσωτερικού συνεχίζονται μετ’ εμποδίων (λόγω ελλείψεως εξειδικευμένου προσωπικού), μέχρι και σήμερα.

Σήμερα στις Καρυές, εκτός από το Πρωτάτο, βρίσκονται και τα κτίρια της διοίκησης του Όρους, τα Κονάκια των 20 μονών (= κτίρια που διαμένουν οι αντιπρόσωποι μοναχοί με τους υποτακτικούς (= βοηθούς) τους), Αστυνομικός και Πυροσβεστικός σταθμός, Κέντρο Υγείας, Ταχυδρομείο, κτίριο του ΟΤΕ, καθώς και διάφορα καταστήματα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο ναό του Πρωτάτου είδαμε και προσκυνήσαμε την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας «Άξιον Εστί».
Ονομάζεται έτσι γιατί σύμφωνα με την παράδοση, μπροστά σ’ αυτήν την εικόνα ψάλθηκε για πρώτη φορά, απ’ τον αρχάγγελο Γαβριήλ, ο γνωστός αυτός ύμνος.

Εικόνες άλλης εποχής :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο σημείο αυτό μια σημαντική και ίσως …άγνωστη παρένθεση.
Το όνομα αυτού του εκκλησιαστικού ύμνου, ενέπνευσε την ομώνυμη γνωστή βιωματική ποιητική συλλογή, του μεγάλου μας νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη (που αργότερα μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης), θέλοντας να διαμαρτυρηθεί για το άδικο και τη διαχρονική λησμονιά απέναντι στις μεγάλες θυσίες του Ελληνισμού, «…..με τη μορφή αυτής της υπέροχης εκκλησιαστικής δέησης», όπως ο ίδιος ο ποιητής, είχε χαρακτηριστικά δηλώσει.
Κλείνει η παρένθεση και συνεχίζουμε.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η εικόνα, όπως είπαμε, βρίσκεται στο ιερό βήμα του ναού του Πρωτάτου στις Καρυές, θεωρούμενη ως η κοινή εφέστιος εικόνα & προστάτης όλων των Αγιορείτικων Μονών, και στο αργυρόχρυσο πλαίσιο της (που τοποθετήθηκε πολύ αργότερα, περί τον 18^ο αιώνα), φέρει τις σφραγίδες και των 20 Μονών του Όρους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η εικόνα έχει κατασκευαστεί στην Κωνσταντινούπολη, την εποχή της εικονομαχίας (δηλαδή προς τα τέλη 8^ου, αρχές 9^ου αιώνα μ.Χ.), η δε μορφή της Θεοτόκου είναι τυπικά βυζαντινή, με όψη γλυκιά αλλά και επιβλητική, κατά το πρότυπο της Παναγίας Ελεούσας της Ι.Μ. Κύκκου της Κύπρου, έργο του Ευαγγελιστού Λουκά, που απεικονίζει την Θεοτόκο με τη μορφή που είχε λίγο πριν την κοίμηση της.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Για την ονομασία της εικόνας ιστορείται ο εξής θρύλος.
Κάπου στα τέλη του 10^ου αιώνα σε ένα κελί (= μοναστικός τύπος με 2-3 μοναχούς), κοντά στις Καρυές του Αγίου Όρους, ασκήτευαν δύο μοναχοί.

Ένα Σάββατο βράδυ ο γέροντας έλειπε από το κελί, καθώς είχε πάει σε μια αγρυπνία στις Καρυές, αφήνοντας έτσι μόνο τον υποτακτικό. Ο υποτακτικός τη νύχτα έκανε κανονικά τον κανόνα του (= πρωϊνός αξημέρωτος Όρθρος).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ακούει κάποια στιγμή να του χτυπάνε την πόρτα, ανοίγει και βλέπει κάποιον άγνωστο μοναχό να του ζητά να συνεχίσουν μαζί τον όρθρο. Όταν έφτασαν στο σημείο που έπρεπε να ψάλλουν στην Παναγία «Την Τιμιωτέραν των Χερουβείμ ….», ο φιλοξενούμενος μοναχός διέκοψε τον υποτακτικό και άρχισε να ψάλει το «Άξιον εστίν ως αληθώς μακαρίζειν σε την Θεοτόκον …..».

Ο ύμνος αυτός άρεσε τόσο πολύ στο μοναχό του κελιού, που τον άκουγε για πρώτη φορά, ώστε ζήτησε από τον άγνωστο μοναχό να του τον γράψει ώστε να τον έχει, να τον ψέλνει κι αυτός. Αλλά στο κελί δεν υπήρχε χαρτί και μελάνι.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πήρε τότε στα χέρια του, ο φιλοξενούμενος μοναχός, μια πλάκα από μάρμαρο και άρχισε με το δάχτυλό του να χαράζει την πλάκα, γράφοντας τον ύμνο όπως του είχε ζήτησε ο μοναχός.

Λέγεται πως έγραφε τόσο εύκολα πάνω στην πλάκα σαν να έγραφε πάνω σε πηλό. Αφού τελείωσε το γράψιμο, είπε στον μοναχό ότι στο εξής έτσι πρέπει να ψάλλεται ο ύμνος αυτός από όλους τους Ορθόδοξους, και εξαφανίστηκε.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι Αγιορείτες μοναχοί, θεώρησαν ότι αυτό τον ύμνο δεν μπορεί παρά να τον αποκάλυψε Άγγελος Κυρίου, ο αρχάγγελος Γαβριήλ, αφού σύμφωνα πάντα με την παράδοση ήταν ο ίδιος αρχάγγελος, που έφερε στην Παναγία και το χαρμόσυνο άγγελμα κατά τον Ευαγγελισμό, απευθύνοντας της τον γνωστό σε όλους μας χαιρετισμό : «Χαίρε, Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Έστειλαν λοιπόν την πλάκα με τον ύμνο, στον τότε Βυζαντινό αυτοκράτορα και στον Πατριάρχη, οι οποίοι ενέκριναν την εισαγωγή του Αγγελικού αυτού ύμνου στο λειτουργικό βίο της Εκκλησίας.

Από τότε ο Αγγελικός αυτός ύμνος διαδόθηκε σε όλη την οικουμένη και ψάλλεται προς τιμή της Θεομήτορος.
Η εικόνα της Θεοτόκου, η οποία βρισκόταν στο κελί όπου έγινε το θαύμα, μεταφέρθηκε από τους πατέρες του Όρους, στην εκκλησία του Πρωτάτου, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα.

Το δε κελί εκείνο ονομάστηκε «Άξιον εστί», ενώ όλη η περιοχή που βρισκόταν το κελί, (πίσω από τη σημερινή Σκήτη του Αγίου Ανδρέα), ονομάστηκε «κοιλάδα του Άδειν», από το ρήμα «άδω», που σημαίνει υμνώ, ψάλλω.

Το κελί "Άξιον Εστί" :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η εικόνα αυτή όμως πέρα από τους θρύλους, είναι συνδεδεμένη και με σύγχρονα ιστορικά γεγονότα.

Στις 3 Οκτωβρίου 1913, μετά από ολονύκτια αγρυπνία στο Ναό του Πρωτάτου, οι Αγιορείτες μοναχοί συνέταξαν το μνημειώδες ψήφισμα «της αιωνίου και αδιασπάστου ενώσεως με την Μητέρα Ελλάδα» και το υπέγραψαν οι ηγούμενοι και προϊστάμενοι των μονών, αφού πρώτα έκαναν μετάνοιες μπροστά σε αυτήν την «εφέστιο των εφεστίων» εικόνα του Αγίου Όρους.

Η πηγή του Αγ. Γεωργίου στις Καρυές :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η εικόνα του «Άξιον εστί» τυπώθηκε και στα επίσημα ομόλογα, του Εθνικού αγιορείτικου δανείου του 1931, μετά την προσφορά απ’ τα Αθωνικά μοναστήρια μεγάλου μέρους των μετοχίων τους (=αγροκτημάτων), προς αποκατάσταση των ακτημόνων και των προσφύγων της Μικρασιατικής καταστροφής.

Η πρώτη έξοδος της εικόνος «Άξιον Εστί» από το Όρος έγινε το 1963 κατά τον εορτασμό της Χιλιετηρίδος του Όρους, όταν μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου την υποδέχτηκαν με εξαιρετικές τιμές, ευλάβεια και συγκίνηση.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το 1985, μεταφέρθηκε με πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού για προσκύνημα στη Θεσσαλονίκη, όπου οι επίσημοι της πόλεως την υποδέχθηκαν μπροστά στο Λευκό Πύργο με τιμές αρχηγού Κράτους.

Τη δεύτερη ημέρα του Πάσχα, γίνεται στον ιερό ναό του Πρωτάτου πανηγυρική θεία Λειτουργία και ακολουθεί μεγαλοπρεπέστατη λιτανεία της θαυματουργής εικόνας στα όρια του οικισμού των Καρυών.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σας ζαλίζω λίγο με την ….πολυλογία μου Rolling Eyes

, γύρω από τα όσα διάβασα, είδα, άκουσα και φωτογράφησα στο Άγιο Όρος, ….αλλά θεωρώ πως είναι ο καλύτερος τρόπος ….για κάποιον που δεν έχει επισκεφθεί αυτό τον ιδιαίτερο τόπο, να κατανοήσει και να πλησιάσει την μυστηριακή ατμόσφαιρα και τους «θησαυρούς» που κρύβει, ….και για όσους πάλι το έχουν επισκεφθεί, να ξαναζήσουν τη μαγεία του.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Συνεχίζεται ………

από **Georgedim** Κυρ 15 Νοε 2015 - 22:04

ΜΕΡΟΣ Ζ’

Στην είσοδο των Καρυών, ερχόμενοι από τη Δάφνη ( = το επίνειο των Καρυών), βρίσκεται και η Σκήτη του Αγίου Ανδρέα, γνωστή και ως Σεράϊ (από τη φράση Σέϊ-Ράη, που στα Ρώσικα σημαίνει «αυτός ο Παράδεισος»).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αν και στη πραγματικότητα πρόκειται για ένα τεράστιο & μεγαλόπρεπο οικοδομικό συγκρότημα, που ακολουθεί την αρχιτεκτονική των Αγιορείτικων μονών, εν τούτοις ονομάζεται «Σκήτη», γιατί σύμφωνα με την παράδοση και το καταστατικό του Αγίου Όρους, δεν είναι δυνατό να ιδρυθούν νέες Μονές, στη μετά το Βυζάντιο εποχή.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η σύγχρονη ιστορία της Σκήτης αυτής, …όπως θα καταλάβετε διαβάζοντας τη συνέχεια, αποτελεί τυπικό παράδειγμα «κοσμικής» υπερβολής, αλαζονείας, προσπάθειας εντυπωσιασμού και ταυτόχρονα ενδεικτικό γεγονός του πως η Ρωσική διπλωματία του 19^ου αιώνα, χρησιμοποίησε τη θρησκεία ως μέσον παρουσίας, εθνικών διεκδικήσεων και ελέγχου των Βαλκανίων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η ταπεινότητα, η πίστη και η ευλάβεια όμως του συνόλου των Αγιορειτών μοναχών αντέκρουσαν με παρρησία τα τεκταινόμενα, τονίζοντας με ψήφισμα, ….που είναι καταγεγραμμένο στα πρακτικά της Ιεράς Κοινότητος (1901), ….πως η Μοναστική Πολιτεία δεν είναι τόπος επίδειξης γήινων πραγμάτων αλλά «κορύφωμα» της απάρνησης τους, τονίζοντας πως οι Αγιορείτες μοναχοί οφείλουν και πρέπει να απέχουν από τα επίγεια και ως «….αρνητές του κόσμου», οφείλουν να φροντίζουν αποκλειστικά για τα επουράνια ως «….τα ωσάνω ποθούντες».

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ιστορικά στη θέση αυτή περιγράφεται από τον 10^ο αι. μ.Χ., κελί με το όνομα «του Ξυστρή» ή «Ξέστου», το οποίο όμως καταστρέφεται 5 αιώνες μετά, από τους πειρατές.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μέχρι τον 19^ο αιώνα, στο «κελί» αυτό σποραδικά έρχονται και μένουν κάποιοι μοναχοί, αλλά και πάλι εγκαταλείπεται, ερημώνει, ειδικά την περίοδο της Τουρκοκρατίας.

Στα χαλάσματα αυτά έρχονται αρχές του 19^ου αιώνα και εγκαταβιούν δύο Ρώσοι μοναχοί, πρώην έμποροι, αφιερώνοντας ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας τους, διορθώνοντας και επεκτείνοντας το.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σταδιακά το ταπεινό Κελί φθάνει, σύμφωνα με την παράδοση, στα μέσα του ίδιου αιώνα τους 300 μοναχούς, όλοι Ρωσικής καταγωγής.
Έτσι μετατρέπεται σε Κοινοβιακή Σκήτη, κάτι που επικυρώνεται με σιγίλλιο (= επίσημο Βυζαντινό έγγραφο) του τότε Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης, μετά από ενέργειες των δύο αυτών μοναχών και πιέσεις της Τσαρικής αυλής.

Στα μέσα του 19^ου αιώνα (1842), με την ηθική και οικονομική βοήθεια των τσάρων της Ρωσίας, θεμελιώνεται ο ναός του Αγίου Ανδρέα, που αποτελεί το καθολικό (= κεντρικό ναό) της ομώνυμης Σκήτης.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο μεγαλοπρεπής αυτός ναός υποτίθεται πως ανεγέρθηκε για να ευχαριστήσει τον Θεό ο μέγας δούκας της Ρωσίας Αλέξιος, για τη διάσωση του πατέρα του, τσάρου της Ρωσίας Αλέξανδρου Β', από την απόπειρα δολοφονίας που είχε γίνει εναντίον του.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η ανοικοδόμηση του λέγεται πως κράτησε σχεδόν μισό αιώνα. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο ναό στο Άγιο Όρος και τον δεύτερο μεγαλύτερο Ορθόδοξο ναό στον κόσμο, που χτίστηκε μετά την άλωση της Πόλης (....πρώτος είναι πλέον από το 1985, ο Ι.Ν. του Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Είναι χτισμένος από λαξευτό γρανίτη και μάρμαρο το δε πάτωμα του ναού δίνει την εντύπωση κυματισμένης θάλασσας. Στο εσωτερικό του ναού φυλάσσεται το σκήνωμα του Αγίου Ανδρέα.

Να σημειώσουμε πώς οι Ρώσοι τιμούν ιδιαίτερα τον Απόστολο Ανδρέα, αφού κατά την παράδοση ήταν αυτός που μετέφερε στη Ρωσία το Χριστιανισμό.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στον προαύλιο χώρο του ναού βρίσκεται η μεγάλη καμπάνα, βάρους 5 τόννων, που είχε δωρήσει στη Σκήτη ο θεμελιωτής του καθολικού, δούκας Αλέξιος.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Λέγεται πως στα Θυρανοίξια (=εγκαίνια Χριστιανικού ναού), στην αυγή του 20^ου αιώνα, η χλιδή και μεγαλοπρέπεια που επικράτησε ήταν κάτι το ανεπανάληπτο, για τα χρονικά και το Τυπικό του Όρους.

Υψηλοί αξιωματούχοι της Τσαρικής αυλής, πρέσβεις, διπλωμάτες, ανώτεροι Ρώσοι κληρικοί, Ρώσοι στρατιωτικοί ήταν μερικοί από τους προσκεκλημένους.
Στο λιμάνι της Δάφνης είχαν καταπλεύσει ρωσικά πολεμικά πλοία με επικεφαλής τον ναύαρχο του στόλου της Μεσογείου.

Το μεγαλόπρεπο εσωτερικό του ναού :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όλα αυτά συνιστούσαν γεγονός εκτός τόπου, χρόνου και κλίμακας για το λιτό (…εκείνη την εποχή) και απέριττο Αθωνικό τοπίο. Ήταν κάτι που προκαλούσε ευθέως το ταπεινό μοναστικό αίσθημα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο τέλος μάλιστα της τελετής, εντοιχίστηκε στον μεγαλόπρεπο αυτό ναό, ο Ρωσικός αυτοκρατορικός θυρεός με το δικέφαλο αετό, έμβλημα των Βυζαντινών αυτοκρατόρων. Δεν είναι τυχαίο πως μετά την πτώση της Πόλης, η Ρωσική Αυτοκρατορία εμφανίζεται ως συνεχιστής του Βυζαντινού μεγαλείου και η Αγία Πετρούπολη, χαρακτηρίστηκε ως η «Τρίτη Ρώμη».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Για να μπούμε λίγο στο κλίμα της εποχής, θυμίζω πως στα τέλη του 19^ου αιώνα, μετά το Β’ Ρωσο-Τουρκικό πόλεμο, οι νικητές Ρώσοι με τη «συνθήκη του Ιασίου», ρύθμισαν σύμφωνα με τις επιθυμίες και επιδιώξεις τους, πέραν των άλλων, θέματα και ζητήματα που αφορούσαν το Άγιο Όρος.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Παράλληλα η Βουλγαρική Εκκλησία, με πρόφαση θρησκευτικούς λόγους, ...αλλά στην ουσία καθοδηγούμενη από την επεκτατική πολιτική των Βουλγάρων («Πανσλαβισμός»), αποσπάται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, σχηματίζοντας τη λεγόμενη «Βουλγαρική Εξαρχία».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η αλήθεια είναι βέβαια, πως η χειραφέτηση της Εκκλησίας της Βουλγαρίας αποτελούσε τον κακοραμμένο μανδύα του «Πανσλαβισμού», υπόθεση που υποκινούσε και ενίσχυε με κάθε μέσο και τρόπο η Ρωσία, για να προωθήσει με τη σειρά της, τα δικά της συμφέροντα στα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο.

Έτσι η αρχή του 20ου αιώνα, είναι μια ιδιαίτερα ταραγμένη εποχή για τα Βαλκάνια, όπου κυοφορούνταν μεγάλες αλλαγές, εξελίξεις και ανατροπές.

Το αρχονταρίκι της Σκήτης :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η Οθωμανική αυτοκρατορία από την άλλη, αποτελούσε τον «μεγάλο ασθενή» της εποχής και σταδιακά κατέρρεε. Οι τότε μεγάλοι της Ευρώπης (Ρωσία, Αγγλία, Γαλλία), εκδηλώνοντας προσποιητό ενδιαφέρον για την τύχη και το μέλλον των Βαλκανικών λαών, ….ως άλλα "σαρκοβόρα", ….δήλωναν ο καθένας με τον τρόπο του, «παρών», για την κρίσιμη ώρα διανομής της «λείας».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι Ρώσοι εκμεταλλευόμενοι το χώρο της θρησκείας, μιας και οι Βαλκάνιοι ήταν ομόδοξοι τους από τα χρόνια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, φρόντισαν για μια εντυπωσιακή «διείσδυση» στην Αθωνική πολιτεία, που αποτελούσε το «Πανορθόδοξο» κέντρο της εποχής, θεωρώντας ότι έτσι θα κατάφερναν να εξυπηρετήσουν καλύτερα τα συμφέροντα τους, για άμεση επιρροή στα Βαλκάνια.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Παρά τις επανειλημμένες συστάσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου να σεβαστούν τον χώρο, ώστε να διαφυλαχτεί η ενότητα και ο χαρακτήρας της Μοναστικής Πολιτείας, οι παρεμβάσεις τους, υπήρξαν απροκάλυπτες και πολλές φορές προκλητικές.

Προσπάθησαν με κάθε τρόπο να υποβαθμίσουν το ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης και εξαπέλυσαν μία συντονισμένη επιχείρηση για να επιβληθεί ρωσικός οικονομικός έλεγχος στις Μονές και ιδιαίτερα τις Ελληνικές, μέσα από διάφορες οικονομικές εξαρτήσεις, δανειοδοτήσεις, αγοραπωλησίες, επιχορηγήσεις κ.λ.π. (….ίσως να σας θυμίζει κάτι σύγχρονο & επίκαιρο αυτό ; Rolling Eyes

)

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι Έλληνες μοναχοί εκείνης της εποχής, γνώρισαν ιδιαίτερα πιεστικές καταστάσεις ώστε να ενδώσουν στον κατευθυνόμενο έξωθεν, εκρωσισμό του Όρους.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος βέβαια δεν ήταν οι εντυπώσεις από την ανέγερση ογκωδών και πολυτελών κτισμάτων από την τσαρική Ρωσία, όσο το πλήθος των στρατευμένων Ρώσων, δήθεν «μοναχών», που καθημερινά κατέφθαναν με κάθε τρόπο στον Άθωνα, εκείνης την εποχής.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ανάμεσα τους υπήρχαν και υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί, που αναλάμβαναν καθήκοντα ηγουμένων και συντονισμού των υπολοίπων. Η σκήτη του Αγίου Ανδρέα και η Ι.Μ. Παντελεήμονος απετέλεσαν τα αντιπροσωπευτικότερα κέντρα του Ρωσικού μοναχισμού στο Άγιο Όρος, στις αρχές του 20^ου αιώνα.

Μέσα σε αυτή τη γενικότερη κατάσταση ρευστότητας, ανατροπών και συγκρούσεων, οι καθυστερήσεις και λάθος εκτιμήσεις, εκ μέρους της Ρωσικής αυλής, να υλοποιήσει αυτό που οι καιροί και οι συγκυρίες απαιτούσαν, στο εσωτερικό της χώρας τους, οδήγησε στην σύλληψη και εκτέλεση μαζί με όλα τα μέλη της τσαρικής οικογένειας, του Νικόλαου Β’, του τελευταίου τσάρου της Ρωσίας, μετά από απόφαση των Σοβιέτ της Οκτωβριανής Επανάστασης των μπολσεβίκων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Έτσι τα μεγαλεπίβολα σχέδια εξωτερικής πολιτικής της Τσαρικής Ρωσίας δεν ευοδώθηκαν αλλά κατέπεσαν, αφού η Οκτωβριανή επανάσταση άλλαξε δραματικά τον ρου της Ρωσικής, αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας.

Το 1971, εκοιμήθη ο τελευταίος μοναχός αυτής της παλαιάς Ρωσικής αδελφότητας. Ακολούθησαν 20 χρόνια εγκατάλειψης της Σκήτης, και τελικά το 1992 εγκαθίσταται εδώ η πρώτη ολιγάριθμη Ελληνική αδελφότητα. Από το 2001 μέχρι σήμερα προσετέθησαν αρκετοί ακόμα μοναχοί.
Σήμερα αποτελεί εξάρτημα της Ι.Μ. Βατοπεδίου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Βγαίνοντας από τη Σκήτη, στα αριστερά μας, βρίσκεται ένα μουντό, γκρίζο κακοσυντηρημένο, πολυώροφο κτίριο, η περίφημη «Αθωνιάδα Σχολή».

Πρωτολειτούργησε το 1749, σε κτίρια κοντά στη μονή Βατοπεδίου (σήμερα σώζονται μόνο κάποια ερείπια της, στα νοτιοανατολικά της Μονής ).
Στην εποχή της υπήρξε μεγάλο πνευματικό και θεολογικό κέντρο προσφέροντας στον Ελληνισμό, ανεκτίμητες γνώσεις και πνευματική βοήθεια, σε δύσκολες για το γένος εποχές.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η σημερινή «Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Ακαδημία», ιδρύθηκε το 1953 και δεν έχει καμιά σχέση με την παλιά. Λειτουργεί σαν απλό δευτεροβάθμιο εκπαιδευτικό ίδρυμα, με έξι τάξεις, με επιπλέον όμως θεολογικά μαθήματα. Στη σχολή αυτή σήμερα διδάσκουν καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης καθώς και μοναχοί.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Εδώ τελειώνει το αφιέρωμα μας στη μεγαλόπρεπη Σκήτη Αγίου Ανδρέα, ….όχι όμως και το οδοιπορικό μας.

Συνεχίζεται …….

από **Georgedim** Τετ 25 Νοε 2015 - 21:05

Με μια μικρή καθυστέρηση, ....λόγω αυξημένων επαγγελματικών υποχρεώσεων ....συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας.

ΜΕΡΟΣ Η’

Όπως ήδη προείπαμε, βάση μας ήταν η Ι.Μ. Κουτλουμουσίου, ....στην οποία και θα ξεναγηθούμε σήμερα.

Πρόκειται για μια μονή που απέχει μόλις 500μ. νοτιοδυτικά από τη μεσαιωνική πολίχνη των Καρυών.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Βρίσκεται σε μια κατάφυτη πλαγιά με πολλά τρεχούμενα νερά και μαγευτική θέα, αγναντεύοντας περήφανα το Θρακικό πέλαγος, τη Θάσο και τη μακρινή Σαμοθράκη.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η ίδρυση της μονής ανάγεται στις αρχές του 12^ου αιώνα και ιδρυτής της φέρεται ο μοναχός Κάλλιστος, ο οποίος προερχόταν από την αυλή του Σελτζούκου Τούρκου Κουτλουμούς, ο οποίος ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και θεωρείται γενάρχης της ομώνυμης Μικρασιατικής δυναστείας.

Πρώτος ευεργέτης της μονής ήταν ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Αλέξιος Α’ Κομνηνός (12ος αιώνας). Βρίσκεται στην έκτη θέση, της ιεραρχίας των μονών του Αγίου Όρους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Και η μονή αυτή ακολουθεί τη τυπική αρχιτεκτονική των υπολοίπων μονών του Όρους, μοιάζοντας εξωτερικά με κάστρο.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πλησιάζοντας την μονή, από την πλευρά των Καρυών, αντικρίσαμε, στον περιβάλλοντα χώρο, αρκετά καλοδιατηρημένα, αλλά και νεόκτιστα κτίρια που παρότι έδειχναν ακατοίκητα διέθεταν περισσό κάλλος.

Ρωτώντας μάθαμε πως αποτελούσαν κελιά "εξαρτηματικών" μοναχών (δηλαδή αυτών που μένουν εκτός μοναστηριού).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Εδώ κοντά βρίσκεται και ο παλιός υδρόμυλος της μονής, ο οποίος όμως δεν λειτουργεί σήμερα.
Απέναντι από την είσοδο της, βρίσκεται μια χαρακτηριστική θολοσκέπαστη κρήνη, κατασκευασμένη στις αρχές του 19ου αιώνα, με περίτεχνα μαρμάρινα σχέδια.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η είσοδος της Μονής βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της και μπαίνοντας περνάς το «διαβατικό» (= δηλαδή ένα θολωτό διάδρομο, χαρακτηριστικό της βυζαντινής φρουριακής αρχιτεκτονικής).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Φτάνοντας στην πλακόστρωτη αυλή, αντικρίζεις το Καθολικό (=ναός), που βρίσκεται στο κέντρο της αυλής, τη Φιάλη αγιασμού των υδάτων, καθώς και την Τράπεζα (=εστιατόριο).

Το σημερινό Καθολικό της μονής Koυτλουμουσίου , είναι κτισμένο το 1540 και είναι αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος (γιορτάζει στις 6/19 Αυγούστου αντίστοιχα με το νέο / παλιό ημερολόγιο).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Είναι κτισμένο πάνω στα ερείπια προϋπάρχοντος ναού του 12^ου αιώνα, που καταστράφηκε από τις ληστρικές επιδρομές των Καταλανών πειρατών στη μονή, τον 14^ο αιώνα.

Στο εσωτερικό του ναού κυριαρχεί η μυσταγωγική ατμόσφαιρα. Η κομψότητα δένει με την σοβαρότητα. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο, εντυπωσιάζει με τον έντονο διάκοσμο του και τις αυστηρές τοιχογραφίες της Κρητικής σχολής, που έγιναν τον 16ον αιώνα. Οι περισσότερες αρχικές τοιχογραφίες του ναού έχουν επιζωγραφηθεί.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ξεχωρίζουν η εικόνα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και η εικόνα της Παναγίας της «Στυλαρινής ή Γιάτρισσας».

Η τελευταία είναι εικόνα του 14ου αιώνα, ανυπόγραφη (= δηλαδή αγνώστου δημιουργού), προερχόμενη από το Στυλάρι Προκοννήσου (= το σημερινό νησί του Μαρμαρά ή Marmara Adasi στα Τουρκικά), στην Προποντίδα όπου βρισκόταν παλαιότερα, ένα μετόχι της Μονής.

Θεωρείται θαυματουργή, γι’ αυτό και το προσωνύμιο «Γιάτρισσα», επειδή οι προσευχές μπροστά στην εικόνα και τα τάματα στη χάρη Της, παρείχαν τη ποθητή γιατρειά ποικίλων ασθενειών που αφθονούσαν, ελλείψει ιατρών, εκείνο τον καιρό.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Με τη Μικρασιατική καταστροφή και τον ανηλεή διωγμό των Ελλήνων χριστιανών από τους Νεότουρκους του Κεμάλ, η εικόνα για να μην καταστραφεί, μεταφέρθηκε αρχικά στη Χαλκίδα και ακολούθως στη μονή Κουτλουμουσίου, όπου φυλάσσεται μέχρι σήμερα.

Στο προσαρτημένο παρεκκλήσι βρίσκεται η εφέστιος εικόνα της Μονής, η «Φοβερά Προστασία», φιλοτεχνημένη τον 13ο ή 14ο αιώνα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αυτή η θαυματουργός εικόνα της Θεοτόκου ήταν το μόνο αντικείμενο που σώθηκε από μια φοβερή πυρκαγιά, η οποία κατέστρεψε ολοσχερώς, ένα μετόχι της Μονής, στην Κρήτη.

Η εικόνα έκτοτε μεταφέρθηκε στον Άθωνα, όπου εξακολουθεί να επιτελεί πολλά θαύματα, όπως ισχυρίζονται οι πατέρες της Μονής, αλλά και αρκετοί προσκυνητές.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Για την ονομασία της εικόνας αυτής, ιστορείται το ακόλουθο περιστατικό.
Σε μια επιδρομή πειρατών, οι μοναχοί βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη θέση, κατέφυγαν λοιπόν στην Παναγία και έκαναν παράκληση για την προστασία τους.

Η Παναγία τότε, σύμφωνα με το θρύλο, κατέστησε τη Μονή «αόρατη» στα μάτια των πειρατών, ενώ στη συνέχεια διασκορπίστηκαν και έφυγαν άπρακτοι από το χώρο του μοναστηριού αλλά και από όλο το Περιβόλι της Παναγίας.

Όλοι μίλησαν τότε για τη φοβερή παρέμβαση της Παναγίας. Η εικόνα της Παναγίας έκτοτε ονομάστηκε «Φοβερά Προστασία».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το 1980 παραμονή Χριστουγέννων, ξέσπασε μεγάλη πυρκαγιά στην ανατολική πτέρυγα της Μονής με κίνδυνο να επεκταθεί σε ολόκληρο το μοναστήρι.

Τα μέσα πυρόσβεσης που διέθετε τότε η Μονή ήταν πενιχρά. Οι μοναχοί τότε πηγαίνουν και παίρνουν την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας βγαίνουν στην αυλή και περνούν με την εικόνα ανάμεσα από τις φλόγες, θυμίζοντας το θαύμα με τους «τρεις παίδες εν καμίνω», στη Βαβυλώνα.
Οι φλόγες τότε θαυματουργά σεβάστηκαν την εικόνα της Παναγίας, υποχώρησαν και έσβησαν εντελώς.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Παρόμοιο γεγονός αναφέρεται και το καλοκαίρι του 1994 , όταν έπιασε φωτιά το δάσος, κοντά στη Μονή. Οι Πατέρες της Μονής, μαζί με άλλους μοναχούς από τις Καρυές και προσκυνητές έτρεξαν να βοηθήσουν στην κατάσβεση της φωτιάς, που απειλούσε την περιοχή.

Ο καιρός λόγω εποχής ήταν ζεστός και ο ουρανός πεντακάθαρος. Ξαφνικά όμως γέμισε σύννεφα και άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς, ...μόνο όμως στον τόπο της φωτιάς, την οποία και έσβησε τελικά. Αυτόπτες μάρτυρες ομολογούν πως σε ολόκληρο το Άγιο Όρος, ο ουρανός ήταν καθαρός και δεν είχε βρέξει πουθενά αλλού.
Και το γεγονός αυτό θεωρήθηκε θαυματουργό και αποδόθηκε επίσης στην Παναγία «Φοβερά Προστασία».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Παρατηρούμε λοιπόν ότι το «θαύμα», ...όπως τουλάχιστον γίνεται αντιληπτό στην κυρίαρχη Χριστιανική ιδεολογία, ...αναφέρεται κυρίως στην αποκάλυψη της ύπαρξης και παρουσίας του Θείου στην ανθρώπινη κοινωνία.

Αν και συμβαίνει σε δεδομένη χρονική στιγμή, …επί της ουσίας υπερβαίνει το χρόνο. Και αυτό γιατί, σύμφωνα πάντα με τη θρησκευτική παράδοση, δεν εξαρτάται από τη πεπερασμένη χρονική διάρκεια των υλικών αποτελεσμάτων του, ...αλλά αναφέρεται στην αιώνια ζωή και τις Χριστιανικές αξίες.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη, στα πλαίσια μιας …προοδευτικής scratch

ίσως αντίληψης των θρησκευτικών θεμάτων, που θεωρεί όλα αυτά τα «θαύματα» ως προϊόντα αυταπάτης ενός άκριτου θρησκευτικού φανατισμού, μια προσπάθεια εμπορευματοποίησης της θρησκείας, μια οικονομική εκμετάλλευση του πόθου των πιστών, μια ένδειξη κυνισμού των εκπροσώπων της θρησκείας.

Η αμφισβήτηση όμως ενός γεγονότος, ...δεν προϋποθέτει κατ’ ανάγκην και την απόρριψη του.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αντιθέτως πιστεύω πως η αμφισβήτηση αποτελεί έναν θεμελιώδη παράγοντα για προβληματισμό, ένα ουσιαστικό και γόνιμο στοιχείο ατομικής ….και κατ’ επέκταση κοινωνικής προόδου.

Η αμφισβήτηση, θεωρώ πως είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για την εις βάθος έρευνα κάποιου θέματος, την επισταμένη μελέτη του και τελικά την ανασύνθεση σκέψεων & απόψεων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η επιπόλαια, άκριτη & ειρωνική απόρριψη ενός «θαύματος» και στην ουσία της «πίστης» που αυτό εμπερικλείει, αποτελεί το ακριβώς αντίθετο άκρο, αυτού που ονομάζουμε θρησκευτικό φανατισμό και όπου επίσης δεν είναι αποδεκτός.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ίσως το πιο σώφρων και δόκιμο θα ήταν να αναλογιστούμε κάτω από ποιες συνθήκες εκδηλώθηκε ένα θαύμα.

Να στοχαστούμε ενδεχομένως ποια η σχέση «αντικειμενικών» προϋποθέσεων εκδήλωσης του και «υποκειμενικών» δυνατοτήτων αποδοχής και κατανόησης του.

Και τελικά να αναρωτηθούμε τι εννοούμε λέγοντας «θαύμα» ;

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κατά την απλή κοσμική θεώρηση, οτιδήποτε αντιβαίνει την λογική, το κατανοητό και τη φυσική νομοτέλεια, θεωρείται θαύμα.

Υπάρχει όμως και η πιο σύνθετη θεολογική, ...ίσως και φιλοσοφική προσέγγιση του θέματος.

Με τη θεώρηση αυτή θαύμα αποτελεί η δομή και η αρμονική συνέχεια ολόκληρης της δημιουργίας του Σύμπαντος.
Φυσικοί νόμοι και Θεία δύναμη βρίσκονται σε μία δυναμική και άρρηκτη σχέση, αφού η κτίση διατηρείται και συνέχεται από το δημιουργό της.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την ιστορία, γι' αυτό και το θαύμα ακουμπά τη δομή του ιστορικού γίγνεσθαι.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κατά την άποψη αυτή λοιπόν, ουδέποτε τίθεται θέμα σύγκρουσης με τους φυσικούς νόμους. Αντιθέτως εξιστορείται ως μία νέα φυσική διεργασία, που αποτελεί μια νέα προέκταση της υπάρχουσας νομοτέλειας, μέσα στη δομή του σύμπαντος και της ιστορίας.

Βλέπουμε λοιπόν πώς με τη πρώτη άποψη μιλάμε για κατάλυση της γνωστής συμπαντικής πραγματικότητας, ενώ με την άλλη άποψη μιλάμε για μία επέκταση της ενιαίας συμπαντικής νομοτέλειας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όπως και να έχει, ο κάθε ένας άνθρωπος έχει τις δικές του αξίες και τις δικές του αρχές, τις οποίες συχνά ακολουθεί και σε αυτές πιστεύει, γιατί «πίστη» δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια πηγαία εγγενής πεποίθηση για τα όσα ελπίζουμε, μια εσωτερική βεβαιότητα για όσα δεν βλέπουμε.

Και λέγοντας «πίστη» δεν εννοούμε βέβαια μόνο τη θρησκευτική, αλλά και οτιδήποτε βρίσκει εφαρμογή στην καθημερινότητα μας.

Ας μην ξεχνάμε πως η αυτή η εσωτερική βεβαιότητα, η "πίστη" σε κάτι ή κάποιον, ...είναι αυτή που μας παρακινεί να προσπαθήσουμε, να αγωνιστούμε, να παλέψουμε, ....ακόμη και αν οι γενικότερες συνθήκες είναι αντίξοες.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αφού ξεφύγαμε για λίγο …με τα υπαρξιακά & μεταφυσικά, επιστρέφουμε ξανά στα γήϊνα και απτά.

Απέναντι από το Καθολικό, κατά τη συνήθη Αγιορείτικη πρακτική, βρίσκεται η «Τράπεζα». Κατασκευάστηκε προς το τέλος του 18^ου αιώνα, από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Ματθαίο τον Γ', στην θέση της παλαιότερης πτέρυγας που είχε καταστραφεί από φωτιά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σήμερα εφάπτεται στον οχυρωματικό περίβολο της Μονής. Το εσωτερικό της δεν είχε καμία διακόσμηση, ενώ οι αγιογραφίες που υπάρχουν είναι σύγχρονες και έχουν γίνει από τους μοναχούς της μονής.

Η «Φιάλη» της Μονής, είναι μαρμάρινη, έργο των αρχών του 19^ου αιώνα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο μοναδικός αμυντικός πύργος της μονής βρίσκεται στο δυτικό άκρο της νότιας πτέρυγας, κατασκευάστηκε το 1508 και σήμερα στεγάζει το εικονοφυλάκιο της Μονής.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στη Μονή αυτή διατηρείται μέχρι σήμερα ένα παλαιό εκκλησιαστικό έθιμο.
Να υποδέχεται την εικόνα του «Άξιον Εστί», κατά τη λιτανεία της τη Δευτέρα της Διακαινησίμου και την επόμενη ημέρα να τελείται η λιτανεία της Κουτλουμουσιανής εικόνας της «Φοβεράς Προστασίας», την οποία υποδέχονται πανηγυρικά οι Καρυές και ο ναός του Πρωτάτου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στους εξαρτηματικούς μοναχούς της μονής ανήκε και ο μακαριστός γέροντας Παΐσιος (κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης), που προσφάτως ανακηρύχθηκε στους Οσίους.

Είχε ασκητέψει τα δεκαπέντε τελευταία χρόνια της ζωής του στο «Κελί Παναγούδα» και η φήμη της αγιότητάς του απλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Το κελί του απετέλεσε το σημείο της επόμενης επίσκεψης μας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Συνεχίζεται ……..

από **Georgedim** Σαβ 12 Δεκ 2015 - 0:22

Με ακόμη μια μικρή καθυστέρηση Embarassed

, ....συνεχίζουμε.

ΜΕΡΟΣ Θ’

Η απόσταση από το Κουτλουμούσι μέχρι την «Παναγούδα» είναι σχετικά εύκολη, κάπου 1,5 χλμ., μέσα από ένα πολύ όμορφο & γραφικό κατηφορικό μονοπάτι.
Η δυσκολία είναι στην επιστροφή, όπου έχεις να βαδίσεις 1,5 χλμ. συνεχούς & έντονης ανηφόρας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Θεωρώ ότι οποιαδήποτε σωματική καταπόνηση, στο Άγιο Όρος, αξίζει τον κόπο, γιατί σε φέρνει πιο κοντά, σε αυτό που ο χώρος αυτός πρεσβεύει.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο κελί αυτό έζησε για 15 χρόνια, ένας εμπνευσμένος & χαρισματικός γέροντας, που απετέλεσε μια από τις μεγαλύτερες σύγχρονες Αγιορείτικες μορφές, ....ο όσιος Παϊσιος Αγιορείτης.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αν και έχουν περάσει 21 χρόνια αφ’ ότου απεβίωσε, η φήμη του χρόνο με τον χρόνο μεγαλώνει, καθώς είναι δεκάδες χιλιάδες οι άνθρωποι που αναζητούν την βιογραφία του ή ακόμα και τις ομολογίες, όσων τον είχαν γνωρίσει.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των μοναχών που μένουν σήμερα στο κελί του Αγίου, σε αυτά τα τελευταία δύσκολα χρόνια της κρίσης που ζούμε, έχει αυξηθεί ακόμη περισσότερο η επισκεψιμότητα στο κελί, καθώς και το ενδιαφέρον για τα έργα και τις διδαχές του Αγίου.

Το στασίδι όπου προσεύχονταν :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σήμερα στο ταπεινό αυτό κελί διαμένουν ο ιερομόναχος Αρσένιος και ο μοναχός Ησαΐας, όπως ακριβώς επιθυμούσε ο γέροντας Παϊσιος.

Το κελί παραμένει έως σήμερα όπως το είχε ο μακαριστός γέροντας και με μεγάλη χαρά, οι δυο μοναχοί, δέχονται και ξεναγούν όσους το επισκέπτονται.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πριν εγκατασταθεί στο κελί αυτό ο Άγιος, ήταν εγκαταλελειμμένο και ο Παϊσιος εργάστηκε σκληρά για να το διορθώσει.
Δεχόταν τον κόσμο στην αυλή, μιας και το κελί είναι πολύ μικρό, σε ένα υπαίθριο αυτοσχέδιο αρχονταρίκι, που είχε δημιουργήσει ο ίδιος με κορμούς από δένδρα.

Το "αυτοσχέδιο" υπαίθριο αρχονταρίκι :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η απλότητα, η ταπεινότητα, η εργατικότητα, η διορατικότητα, το ιδιαίτερο χιούμορ, τα πολλά χαρίσματα του, αποτελούσαν φωτεινό παράδειγμα Αγιορείτικης ζωής και ο κόσμος αναζητούσε την επαφή μαζί του για να αντλήσει διδάγματα και συμβουλές από τη διδασκαλία του και τον τρόπο ζωής του.

Ακριβώς απέναντι, ...θέσεις στη σκιά και νερό για ξεδίψασμα :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στις καρδιές των χιλιάδων πιστών, που τον είχαν γνωρίσει, ο μοναχός Παΐσιος ήταν Άγιος πολύ πριν από την επίσημη απόφαση της αγιοκατάταξης του. Η φήμη του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε είχε ξεπεράσει τα σύνορα της Ελλάδος, ενώ ακόμη ζούσε.

Τα λόγια, οι πράξεις και οι προβλέψεις του είχαν τόσο εξαπλωθεί μεταξύ των πιστών, ώστε προκαλούσαν τον θαυμασμό τους, προτού ακόμη τον συναντήσουν.

Η είσοδος του ταπεινού δωματίου του :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Χαρακτήριζε τους Αγιορείτες μοναχούς, ως τους επί γης «ασυρματιστές» του Θεού.

Είχε καταφέρει να ενσωματώσει τις καλύτερες αρετές της Ορθοδοξίας και να τις αποπνέει με την αύρα του.
Η ομιλία του παρέπεμπε σε αυθεντικά λαϊκό άνθρωπο με πηγαία καλοσύνη και μεγάλη κατανόηση για τα ανθρώπινα πάθη και τις αδυναμίες, παρότι ο ίδιος είχε περάσει πολύ χρόνο με νηστεία, προσευχή και ενατένιση.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι συμβουλές του απέπνεαν θυμοσοφία, ενώ η όλη του στάση συνδύαζε μοναδικά την αυστηρότητα με την ιλαρότητα. Είχε το μοναδικό χάρισμα να καταλαβαίνει τους ανθρώπους και το είχε εξασκήσει και βελτιώσει με την πολύχρονη εμπειρία του.

Αν και από νωρίς (ήδη από το 1966) αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, ποτέ δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε μέχρι τέλους την έντονη & υποδειγματική ασκητική ζωή.
Λέγεται πως ξεκουραζόταν μόνο δύο με τρεις ώρες την ημέρα και οι ανάγκες του σε τροφή ήταν μηδαμινές.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

« Όλα θα βολευτούν με το χώμα », λέγεται πως συνήθιζε να λέει και όταν άρχισε το 1993 να παρουσιάζει ακόμη ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, αρνήθηκε να νοσηλευτεί.
Σε οριακή κατάσταση μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο «Θεαγένειο Ογκολογικό Νοσοκομείο» Θεσσαλονίκης, όπου οι γιατροί τον υπέβαλαν σε μια απλά ανακουφιστική επέμβαση στο παχύ έντερο, μιας και ο όγκος είχε ήδη δώσει μεταστάσεις στον πνεύμονα και το ήπαρ, και τα περιθώρια ζωής του ήταν λιγοστά.

Το αυτοσχέδιο σήμαντρο στην εξώπορτα :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Προς το τέλος λέγεται πως αρνιόνταν να πάρει αναλγητικά φάρμακα, παρά τους φρικτούς πόνους που είχε, μιας και θεωρούσε τον καρκίνο σαν εκπλήρωση του αιτήματος του προς το Θεό και ωφέλιμο για την πνευματική του υγεία.

Κοινώνησε για τελευταία φορά και εκοιμήθη στις 12 Ιουλίου 1994. Ενταφιάστηκε στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης, όπου πέρασε τις τελευταίες μέρες της ζωής του.

Είκοσι χρόνια από το θάνατό του, τον Ιανουάριο του 2014, ο γέρων Παΐσιος ανακυρήχθηκε και επίσημα Άγιος, από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και εορτάζεται την ημέρα κοιμήσεως του.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Επιστρέφοντας από το προσκύνημα στο ταπεινό κελί του και έχοντας ακούσει & διαβάσει αρκετά για το βίο του Αγίου Παϊσίου, ...αναλογιζόμουν τη διαφορά ανάμεσα στο λιτό κελί που έζησε την απέριττη ζωή του και τα ...«πολυτελή» κτίσματα που είχαμε συναντήσει σε αρκετά σημεία στο Όρος και τα οποία επ’ ουδενί δεν συμβαδίζουν με τα όσα πρεσβεύει η αληθινή μοναστική ζωή και το «αναχωρητικό» δόγμα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο σημείο αυτό και προτού προχωρήσουμε στην ανάλυση του θέματος, μια μικρή παρένθεση, ....μιας και θεωρώ απαραίτητο Rolling Eyes

, να γνωρίσουμε τι ακριβώς προβλέπεται (βάσει του Ελληνικού Συντάγματος και του Καταστατικού Χάρτη του Αγίου Όρους), για το «Ιδιοκτησιακό» καθεστώς στον Άθωνα.

Γιατί η σωστή και υγιής κριτική, προϋποθέτει τη σφαιρική και σε βάθος γνώση του κρινόμενου αντικειμένου Very Happy

.

Στην ουσία προσωπική «ιδιοκτησία», όπως την νοούμε στην κοσμική μας ζωή, δεν υπάρχει, ούτε προβλέπεται στο Άγιο Όρος.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η πολιτεία του Αγίου Όρους, ...ως γνωστόν, αποτελεί αυτοδιοίκητο και αυτόνομο τμήμα της Ελληνικής Δημοκρατίας και διοικείται με βάση τον «Καταστατικό Χάρτη» του 1924.

Η κυριότητα όλων των κτισμάτων, καθώς και του συνόλου των εκτάσεων του Αγίου Όρους είναι αυστηρά επιμερισμένη στις είκοσι κυρίαρχες Μονές του.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Από πλευράς κτισμάτων, πέραν αυτών καθαυτών των Μονών, στην ιδιοκτησία τους ανήκουν και μικρότεροι μοναστικοί σχηματισμοί που ονομάζονται «Εξαρτήματα» και είναι οι Σκήτες (κοινοβιακές και ιδιόρρυθμες), οι Καλύβες, τα Κελιά, τα Ησυχαστήρια και τα Καθίσματα. Οι εκτάσεις γης συνηθίζεται να ονομάζονται «Δασοκτήματα».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Τα «Κελιά» και τα «Καθίσματα», ...δηλαδή τα ανεξάρτητα οικήματα που αποτελούνται από έναν μικρό ναό, έναν χώρο διαμονής των μοναχών, καθώς και μια μικρή έκταση γης, το «περιβόλι» τους, ...παραχωρούνται από την κυρίαρχη Μονή, ισόβια σε κάποιον γέροντα μοναχό ο οποίος θα πρέπει να ασκείται εκεί με τη «συνοδεία» του, που συνήθως αποτελείται από έναν ή δυο «υποτακτικούς».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η ισόβια αυτή παραχώρηση δεν γίνεται με «τίτλο κυριότητας», αλλά με «τίτλο χρησικτησίας», που λέγεται «Ομόλογο» (= υπόσχεση), και διατηρεί το δικαίωμα χρήσεως, από τον εν λόγω μοναχό, εφ’ όρου ζωής του. Αυτή η ιδιότυπη χρήση, δεν πωλείται, ούτε μεταβιβάζεται, παρά μόνο μετά από εισήγηση και με τη σύμφωνη γνώμη της κυρίαρχης Μονής.

Κλείνει η παρένθεση με το «τι προβλέπεται» και ....συνεχίζουμε με το «τι γίνεται».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όπως έχω ξαναγράψει και στο περσινό οδοιπορικό, δεν είμαι αντίθετος στην αναπαλαίωση, συντήρηση, καθώς και τον «με μέτρο» εκσυγχρονισμό, και την «ήπια» κοσμικότητα των Μοναστηριών, διότι αφ’ ενός τα κτίρια των Μονών μετρούν πάνω από 1000 χρόνια ιστορίας και έχουν επιτακτική ανάγκη από συντήρηση, αφ’ ετέρου γιατί κρύβουν μέσα τους πολύτιμη ιστορία, ανεκτίμητους θησαυρούς και απαραίτητες παραδόσεις.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι μονές επίσης, φιλοξενώντας κόσμο, επιστρέφουν ….«εν μέρει» σε εμάς τους επισκέπτες-προσκυνητές τους, αυτόν τον εκσυγχρονισμό και την κοσμικότητα τους, παρέχοντας μας συνθήκες παραμονής και διαμονής πιο «φιλικές» και «οικείες» σε αυτό που έχουμε συνηθίσει να ζούμε στη καθημερινότητα μας και όπου η οργάνωση και η μεθοδικότητα ορισμένων από αυτές τις Μονές, μας προσφέρει μια πιο «κοσμική» και «εύληπτη» προβολή και ενημέρωση πάνω σε θέματα πολιτισμικά, θρησκευτικά, ιστορικά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Αδυνατώ όμως να κατανοήσω και να δικαιολογήσω την «πολυτέλεια» και την «χλιδή» στους μικρότερους μοναστικούς σχηματισμούς (κελιά, καλύβες, καθίσματα), στους οποίους ζουν αποκλειστικά και μόνο μοναχοί, οι οποίοι μη επιθυμώντας την πολυκοσμία των μοναστηριών, επέλεξαν να ζήσουν στην απομόνωση και την ησυχία.

Κάποια απ’ αυτά τα μικρά μοναστικά οικήματα, ….δεν έχουν σε τίποτε να ζηλέψουν τα Ελβετικά σαλέ ή τις πολυτελείς μονοκατοικίες εύπορων «κοσμικών», ….τουλάχιστον εξωτερικά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πού βρίσκεται άραγε σε αυτά τα πολυτελή κτίσματα, η «ταπείνωση», η «αποταγή» (δηλαδή η απομάκρυνση από την υλικά αγαθά και η επένδυση στο χώρο του λογισμού), η «μετάνοια», η αληθινή προσπάθεια «κοινωνίας» με το Θεό, η επιδίωξη «πνευματικής τελειότητας», που αποτελούν μερικές από τις βασικές αρχές του μοναχισμού ;

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Τις συνθήκες διαβίωσης αυτών των μοναχών, …..επιτρέψτε μου να μην τις σχολιάσω, ….θεωρώντας ότι όποιος αληθινά & συνειδητά έχει αποφασίσει να αφιερώσει την υπόλοιπη ζωή και την ψυχή του ….στην υπερβατική αναζήτηση, ….τη διαρκή προσευχή και ….την εκούσια απομόνωση, ….είναι πολλαπλάσια υπόλογος και υπεύθυνος απέναντι στις εκάστοτε επιλογές που παρεκτρέπονται ή καταλύουν αυτόν τον κανόνα, ….απ’ ότι όλοι εμείς οι «κοσμικοί».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σαφώς, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι στο Όρος ζει μια κοινωνία ανθρώπων, όχι αγγέλων και ότι κάποιοι από αυτούς τους μοναχούς οδηγήθηκαν στο Όρος από ….άλλα πιο κατώτερα κίνητρα, ….με «υλική» καθαρά κατεύθυνση, ….αρνούμενοι ή αδυνατώντας να αναλάβουν τις όποιες υποχρεώσεις τους αναλογούσαν ή δημιούργησαν οι ίδιοι στη κοσμική τους ζωή, ….αλλά και από την άλλη όντας ανίκανοι ….να «μυηθούν» αληθινά, στην νέα τους επιλογή.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Και πάλι όμως, για όλους εμάς τους ….προσκυνητές ή επισκέπτες αν θέλετε του Όρους, η θέα όλων αυτών των νεόδμητων πολυτελών κατασκευών, ξενίζει, προκαλεί, προβληματίζει και ….σε όσους πάλι δεν είναι διατεθειμένοι να ψάξουν το θέμα σε βάθος ή συνηθίζουν να παρασύρονται από ανεύθυνες και επιπόλαιες εικασίες, ….δημιουργούνται τελικά λάθος εντυπώσεις και συμπεράσματα, με ότι αυτό συνεπάγεται για την Ορθόδοξη εκκλησία.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Προσωπικά θεωρώ ότι πίσω από όλη αυτή την επιφανειακή εισβολή της «κοσμικής» πολυτέλειας, κρύβεται ακόμη ένας «αόρατος» κίνδυνος. Ο κίνδυνος διαβρώσεως της αληθινής μοναστικής συνειδήσεως, μέσα από τις ανέσεις και την καλοπέραση.

Το αν πάλι αυτή η πολυτέλεια αποτελεί «ηθική κατάπτωση» των αξιών του αυθεντικού μοναχισμού, …είναι κάτι στο οποίο απαντά ξεκάθαρα ο ορισμός της «μοναστικής» ζωής (όπως περιγράφηκε στο Β’ μέρος το οδοιπορικού μας), μαζί με τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους και αποτελεί θέμα που θα πρέπει πρωτίστως να απασχολήσει τους θεματοφύλακες του Αγιορείτικου μοναχισμού, την Ιερά Κοινότητα του Όρους και την Ορθόδοξη εκκλησία γενικότερα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Απ’ όσα τουλάχιστον μπορώ να γνωρίζω, δεν είναι λίγοι οι μοναχοί που αντιστέκονται σε αυτή την ύπουλη «κοσμική εισβολή» στον Άθωνα και προσπαθούν με κάθε τρόπο, ώστε να μην αλλοιωθεί η αληθινή ταυτότητα του ιερού αυτού τόπου.

Σε σχετική συζήτηση με μοναχό του Όρους, είχε πει : « ο ευδαιμονισμός, η άνεση και η καλοπέραση, αποτελούν στοιχεία απ' τα όποια κι εμείς οι μοναχοί κινδυνεύουμε. Ευτυχώς, μολονότι υπάρχει ο κίνδυνος, τα μοναστήρια ακόμη λειτουργούν, οι νηστείες, οι προσευχές και η εν γένει άσκηση γίνονται κανονικά. Δεν ξέρω τι θα επιτρέψει ο Θεός στο μέλλον ».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το Άγιο Όρος έχει μια βαριά ιστορία, μια βαθιά θρησκευτικότητα, και μια δική του ιδιαίτερη λογική. Αυτά δεν μπορεί να τα αγνοήσει κανείς και οφείλουμε να τα σεβαστούμε όλοι ανεξαιρέτως θρησκείας και πεποιθήσεων.

Η λατρευτική ζωή στην Αθωνική πολιτεία, αποτελεί ύψιστο ιδανικό και ακολουθεί ένα «τυπικό» διαμορφωμένο από αιώνες και προσαρμοσμένο στις ιδιαίτερες συνθήκες του χώρου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το Άγιο Όρος, από ιδρύσεως του, αποτελεί το διαχρονικό φύλακα της «πνευματικής ζωής» του Ελληνισμού και το Ορθόδοξο Χριστιανικό σύμβολο της μετάνοιας, της αυταπαρνήσεως, της υπομονής, της αυτογνωσίας, της απομονώσεως, της προσευχής και της λατρείας στον Θεό, ...χωρίς ποτέ όμως αυτή η απομάκρυνση από την εκκοσμίκευση να σημαίνει και απόρριψη του υπάρχοντος κόσμου.

Αν δεν υπάρχει ζωντανή πνευματική ζωή, είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αναπόφευκτα η στείρα τυπολατρία, η πνευματική αποχαλίνωση και ο ιδεολογικός αποπροσανατολισμός, ….αφήνοντας τελικά τον άνθρωπο πνευματικά και ηθικά ανοχύρωτο.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Γι’ αυτό πιστεύω πως ένας υγιής & αυθεντικός μοναχισμός, ….πέρα από ότι πρεσβεύει θρησκευτικά για την Εκκλησία, ….έχει και έναν άτυπο κοινωνικό ρόλο, καθώς αποτελεί πολύτιμη πηγή δημιουργίας προτύπων πνευματικής τελειότητας, ...προφυλάσσοντας την κοινωνία μας από επικίνδυνες «εκτροπές», ...διατηρώντας λεπτές ισορροπίες και ...κρατώντας άσβεστη τη σημασία νοημάτων όπως η «ανθρωπιά», η «αλληλεγγύη», η «αγάπη», η «ανιδιοτέλεια»,….αξίες που είναι απαραίτητες, ειδικά σήμερα κάτω από τις ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες που ζούμε.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κλείνοντας και προσπαθώντας να αποφύγω …κατά το δυνατόν Very Happy

, στείρους δογματισμούς, να τονίσω την πάγια άποψη μου, ότι το να προσπαθείς να βελτιώσεις κάτι χωρίς όμως να αλλοιωθεί η ουσία του, η ταυτότητα του και οι παραδόσεις που κουβαλά, ….θεωρώ πως δεν αποτελεί ψεγάδι, ….αντιθέτως αποτελεί έναν ουσιώδη κρίκο ανάμεσα στο χθες, το σήμερα και το αύριο, που συμβάλλει στην διατήρηση & διαιώνιση αυτού που ονομάζουμε «Εθνική Πολιτιστική μας κληρονομιά».

Συνεχίζεται …….(με το τελευταίο μέρος)

από **Georgedim** Κυρ 20 Δεκ 2015 - 23:35

ΜΕΡΟΣ Ι’ :

Τελευταίος σταθμός της φετινής παραμονής μας στο Άθωνα, ήταν η Ι.Μ. Ξηροποτάμου.

Είναι μία από τις παλιότερες μονές του Άθωνα, βρίσκεται περίπου στη μέση της χερσονήσου και αποτελεί κλασικό δείγμα αγιορείτικης αρχιτεκτονικής.
Κατέχει την 8η θέση στην ιεραρχία των μονών του Αγίου Όρους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Δεσπόζει σε μια κατάφυτη πλαγιά, περίπου 200μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας (σύμφωνα με το GPS), αγναντεύοντας τον Σιγγητικό κόλπο και το κοντινό λιμάνι της Δάφνης, σε μικρή απόσταση από τον κεντρικό δρόμο που ενώνει το επίνειο με την πρωτεύουσα του Όρους, τις Καρυές.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πλησιάζοντας στη Μονή, ένα ξαφνικό μπουρίνι μας ανάγκασε να καταφύγουμε στο κιόσκι που βρίσκεται πάνω στο δρόμο, κοντά στην μονή, περιμένοντας να κοπάσει η δυνατή βροχή, απολαμβάνοντας την υπέροχη θέα, καθώς και τους δυνατούς ήχους της καταιγίδας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα καλοδιατηρημένο μοναστήρι, που αν και δεν διαθέτει την χλιδή της Ι.Μ. Βατοπεδίου, εν τούτοις αποπνέει μια αρχοντιά και μια ξεχωριστή μεγαλοπρέπεια.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η ίδρυση της συνδέεται με τον Όσιο Παύλο τον Ξηροποταμίτη, μια καταξιωμένη προσωπικότητα στη συνείδηση του Αγιορείτικου κόσμου, στα μέσα του 10^ου αιώνα.

Αν και η παράδοση ταυτίζει αυτόν τον Παύλο με τον γιο του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μιχαήλ Α΄ Ραγκαβέ (αρχές 9^ου αιώνα), αυτό είναι κάτι που αποκλείεται ιστορικά, καθώς ο Παύλος, αναφέρεται συχνά, σε κείμενα πολύ μεταγενέστερα, ενάμισυ με δύο αιώνες μετά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στην περιοχή που ιδρύθηκε η Μονή, βρισκόταν ήδη από τις αρχές του 10ου αιώνα ένα άθροισμα καλυβών, ανάμεσα στις οποίες προεξήρχε η καλύβη του Αγίου Νικηφόρου, που υπερτερούσε της Ξηροποτάμου, σύμφωνα με το τότε ισχύον «Β’ Τυπικό». Με την παρέλευση των ετών, η Μονή απορρόφησε τελείως τον Άγιο Νικηφόρο και έγινε κυρίαρχος όλης της δυτικής ακτής, από τη Μονή Ξενοφώντος μέχρι την παλαιά μονή των Βουλευτηρίων, στην περιοχή της Αγίας Άννας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η Μονή, στο διάβα των αιώνων και της ιστορίας, γίνεται γνωστή με αρκετές ονομασίες, κάποιες από τις οποίες είναι του Ξηροποτάμου ή Ξηροποταμίου (η σημερινή), των Αγίων Τεσσαράκοντα, του Αγίου Νικηφόρου, του Μοτζιχιάκου, του Χειμάρρου, της Αγίας Σταυρώσεως, του Χλωροποτάμου.

Στον μεγάλο πίνακα των δωρητών και κτητόρων της Μονής, διαβάζουμε αρκετούς Βυζαντινούς αυτοκράτορες και Πατριάρχες, όπως την αυτοκράτειρα Πουλχερία, τον Ρωμανό Α΄Λεκαπηνό, τον δεσπότη Ιωάννη Παλαιολόγο, αδελφό του αυτοκράτορα Μιχαήλ (1259-82) και τον Ανδρόνικο Β΄(1282-1328).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το καθολικό (= κεντρικός ναός) της Μονής, είναι αφιερωμένο στους Αγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρες, είναι κτισμένο στο κέντρο της λιθόστρωτης αυλής και κατ΄εξαίρεση είναι στραμμένο προς το βορρά, ακολουθώντας την διαμόρφωση του εδάφους.

Στη κτηματική δικαιοδοσία της Μονής ανήκει το λιμάνι της Δάφνης και τα Ξηροποταμινά κελιά, ένα σύνολο σκηνωμάτων, από τα αρχαιότερα του Όρους, που βρίσκονται κοντά στη Μονή, στην αντίπερα όχθη του χειμάρρου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Για τους προστάτες της Μονής Αγίους Σαράντα, θρυλείται η εξής ιστορία, βάσει ενός «Χατί Σερίφ» (= μουσουλμανικού ιερού εγγράφου), που φυλάσσεται στο αρχείο της Μονής.

Τον 16^ο αιώνα ο σουλτάνος Σελίμ Α’ ο Γιαβούζ (= σκληρός), φθάνοντας στο Άγιο Όρος, για να επιθεωρήσει τα Τουρκικά στρατεύματα που είχαν καταλάβει τον Άθωνα, πέρασε από τη Μονή Ξηροποτάμου, όπου είδε την εικόνα των Αγίων 40 Μαρτύρων.

Ο σουλτάνος, λέγεται πως είδε στα πρόσωπα των Αγίων 40, τις μορφές κάποιων άγνωστων μυστηριωδών στρατιωτών, που τον είχαν βοηθήσει να νικήσει σε κάποια μάχη του, στη Αίγυπτο.

Έτσι εντυπωσιασμένος και έκθαμβος, παραγγέλνει μαζί με άλλες δωρεές, να καίνε νυχθημερόν στη Μονή 40 καντήλες, προς τιμήν των Αγίων 40 Μαρτύρων, παρέχοντας συνάμα και τις δυνατότητες πορισμού του αναγκαίου λαδιού. Αυτές οι δωρεές του και οι διευκολύνσεις του, έδωσαν στη Μονή οικονομική άνεση για ενάμισυ αιώνα, τουλάχιστον.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Τον 18^ο αιώνα, εποχή παρακμής της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και αναταράξεων στα Βαλκάνια, η μονή γονατίζει από τα χρέη, όπως άλλωστε και τα περισσότερα μοναστήρια του Άθωνα, εκείνη την εποχή.

Τότε δύο πολύ δραστήριοι και ικανοί μοναχοί, ο ηγούμενος Χριστόφορος και ο λόγιος μοναχός Καισάριος Δαπόντες, αναλαμβάνουν δράση με περιοδείες στη Βλαχία (= σημερινή Ρουμανία) και ζητούν ενίσχυση από σημαντικές προσωπικότητες της εποχής, όπως ο ηγεμόνας Μιχαήλ Ρακοβίτσα και ο Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Είναι η εποχή που χτίζεται η «Φιάλη» της Μονής, από κόκκινο μάρμαρο Χίου, σύμφωνα με επιγραφή που υπάρχει στο θωράκιο της και φέρει την ένδειξη «1783». Στο εσωτερικό του θόλου φέρει σύγχρονες παραστάσεις σχετικές με το βάπτισμα και τον αγιασμό των υδάτων, ενώ σ' ένα από τα θωράκια του περιστυλίου διακρίνεται μια ενδιαφέρουσα παράσταση του μοναστηριού.

Την ίδια εποχή χτίστηκε και ο πύργος του κωδωνοστασίου, που βρίσκεται στην βορινή πλευρά της Μονής και χτίστηκε βάσει των κωδώνων, που παραγγέλθηκαν και χύθηκαν 3 χρόνια μετά. Στο εσωτερικό του υπάρχουν εντοιχισμένες δύο ανάγλυφες κεφαλές, του κτήτορα της μονής Αγίου Παύλου και της αυτοκράτειρας Πουλχερίας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κατά το διάστημα της Επαναστάσεως του 1821, η Μονή λόγω της θέσεως της, έχει καταληφθεί από Τούρκους στρατιώτες που την χρησιμοποιούν ως κέντρο στρατιωτικού ελέγχου του Σιγγιτικού κόλπου. Τότε ήταν που φυγαδεύθηκαν στην ελεύθερη Ελλάδα τα Ιερά κειμήλια που φυλάσσονταν εκεί, πλην όμως στην επιστροφή τους βρέθηκαν …«ελαφρότερα» κατά εννιά δέκατα.

Εντυπωσιακή ήταν η τάξη και η καθαριότητα που επικρατούσε σε όλους ανεξαιρέτως τους χώρους εντός και εκτός της Μονής, παρά το γεγονός ότι εδώ εγκαταβιώνουν πολύ λίγοι μοναχοί (στην βραδυνή Τράπεζα μετρήσαμε μόνο 16 μοναχούς), με τους περισσότερους απ’ αυτούς υπέργηρους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το γεγονός αυτό εξηγούσε και το γιατί στη Μονή αυτή φιλοξενούν πολύ δύσκολα και γενικώς δέχονται πάντοτε λίγους επισκέπτες.

Το καθολικό της Μονής, όπως είπαμε έχει την ιδιαιτερότητα ότι λόγω διαμόρφωσης του εδάφους είναι στραμμένο προς το βορρά. Διαθέτει έναν εντυπωσιακό εξωνάρθηκα (= πρόναος, χαρακτηριστικό της βυζαντινής εποχής) καθώς και ένα θαυμάσιο ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο που είναι έργο μεταγενέστερο του ναού. Στην είσοδο του κυρίως ναού υπάρχουν δύο τοιχογραφίες που απεικονίζουν τους Aρχάγγελους Mιχαήλ και Γαβριήλ.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μεταξύ των κειμηλίων που φυλάσσονται στο Καθολικό συμπεριλαμβάνεται το μεγαλύτερο τεμάχιο Τίμιου Ξύλου που υπάρχει στο κόσμο (μήκους 31 εκατοστών, πλάτους 16 και πάχους 25 εκατοστών).
Θεωρείται δώρο ενός από τους κτήτορες της Μονής, του Βυζαντινού αυτοκράτορα Pωμανού A', ενώ κατά μία άλλη άποψη αποτελεί αφιέρωμα της Aυτοκράτειρας Πουλχερίας.

Φυλάσσεται επίσης μέρος από τα δώρα των Mάγων που προσκύνησαν τη γέννηση του Χριστού, τμήμα από τον Aκάνθινο Στέφανο, το Σπόγγο και τη Xλαμύδα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Επίσης φυλάσσονται λειψανοθήκες με οστά πολλών Αγίων (σε σύνολο 61), μεταξύ των οποίων και των Αγίων Σαράντα, που είχαν βρει μαρτυρικό θάνατο στη Σεβάστεια της Καππαδοκίας.

Πολύτιμο έργο μικροτεχνίας είναι και ο περίφημος δίσκος από στεατίτη λίθο, ονομαζόμενος «Φιάλη της Πουλχερίας». Στον αβαθή κυκλικό πυθμένα του έχει χαραγμένες λειτουργικές επιγραφές και μικροσκοπικές μορφές που απεικονίζουν την "Eτοιμασία του Θρόνου" στο κέντρο (μια παράσταση που αναφέρεται στην Τελική Κρίση κατά τη Δευτέρα Παρουσία, η οποία αποτελεί ουσιώδες στοιχείο και στην οποία επικεντρώνεται ολόκληρη η Θεολογία της Εκκλησίας μας).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Στο σκευοφυλάκιο της Μονής φυλάσσονται επίσης πολλά χρυσοκέντητα άμφια, ιερά σκεύη και επισκοπικοί ράβδοι από πολύτιμα υλικά.

Κατά καιρούς έχουν γραφεί και διαδοθεί πολλά αρνητικά σχόλια για το Άγιο Όρος και το ρόλο του στην σύγχρονη ιστορία μας, από ανθρώπους πού είτε αποκρύπτουν συνειδητά την αλήθεια, είτε την αγνοούν, ακολουθώντας πιστά τη λαϊκή ρήση : «….η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια».
Ευτυχώς όμως ιστορικά έχει καταγραφεί και έχει αποδειχθεί η διαχρονικά σημαντική συνεισφορά των Αγιορειτών μοναχών, στους πολλούς & διάφορους απελευθερωτικούς αγώνες του Έθνους μας, αντικρούοντας έτσι με αποδείξεις και στοιχεία, όσα ανυπόστατα και εκ του πονηρού έχουν γραφεί ή ειπωθεί.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Έτσι και οι Ξηροποταμινοί μοναχοί λοιπόν, έπαιξαν ξεχωριστό ρόλο στον Μακεδονικό Αγώνα και στα τεκταινόμενα στα Βαλκάνια και ειδικότερα στο Άγιο Όρος, στην αυγή του 20^ου αιώνα.

Θυμίζω επί τροχάδην, μερικά ιστορικά στοιχεία, για να μπούμε στο κλίμα της εποχής.

Στοιχείο πρώτο ο «Πανσλαβισμός», που είχε εκδηλωθεί, όπως ήδη είπαμε, στα τέλη 19^ου αρχές 20^ου αιώνα, από την Βουλγαρία, ελέω της τσαρικής Ρωσίας και με την ανοχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Παράλληλα η ίδρυση το 1870, της Εξαρχίας της Βουλγάρικης Εκκλησίας αποτέλεσε αιτία σχίσματος στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και την απαρχή του «Μακεδονικού Ζητήματος».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η Μακεδονία μας εκείνη την εποχή αποτελούσε Τουρκική επαρχία με ιδιάζουσα εθνολογική σύσταση. Οι εθνικές διεκδικήσεις, οι αλληλοσυγκρουόμενες βλέψεις των νεοσύστατων τότε Βαλκανικών κρατών (το Σερβικό και το Ελληνικό είχαν ιδρυθεί στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα, το Βουλγαρικό στο δεύτερο μισό), η πολυγλωσσία των Χριστιανών κατοίκων της, αποτέλεσαν τους παράγοντες, που έθεσαν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τη γέννηση, την επέκταση και την πλοκή του «Μακεδονικού Ζητήματος», μέρος του οποίου υπήρξε και ο Μακεδονικός αγώνας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ο Μακεδονικός αγώνας λοιπόν ήταν ένας ανορθόδοξος πόλεμος Ελληνικών και Βουλγαρικών ενόπλων σωμάτων μέσα στην Τουρκική επικράτεια, των αρχών του 20ου αιώνα. Διήρκεσε περίπου 4 περίπου χρόνια , από το 1904 έως και το 1908, με κυρίως αντίπαλα μέρη, όπως ήδη είπαμε, Έλληνες και Βούλγαρους, αλλά από τη στιγμή που έγινε αντιληπτό ότι η σημαντική αυτή επαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας θα ήταν η επόμενη εδαφική απώλεια του «μεγάλου ασθενούς», ενεπλάκησαν ακόμα οι Σέρβοι και οι Ρουμάνοι.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι Βούλγαροι κομιτατζήδες κινούμενοι μεταξύ παρανομίας και υποτιθέμενου εθνικού αγώνα, ταλαιπώρησαν κυρίως τους αγροτικούς πληθυσμούς της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας, στην προσπάθεια τους να πετύχουν την ψυχική και γλωσσική αφομοίωση του Ελληνικού πληθυσμού, ώστε να μπορούν να επικαλεστούν στοιχεία ενισχυτικά των επιδιώξεων τους.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Άρχισαν έτσι την επίθεση τους κυρίως με τη λεηλασία ναών και μοναστηριών και τη σφαγή ιερέων και καλόγερων, ενώ παράλληλα είχαν αναλάβει ζωηρή και συστηματική προπαγάνδα στην Ευρώπη με το σύνθημα : «η Μακεδονία για τους Μακεδόνες».

….Βλέπετε οι διεκδικήσεις για την «πατρότητα» της Μακεδονίας μας, δεν αποτελούν σημερινό εφεύρημα, αλλά διαχρονικό πόθο των διαφόρων γειτόνων μας, …..όπου αφ’ ενός λόγω κακώς νοούμενων δικών μας «προοδευτικών» αντιλήψεων στη Παιδεία και τη διδαχή της Ιστορίας μας και αφ’ ετέρου λόγω κακών χειρισμών στην εφαρμοζόμενη Εξωτερική πολιτική μας , ….περιήλθαν σε λήθη, ….με ότι αυτό συνεπάγεται σήμερα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Λόγω του ότι η Μονή Ξηροποτάμου, γειτνίαζε με την Ρωσική Μονή Παντελεήμονος και την Βουλγαρική Μονή Ζωγράφου και μπορούσε από τη γεωγραφική της θέση να εποπτεύει την δυτική ακτή του Άθωνα, οι Ξηροποταμινοί μοναχοί προσπαθούσαν να αποτρέψουν με κάθε μέσο και τρόπο, την είσοδο Βουλγάρων στο Όρος, που πιθανότατα να ήσαν μυημένοι στο Κομιτάτο.

Την εποχή εκείνη οι Ξηροποταμινοί είχαν απαγορεύσει, για ευνόητους λόγους, την είσοδο στην Μονή τους των μοναχών της Μ. Ζωγράφου, που διαμαρτυρήθηκαν και εγγράφως για την απαγόρευση αυτή, για να λάβουν την απάντηση ότι «….εις Ζωγράφον, έχετε αντάρτες Βουλγάρους».

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Οι Ξηροποταμινοί αντιμετώπισαν ακόμη προβλήματα και από Σλάβους πράκτορες, οι οποίοι τους κατηγορούσαν στις Τουρκικές αρχές του Όρους, ότι φιλοξενούσαν Μακεδόνες και Κρήτες επαναστάτες, κρύβοντας όπλα στην αυλή της Μονής, για να τους ενοχοποιήσουν στους Τούρκους.

Ο αντιπρόσωπος της Μονής στις Καρυές, ενημέρωνε τακτικά τους συναδέλφους του για τα δρώμενα στο Άγιο Όρος, σε σχέση με τις Βουλγαρικές και Ρωσικές δραστηριότητες.

Το 1913, και ενώ είχε τεθεί το ζήτημα της διεθνοποιήσεως του Αγίου Όρους, η Μονή ζητούσε επειγόντως από την Ελληνική κυβέρνηση να αποστείλει Έλληνες αξιωματούχους, που θα εργάζονταν κατά της διεθνοποιήσεως (επιστολή της 23 Σεπτεμβρίου 1913).

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Υπάρχει ογκώδης αλληλογραφία στο αρχείο της Μονής, αναφερόμενη στο παραπάνω θέμα, που μέρος της έχει να κάνει με τις ενέργειες του φωτισμένου Ξηροποταμινού μοναχού Χριστόφορου Κτενά, γνωστού μεγάλου δωρητή της βιβλιοθήκης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Μεγάλη επίσης, ήταν η συνεισφορά των Ξηροποταμινών εναντίον της Ρουμανικής προπαγάνδας σε συνεργασία με τους Ρώσους και Βουλγάρους πράκτορες, σε βάρος των βλαχοφώνων Ελλήνων της Μακεδονίας.

Οι Ξηροποταμινοί αντιμετώπισαν με επιφύλαξη και τις επισκέψεις στο Άγιο Όρος, Γάλλων και Άγγλων αξιωματικών το φθινόπωρο του 1917, αλλά και ενίσχυαν οικονομικώς την κυβέρνηση Εθνικής Αμύνης του Ελευθ. Βενιζέλου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Και μετά αυτά τα ….ίσως ενδιαφέροντα ιστορικά και θρησκευτικά στοιχεία Rolling Eyes

, …..επιστροφή στα καθ’ ημάς.

Νοτιοανατολικά της μονής, σε μικρή απόσταση από τον καστρότοιχο της, βρίσκεται ένα ιδιαίτερα όμορφο και προσεγμένο κιόσκι, με πολύ ωραία θέα προς την Δάφνη, όπου απολαύσαμε ένα καταπληκτικό ηλιοβασίλεμα, ατενίζοντας τα γαλήνια νερά του Σιγγητικού κόλπου, κάνοντας τον απολογισμό του φετινού ταξιδιού μας και σχεδιάζοντας το επόμενο ταξίδι μας στην Αθωνική πολιτεία.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η 4^η επίσκεψη μου, στον ιδιαίτερο αυτό τόπο μπορεί να τελείωνε, ....μπορεί σε αυτές τις επισκέψεις να γνώρισα ένα πολύ μεγάλο εδαφικό τμήμα του, ....μπορεί να ήμουν σίγουρος ότι δεν θα μπορούσα να ζήσω αυτόν τον τρόπο ζωής, ....αλλά η ανάγκη μου να τον κατανοήσω μεγάλωνε.

Ο λόγος είναι ότι τα πάντα εδώ λειτουργούν διαφορετικά και μοναδικά.
Μπορεί οι γεωγραφικές συντεταγμένες του να ανήκουν στην Ελλάδα, το ίδιο όμως ανήκει στο σύμπαν, ….τον χωροχρόνο.

Μπορεί η γεωγραφική έκταση του, να προσδιορίζεται από σύνορα, αλλά η αίγλη και η υπόσταση του είναι παγκόσμια.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Εδώ ο χώρος και ο χρόνος αποκτούν άλλη διάσταση, άλλη προοπτική.
Ο χρόνος χάνει τη σημασία που έχει στη κοσμική μας ζωή. Αυτή η «νοητή» απομόνωση από τα γήϊνα, τον διευρύνει.

Η διατύπωση του Αϊνστάϊν ότι ο χρόνος κυλάει με διαφορετικό ρυθμό σε εξάρτηση με την κίνηση του παρατηρητή και την ένταση της έλξης που ασκεί σε αυτόν η βαρύτητα, ....εδώ βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή.

Χώρος και χρόνος ακολουθούν τη δική τους παράλληλη πορεία, ....μοιάζοντας με ψευδαίσθηση.

Και ενώ ο χρόνος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την αλλαγή, αφού πάντοτε όταν κάτι κινείται αλλάζει, εδώ ο χρόνος δρα διαφορετικά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το Άγιο Όρος ακολουθεί το παλαιό ημερολόγιο με την συνείδηση ότι είναι λάθος, χωρίς όμως αυτό να ενοχλεί, και με τον λογισμό ότι είναι για τον τόπο το δοκιμασμένο.

Ακόμη και ο βυζαντινός χρονικός κύκλος της ημέρας (= η έναρξη δηλαδή της ημέρας με τη δύση του ηλίου), που είναι τόσο άβολος στην πράξη, φαίνεται πως εδώ έχει τον λόγο του.

Το Άγιο Όρος ζει στον δικό του χρόνο.

Εδώ ο χρόνος δεν δεσμεύει, ....η παράδοση δεν περιορίζει, ....το λειτουργικό τυπικό δεν φυλακίζει, ....η εθνική ταυτότητα και η γλώσσα δεν αποτελούν προϋποθέσεις, ....η μόρφωση δεν αποτελεί προνόμιο.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Διακρίσεις δεν υπάρχουν και οι συγκρίσεις αποφεύγονται. Η οικουμενικότητα και το κοινοβιακό πνεύμα κυριαρχούν και μεταλαμπαδεύονται.

Η σχέση με τα γήινα, τα εφήμερα, τα φθαρτά εδώ είναι εντελώς συμβατική. Έννοιες όπως χρήμα, ιδιοκτησία, περιουσία, επένδυση, διασκέδαση, ανταγωνισμός, συμφέρον, εκφυλίζονται ….σε εντελώς δευτερεύοντες όρους. Από τα γήινα εδώ επιλέγονται τα εντελώς αναγκαία.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μπορεί οι αιώνες να έχουν προσθέσει το κοσμικό τους αποτύπωμα πάνω στο σώμα του, μπορεί όπως είναι φυσικό οι άνθρωποι να εκφράζουν και εδώ τα ελαττώματα και τα πάθη τους, μπορεί ο σημερινός πολιτισμός μας να έχει κάνει την ζημιά του, όμως το Άγιο Όρος διατηρεί κατά έναν μυστηριακά ανεξήγητο τρόπο το ήθος του, την σπάνια και ιδιότυπη πνευματική δύναμή του, την ολοζώντανη σχέση του με την πραγματική ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το φρόνημα του δεν κινδυνεύει από τις λάθος επιλογές, δεν βλάπτεται από τον «κακό» εκσυγχρονισμό, δεν φθείρεται από τις εποχές και από τους ανθρώπους. Η αλήθεια του αντέχει στο διάβα των αιώνων.

Κατ’ εμέ, ....η πιο γνήσια εμπειρία μιας επίσκεψης στο Όρος, είναι να προσπαθήσεις να το προσεγγίσεις χωρίς προκαταλήψεις και ιδεασμούς, ....να αφεθείς στους παλμούς του χωροχρόνου και ....να προσπαθήσεις μέσα από τις φωτισμένες συζητήσεις με κάποιους γέροντες μοναχούς, ....να καταφέρεις να φωτίσεις τα απόκρυφα μονοπάτια της ψυχής και του νου σου.

Να τα προσεγγίσεις ….όσο μπορείς, …..όσο θέλεις και ….όσο αντέχεις. Να προσπαθήσεις να αποφορτιστείς από τα περιττά και φθοροποιά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σε όλα αυτά πιστεύω πως το Όρος δρα καταλυτικά με το μαγευτικό περιβάλλον του, την μυστηριακή του ατμόσφαιρα, τους χαρισματικούς γέροντες του και την «νοερή» απομόνωση.

ΤΕΛΟΣ.

Welcome to the forum www.taxidiarides.gr

Άγιον Όρος, ....εκεί όπου ο χρόνος κυλά διαφορετικά.

Άγιο Όρος, ....εκεί που ο χρόνος κυλά διαφορετικά.

Απ: Άγιον Όρος, ....εκεί όπου ο χρόνος κυλά διαφορετικά.

Απ: Άγιον Όρος, ....εκεί όπου ο χρόνος κυλά διαφορετικά.

Απ: Άγιον Όρος, ....εκεί όπου ο χρόνος κυλά διαφορετικά.

Απ: Άγιον Όρος, ....εκεί όπου ο χρόνος κυλά διαφορετικά.

Απ: Άγιον Όρος, ....εκεί όπου ο χρόνος κυλά διαφορετικά.

Απ: Άγιον Όρος, ....εκεί όπου ο χρόνος κυλά διαφορετικά.

Απ: Άγιον Όρος, ....εκεί όπου ο χρόνος κυλά διαφορετικά.

Απ: Άγιον Όρος, ....εκεί όπου ο χρόνος κυλά διαφορετικά.

Απ: Άγιον Όρος, ....εκεί όπου ο χρόνος κυλά διαφορετικά.

Απ: Άγιον Όρος, ....εκεί όπου ο χρόνος κυλά διαφορετικά.

Άγιον Όρος, ....εκεί όπου ο χρόνος κυλά διαφορετικά.