Για να γελάμε. Ανέκδοτα και άλλα videoαστεία .

Σκηνικό παλιό Acropolis Ειδική Ελάτεια Ρεγκίνι. Ειδικάρα μάζευε τον περισσότερο κόσμο από όλο τον αγώνα.

Έγινε το πρώτο πέρασμα και μαζεύουμε υλικά να πάμε ταβερνούλα για μαμ. Εκεί να γίνεται  ο χαμός. Τραπέζι καρέκλες βρήκαμε αλλά ο  σερβιτόρος ένας και μοναδικός έτρεχε και έτρεχε μα που να προλάβει τις ορδές που είχανε πλακώσει.

Δεν βαριέσαι λέω, ψωμί τυρί κρασί έχουμε δικό μας υπάρχουν και οι κονσέρβες επιβίωσης θα την βολέψουμε. Αλλά κάτι πατάτες που έβλεπα να κυκλοφορούν και να μυρίζουν  τηγανίλα κάπως μου ερχότανε ώσπου η καλή μου αναφώνησε, «Αχ τι ωραία που μυρίζουνε»

Την ανάγκη φιλοτιμία και την κάνω κουζίνα μεριά.  Βρίσκω τον σερβιτόρο δρομέα πάω να του πω για δύο πατατιές και μου πετάει «έχω παραγγελιές για εξήντα μερίδες»

Με μένα να κάνω «Ωχ γαμώτο και της μυρίσανε» ως από μηχανής Θεός πετάγεται γιαγιά λαντζέρισα και λέγει «παληκάρι μου άμα είναι να απορρίξει να σου δώκω εγώ δυό μερίδες»

Έτσι για να μην "απορρίξει" φάγαμε και πατάτες και φρέσκια σαλάτα και καφέ με κόκκαλα...


φωτό από την διανυκτεύρεση...

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Όντος οι αγώνες ήταν μια χαρά ευκαιρία-δικαιολογία να πάρουμε τα βουνά, από την Πάρνηθα έως το Φαλακρό....

Φωτό: Τατόι '69 Σπύρος Τσινιβίδης BMW 2002 Ti

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Πριν κάτι αιώνες δημοσιογράφος πέταγε με Steerman διπλάνο για αεροφωτογραφήσεις με μια πολύ μα πάρα πολύ ακριβή φωτογραφική μηχανή.
Ερωτούμενος τι θα κάνει αν του πέσει η φτογραφική έτσι που κρεμότανε από το αεροπλάνο αποκρίθηκε "θα πηδήξω να την πιάσω"

Θάρρος Θράσος Αναίδεια.

Η κόρη σου έφερε το καινούργιο αγόρι της σπίτι σου και τον βρίσκεις απλωμένο στον καναπέ με τις ποδάρες του στο τραπεζάκι του σαλονιού.
Η κόρη σου το θεωρεί Θάρρος
Εσύ το λες Θράσος και
Η Γυναίκα σου Αναίδεια.
 


Στο δελτίο ειδήσεων
Η κυβέρνηση οιαδήποτε κυβέρνηση παρελθούσα παρούσα η μέλλουσα μιλάει με θάρρος
Η αξιωματική αντιπολίτευση με θράσος
Και οι δημοσιογράφοι με αναίδεια.

Και ένα Σαρακοστιανό


Όπου νιόπαντρο νεαρό ζευγάρι συμφώνησαν να τηρήσουν την νηστεία της Σαρακοστής και να απέχουν από κάθε απόλαυση και ηδονή.

Έτσι χωριστές κρεβατοκάμαρες και το βράδυ κλείδωμα….

Ξημέρωσε και η Λαμπρή και η νυφούλα μας ακούει δυνατόν κτύπο στην πόρτα της, νταπ ντουπ νταπ….

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

«Έρχομαι αντρούλη μου έρχομαι να σου ανοίξω, ξέρω γιατί χτυπάς ξέρω» και από την άλλη μεριά της πόρτας ακούστηκε ο αντρούλης της να λέγει «Ναι, ξέρεις γιατί χτυπάω, αλλά με τι χτυπάω δεν ξέρεις…»

Καλό Πάσχα.

Μια ιστορία θα σας πω…
 
Τα πρόσωπα του έργου
Ο Παναγιώτης
Η κα Φωτεινή
Η μητέρα μου
Η πρώην η νυν και η επόμενη
Και οι δυο κόρες μου….
 
Το σκηνικό του έργου
Γενικό Κρατικό Νίκαιας μετά από τροχαίο με κάταγμα κοτύλης
 
Η υπόθεση του έργου
Ο συνάδελφος και φίλος Παναγιώτης που έμενε σπίτι μου εκείνη την εποχή αφού η κυρία του του είχε δώσει τα παπούτσια στο χέρι, ερχόταν κάθε μέρα στο νοσοκομείο και καθόταν  μαζί μου με τις ώρες μέχρι να έρθει κάποιος άλλος να μου κάνει παρέα.
Η καλή μου η μανούλα μου κανόνισε νυχτερινή αποκλειστική νοσοκόμα την κα Φωτεινή μια εξαίρετη και αξιοπρεπέστατη κυρία.
Και ο καιρός περνούσε, δύσκολα αλλά περνούσε. Κάθε βράδυ ερχόταν η κα Φωτεινή και μια εύρισκε εκεί την μανούλα μου μια την Ντίνα μια κάποια άλλη εκτός από τον Παναγιώτη που ερχόταν νωρίς και έφευγε νωρίς.
 
Η απορία
Κάποιο βράδυ εκεί που η κα Φωτεινή με την βοήθεια της Ντίνας με τακτοποιούσε άρχισε η κουβέντα όπου η κα Φωτεινή εξέφρασε την απορία
«Στάθη σπίτι σου με ποιόν μένεις, με την μητέρα σου με την Ντίνα η με την πρώην ακόμα».
Αφελέστατα εγώ της αποκρίνομαι, «Ρώτα την Ντίνα» όπως και έκανε και η Ντίνα με έμφαση «Με τον Παναγιώτη».. ηλεκτρίστηκε η κα Φωτεινή και δεν έκανε μιλιά περαιτέρω.
Τα επόμενο απόγευμα τακτικότατος νάσου ο φιλαράκος ο Παναγιώτης που του εξηγώ τι έγινε και τον διώχνω να έρθει αργά το βράδυ όπως και έκανε.
 
Η φάρσα
Ήρθε λοιπόν αργά το βράδυ ο Παναγιώτης τράβηξε καρέκλα δίπλα μου έγειρε στο προσκεφάλι και με αγκάλιασε  θερμά. Στην ώρα της μπαίνει η κα Φωτεινή και της φωνάζω «Κα Φωτεινή έλα να σου γνωρίσω έναν καλό μου φίλο» και η κα Φωτεινή «Ξέρω ξέρω, ο Παναγιώτης»

Της εξηγήσαμε φυσικά το πως και το γιατί μην με περάσει και για πολύ προχωρημένο......

Και ένα γρήγορο και επίκαιρο

Στους γονείς μου οφείλω το "ζην", στον δάσκαλό μου το "ευ ζην", στη 
Eurobank 30.000 ευρώ... στην Πειραιως 22.000 ευρώ, στην εφορία 12.000 
ευρώ...