Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

από Γιώργος Παρ 18 Νοε 2011 - 12:05

Στην συνάντηση της Στυλίδας της 28ης Οκτωβρίου, ο traveller μας έπιασε "αδιάβαστους" . . . . όχι εμένα δηλαδή αλλά τους γιούς μου . . . .

“Τι γίνεται Μενέλαε ; " ρώτησε τον μεγάλο μου γιό . . . "τρώμε πατσά στην Θεσσαλονίκη ; " .

Ετσι άναψε την φωτιά ο επίτιμος και πλέον έτρεχα να την σβήσω, γιατί έκτοτε ο πατσάς στοίχειωσε στις γαστριμαργικές επιθυμίες των γιών μου οι οποίοι με πίεζαν αφόρητα για επίσκεψη σε πατσατζίδικο . . . . . .

Πριν όμως σας δείξω σχετικές φωτογραφίες από την επίσκεψή μας, σας παραθέτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο “Τα πατσατζίδικα της Ανατολής στη Θεσσαλονίκη της Δύσης” της Λένας Καλαϊτζή-Οφλίδη (εκδόσεις Παρατηρητής, 1994), γιά να σας βάλω και λίγο στην όλη ατμόσφαιρα

Ο πατσάς ήταν από πάντοτε το φαγητό της φτωχολογιάς, γι’ αυτό και συνδέθηκε τόσο πολύ με μια πόλη φτωχομάνα. Οι παλιοί πατσατζήδες της Θεσσαλονίκης λένε, πως δεν υπήρχαν ναυτεργάτες, τραμβαγιέρηδες, χαμάληδες του λιμανιού και καπνεργάτες, που να μην έκαναν στάση πρωί-πρωί, στις 5 η ώρα και πριν αρχίσουν τη δουλειά τους, για έναν πατσά.

Φuσικά κάθε περιοχή είχε και τη δική της ιδιαίτερη ποικιλία από πελάτες. Τα πατσατζίδικα της πλατείας Ελευθερίας εξυπηρετούσαν τους εργάτες του λιμένα Θεσσαλονίκης ενώ τα μαγαζιά της κακόφημης Μπάρας, (στο Βαρδάρι), εργαζόμενους στα καπνεργοστάσια, στρατιώτες αλλά και ανθρώπους της νύχτας, του υποκόσμου, θαμώνες των νυχτερινών κέντρων και θεατές των μπουλουκιών που έδιναν τις παραστάσεις τους στην περιοχή. Στα πατσατζίδικα της Εγνατίας και της Καμάρας συχνάζανε πιο πολύ ταξιδιώτες, επισκέπτες της Έκθεσης, όλος σχεδόν ο φοιτητόκoσμος του Πανεπιστημίου και οι δημοσιογράφοι, που λόγω δουλειάς τα είχανε για στέκι τους.

Καθώς το πατσατζίδικο είναι ένα μαγαζί που λειτουργεί εικοσιτέσσερις ώρες το 24ωρο, μπορεί να γίνει και μια, κατά προσέγγιση, κατανομή της πελατείας του ανάλογα με την ώρα Έτσι, γύρω στις πέντε το πρωί σταματούν για πατσά οι οδηγοί και εισπράκτορες λεωφορείων, πριν πιάσουν βάρδια. Γύρω στις έξη οι εργάτες του λιμανιού, του εργοστασίου και της οικοδομής. Αν και σήμερα, λένε οι μαγαζάτορες, τούτη η πολύ πρωινή πελατεία έχει λιγοστέψει γιατί, ακόμα και ο φτηνός πατσάς, έγινε ασύμφορος, ως πρωινό, για το εργατικό βαλάντιο. Οχτώ με μία τα πατσατζίδικα γεμίζουν μ’ επαρχιώτες που κατεβαίνουνε στην πόλη για δουλειές και ψώνια. Ιδίως κατά την περίοδο της Έκθεσης.

Το μεσημέρι παλιότερα ήταν νεκρή ώρα για τα πατσατζίδικα. Με αυτή την ευκαιρία έκανε ο μάστορας την αλλαγή του καζανιού, που έμπαινε γύρω στη μία και σιγόβραζε μέχρι τις πέντε το απόγευμα, οπότε ξεκινούσε και πάλι η δουλειά. Σήμερα, το μεσημεριάτικο κενό γεμίζει με τους παλλινοστούντες πόντιους. Μετά το κλείσιμο στις δώδεκα των λαϊκών αγορών, όπου εκθέτουν τις πραμάτειες τους, σταματούν στο πατσατζίδικο για ένα γρήγορο γεύμα.

Το βράδυ ακολουθεί η πελατεία της νύχτας. Ξενύχτηδες σε μπουζουξίδικα, διασκεδαστές, τραγουδιστές, πουτάνες, τραβεστί, νταβατζήδες. Ανώνυμοι κι επώνυμοι. Όποιον πατσατζή κι αν ρωτήσεις, θα σου αναφέρει τουλάχιστον δέκα ονόματα πολύ γνωστών της νύχτας, της τέχνης ή της πολιτικής που να ‘χουν για μόνιμο πέρασμα το μαγαζί τους.

Για την αλησμόνητη Γεωργία Βασιλειάδου, λένε, ότι ήταν φανατική λάτρης του πατσά και σύχναζε τακτικότατα στου «Τρούλλου» στο Ιπποδρόμιο, μιας κι ήτανε το κοντινότερο στο Στρατιωτικό Θέατρο. Απ’ του «Ηλία» περνούσαν τακτικά ο Καζαντζίδης, ο Πάριος, ο Στράτος Διονυσίου, ο Νίκος Ξανθόπουλος και ο μακαρίτης ο Χρηστάκης, που πάντοτε κερνούσε τους παρευρισκόμενους. Ο Στράτος Διονυσίου, αξέχαστος κι αυτός, έτρωγε συνήθως δύο μερίδες, μια ψιλοκομμένο και μια ποδαράκια αλατοπίπερο, που για τους ειδικούς του πατσά είναι η πεμπτουσία της γεύσης. Ο Τόλης Βοσκόπουλος, κάθε φορά που τραγουδάει στη Θεσσαλονίκη, τον παραγγέλνει τηλεφωνικά στο ξενοδοχείο του. Απ’ του «Τσαρουχά» και ποιος δεν έχει περάσει. Όρεξη να ‘χεις ν’ ακούς να σου αραδιάζουν τ’ αφεντικά του ονόματα επωνύμων. Μέχρι και ο Ζίφκοφ, ινκόγκνιτο.

Αυτή λοιπόν η κατάληξη των ξενύχτηδων στα πατσατζίδικα, είναι κατά κάποιο τρόπο και η επιθυμία για παράταση της ευφορίας, που προκαλεί το πιοτό, με μιαν εξίσου θελκτική επιστροφή στη νηφαλιότητα. Να μην τελειώσει η νύχτα θέλει ο γλεντζές, αλλά αν πρέπει, ας τελειώσει τουλάχιστον καλά. Τελικά η σχέση του άντρα με τον πατσά, θυμίζει λίγο τη σχέση του με το τσιγάρο. Μόνο που εκείνο το αρχίζει όταν νιώθει πως γίνεται σιγά - σιγά άντρας. Τον πατσά τον τρώει, όταν πια ξέρει να γλεντάει σαν άντρας.

Θα πρέπει να τονίσουμε πως οι φανατικοί του πατσά θεωρούνται δύσκολοι και ιδιότροποι πελάτες. Πολλοί απ’ αυτούς τρώνε και απαιτούν η μερίδα τους να είναι από συγκεκριμένο μέρος της κοιλιάς (σαρδένι, τόπι, νταμάρι) και δεν το αλλάζουν με τίποτα. Μερικοί μάλιστα στέκονται δίπλα στο καζάνι και παρακολουθούν το μάστορα να κόβει την παραγγελία τους λες και πρόκειται για το πρώτο ή το τελευταίο γεύμα της ζωής τους. Άλλοι, ακόμα πιο απαιτητικοί, μπαίνουν στο μαγαζί μια συγκεκριμένη ώρα, όταν έχει βάρδια ο "δικός" τους μάστορας, που "ξέρει" πώς να τους περιποιηθεί, γιατί γνωρίζει τα χούγια και τα γούστα τους. Από άλλον δεν τρώνε. Αυτή είναι εξάλλου η γοητεία που ασκεί η αίσθηση της αποκλειστικότητας στη σχέση του πελάτη με το μαγαζί. Συνήθως, σε τέτοιες προχωρημένες περιπτώσεις λατρευτικής μύησης στα απόκρυφα της πατσαδολαγνείας, οι παραγγελίες δίνονται μόνο μ’ ένα συμβολικό κλείσιμο του ματιού στο . . . . σερβιτόρο.

Συνεχίζεται με την επίσκεψη στο πατσατζίδικο . . . .

από Γιωργάκος Παρ 18 Νοε 2011 - 12:14

Ο ο ο ωχ αυτή και αν είναι φωτιά .......Για ετοιμάσου Κυρ. Επίτιμε για μια επιθεώρηση στην κεντρική αγορά Αθηνών .

από traveller Παρ 18 Νοε 2011 - 12:43

Αγαπητε αντι-προεδρε πρεπει τα παιδια να μαθουν και να τρωνε πατσα !!!!
Εμενα τα δικα μου τρωγανε απο πολυ μικρα ..
Αν θυμαμαι καλα στον γυιο μου , πρεπει να πρωτο-δωσαμε (το ζουμι) οταν ηταν ενος χρονου.

Ξερογλειφε το κουταλι στην συνεχεια ..

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το ............. πιατο αυτο ειναι ........ Αφιερωμενο εξαιρετικα στον καλοφαγα και φιλο Μενελαο

από Γιώργος Παρ 18 Νοε 2011 - 12:51

Ο "Πρόεδρος των απανταχού καλοφαγάδων" Μενέλαος, σε ευχαριστεί γιά την φωτογραφία Γιώργο ! ! ! . . . . .

Συνεχίζω και αναδημοσιεύω σχετικό post του indictos από το INDIBLOG . . . . .

Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται, και επειδή έχω να φάω οτιδήποτε δύο μέρες και επειδή έχουμε και βίτσια εγώ ονειρεύομαι ΠΑΤΣΑ!!!

Ξέρω ότι οι περισσότεροι και περισσότερες τώρα θα κάνετε ΜΠΛΙΑΧ αλλά σας συγχωρώ γιατί απλά οφείλεται σε άγνοια και/ή σε φόβο γιατί απλά ΔΕΝ έχετε δοκιμάσει Πατσά ή έχετε φάει πατσά σε λάθος μέρος.

Καταρχήν επειδή μπαίνουν διάφοροι Παλαιοελλαδίτες εδώ μέσα που ώς προς το φαγητό (με το συμπάθιο κιόλας) δεν ξέρουν τί τους γίνεται, ας ξεκαθαρίσουμε κάτι.

Πατσάς σημαίνει κοιλιά (συνώνυμο: σκεμπές) Σαν λέξη την χρησιμοποιούμε σε εκφράσεις υψηλής αισθητικής, όπως “Όταν τρέχω κουνιούνται οι πατσάδες μου” ή “πάρε τον πατσά σου από εδώ μωρή, προσβάλλεις την αισθητική μου” ( το “προσβάλλεις την αισθητική μου” δεν το χρησιμοποιούμε βέβαια αλλά μου φάνηκε έξυπνο να το βάλω).

Στην μαγειρική επίσης σημαίνει κοιλιά και κυρίως μοσχαρίσια. Το λέω αυτό γιατί στην Αθήνα αλλά και σε πολλά νησιά όταν παρήγγειλα πατσά εμφανίστηκαν στο τραπέζι διάφορα, από μοσχαροκεφαλή έως γίδα βραστή. Στον Πατσά λοιπόν χρησιμοποιούμε Μοσχαρίσια κοιλιά, ποδαράκια (τα πέλματα του ζώου) και το σαρδένι (κατ’ άλλους σαρδέλι).

Ξεκινάμε με ένα αξίωμα. Ο πατσάς είναι σαν τον καφέ. Σου αρέσει μόνο ένας. Όταν σου αρέσει ο πατσάς σε κάποιο μαγαζί είναι εξαιρετικά δύσκολο να σου αρέσει σε κάποιο άλλο και είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να κάνεις σπίτι σου πατσά το ίδιο νόστιμο με των πατσατζίδικων και βασικός λόγος είναι ότι ο πατσάς πρέπει να βράζεται χαμηλά ΠΟΛΛΕΣ ώρες (πάνω από οχτώ ) και σε μεγάλες ποσότητες.

Είμαστε έτοιμοι να φάμε.
Μπορούμε να φάμε πατσά σκέτο δηλαδή μόνο την κοιλιά με λίγο σαρδένι και οπωσδήποτε κόκκινο και αν θέλουμε σκορδοστούμπι, ξύδι και μπούκοβο (πιπέρι από καυτερή πιπεριά μαζί με τα σποράκια της)
Το τρώμε ψιλοκομμένο (ψιλοφλώρικο) η χοντρό “ντουζλαμά”
Μπορούμε να φάμε μόνο ποδαράκια όπου βάζουμε λεμόνι και μαύρο πιπέρι
Και βέβαια ανάμεικτο όπου αυτοσχεδιάζουμε.
Πρόταση Ανάμεικτος ντουζλαμάς με πολύ σαρδένι, στεγνός από ζουμιά με πιπέρι και λεμόνι (απλά ο μάστορας πρέπει να το ζεματίσει πριν το βάλει στο πιάτο γιατί παγώνει αμέσως).
Συνοδευτικά στο πατσά δεν έχει. Βία βία μιά φέτα, ή καλύτερα μανούρι.
Πίνουμε Ρετσίνα (δίχως κόλα, γιατί στα μαγαζιά που πάω κάτι τέτοια λάθη είναι ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΑ).

Συνεχίζεται αύριο με τις φωτογραφίες της "πατσατσοφαγίας" . . . . .

από Cissy 242 Παρ 18 Νοε 2011 - 13:01

Ερώτηση: Τι είναι "σαρδένι" ??
C

από Aigagros Παρ 18 Νοε 2011 - 13:01

Τι είναι σαρδένι; Shocked

από Γιώργος Παρ 18 Νοε 2011 - 13:24

Το ρίξαμε στην "πατσαδολογία" φιλαράκια μου ! ! . . . . Αντε λοιπόν να μαθαίνετε κι΄εσείς από "χάμου" . . . . . . "χαμουτζήδες" και "καταυλακιώτες" . . . . . :

ΤΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΤΟΥ ΠΑΤΣΑ

άνευ
συνθηματικός όρος των σερβιτόρων στα πατσατζίδικα. Σημαίνει χωρίς κόκκινο.

άνευ-άνευ
το ίδιο, χωρίς κόκκινο και σκορδόξιδο.

δεμάτι
μέρος της κοιλιάς που χρησιμοποιείται στον πατσά.

ζερντέ
γλυκό που παρασκευάζεται με γάλα, νισεστέ και ρύζι. Σερβίρεται στα πολίτικα πατσατζίδικα.

ισκεμπέ
(τουρκ.) οι κοιλιές, τα εντόσθια.

καζάνι
(τουρκ. kazan) δοχείο κτιστό όπου βράζει ο πατσάς.

κόκκινο
το λίπος από το βρασμό αναμειγμένο με κόκκινο πιπέρι. Προστίθεται σαν συμπλήρωμα σε κάθε μερίδα εκτός από τα ποδαράκια.

κολιάς
το χοντρό έντερο, που είναι απαραίτητο στον πατσά για το λίπος του.

λέσια
τα υπολείμματα από κρέατα και λίπη που μένουνε πάνω στα δέρματα των ζώων μετά τη σφαγή.

μπούκοβο
πολύ καυτερό κόκκινο πιπέρι, χοντροκομμένο.

νταμάρι
μυϊκός ιστός που συνδέει τα διάφορα μέρη της κοιλιάς (στομάχου) του ζώου.

ντάνα πατσά
(τουρκ.) σούπα από μοσχαρίσια κοιλιά. Σπάνια στην Τουρκία, όπου ο πατσάς είναι σχεδόν αποκλειστικά πρόβειος.

ξελέσιασμα
το καθάρισμα των δερμάτων από τα λέσια.

πατσάς
(τουρκ. paca) περσ. πόδια κάθε σφαχτού, κατά συνεκδοχή, το στομάχι. Η κλασική σούπα από μοσχαρίσια ποδαράκια.

πατσατζίδικο
το μαγειρείο του πατσά. Λαϊκό, φτηνό μαγαζί.

σαρδένι
μέρος της κοιλιάς (στομάχου) του ζώου στο οποίο γίνεται η τελευταία πέψη.

σκεμπές
η κοιλιά (το στομάχι) των μηρυκαστικών ζώων. Επίσης ο έχων κοιλιά (μτφ. ο σκεμπεδιάρης).

σκορδοστούμπι
σκόρδο λιωμένο στο ξίδι. Χρησιμοποιείται ως άρτυμα στον πατσά.

σούπα
έτσι ονομάζουν οι σερβιτόροι το πιάτο με σκεμπέ ψιλοκομμένο . . . τον "φλώρικο" δηλαδή Very Happy

τεζιάκι ή τεζιάχι
ο πάγκος του μάστορα. Στα παλιά χρόνια ξύλινος.

τεζιαχτάρης
ο μάστορας που δουλεύει πίσω από τον πάγκο.

τόπι
μέρος της κοιλιάς (στομάχι) του ζώου.

τουζλαμάς ή ντουζλαμάς
σούπα με σκεμπέ χοντροκομμένο . . . ο βαρύς και "αντρικός" πατσάς . . . . Very Happy

τσιμπίδα
εργαλείο του μάστορα.

χοτζερές
το ξύλινο συρτάρι για τα λεφτά.

(Ξανα)συνεχίζεται αύριο . . . . με τις φωτογραφίες της "πατσατσοφαγίας . . . .

από traveller Παρ 18 Νοε 2011 - 13:51

Με τα τοσα που εγραψες αγαπητε Γεωργιε , θα ειχα να σου πρωτεινω τα κατωθι ...
Πρωτον απορω και εξισταμαι πως τα παιδια σου αργησαν τοσο πολυ να ενημερωθουν για τα οσα προσφερει ο πατσας στον οργανισμο μας , και δευτερον , επειδη εισαι τελεια ενημερος για τα του πατσα και των συνοδευτικων τους , δεν ανοιγουμε ενα πατσατζηδικο να κονομησουμε κ'ανα καλυτερο μεροκαματο? Γιατι αν περιμενουμε απ'τη συνταξη ? Την κατσαμε τη βαρκα !!!

από Cissy 242 Παρ 18 Νοε 2011 - 16:01

Με κάθε σεβασμό στις επιλογές σας, να τις χαίρεσθε όπως τις προτιμάτε και σας ικανοποιούν. Μακρυά από εμένα νάναι, και κάντε ό,τι θέτε. Η μυρωδιά του συγκεκριμένου είδους μου προξενεί μεγάλη αναταραχή. Τόση ακριβώς όση και τα κρεμαστά hamon την Ισπανία και αλλαχού.
Με τις ολόψυχες ευχές μου
C

από Γιωργάκος Παρ 18 Νοε 2011 - 16:35

Καλά εσύ......ο Γιώργος ;

από Γιώργος Παρ 18 Νοε 2011 - 17:11

Μια που έχω λίγο χρόνο θα τελειώσω σήμερα την συγκεκριμένη δημοσίευση, γιατί το Σαββατοκύριακο προβλέπεται να απουσιάσω . . . . .

Είναι αλήθεια Σίσυ μου ότι ο πατσάς είναι "δύσκολο" φαγητό και δεν τρώγεται απ’ όλους . . . . Τελείως αντικειμενικά όμως, έχει τους δικούς του φανατικούς θαυμαστές ενώ τα πατσατζίδικα στην Θεσσαλονίκη έχουν γράψει την δική τους ιστορία και έχουν γεμίσει σελίδες ολόκληρες συνδέοντας το παρελθόν με το σήμερα . . . . . .

Πήρα λοιπόν τη νεολαία η οποία με είχε "φάει τα αυτιά", (αχ βρε Γιώργο - traveller τι φωτιές μ’ άναψες ), και μπουκάραμε στο πιο κοντινό πατσατζίδικο. . . . . . .

To πατσατζίδικο

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Βράζει για ατελείωτες ώρες ο πατσάς στο μεγάλο ειδικό καζάνι

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Ετοιμο το "ποδαράκι" για τους πιο μερακλήδες

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Βρασμένη και έτοιμη και η "κοιλίτσα"

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Ο μάστορας με μαεστρία ψιλοκόβει τις κοιλίτσες . . . . .

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Αφού όλα είναι έτοιμα προστίθεται, (κατ’ επιλογή), και η κόκκινη σάλτσα

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Τα πιάτα είναι έτοιμα

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Αναμνηστική φωτογραφία πριν το τελικό "γιούργια" ! !

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

"Επί το έργον" ! ! . . .

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Τέλος

από Γιωργάκος Παρ 18 Νοε 2011 - 17:34

Τι είναι αυτό βραδιάτικα ;........ ευτυχώς δεν κυοφορούμε ... [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

από traveller Παρ 18 Νοε 2011 - 18:04

Ενα μεγαλο μπραβο σε μπαμπα και πιτσιρικαρια !!!!
Απο σημερα λοιπον ανακυρρυσωνται οι Μενελαος και Αλεξανδρος και ..... ,γευση-γνωστες ...

Αντε το επομενο ταξιδι γευσεων .... στη Βουδαπεστη χειμωνιατικα για Gulas

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

από **Maximos** Παρ 18 Νοε 2011 - 20:38

Τι έγινε βρε παιδιά ... Shocked

Εγώ πάντως ... είμαι με την Σίσσυ ... !!
... αυτή τη μυρωδιά ... δεν την αντέχω ... !!
Μια φορά έχω φάει πατσά ... και αυτό από ντροπή ... μαζί με ένα (ολόκληρο) καρβέλι ψωμί ... !!

από athanase Παρ 18 Νοε 2011 - 21:58

Γιώργο αν και παν-άσχετος με το είδος με ενθουσίασε το story σου, η περιγραφή αλλά και ότι άλλο αποκόμησα απ' αυτή σου την διήγηση. Έχεις ένα μοναδικό τρόπο να μας κεντρίζεις.

από Aigagros Παρ 18 Νοε 2011 - 22:12

Ούτε κι εμένα μου αρέσει ο πατσάς. Μακάρι να μου άρεσε γιατί το περιβάλλον και η διαδικασία όντως σε κεντρίζουν αλλά ...προτιμώ μια ξυνή κοτόσουπα! Cool

από Masterless Παρ 18 Νοε 2011 - 23:18

Όπως είπε και ο Αντί......, στα οποία σε όλα συμφωνώ, του ξέφυγε όμως μια πολύ μικρή λεπτομέρεια, τι πίνεται και τρώγεται με τον πατσά..........
Λοιπόν συγχωριανέ μου, οι παλιοί μερακλήδες και όταν αυτά υπήρχαν, γιατί τώρα δεν τα βρήσκεις εύκολα, πίναν Κοκκινέλι με το μπουκαλάκι, δόση όπως η μικρή μπύρα τώρα και κουβαλούσαν στις τσέπες τους τα Τσουσκάκια, κόκκινες πιπεριές γλάστρας, μικρές πολύ καυτερές φαρμάκι, γιατί το Μπούκοβο ήταν για τους κοινούς θνητούς.
Είμαι Φανατικός Λάτρης του πατσά, τρώω το πρώτο πιάτο Πόδια άνευ με τριπλό σκορδοστούπι και το δεύτερο Ντουζλαμά.............
Μιά ίσως ας το πούμε διόρθωση, Πατσάς είναι το πόδι, η κοιλιά έχει την ανάλογη ονομασία με το πως κόβεται, Ντουζλαμάς, Χοντροκομένος, Μέτριος, Ψιλός, Σούπα.
Έτρωγα στα πατσατζίδικα του Βαρδάρι και της Μπάρας, λόγο εργασίας...............

από teonakos Σαβ 19 Νοε 2011 - 0:35

Έμεινα απο ..σάλιο !!!

Παλιόπαιδα Wink

από **Maximos** Σαβ 19 Νοε 2011 - 0:48

Τελικά ... από όσο βλέπω ... και διαβάζω ...
... η Σαλλλονίκη ... είναι πολύ σπουδαγμένη, περί τον πατσά ... έχει κάνει και διατριβή ...
Χαίρομαι ...

από traveller Σαβ 19 Νοε 2011 - 7:29

Εμμ ... ετσι ειναι ...... οσοι δεν τρωνε .............. θα φυγουν απο τον ματαιο ετουτο κοσμο , διχως ν'αχουν απολαυσει τετοιου ειδους εδεσμα ...

Welcome to the forum www.taxidiarides.gr

Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη

Απ: Τα "πατσατζίδικα" και ο "πατσάς" στην Θεσσαλονίκη