Νότια Γαλλία περιοχή Πυρηναίων -- Ιούλιος 2011

Πηγαίνοντας προς την Ισπανία -- Καλοκαίρι 2011

Μετά τη Νίκαια-Κάννες, διασχίζουμε έναν από τους μεγαλύτερους υδροβιότοπους της Δυτικής Ευρώπης την Camargue, με άγρια άλογα (είδαμε μερικά στο δρόμο), φοινικόπτερα (φλαμίνγκο στα ελληνικά) και άλλα μακρυπόδαρα πτηνά. Για αρκετά χιλιόμετρα ταξιδέψαμε δίπλα από το Canal du Midi, ένα άλλο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, ένα πλωτό κανάλι 360 χιλιομέτρων, θαύμα μηχανικής αλλά και αισθητικής του 17ου αιώνα που κατασκευάστηκε για να ενώσει την Μεσόγειο με τον Ατλαντικό Ωκεανό. Το κανάλι θεωρείται πρόδρομος της Βιομηχανικής Επανάστασης και προώθησε σημαντικά το εμπόριο στην εποχή του. Την ιδέα του καναλιού είχε αρχικά συλλάβει ο Λεονάρντο ντα Βίντσι τον 16ο αιώνα αλλά κατασκευαστής θεωρείται ο Vauban, μεγάλος στρατιωτικός μηχανικός και πολεοδόμος. Το κανάλι λειτουργεί ακόμη όχι για εμπορικούς λόγους αλλά για αναψυχή, με πολλά σκάφη να το ανεβοκατεβαίνουν για κρουαζιέρες. Κατά μήκος του σε πολλά σημεία έχει καραβόσπιτα, όπως και στην Ολλανδία.

Με την πάροδο των ετών, έχουμε αναπτύξει μία αδυναμία στις ποταμιές, στην ηρεμία και στην γαλήνη που εκπέμπουν, και μόλις δούμε ποτάμι ψάχνουμε για χώρο να διανυκτερεύσουμε και να ξεκουραστούμε. Έτσι κοιμηθήκαμε στις όχθες του Canal du Midi σε ένα χωριό, στην Vilneuve les Beziers, και όταν πηγαίναμε προς Ισπανία και στην επιστροφή προς Ελλάδα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Εδώ βλέπετε το καραβόσπιτο Εσμεράλδα και το πρωινό μας.

Το βράδυ εκεί που ετοιμαζόμασταν για δείπνο με κεριά στους ξύλινους πάγκους στην ποταμιά, άρχισαν να ξεφυτρώνουν διάφοροι Γάλλοι και να βάζουν στον ξύλινο πάγκο που είχαμε κιαλάρει και εμείς για βραδινό, κρασί, φρούτα, γλυκά και άλλα καλούδια, και να ετοιμάζονται για πάρτι γενεθλίων, στο οποίο και μας κάλεσαν. Η απορία τους ήταν πώς ήταν δυνατόν να είχαμε φύγει από την Ελλάδα για διακοπές και να είμαστε εκεί σε αυτό το μέρος. Τους εξηγήσαμε ότι ταξιδεύαμε περιπλανώμενοι στην Γαλλία και μετά στην Ισπανία, και έτσι πείσθηκαν, γιατί αλλιώς μας έβλεπαν κάπως σαν τρελούς…..

Επόμενος στόχος ήταν η Carcassone, μία καταπληκτική πόλη-κάστρο Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομίας της UNESCO, 400-κάτι χιλιόμετρα μακριά, στην περιοχή της Aude/Languedoc.
Φτάσαμε τελικά στην Carcassone αφού περάσαμε έναν ατέλειωτο ωκεανό αμπελιών με άπειρα chateau, και βρήκαμε και ποταμιά. Ως αμετανόητοι οπαδοί του ελεύθερου, παρκάραμε στην όχθη και φύγαμε περπατώντας για το καταπληκτικό κάστρο. Όταν γυρίσαμε μετά από ώρες, δεν ήμασταν πια μόνοι μας… Στην ποταμιά είχε δημιουργηθεί μια παροικία με πάνω από 30 αυτοκινούμενα που είχαν έρθει στο συναμετάξυ. Ξέρετε… βρήκε ο γύφτος την γενιά του και αναγάλλιασε η καρδιά του; Έτσι ένα πράγμα…..

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Η Carcassone είχε φτιαχτεί από τον Βησιγότθο Θεοδώριχο τον 2ο αιώνα μΧ. αν και οι Ρωμαίοι είχαν αντιληφθεί πρώτοι την στρατηγική τοποθεσία της αρχικά Κέλτικης αυτής πόλης και είχαν χτίσει το πρώτο κάστρο τον 1ο αιώνα μΧ. Η πόλη αργότερα κατελήφθη από τους Σαρακηνούς από την Βαρκελώνη το 725, αλλά αργότερα τους έδιωξαν οι Γάλλοι. Για ένα διάστημα η πόλη ήταν έδρα των Καθαρών, μιας θρησκευτικής σέκτας με χριστιανικές ρίζες την οποία πολέμησαν οι καθολικοί με όλες τους τις δυνάμεις μέχρι που τελικά την εξόντωσαν. Η σέκτα βασιζόταν σε στοιχεία που προέρχονταν από τον Γνωστικισμό, είχε επηρεαστεί από τον Μανιχαϊσμό, εμφανίστηκε αρχικά στην νοτιοανατολική Γαλλία κοντά στην Τουλούζ και εικάζεται ότι ήταν φυσική συνέχεια των Παυλικιανών της Αρμενίας και των Βογόμιλων της Βουλγαρίας. Η πόλη ξαναέγινε μέρος του Γαλλικού βασιλείου τον 12ο αιώνα. Επίσημα το 1659 με την συνθήκη των Πυρηναίων δόθηκε στο Βασίλειο της Γαλλίας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Η Carcassone φημίζεται για το κασουλέ της, ένα φανταστικό φαγητό με τοπικά άσπρα φασόλια, χοιρινό κρέας, χοιρινή πανσέτα, πάπια και λίπος πάπιας, τοπικό λουκάνικο, διάφορα μυρωδικά, ντομάτα κρεμμύδια, καρότα, που αργοψήνεται για ώρες σε ένα κεραμικό σκεύος που λέγεται cassole από όπου πήρε και το όνομά του. Εάν σας έτρεξαν τα σάλια, καλώς σας έτρεξαν γιατί το φαγητό είναι νοστιμότατο και καταπληκτικό για τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Δεν το τιμήσαμε σε αυτό το ταξίδι, γιατί ήταν καλοκαίρι και είχαμε προετοιμαστεί για δικό μας δείπνο στην ποταμιά

Συνεχίσαμε στην Τουλούζ, μεγάλη πόλη, όχι από τις τουριστικές, αλλά Πανεπιστημιακό κέντρο και πρωτεύουσα της αεροναυπηγικής. Εκεί κατασκευάζονται όλα τα Airbus A320, A330, A340, και A380. Δεν πήγαμε στο εργοστάσιο-έκθεση γιατί έπρεπε να είχαμε κάνει κράτηση ένα μήνα πριν. Στην Τουλούζ γιορτάσαμε την ημέρα της Γαλλικής Ανεξαρτησίας μαζί με τους Τουλουζιανούς, σε ένα πανηγύρι με ροκ συναυλία στην κεντρική πλατεία, τους δρόμους κλειστούς για τα αυτοκίνητα και όλο τον κόσμο χυμένο έξω, αναρίθμητα καροτσάκια με πεντανόστιμα βρώμικα, και μεταμεσονύκτιο φεστιβάλ πυροτεχνημάτων, που βάστηξε πάνω από μία ώρα. Στραβολαιμιάσαμε να κοιτάμε έκθαμβοι προς τον ουρανό τα πυροτεχνήματα σαν παιδάκια. Εκεί που λέγαμε… να πάει, τελείωσε….ξαναρχίζανε…. Υπέροχα….. Ευτυχώς είχαμε παρκάρει δύο γωνίες από το κέντρο, στην ποταμιά (και πάλι). Αυτός ο καταπληκτικός ζωντανός και πάνδημος εορτασμός της εθνικής γιορτής μας έφερε μια πίκρα, όταν αναλογιστήκαμε τις αποστεωμένες τελετές που κάνουμε εμείς εδώ για τον αντίστοιχο εορτασμό.

Φωτό από την Τουλούζ εδώ [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Και δικές μας

Επόμενος επιθυμητός σταθμός ήταν η Λούρδη, από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά κέντρα των καθολικών, αλλά δεν μπορέσαμε να πάμε τελικά γιατί γινότανε ο μεγάλος ποδηλατικός γύρος της Γαλλίας, με χιλιάδες ποδηλάτες οπότε αποφασίσαμε να συνεχίσουμε προς το Biarritz, τελευταίο μας σταθμό στη Γαλλία πριν μπούμε στην Ισπανία.

Το Biarritz είναι μια υπέροχη πόλη, την οποία σημειωτέον θάβει κυριολεκτικά ο οδηγός lonely planet λέγοντας ότι ο μόνος λόγος να το επισκεφθεί είναι να κάνει wind surfing. Αλλά η πόλη είναι ένα θαύμα, με μια απέραντη παραλία στον ωκεανό, χιλιάδες κόσμο στην παραλία, φεστιβάλ και γιορτές ή μία δίπλα στην άλλη και ζωή έντονη καθημερινά.

Η πρώτη μας εντύπωση με το που φτάσαμε και αντικρίσαμε τον ωκεανό ήταν να ανοίξουμε το στόμα όσο παίρνει. Ο ωκεανός είναι το κάτι άλλο. Καμία σχέση με την θάλασσα. Κύματα τεράστια, λευκά, ασταμάτητα, δυνατά.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Χρηστικές πληροφορίες σχετικά με το που διανυκτερεύει κανείς δεν έχω να σας δώσω γιατί εμείς είμαστε του δρόμου, και σε όλα αυτά τα μέρη κοιμηθήκαμε στους δρόμους και σε ποταμιές.

Συνεχίζεται με Βόρεια Ισπανία, Χώρα των Βάσκων.
C

Ευχαριστούμε θερμά για τα καλά σας λόγια και ιδιαίτερα για τις ευχές. Θα τις χρειαστούμε πάρα πολύ.

Νικόλα δεν κράτησα όλα τα στίγματα διανυκτερεύσεων στη Γαλλία γιατί οι ποταμιές είναι άπειρες σε όλα τα μέρη και έχουν πάντα χώρο να σταθμεύσεις. Επίσης η Γαλλία είναι μακράν η πιο φιλική χώρα ως προς τα camper και βρίσκεις παντού μέρος να παρκάρεις και να διανυκτερεύσεις (εκτός από την περιοχή Νίκαιας-Καννών) οπότε είναι θέμα γούστου που θα πας. Εμείς διαλέγουμε μέρη όσο ποιό κοντά γίνεται στο κέντρο της πόλης και με θέα. (Εχουμε και άποψη!!)
Στην Τουλούζ κάναμε ένα γύρο της πόλης και παρκάραμε πάνω στο ποτάμι σε έναν κεντρικό δρόμο. Οπότε αυτό το στίγμα είναι άχρηστο γιατί ήταν συμπτωματικό το ότι βρήκαμε χώρο. Αλλή εποχή ή άλλη μέρα μπορεί κανείς να μη βρει τον συγκεκριμένο χώρο ελεύθερο και να βρει αλλού.
Στην Νίκαια, το ίδιο. Μείναμε σε μια πλατεία στην οποία γινότανε παζάρι κάθε μέρα εκτός από τη μέρα που ήμασταν εμείς εκεί (Δευτέρα). Μετά αφού ανεβήκαμε στα ορεινά, όπου παρκάρεις και διανυκτερεύεις στα δημοτικά πάρκινγκ των χωριών, που είναι ή δωρεάν ή έναντι λίγων κερμάτων, μετακομίσαμε στην παραλία προς την άκρη της πόλης στην πλαζ. Για να έχουμε καταπληκτική θέα και να κάνουμε μπάνιο. (Μάπα η θάλασσα και ζεστή ως να μην πω τι). Αλλά βγάλαμε τα τραπεζάκια μας και τις ξαπλώστες μας και απολαύσαμε την βραδυά.
Στο Biarritz μείναμε έξω από το Δημοτικό camper stop στην ανηφοριά με θέα τον ωκεανό, γιατί το camper stop ήταν γεμάτο φουλ, πατείς με πατώ σε, και αυτό δεν μας αρέσει καθόλου. Το δημοτικό camper stop είναι Ν 43,46520 W 1,57194.
Το δωρεάν δημοτικό camper stop στην Carcassone είναι Ν 43,21000 E 2,36028e. Ολα τα υπόλοιπα μέρη που διανυκτερεύσαμε στη Γαλλία ήταν τυχαίες αλλά πολύ ωραίες ποταμιές.
Συμπληρώνω ότι σταματήσαμε σε αρκετά chateu στην Νότια Γαλλία όπου το κρασί, καταπληκτικό, έκανε 1-3 ευρώ το μπουκάλι. Εδώ, έπρεπε να φτάσουμε όπου φτάσαμε για να έχει το κρασί μια λογική τιμή στο ράφι. Επίσης τα λαχανικά και τα φρούτα στα υπαίθρια κιόσκια ήταν πολύ πιο φρέσκα, πιο φτηνά και πιο καλά από τα σούπερ μάρκετ. Οπότε τα χτυπάγαμε αλύπητα.
C


Το θέμα, που μόλις διαβάσατε, είναι κλειδωμένο.
Αν έχετε κάποιες απορίες, ή θέλετε περισσότερες διευκρινήσεις, σχετικά με αυτό το ταξίδι …
... μπορείτε να γράψετε εδώ ... [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
... τη δημοσίευσή σας ... και θα υπάρξει ανταπόκριση, το ταχύτερο δυνατόν.

Σας ευχαριστούμε.