Διακοπές στη Μακεδονία

Στη Μακεδονία έχω βρεθεί αρκετές φορές, είτε λόγω εργασίας είτε για εκδρομή.
Ο περσινός χειμώνας ήταν αρκετά πιεστικός και ψυχοφθόρος για μας, οπότε μοναδικός καλοκαιρινός σκοπός μας ήταν με την πρώτη ευκαιρία να πάρουμε το τροχόσπιτο και να εξαφανιστούμε. Χωρίς πρόγραμμα και με μοναδική επιθυμία να περάσουμε καλά. Χωρίς αξιοθέατα, μουσεία κλπ. Απλά και χαλαρά. Γι' αυτόν το λόγο ζητάω την κατανόηση όχι μόνο των φίλων μου από τη Θεσσαλονίκη, αλλά και όλης της παρέας μας, για την έλλειψη φωτογραφικού υλικού.

Ξεκινήσαμε από Ωρωπό και πρώτος σταθμός μας ήταν ο Άγιος Παντελεήμονας. Άκρως τουριστική περιοχή. Όλη η παραλία, από τη μία άκρη έως την άλλη, ήταν σαν ένα απέραντο κάμπινγκ. Το μόνο πράγμα που διαχώριζε το ένα κάμπινγκ από το άλλο ήταν ένα απλό συρματόπλεγμα. Εμείς μείναμε στο [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.].

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Σκοπεύαμε να κάτσουμε 1-2 βράδυα για να ξεκουραστούμε και να συνεχίσουμε για Χαλκιδική. Τελικά κάτσαμε πέντε. Βρήκαμε την ευκαιρία να περάσουμε μια βόλτα από τον Πλαταμώνα, τους Νέους Πόρους και το μαγευτικό χωριό του Παλαιού Παντελεήμονα. Καθαρά ορεινό χωριό στο μοτίβο της Μακρυνίτσας στο Πήλιο. Καλές ταβέρνες με νόστιμη κουζίνα και όμορφα πέτρινα σοκάκια για βόλτα, με καταπληκτική θέα στο Βόρειο Αιγαίο.
Οι Έλληνες εκδρομείς στην περιοχή ήταν λιγοστοί. Οι περισσότεροι ήταν Σκοπιανοί, Σέρβοι, Ρουμάνοι και Βούλγαροι. Δεν μπορώ να πω όμως ότι δεν είχαμε ησυχία, παρά τις προειδοποιήσεις των γνωστών μου ότι η ηρεμία δεν είναι κάτι που βρίσκεις σε αυτά τα μέρη. Εξαίρεση αποτέλεσε ένα βράδυ που σε κάποιο σημείο του κάμπινγκ είχαν συγκέντρωση με τραπέζι (σαν αυτά που κάνουμε κι εμείς) κι αυτό μέχρι τις 12 το βράδυ. Μετά σιωπητήριο. Θες η αυστηρότητα των υπευθύνων και η διαρκής εποπτεία, θες η παιδεία των κατασκηνωτών, δεν με πολυαπασχόλησε, μου φτάνει που πέρασα καλά.

Επόμενος σταθμός η Θεσσαλονίκη, στο camper-stop του Ζαμπέτα, τον οποίο και ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Το μόνο θέμα που είχα ήταν οι 35 βαθμοί χωρίς καμμία σκίαση πάνω στα χαλίκια. Μας έσωσε το νεοεγκαταστηθέν κλιματιστικό που δοκιμάστηκε και πέρασε τις εξετάσεις με άριστα! Κατά τα άλλα είναι η ιδανική λύση για κάποιον που θέλει να τριγυρίσει στη συμπρωτεύουσα, χωρίς να ανησυχεί που θα αφήσει το κινητό του σπίτι.

Από τη Βιομηχανία τροχοσκηνών!
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Την επόμενη μέρα φτάσαμε στο Καλαμίτσι της Χαλκιδικής, στο [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.].
Και για εκεί είχαμε λάβει αρκετές προειδοποιήσεις ότι οι Βαλκάνιοι διαγράφουν πλήρως την εικόνα της ήρεμης κατασκήνωσης μέσα στη φύση, αλλά και πάλι βρήκαμε ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον. Εκτιμώ ότι οι συμβουλές των φίλων μου δεν ήταν καθόλου παραπλανητικές, απλά λίγες μέρες πριν είχε σημειωθεί η καταστροφική πλημμύρα, με αποτέλεσμα οι διαμένοντες να πάθουν μεγάλες ζημιές, οπότε και εγκατέλειψαν την περιοχή. Τα σημάδια του νερού ήταν εμφανή παντού και οι κατασκηνωτές που βρήκαμε εκεί μας περιέγραψαν βιβλικές εικόνες. Ευτυχώς όταν πήγαμε η θάλασσα είχε καθαρίσει εσωτερικά από τα αποκαΐδια, αλλά στην παραλία οι μπουλντόζες δούλευαν ακόμα.

Δύο εικόνες που δείχνουν τον καθαρισμό της παραλίας μεταξύ τριών ημερών.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Εκεί ίσως οφείλεται ότι βρήκαμε εύκολα θέση, όχι φυσικά κοντά στο... downtown αλλά όσο πιο μακριά μπορέσαμε, με αποτέλεσμα τις πρώτες ημέρες να είμαστε σχεδόν μόνοι μας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Όσο οι ημέρες απομακρύνονταν από τη μέρα της πλημμύρας, έρχονταν και περισσότεροι, οι πιο πολλοί Έλληνες.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Γενικά περάσαμε πάρα πολύ καλά, αν παρακάμψουμε την ακρίβεια του κάμπινγκ. Βέβαια οι παροχές ήταν άψογες, πολυπληθές προσωπικό να μεριμνεί άμεσα για τα πάντα και η ευγένεια περισσή. Μέχρι και ιδιόκτητο απορριματοφόρο διέθετε η επιχείρηση και μάζευε τα σκουπίδια δύο φορές την ημέρα.

Από μέρη δεν επισκεφθήκαμε και πολλά. Σχεδόν κάθε βράδυ βρισκόμασταν σε ένα ζαχαροπλαστείο-φούρνο πάνω στο δρόμο μεταξύ Καλαμιτσίου-Σάρτης, στον Χατζή. Δε νομίζω ότι σχετίζεται με τη γνωστή αλυσίδα, αλλά τα παγωτά του τα τιμήσαμε δεόντως. Πάμπολες γεύσεις και μεγάλος πειρασμός!
Η Σάρτη ήταν η μοναδική εξόρμηση που κάναμε, καθώς προείπα ότι δεν είχαμε τέποιο σκοπό.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Σε αυτήν την περιοχή μου έκανε εντύπωση μία περιοχή (φάντασμα όπως την αποκαλούν), το Κριαρίτσι. Τεράστια έκταση με άψογο οδικό δίκτυο, μεγάλες γέφυρες, καλές παραλίες και όμορφη θέα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Το αποχετευτικό, ηλεκτρικό, τηλεφωνικό και δίκτυο ύδρευσης, έφταναν μέχρι και την τελευταία γωνιά. Και ως εκεί... Δεν υπάρχει ούτε ένα σπίτι, ούτε ένας κάτοικος, εκτός από μία αγέλη σκυλιών που... εποπτεύει την περιοχή.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Κάτι διάβασα για χαμένα ευρωπαϊκά κονδύλια, οπότε ο νους μου αναπόφευκτα κατέληξε στα "δαιμόνια" μυαλά της ψαροκώσταινας. Δεν με απασχόλησε όμως περαιτέρω, γιατί ο μοναδικός σκοπός μου ήταν η χαλάρωση και τίποτα περισσότερο. Θα ήθελα όμως αν κάποιος βόρειος φίλος μας γνωρίζει κάτι, να δώσει τα φώτα του.

Εν κατακλείδι, περάσαμε ένα από τα ωραιότερα καλοκαίρια από τότε που ταξιδεύουμε με τροχόσπιτο. Όμορφα μέρη, πολύ πράσινο, δρόμοι με τεράστιες ευθείες και προπαντός χαλάρωση.
Δύσκολη όμως απόφαση για έναν νότιο. Πολλά χιλιόμετρα, πολλή βενζίνη, πολλά μα πολλά διόδια και ιδιαίτερα στη Χαλκιδική πανάκριβα κάμπινγκ. Θα μου πεις γιατί πήγες... Γιατί το σχεδιάσαμε πολλές φορές αλλά πάντα καταλήγαμε σε ευνοϊκότερες λύσεις. Φέτος όμως το καταφέραμε. Δεν ξέρω όμως αν θα ξαναπάω Χαλκιδική. Για την περιοχή του Πλαταμώνα με βόλτα στη Θεσσαλονίκη είναι πολύ πιθανό (το χρωστάω και στο Βασίλη που μου την είπε), αλλά στα τρία πόδια το βέπω απίθανο.
Με το καλό λοιπόν και στα επόμενα...!

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Πολύ ωραίες και κατατοπιστικές οι φωτογραφίες ακόμη και από αέρος. Εξαιρετικά όμορφο και το τροχόσπιτο σας. Μάθαμε και το Κριαρίτσι, πρέπει να το ψάξουμε. Χαρήκαμε που επεράσατε όμορφα, να είσαστε καλά να σας έρχονται όλα βολικά να "ρολάρετε" να βλέπουμε κι`εμείς κάτι που το έχουμε όλοι ανάγκη. Σ`ευχαριστούμε πολύ.

Το Κριαρίτσι είναι μία από τις ομορφότερες θάλασσες της Χαλκιδικής. Έχει δύο παραλίες η δεύτερη εξακολουθεί να είναι παραλία γυμνιστών, δύο νησάκια και απέναντι επιβλητικός ο Άθως. Έχει δύο μικρά σχετικά κάμπινγκ με πολύ κόσμο και πολύ ελεύθερο. Όσο για τους δρόμους και τις γέφυρες και την αποχέτευση επρόκειτο να γίνουν βίλες στρατιωτικών αλλά ευτυχώς επενέβει η αρχαιολογική υπηρεσία και σταμάτησε το έργο. Παλιά έκανα εκεί ελεύθερο πάνω από μήνα συνεχόμενα. Θα ψάξω να βρω φωτό και θα τις ανεβάσω.

ωραιες φωτογραφιες  ευχαριστουμε

είχα παει στην βουρβουρου το 2009 με κοινωνικο τουρισμο ειχα σκοπο να παω καποια στιγμη στο καλαμιτσι αλλα η αποσταση απο πρεβεζα αλλα οι ψηλες τιμες και η σχετικα μεγαλη αποσταση απο το τροχοσπιτο μεχρι την θαλασσα (αναφερομαι σε πισω θεσεις ) με 2 μικρα παιδια για την ωρα εγκαταλειφθηκε σαν ιδεα...

Δύο χρονιές 84 -85 πήγα σε camping στην ακτή Σάνη καλά ήταν τότε .

Το 98 πήγα πήγα σε camping στα Νέα Μουδανία μόνο εκεί βρήκα ελεύθερη θέση .

Το καλό είναι ότι 84 και 85 είδα και τα δύο πόδια .
Τώρα με τις τιμές που έχουν δεν υπάρχει περίπτωση να ξανά πάω.

Η παραλία της καρδιάς μου. Αλυκές νήσος Αμμουλιανή. Καλοκαίρι χωρίς Αμμουλιανή .. απλά δεν είναι καλοκαίρι.
Γαιδουρονήσια ή  Δρένια απλώς δεν περιγράφω άλλο.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ωραιος....Η "μυτη" του 2ου ποδιου ειναι οτι καλυτερο...Καθαρες παραλιες και καλες ταβερνες!