ΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΜΑΣ ΑΠΟΜΕΙΝΕ...

Ευχαριστώ το Διαχειριστή και τους Συντονιστές για την ένταξή μου στην όμορφη και χρήσιμη παρέα σας. Με δυο κουτσούβελα παραμάσχαλα, μαζί με τα συμπράγκαλα , σε σκηνή σε ελεύθερο ( πάντα) κάμπιγκ, από το 1984. Το ΄91 στεγαστήκαμε. Σε ADRIA παρακαλώ.Τώρα μου το κατασχέσανε τα εγγόνια και βρέθηκα πάλι στο σκηνάκι..  Η εμπειρία μιας ζωής κι η αποφασιστικότητα της νιότης : 
Κάποτε, κοντά στα είκοσί μου χρόνια , καψουρεμένος κάργα, είπα στο αμόρε :
- Θα σε πάρω με παπά και με κουμπάρο ! Μ΄έστειλε στο διάολο λέγοντας ότι δεν πρόλαβα να τη γνωρίσω κι άρχισα να της προτείνω παρτούζες κι άλλα τινά ανήθικα και πρόστυχα...
                                                        Να είστε πάντα καλά . Ευχαριστώ και πάλι .

Κώστα, καλώς όρισες στην παρέα μας   .

Καλώς όρισες φίλε στην παρέα .

Στην εποχή μας μας λείπει το χιούμορ και είναι ευχάριστο να έχεις ανθρώπους με χιούμορ στην παρέα.

Με σκηνή ξεκινήσαμε όλοι εγώ όμως φρόντισα ο γιος μου να πάρει τροχόσπιτο και έτσι ο εγγονός έχει δικό του.
Όπως και να έχει τόσο με τροχόσπιτο όσο και με σκηνή καλό είναι να ξεφεύγουμε απο την καθημερινότητα.

καλως ηρθες στην παρεα   

Αγαπητέ συνονόματε καλώς όρισες στη παρέα μας, πάτερ φαμίλιας μιας σωστής ταξιδιάρικης οικογένειας,λόγω DNA. Όσο για τη σκηνή τώρα τελευταία άρχισα να την ξανασκέπτομαι ...

Καλώς όρισες στην ομύγυρη.
Οσο για τη σκηνή, μόλις πριν μερικές ημέρες, αποφάσισα να την βγάλω από τον σάκκο να την πλύνω. Σε αχρηστία πάνω από 25 χρόνια. Βαμβακερό ύφασμα, Ελληνικό, ΑΘΑΝΑΤΟ. Δεν είχε πλυθεί ποτέ. Την μουλιάσαμε στην μαπανιέρα για μερικές ώρες και μετά απορρυπαντικό , ξέπλυμα, απορρυπαντικό πάλι ξέπλυμα και μετά άπλωμα.
Τρόμαξα από την μαυρίλα που έβλαλε, άλλαξε χρώμα, ζωντάνεψε και τώρα πια μοσχομυρίζει!